Een Hondenleven

Marc schreef: ↑15 aug 2024, 15:13 Ik laat het Guus en Bas ook nooit oplossen. Dus het hangt volledig van de hond af. Mijn doel is hierna dus wel een hond die in staat is zijn mannetje te staan maar wel met een goed karakter. Ik wil heel graag een intacte reu maar weet dat die triggeren. Dus misschien om die reden toch een middelgrote teef. We gaan zien. Ik hou wel echt van dat losse mits mijn hond bij me te roepen is en nooit veroorzaker is van gedoe. Ik was ooit super relaxed daarin.

Dus kwam er een borstelende stijfpoot dan liet ik mijn honden gewoon los. Ga maar kijken en lief zijn...en dan was het eigenlijk altijd goed. De laatste tijd laat ik Guus meer los bij reuen. Hij vindt dat echt geweldig en gaat normaal gesproken altijd goed.

Teven zijn daarin wel makkelijk ja. Maar mijn gecastreerde reuen waren en zijn net zo makkelijk als niet makkelijker. Amoz kon ik ook totaal vrij laten en die heeft in al die jaren bij mij nooit een conflict met een andere hond gehad, na zes jaar asiel in grote groepen wist hij met alle situaties wel om te gaan en andere honden heel goed in te schatten. Arlo is gewoon één en al vriendelijkheid, vrolijkheid en hoe meer zielen hoe meer vreugd, die weet niet eens wat lelijk doen is. De reuen zijn bij mij wat minder snel geërgerd door gedrag van andere honden, mijn teven hebben dat wat sneller, bijvoorbeeld bij erg opdringerig of lomp gedrag.

Ligt aan de hond, de situatie en mijn gemoedstoestand.

Herbert is het type hond dat andere honden goed in kan schatten, speelt graag, is vriendelijk, maar ziet ook snel genoeg dat een andere hond niet vriendelijk is en gaat er dan niet naar toe.

Marco kan ongeveer alles met iedereen oplossen, hij is groot en zelfverzekerd en vriendelijk en conflictvermijdend. Rent nooit op andere honden af maar begroet rustig en hoffelijk of gewoon niet. Als er al een snauw komt van een andere hond dan trekt ie zijn wenkbrauwen op maakt zichzelf nog iets groter en loopt door.

Perry heeft zijn hele leven andere honden genegeerd, wil ook geen contact tenzij het een lieflijk teefje is en dan gedraagt hij zich als een gentleman, hoffelijk, beleefd en met spelbuiginkjes.

Louitje mag helemaal niks oplossen, die is in de basis niet onvriendelijk naar andere honden, maar wel onbetrouwbaar naar mensen en er is nu eenmaal bijna altijd een mens bij een hond.

Met z'n vieren tegelijk laat ik ze helemaal niks oplossen. Dus bij elke hond die ik in de verte aan zie komen gaan ze alle 4 aan de lijn, tot ik zie welke hond het is/zijn en dan kies ik wie er eventueel los mag.

Nu ik op de scootmobiel elke dag dezelfde ronde rijdt en alle tijd van de wereld heb leer ik vaste mensen en honden kennen en mogen ze ook meer dingen zelf regelen. En bij sommige honden mag dat dus niet.
Louitje heeft nu zelfs een paar oudere mensendames vriendinnen, die lopen samen met een enorm leuke Franse Basset teef en een rommelig buitenlander teefje die gek zijn op mijn honden. We maken regelmatig een praatje terwijl de honden spelen en Louitje vindt hun aardig, hij krijgt ook altijd snoepjes van ze en een aai over zijn hoofd.
Louitje blijft ook dan wel aangelijnd.

Marc schreef: ↑15 aug 2024, 15:13 Ik laat het Guus en Bas ook nooit oplossen. Dus het hangt volledig van de hond af. Mijn doel is hierna dus wel een hond die in staat is zijn mannetje te staan maar wel met een goed karakter. Ik wil heel graag een intacte reu maar weet dat die triggeren. Dus misschien om die reden toch een middelgrote teef. We gaan zien. Ik hou wel echt van dat losse mits mijn hond bij me te roepen is en nooit veroorzaker is van gedoe. Ik was ooit super relaxed daarin.

Dus kwam er een borstelende stijfpoot dan liet ik mijn honden gewoon los. Ga maar kijken en lief zijn...en dan was het eigenlijk altijd goed. De laatste tijd laat ik Guus meer los bij reuen. Hij vindt dat echt geweldig en gaat normaal gesproken altijd goed.

Met Heavy is het heerlijk wandelen,dat is inderdaad zo’n teef die altijd goed bij je te roepen is en nooit gedoe veroorzaakt. Een heel verschil met een intacte reu

Smoushond schreef: ↑16 aug 2024, 08:20

Marc schreef: ↑15 aug 2024, 15:13 Ik laat het Guus en Bas ook nooit oplossen. Dus het hangt volledig van de hond af. Mijn doel is hierna dus wel een hond die in staat is zijn mannetje te staan maar wel met een goed karakter. Ik wil heel graag een intacte reu maar weet dat die triggeren. Dus misschien om die reden toch een middelgrote teef. We gaan zien. Ik hou wel echt van dat losse mits mijn hond bij me te roepen is en nooit veroorzaker is van gedoe. Ik was ooit super relaxed daarin.

Dus kwam er een borstelende stijfpoot dan liet ik mijn honden gewoon los. Ga maar kijken en lief zijn...en dan was het eigenlijk altijd goed. De laatste tijd laat ik Guus meer los bij reuen. Hij vindt dat echt geweldig en gaat normaal gesproken altijd goed.

Met Heavy is het heerlijk wandelen,dat is inderdaad zo’n teef die altijd goed bij je te roepen is en nooit gedoe veroorzaakt. Een heel verschil met een intacte reu

Ja precies. En hoe vriendelijk een intacte reu ook is hij lokt bij andere intacte reuen toch wat uit. De beste vriend van Guus die witte herder reu is ook aangevallen door een drietal labrador reuen. Hij werd omsingeld, maakte zich groot, bromde om de veel te opdringerige ontmoeting een beetje af te weren en toen sprongen ze erop. Die hond vecht nooit en doet niks. Maar laat zich natuurlijk ook niet gevangen nemen door drie labrador reuen. Dat soort gezeik wil ik liever niet.

Cody mag van mij weinig zelf oplossen. Hij is absoluut geen ruziezoeker, vindt andere honden eigenlijk altijd wel prima. Het simpele feit dat hij een intacte reu is kan echter bij andere honden (voornamelijk reuen) al een onprettige reactie uitlokken. Daar heb ik heel erg geen zin in, aangezien ik Cody graag sociaal wil houden en negatieve ervaringen daar niet aan bijdragen. Bovendien is Co met z'n 32 cm en 6,5 kg nou eenmaal erg kwetsbaar als een grotere hond agressief of te lomp met hem omgaat. Ik ben dus erg selectief in met welke honden hij in contact komt.

Losloopgebieden mijd ik als de pest. Daar lopen veel te veel a-sociale honden met dito of onnozele bazen rond.
Als er een losloper op ons afgestormd komt probeer ik de intentie van die hond in te schatten. Als de hond geen kwaad in de zin lijkt te hebben hou ik Cody's riem zo ontspannen mogelijk en krijgt Co de kans om zelf de hond gunstig te stemmen. Soms mondt dit uit in even een leuk en speels contactmomentje, hoewel ik zelf alsnog niet gecharmeerd ben van dit soort ongeplande ontmoetingen. Als ik de lichaamstaal van de hond niet vertrouw til ik desnoods Cody de lucht in en houd hem tegen mijn buik aan terwijl ik van de andere hond wegdraai. Dat is voor mij de makkelijkste manier om de kabouter af te schermen van de andere hond, makkelijker dan proberen de hond te blokken. Op die manier heb ik al een aantal serieuze bijtincidenten en bulldozermomenten weten te voorkomen. Vaak krijg ik in zo'n geval een boze reactie van de eigenaar van de andere hond, maar dat probeer ik zo snel mogelijk van me af te laten glijden. Cody is mijn hond en het is mijn verantwoordelijkheid om hem zo veilig en gezond mogelijk te houden. Als jij je uberlompe bord-voor-de-kop-mormel of agressieve lijer op ons af laat stormen mag je blij zijn dat ik de situatie probeer op te lossen zonder jouw hond iets aan te doen. Voor de rest hou je je commentaar dan maar lekker bij je. Ik ben niet degene met de overlast veroorzakende hond.

Droef en Izzy mogen niks oplossen met andermans honden.
Roderick ben ik makkelijker in. Die zoekt geen problemen en is meestal al weg voor de andere hond heeft bedacht wat hij nou eigenlijk wil doen.

Het enige wat Roderick niet mag van mij is lomp doen tegen puber pups van welk formaat dan ook. Dit is nu 2 x gebeurt, eerste keer was Roderick zelf krap een maand of 6 a 7 en de ander was denk een maandje jonger en iets kleiner toen vond hij het nodig om de pup omver te rennen dan denk je je nog een ongelukje maar hij zou het daarna weer doen. Vorig jaar heeft hij het weer voor elkaar gekregen bij een puber pup van minimaal zijn eigen formaat en meer gewicht maar dat beestje was krap 7 maanden en schrok enorm en ook daar wilde hij het nog een keer toen. We gaan geen nutteloze puntjes maken bij pups terwijl je in een spel zit dus dan gaan we weer weg.

Ik bemoei me soms ook niet omdat ik de kans dat het fout gaat dan alleen maar groter maak.

Ik probeer niet te bemoeien als het dusdanig onverwachts komt dat een hond al neus aan neus staat. Met Aak dus gehad en die had ik aan de lijn op dat moment.. een hond komt aanvliegen (speels en retesnel, windhondtype) Maar die vond het zelf dus spannend en ipv rap wegrennen begon die heftig te beklikken en vervolgens wierp deze zich op zijn rug met de staart tussen de poten...
Ik durfde op dat moment echt geen spanning op de lijn te zetten dus, en Aak vond het allemaal maar heel vreemd gedrag en stond eigenlijk boven die hond, omdat de hond zich dus onder hem had geworpen
Ondertussen stond een baasje wel te gillen, want die zag alleen maar een herder boven haar hond hangen, maar hoe dat was ontstaan had ze niet gezien want die liep nog op de stoep ergens toen ze de hond dus los had gelaten.
En uiteraard zou Aak niets negatiefs mogen doen op dit moment omdat de hond zich overgaf, maar hij gaf zich over zonder daadwerkelijke aanleiding en dat was gewoon vreemd

Dat vond ik dus wel heel spannend. Ik gaf wat meer lijn, maar stapte wel zelf weg en riep rustig richting Aak of we weer verder zouden lopen..
Dat werkte, na nog een blik op de hond draaide hij om naar mij en vloog de hond op om richting de baas te rennen.

Bij mijn eerste hond zeiden sommige mensen op een bepaald moment tegen mij, wat loop je je altijd te bemoeien dan het gaat toch goed, en hij is toch geen monster. " Je kunt beter weglopen als het spannend lijkt te worden, dan dat je je ermee bemoeit" .
Afijn, dat heb ik bewust dus welgeteld 2x gedaan in een situatie die ik niet vertrouwde en waarbij ik normaal gesproken hem dus naast me zou hebben geroepen nog voor een confrontatie.
Ene keer een zeer grote Mastiff achtige op strand, ik zag hem achterop komen vanaf een duintje waar hij bij de bazen zat, en ik besloot toen dus door te lopen. Maar de hond blokte dus Finn, ging overhangen en dat werd knokken.
En 1x toen een vrouw met mechel reu bleef aandringen om mijn hond ook los te laten en ik vertrouwen in mijn hond moest hebben. Dat ging een half uur goed en toen raakten ze aan de knok over een tevenplasje.
Vanaf dat moment geen risico, en bij 2 grote sennen reuen had ik even geen keuze want die stonden ineens om hem heen.
Ik besefte dat mijn hond niet veel nodig had om geprovoceerd te worden, dus lijnde ik continue aan en liet niets aan meer aan toeval over.

Overigens wel zo dat ik daardoor echt opnieuw heb moeten leren dat niet alle honden op gespannen voet leven. En dat ik prima signalen van honden kan lezen, maar bij mijn eigen honden dus te bang was voor conflict.

En dat heb ik nu dus nog bij de herder, de dames laat ik wat vrijer omdat ze niet echt amok maken of zich laten uitdagen. Maar ook tot bepaalde hoogte.
Hondje van de buren dat nu met regelmaat loopt te grommen van bovenaf hun terrasbank over het tussenhekje heen, heeft zelfs Chara nu tabak van gekregen. Dan stuur ik onze honden toch echt van de bank, of laat ze niet op de bank zolang dat beest er staat.

Ik vind het logisch dat je het laat afhangen van je hond, altijd wel een oogje in het zeil houdt en je eigen gevoel volgt. Jij kent je hond en weet waar zijn grenzen liggen, wat eventuele triggers kunnen zijn en op welk moment het verstandiger is wél in te grijpen. Bij intacte reuen is dat denk ik over het algemeen wat sneller; niet alleen afhankelijk van jouw reu, maar ook van een andere reu bijvoorbeeld.

Ik heb het bij Mila echt moeten leren, omdat ik haar soms nogal fel vond en daar dan zelf van schrok. Maar door me te realiseren dat die felheid vooral lichaamstaal en lawaai is en ze bij zo'n snauw een andere hond niet eens aanraakt, kon ik het steeds wat beter laten gaan. Ze is ook alleen zo fel als een hond niet naar haar eerste subtielere signalen luistert (strenge blik, verstrakken, daarna lip optrekken) en in de meeste gevallen luisteren andere honden daar gelukkig wel gewoon naar. Met het ouder worden kreeg ze steeds meer overwicht en sindsdien kan ze het doorgaans met zo'n strenge blik prima oplossen. Mijn andere honden kunnen dat niet, die laten zich snel overrompelen en durven dan niet echt iets terug te zeggen, dus die moet ik wat vaker in bescherming nemen.

Anderzijds, om te leren hoe je hond met bepaalde situaties omgaat zal je dat toch moeten ondervinden. Tenzij je je hond absoluut nooit los laat lopen of alleen omheind los laat met eventueel bekende honden. Maar ook die honden zijn ooit eens onbekend geweest.
Of als een hond al wat ouder is en al dusdanig gedrag laat zien dat het helder is dat de communicatie met vreemde honden niet ok gaat verlopen (om welke reden dan ook)