Een Hondenleven

Ik laat Meeko nu ook bijten. Af en toe even klaar en dan als beloning voor het lossen en wachten weer bijten. Als het te hard gaat til ik hem op en stop ik hem in, hij is dan inderdaad al even wakker of we hebben wat spannends/nieuws gedaan.
Mijn handen liggen nu wel wat open, ook door de dogsurvival gisteren, dus ik roep hulp in van speeltjes

Ik probeer gedrag wat ze graag laten zien vaak juist aan te moedigen. En dan zo dat ik er als het ware controle over krijg. Manu joelde als pup veel en die heb ik toen juist leren joelen. Hij ging daarna veel minder aan als een sirene Hij beet trouwens niet zoveel of ik kan het me niet herinneren.
Ik doe het nu ook met Meeko qua springen op de bank. Dat wil ik eigenlijk niet. Hij mag wel op de bank op uitnodiging. Dus nu moedig ik hem aan op de bank te springen en geef ik hem het laatste kontje als hij in mijn handen springt. Zo leert hij dat het op mijn initiatief gaat en is hij gelijk zichzelf aan het belonen voor iets wat ik hem nu leer. Klinkt misschien wat gek maar ik vind het wel fijn werken.
Ze willen iets graag dus ze zetten zich er voor in. En ik wil graag gaan samenwerken en dat ze dat ook lollig vinden. Dus ik heb eigenlijk de makkelijkste weg gekozen

Misschien dat het bij Meeko niet zo goed gaat uitpakken als bij Manu hoor. Die was als pup ook gewoon heel makkelijk geloof ik.

Gudrun schreef: ↑11 okt 2021, 19:39 Ik laat ze eigenlijk wel doen... nu heb ik op Kika na nooit echt harde bijters gehad.
Pippa hing wel vaak in mijn broek of mouw, maar met een sheltiepupje van pakweg anderhalve kilo (;t is een hele kleine sheltie)... voordeel is dat ik ook nog op volwassen leeftijd kon belonen en spelen op agility zonder speeltje mee op het veld. Een mouw van een fleece trui even over mijn hand en ze ging los.

Do was ook best bijterig. Maar opnieuw: klein hondje, wel met naaldjes ipv tandjes dus. Zolang het geen pijn deed mocht het. En het is vanzelf gestopt.

Poppy heeft werkelijk nooit of te nimmer gebeten, Sherlock en Flora ook niet.

Kika beet hard. Heel hard, en vaak ook als redirectie of als het mevrouwtje niet aanstond, op een gil flipte ze nog meer en beet fanatieker dus bij haar heb ik wel eens gecorrigeerd als automatische reactie bij echt pijn doen ofwel een doordachte time-out, wat minstens even effectief werkt.
Heel erg nu en dan lapt ze het me nog eens, direct neen, in nekvel knijpdraaien en even bench in (of met niet-doorbijtbare leiband ergens weg hangen als ik niet thuis ben), 2 minuten later is ze afgekoeld en weer lief. We doen niet aan "goedmaken" want dat hoeft niet, gewoon even duidelijk geweest en daarna verder op normale voet.
Ze is niet gemeen maar heeft nu en dan nog wat last met zelf- en impulscontrole, 't is een kleine driftkikker.

Kika klinkt als Bertus time-out lijkt me ook wel wat. Maar hij gaat nu heel makkelijk in de bench ik wil er geen strafplek van maken. Ergens weg hangen klinkt wel lollig

Wij zijn er eindelijk doorheen

Bij ons was het ook handen happen, kuit happen, aan je voet hangen, haren happen. Knuffel geven… daar kwamen de tandjes weer. Handen onder de krassen en wondjes.

Vooral als meneer te weinig slaap had , dan rond 20:30 was het terror piranha half uurtje. Waarbij ik echt wel jankend op de grond had gezeten met de vraag waarom ik dit ookal weer wilde.

Wat bij ons het allerbeste heeft geholpen was, rust rust en nog eens rust. Echt verplicht laten slapen. Merkte wij dat hij happeriger aan het worden was, hup de bench in met jou en tukken.

Daarnaast ook speeltjes aan bieden om in te bijten. Als het te hard ging , ook er au bij roepen en spel meteen afkappen.

Ook genoeg kauw materiaal aanbieden. Wij gebruikte daar kophuid voor. Doordat hij nog niet sterk genoeg was om het meteen op te eten, had hij gewoon altijd wat liggen om aan zijn kauw behoefte te voldoen.

Ook een likmat gebruikte wij voor zijn KVV. Likken schijnt ook kalmerend te werken en hij was ook gewoon eventjes bezig ipv hap slik weg.

Wij hadden ook als tip gekregen op de hondenschool, geen speelgoed met pieper geven. Normaal betekend het als een andere pup/hond piept dat het bijten te hard was en dan breken ze het spel af door weg te lopen. Nu krijgt hij wel de piep, maar er zit geen consequentie aan. Dat kan invloed hebben op de bijtrem. Wij hebben dus een hoop speelgoed , maar zonder pieper. (Ook erg fijn voor je eigen oren )

Woes vond het hi-la-risch als ik gilde. Dan beet hij nog een extra gaatje erbij
Hij was mijn echte eigen pupje, ik zal het vast wel ergens verkeerd gedaan hebben, maar ik heb er een heerlijk knulletje aan overgehouden. Soms is hij nog lekker baldadig, en dan krijg je van die nerveuze blikken "hij gromt, hij is gevaarlijk, dat moet je gelijk afkappen!". Nee, hij speelt muts

Smoushond schreef: ↑11 okt 2021, 21:11
Kika klinkt als Bertus time-out lijkt me ook wel wat. Maar hij gaat nu heel makkelijk in de bench ik wil er geen strafplek van maken. Ergens weg hangen klinkt wel lollig

Ha maar de bench is dan ook geen strafplek!
Ze gaat er graag in en krijgt er vaak een kauwding in (los geven is hier geen optie, dat wordt ruzie ). Time-out is eerder kans om tot rust en bezinning te komen.
Maar dat deed ik wel niet toen ze nog echt heel klein was, denk vanaf een maand of 6 ongeveer.

Even weghangen


Grapje hoor ik moest even mijn laarzen aandoen zonder dat hij zijn riem opvrat

In het begin ben ik ook erg bezig geweest met afleiden door iets anders aan te bieden, voor Djalu was dit voldoende. Kenji was wat hardnekkiger en hing met enige regelmaat in broekspijpen, handen, riemen etc. wat ik echt niet de bedoeling vond hem heb ik een aantal keer met een duidelijke "nee" en hem ook even fysiek van het te bijten voorwerp af te halen (uiteraard zonder dat de tanden uit z'n mond vlogen) begrensd en daarna belonen voor goed gedrag (door dan juist te spelen of iets aan te bieden wat hij erg leuk vond).

Als ze ongericht gingen bijten, gingen ze beide de bench in. Dat betekende 99 van de 100 keer dat ze te moe waren en datzelfde aantal keren lagen ze dan ook binnen 5 minuten te slapen.

Nanna schreef:

elskeadrianne schreef: ↑11 okt 2021, 14:48

Nanna schreef: ↑11 okt 2021, 14:46
Je moet ook niet niezen doos. GILLEN moet je. Net als een overreden hond.

Dat werkte hier echt totaal niet. Niet bij de volwassen hond als pup destijds en ook niet bij deze..

Dan doe je het fout. De meeste mensen denken dat je iets van AU AU AU moet roepen. NEEN.
Krijsen als een pup. O, ik kan het als geen ander, hahaha. En het mist nooit. Altijd verschrikte gezichten alom, van mens en dier. En geen gebijt meer.

Haha ja! Dat deed ik ook altijd. Ze spuugden m’n ledematen direct uit

Smoushond schreef: ↑12 okt 2021, 07:35

Even weghangen


Grapje hoor ik moest even mijn laarzen aandoen zonder dat hij zijn riem opvrat

Die oogjes en die lijn in dat bekkie

Nanna schreef: ↑11 okt 2021, 14:52 Dan doe je het fout. De meeste mensen denken dat je iets van AU AU AU moet roepen. NEEN.
Krijsen als een pup. O, ik kan het als geen ander, hahaha. En het mist nooit. Altijd verschrikte gezichten alom, van mens en dier. En geen gebijt meer.

Ik heb het eens getest dat gezicht van Barrie!! hij schrok zich een hoedje! Werkt inderdaad beter als au roepen in welke toonhoogte ook, dat is nog best lastig want het is zo'n gewoonte om au te roepen.

Het puppybijten wordt hier al iets minder. Het heeft zich nu verplaatst naar de gordijnen en theedoeken en de hoek van een kast ik moet een ren ,ik moet een ren ,ik moet een ren ,had ik al gezegd dat ik een ren moet

Smoushond schreef: ↑20 okt 2021, 10:58 Het puppybijten wordt hier al iets minder. Het heeft zich nu verplaatst naar de gordijnen en theedoeken en de hoek van een kast ik moet een ren ,ik moet een ren ,ik moet een ren ,had ik al gezegd dat ik een ren moet

Is hij iemand die het fijn vindt om te kluiven? Bij Brego werkte kophuid heel prettig en hard speelgoed. En dan om de week/ 2 weken speeltjes een beetje wisselen om het boeiend voor hem te houden.

Ik weet niet of je tijdelijk ook iets voor de onderkanten van de gordijnen kan zetten tot zijn interesse er vanaf is. Soms is het een beetje Fort Knox maken van je woning met die guppies.

Ik probeer altijd met het puppybijten samen te werken. Lekker samen sjorren en stoeien als uitlaatklep. Tijdens spel ga ik aan de slag met beheersing aanleren in opwinding (leren loslaten, even wachten en weer door). En vooral benoemen als ze zachtjes bijten "goed zo zachtjes" en iets anders aanbieden of au roepen of piepen (afhankelijk wat werkt bij die pup). Afleren doe ik eigenlijk niet want ik vind het leuk om samen te stoeien en te sjorren.

Afleren probeer ik ook niet, vind ik ook zonde van de energie want dat gaat er vanzelf wel af. Ik vind het ook leuk om gewoon echt te kunnen stoeien waarbij zij hun bek mogen gebruiken.
Echt hard bijten wil ik wel op reageren, lukt nu ook wel prima, we hebben het wel getroffen met Barrie, dat bijten valt bij hem heel erg mee. Hij bijt liever op spullen of kluifjes gelukkig.

Yvette schreef: ↑20 okt 2021, 20:33 Afleren probeer ik ook niet, vind ik ook zonde van de energie want dat gaat er vanzelf wel af. Ik vind het ook leuk om gewoon echt te kunnen stoeien waarbij zij hun bek mogen gebruiken.
Echt hard bijten wil ik wel op reageren, lukt nu ook wel prima, we hebben het wel getroffen met Barrie, dat bijten valt bij hem heel erg mee. Hij bijt liever op spullen of kluifjes gelukkig.

Ja het waren de streepjes die nogal van het bijten waren volgens mij. De smurf hier is ondertussen echt een bankschroef hoor . Overdag gaat prima, maar 's avonds in bed móet ie kloten voordat ie in slaap kan vallen. Speeltjes of flossen of kluiven helpen dan vaak niks, het enige wat op zo'n moment helpt is grommen.

Sirene schreef: ↑20 okt 2021, 17:22 Ik probeer altijd met het puppybijten samen te werken. Lekker samen sjorren en stoeien als uitlaatklep. Tijdens spel ga ik aan de slag met beheersing aanleren in opwinding (leren loslaten, even wachten en weer door). En vooral benoemen als ze zachtjes bijten "goed zo zachtjes" en iets anders aanbieden of au roepen of piepen (afhankelijk wat werkt bij die pup). Afleren doe ik eigenlijk niet want ik vind het leuk om samen te stoeien en te sjorren.

Ha die was ik vergeten! Heb hem vanavond buiten met spelen toegepast en hij vond het een geweldig spelletje . Hij vond het zelfs leuker dan in mijn mouw of hand bijten, het was voor het eerst dat als hij mij per ongeluk vasthad hij zelf losliet om het touw te pakken want dat was nu ineens veel leuker!

Zachtjes zal ik ook gaan benoemen als hij het zachtjes doet, alhoewel hij meer van de bankschroefmethode is .

Ik doe inderdaad wat Sirene schrijft. Meeko gaat echter tijdens het wandelen of als ik met mijn baby rondloop in mijn kuiten happen en echt hard. Op wandeling kan ik eventueel nog wel een speeltje meenemen, hoewel drie honden managen de handen ook wel vult
Maar thuis met de baby vind ik wel lastig. Hij laat zich ook niet opsluiten of afleiden. Hij pakt vaak echt m’n velletje en begint te sjorren dus door de pijn heen proberen te lopen is niet mogelijk Wegduwen maakt hem natuurlijk alleen maar meer ‘eager’. Heel soms helpt Manu me, die jaagt hem even weg. Maar als die zelf een veilige plek heeft gezocht ben ik de Sjaak Ik strooide vandaag stukjes worst maar mijn kuiten zijn echt lekkerder.

Het is een fase. Het is een fase. Het is een fase.

Ik gooi hem er nog eens in: knoop een heel aantrekkelijk speeltje aan je enkel. Zo'n fleece vlecht met lekker lange slierten of een bijtrol aan touwtje. Beetje met beleid lopen wel maar geen velletjes meer in de nietmachine

Dat is zeker een idee maar ik vind dat wel eng als ik met mijn baby loop. Ik moet dan ook regelmatig een trap op lopen en ik ben echt als de dood met hem te vallen. Met zo’n speeltje aan m’n enkel ga ik zeker een keer onderuit

Ik leer Bertus los en vast en zachtjes bijten en dat gaat steeds beter. Maar als hij te moe is dan gaat hij dus echt naar handen bijten ipv speelgoed. Laat speelgoed vallen om je hand te pakken. Net zoals dat bijten aan het einde van de wandeling inmijn laarzen . Dan is er niks meer mee te beginnen en moet hij echt even rusten

Manuma schreef: ↑20 okt 2021, 20:50 Ik doe inderdaad wat Sirene schrijft. Meeko gaat echter tijdens het wandelen of als ik met mijn baby rondloop in mijn kuiten happen en echt hard. Op wandeling kan ik eventueel nog wel een speeltje meenemen, hoewel drie honden managen de handen ook wel vult
Maar thuis met de baby vind ik wel lastig. Hij laat zich ook niet opsluiten of afleiden. Hij pakt vaak echt m’n velletje en begint te sjorren dus door de pijn heen proberen te lopen is niet mogelijk Wegduwen maakt hem natuurlijk alleen maar meer ‘eager’. Heel soms helpt Manu me, die jaagt hem even weg. Maar als die zelf een veilige plek heeft gezocht ben ik de Sjaak Ik strooide vandaag stukjes worst maar mijn kuiten zijn echt lekkerder.

Het is een fase. Het is een fase. Het is een fase.

Tja, hierin ben ik dan waarschijnlijk een lompe ouderwetse boerin maar daar word ik zelf zo giftig van dat ik niet weet of hij het nog een keer zou durven daarna. Er is voor mij wel echt een grens in wat ik kan en wil handelen door middel van afleiding of doorstaan tot de fase over is Maar daarin is iedereen verschillend uiteraard, gelukkig is het hier niet aan de orde.

Manuma schreef: ↑20 okt 2021, 21:29 at is zeker een idee maar ik vind dat wel eng als ik met mijn baby loop. Ik moet dan ook regelmatig een trap op lopen en ik ben echt als de dood met hem te vallen. Met zo’n speeltje aan m’n enkel ga ik zeker een keer onderuit

Trappen zou ik vermijden ja Ik vond zelf een pup voortslepen aan een touw minder valgevaarlijk dan een pup in je vel of onder je voet maar ik had dan geen baby in mijn armen nee

Yvette schreef: ↑20 okt 2021, 23:02

Manuma schreef: ↑20 okt 2021, 20:50 Ik doe inderdaad wat Sirene schrijft. Meeko gaat echter tijdens het wandelen of als ik met mijn baby rondloop in mijn kuiten happen en echt hard. Op wandeling kan ik eventueel nog wel een speeltje meenemen, hoewel drie honden managen de handen ook wel vult
Maar thuis met de baby vind ik wel lastig. Hij laat zich ook niet opsluiten of afleiden. Hij pakt vaak echt m’n velletje en begint te sjorren dus door de pijn heen proberen te lopen is niet mogelijk Wegduwen maakt hem natuurlijk alleen maar meer ‘eager’. Heel soms helpt Manu me, die jaagt hem even weg. Maar als die zelf een veilige plek heeft gezocht ben ik de Sjaak Ik strooide vandaag stukjes worst maar mijn kuiten zijn echt lekkerder.

Het is een fase. Het is een fase. Het is een fase.

Tja, hierin ben ik dan waarschijnlijk een lompe ouderwetse boerin maar daar word ik zelf zo giftig van dat ik niet weet of hij het nog een keer zou durven daarna. Er is voor mij wel echt een grens in wat ik kan en wil handelen door middel van afleiding of doorstaan tot de fase over is Maar daarin is iedereen verschillend uiteraard, gelukkig is het hier niet aan de orde.

Hier nog zo'n boerin hoor : ik heb het maar bij een paar van mijn (wartjes-)puppen zo erg gehad maar eens ze wat ouder zijn en goed weten wat een nee is, én ook besef van lichaamsintegriteit (en ja, wees maar zeker dat ze dat hebben) en denken toch nog te moeten verderkrokodillen dan gebeurt dat toch echt voor de laatste keer hoor.
En oh wat een toeval, dan weten ze plots wél wat je met een lichaam wel en niet kan/mag en verandert 'je hand of been amputeren' vanaf dan in 'zachtjes op je hand knabbelen'.

Van mij bijten word ik enorm vals. Dat wordt onder geen enkele omstandigheid geaccepteerd.
Probeer dat maar bij je moeder en van haar weet ik ook zeker dat je daar een knauw in je muil oploopt. Dus waarom ik dat wel zou moeten pikken is mij geheel onduidelijk. Met stukjes worst gaan strooien, in je wildste dromen nog niet. Een tetter tegen je flikker kun je krijgen.

Haha oké oké, ik ben dus veel te lief. Ik dacht het eens geheel goed en positief te gaan ombuigen allemaal en houd mijn opborrelende leeuwinnenbrul elke keer in.