Een Hondenleven

De Cairnterriër, draadharige Fokterriër en de Kerry Blue terriër.
Maar niet om zelf te hebben, terriërs liggen mij niet (meer).

Wat is nou een relatief 'zacht' terriërras?

Ik hou niet van terriers, maar als ik moest kiezen wordt het de Yorkshire terrier. Die vind ik er zo geweldig mooi uitzien met die zijden vacht

(En foto's hier plaatsen lukt me niet )

Ik ben niet zo thuis in de terriërs, maar een American Hairless Terriër lijkt me heel leuk!

Zamunda schreef: ↑11 okt 2021, 19:12 Wat is nou een relatief 'zacht' terriërras?

Die ik plaatste. De Australische. Lekker laid back en geen ruziezoekers.

Ik ben niet van de terriers om ze zelf te hebben. We hebben op de hondenschool een Norwich gehad, dat vond ik echt een leuk teefje.

Yorkies zijn me te kwetsbaar.

Zinodo schreef: ↑11 okt 2021, 19:13

Zamunda schreef: ↑11 okt 2021, 19:12 Wat is nou een relatief 'zacht' terriërras?

Border terrier.

Daar was ik ook bij uitgekomen als kandidaat toen ik zocht naar een hond of ras voordat ik Raaf vond, leuk dat je die noemt als relatief zacht.

Nanna schreef: ↑11 okt 2021, 19:34Die ik plaatste. De Australische. Lekker laid back en geen ruziezoekers.

Zijn dat ook van die mini's als Yorkies?

Terriërkarakter ligt me totaal niet. Maar als ik met pistool tegen het hoofd zou moeten kiezen wordt het een Norfolk. De buurman op kantoor had er één en die was gewoon zo koddig

Parson terriër en border terriër.

Zamunda schreef: ↑11 okt 2021, 19:44

Nanna schreef: ↑11 okt 2021, 19:34Die ik plaatste. De Australische. Lekker laid back en geen ruziezoekers.

Zijn dat ook van die mini's als Yorkies?

Nee joh. Ze zijn groter dan Cairns.
Hier staat er eentje bij het baasje. For reference.

hier in de wijk woont een yorkshire terrier, echt een heel leuk hondje. Voor mijn smaak wel iets te klein, maar echt geinig. Ook supergoed opgevoed, dat helpt wel.

Geen, ligt me echt echt niet.
Alleen op uiterlijk en om Kika te plezieren een patterdale.
Maar dan mag je mij na een week afvoeren denk ik.

Manchesterterrier.

Ik houd van terriërs, het zijn vaak grote honden in een klein lijf. Pittig, eigenwijs en zoals ik ze ken vreselijk trouw aan de baas.
In mijn jeugd hadden we thuis een Welsh terriër en een Cairn. Die Welsh was wel wat verknipt, maar toch ontzettend leuk. De eerste hond die ikzelf had was Tibby, een hartstikke leuke zwarte Cairn. Ik kon nooit een stapje achteruit zetten want altijd stond daar Tibby.

De Cairn blijf ik leuk vinden. Als ik nu voor een terriër zou moeten gaan zou ik denk ik voor een Manchester gaan, die mag dan mooi mee hardlopen. En een Airedale. Sinds we George in de opvang hebben gehad (die denk ik een kruising of misschien een echte was) ben ik daar wat over gaan lezen en ze klinken net zo geweldig als George was. En als er dan nog plek is mag er ook nog een Jack Russel bij!

Een wheaten, leuk om te zien en een goed formaat. De 3 wheatens die ik ken hadden ook een prima karakter.
Staat op m'n lijstje voor als ik na Char ooit weer een hond neem.

Zamunda schreef: ↑11 okt 2021, 19:12 Wat is nou een relatief 'zacht' terriërras?

Soft coated wheaten terriër

billy schreef: ↑11 okt 2021, 20:16

Gudrun schreef: ↑11 okt 2021, 20:06 Geen, ligt me echt echt niet.
Alleen op uiterlijk en om Kika te plezieren een patterdale.
Maar dan mag je mij na een week afvoeren denk ik.

En dat zeg jij met Kika, als ik je berichten lees dan denk ik, neeeee niet voor mij.

Hahaha maar daarnaast heeft ze ook enorm veel werklust, kan ik een oefening 30 keer opnieuw laten doen als ik dat wil en is ze giga slim. En ze is heel erg baasgericht. Ze daagt me uit maar ze past me wel. En ondanks alles is ze heel gevoelig.
Een terriër lijkt me toch veel onafhankelijker en "harder" te zijn.

Zwart Russische Terriër



Om te zie ook de Dandie Dinmont Terriër. Geen idee hoe ze zijn.

Gudrun schreef: ↑11 okt 2021, 23:00

billy schreef: ↑11 okt 2021, 20:16

Gudrun schreef: ↑11 okt 2021, 20:06 Geen, ligt me echt echt niet.
Alleen op uiterlijk en om Kika te plezieren een patterdale.
Maar dan mag je mij na een week afvoeren denk ik.

En dat zeg jij met Kika, als ik je berichten lees dan denk ik, neeeee niet voor mij.

Hahaha maar daarnaast heeft ze ook enorm veel werklust, kan ik een oefening 30 keer opnieuw laten doen als ik dat wil en is ze giga slim. En ze is heel erg baasgericht. Ze daagt me uit maar ze past me wel. En ondanks alles is ze heel gevoelig.
Een terriër lijkt me toch veel onafhankelijker en "harder" te zijn.

Ik denk dat je bij een terrier de juiste knopjes moet vinden. Eigenlijk alle terriers die ik heb gehad zijn best baasgericht. Ze werken graag met je. Maar ze zijn super slim en 30 keer hetzelfde kunstje kan je vaak vergeten, tenzij het heeeeel leuk is. Floor en Sacha deden het heel goed met behendigheid, Penny kon fantastisch speuren en liep aardig mee in de gehoorzaamheid. Sacha heeft GG1 niveau behaald. Met Maggie ben ik net begonnen met detectie speuren en dat pikt ze super op. Al mijn honden waren toch ook wel gevoelig, ze zijn hard qua pijn enzo, maar bijvoorbeeld stemverheffing vinden ze echt niet tof. En ze voelen mijn stemming feilloos aan. Vooral Penny was mijn spiegel. Ik vind echt dat terriers vaak onterecht als extreem lastig worden bestempeld (sommige terrierrassen uitgezonderd). Ik doe echt niet extreem moeite om ze op te voeden, maar ze zijn allemaal prima honden (geweest).

De echte terrier. Een feist.

Verder gewoon gezond en niet te groot.

Nanna schreef: ↑11 okt 2021, 19:59Nee joh. Ze zijn groter dan Cairns.
Hier staat er eentje bij het baasje. For reference.

Ha nu met deze foto weet ik weer dat je eerder over dit ras geschreven had .

_Tiny_ schreef: ↑11 okt 2021, 20:59

Zamunda schreef: ↑11 okt 2021, 19:12 Wat is nou een relatief 'zacht' terriërras?

Soft coated wheaten terriër

Ja, toen ik boven jou de wheaten las in het bericht van Rebble dacht ik 'oh ja, die stond ook op mijn lijstje!' (hoog zelfs). Is allemaal weer weggezakt zeg, maar heb er nog wel ergens een documentje van met de interessante rassen .

De Amerikaanse haarloze. Ik vond terriërs vroeger ook helemaal niks, maar nu ik een halve in huis heb bevalt het eigenlijk wel. Ze wil zó graag samenwerken en is heel fanatiek, ik hou er wel van. Al denk ik dat een kruising me wel meer ligt dan een volle.

Amerikaanse pitbull terriër maar die heb ik al.
Een Glen of Imaal terriër vind ik ook erg leuk, en een Airedale terriër lijkt me ook wel wat. Ik hou wel van terriër karakters maar ik heb graag wat meer hond aan de lijn qua grootte. En dat heeft de apbt precies, zou voor veel mensen vast een hel zijn zo’n terriër karakter in een grotere verpakking maar ik hou ervan .
En terwijl ik dit typ vraag ik me eigenlijk ook af hoe dan een Airedale of Zwarte Rus nog een terriër is? Want ik zie niet hoe die nog in een vossenhol passen.

Zamunda schreef: ↑11 okt 2021, 19:12 Wat is nou een relatief 'zacht' terriërras?

Een bodeguero.

De Jack Russell natuurlijk. Ik kan me werkelijk geen leukere honden bedenken. Lekker actief, niet overgevoelig, altijd bereid tot actie, heel erg intelligent en ik vind ze juist enorm baasgericht. En als je wilt kun je nagenoeg elke sport/spel met ze beoefenen. Speuren, behendigheid, G&G, hoopers...
Ik vind ze fantastisch om mee samen te leven en ben iedere keer weer verbijsterd over hoe goed ze op je letten.
Als ik in bed 's ochtends na het wakker worden lig te lezen op mijn tablet blijven ze op het hoofdkussen (Perry) en onder de deken (Herbert) liggen pitten en zodra ik het knopje aan de zijkant indruk, vrijwel geluidloos, om de tablet uit te zetten word ik besprongen door een friemelende massa, yeah we gaan eruit.
Hoe dan denk ik, alleen een knopje.
Als ik vervolgens ga douchen kruipen ze weer op bed en dat duurt net zo lang tot ik ,uit zicht, in de badkamer mijn broek aantrek, dan komen ze weer aan rennen want dan ben ik volgens hun dus bijna klaar en gaan we naar beneden, dat klopt ook weer.
Doe ik per ongeluk mijn hardloopschoenen aan dan kiest Perry, ook als we pas een uur later gaan lopen, steevast een andere route uit, de hardlooproute want ik had een uur geleden toch niet voor niets die schoenen aangedaan.
Ik vind het fascinerend hoe die 2 zonder opdringerig te zijn altijd met me bezig zijn. De Mechels hobbelen daar achteraan, die merken die details echt niet op hoor.
Daarnaast vind ik het makkelijk dat ze zo klein zijn maar alles kunnen wat een grote hond ook kan, mee aan de fiets, skeeleren, hardlopen, steppen. Ze zijn onvermoeibaar, zitten goed in elkaar, stevig gebouwd en ik vind ze super leuk om te zien.
En ik vind ze niet moeilijk, je kunt ze vrij vlot alles leren zonder dat dat veel moeite kost. Je moet wat duidelijke grenzen stellen waar ze nooit overheen mogen en dan gaat de rest echt vanzelf.
Ze passen gewoon heel erg goed bij mij en mijn karakter denk ik. Het zijn oprecht de allerleukste honden die ik ken.