Een Hondenleven

Die zijn inderdaad enig! Maar erg ongezond heb ik me laten vertellen

Markiesjes natuurlijk!


Vlinderhondjes vind ik ook erg leuk. En havanezers lijken me qua karakter en formaat ook ideaal, maar ik zou me wel over de vacht heen moeten zetten. Ik sluit echter niet uit dat er ooit eentje hier komt

Hylos schreef: ↑12 okt 2021, 09:12

mijke schreef: ↑12 okt 2021, 08:58 Ik heb helemaal niks met gezelschapshondjes en ik zou echt niet weten wat ik er mee zou moeten. Ik laat die van mij lekker bij de fokker zitten denk ik

Ik ook niet echt, maar dat heeft ook met het uiterlijk te maken.
Het zijn haarballen of hebben 1 of andere ongezonde en lelijke eigenschap... ik zie bijv allemaal ingedeukte voorhoofden als je de rassen googelt.

Qua uiterlijk zou ik dan voor de Kromfohrländer gaan.
Qua omschrijving klinkt de Tibetaanse terriër wel heel erg leuk.
Een terriër maar dan als echte gezelschapshond, nu nog even het scheerapparaat er overheen.

Ja maar niet alleen het uiterlijk. Al die kleine, opgepofte gezelschapshondjes die ik tegenkom in het echt (en dat zijn er veeeeeeel) zijn altijd allemaal zo gezeglijk. Er zit geen pit in of wat. Ze gaan lekker hun gangetje, vinden alles wel leuk maar nooit héél leuk. Ze komen een beetje dwee bij je staan voor knuffels maar voor de rest doen ze niet echt iets ofzo. En zo wel dan is het op een kalm gemakje. En ze trekken zich meestal ook weinig van alles aan, doen gewoon een beetje hun eigen zin, daar kan ik ook al niks mee. Nu komen er ongetwijfeld 100 reacties van mensen die dat heel anders zien of ervaren en er zijn ongetwijfeld allerlei uitzonderingen Het is ook niet dat ik ze niet lief of schattig vind. Maar het past gewoon niet bij mij, ik kan er helemaal niks mee.

Een outcross van de griffon heb ik ook 1 van . Een graussie. Een kruising van een australische terrier met een griffon. Peerke lijkt meer op de australische terrier. Een F3 van deze kruising heb ik ook. Keeperke lijkt dan weer meer op de griffon met een iets langere snuit en betere neusgaten.

Op het vorig forum zat drazic of zoiets en die had of heeft nog een kruising griffon met een andere kruising

mijke schreef: ↑12 okt 2021, 14:00

Hylos schreef: ↑12 okt 2021, 09:12

mijke schreef: ↑12 okt 2021, 08:58 Ik heb helemaal niks met gezelschapshondjes en ik zou echt niet weten wat ik er mee zou moeten. Ik laat die van mij lekker bij de fokker zitten denk ik

Ik ook niet echt, maar dat heeft ook met het uiterlijk te maken.
Het zijn haarballen of hebben 1 of andere ongezonde en lelijke eigenschap... ik zie bijv allemaal ingedeukte voorhoofden als je de rassen googelt.

Qua uiterlijk zou ik dan voor de Kromfohrländer gaan.
Qua omschrijving klinkt de Tibetaanse terriër wel heel erg leuk.
Een terriër maar dan als echte gezelschapshond, nu nog even het scheerapparaat er overheen.

Ja maar niet alleen het uiterlijk. Al die kleine, opgepofte gezelschapshondjes die ik tegenkom in het echt (en dat zijn er veeeeeeel) zijn altijd allemaal zo gezeglijk. Er zit geen pit in of wat. Ze gaan lekker hun gangetje, vinden alles wel leuk maar nooit héél leuk. Ze komen een beetje dwee bij je staan voor knuffels maar voor de rest doen ze niet echt iets ofzo. En zo wel dan is het op een kalm gemakje. En ze trekken zich meestal ook weinig van alles aan, doen gewoon een beetje hun eigen zin, daar kan ik ook al niks mee. Nu komen er ongetwijfeld 100 reacties van mensen die dat heel anders zien of ervaren en er zijn ongetwijfeld allerlei uitzonderingen Het is ook niet dat ik ze niet lief of schattig vind. Maar het past gewoon niet bij mij, ik kan er helemaal niks mee.

U riep?
Do is een uitzondering.
Ze is uitzinnig blij als er een bekende thuis komt en zet vol liefde wel even haar naaldjes in je als je het toelaat.
En Do en kalm past ook al niet.
Maar kan perfect dat ze neit rastypisch is hoor .
Neen, ik wijt het aan opvoeding... ik zie ook een heleboel kleine schoothondjes die overbetutteld worden.
Do draait gewoon mee met de rest en ploetert even hard in de modder.
Maar verder is ze inderdaad "een beetje" verwend, en dat kan ook, daarin heb je wel gelijk. Kika verwennen op die manier zou een iets andere afloop hebben.

Gudrun schreef: ↑12 okt 2021, 14:07U riep?

Haha, hoiiiiii

Tineke schreef: ↑12 okt 2021, 06:00 Niet een gezond ras maar de Caveliertjes van Rens waren toch altijd lieve en schattige hondjes.
Stuk voor stuk.

Het is wel geen ras maar de Micronnetjes en Jimi's en Simba's van deze wereld zijn ook stuk voor stuk ontzettend leuke gezelschaphondjes

Ja, dit vind ik van onze kruisingen ook.
Sammie is volgens Embark een poedel/spaniel/pekinees/kokoni mix en Costa een schnauzer/terrier/poedel mix.

Maar misschien hebben we domweg geboft met deze twee. Ze zijn met recht echte gezelschapshonden, zonder dat het theemutsen zijn.

mijke schreef: ↑12 okt 2021, 14:00

Hylos schreef: ↑12 okt 2021, 09:12

mijke schreef: ↑12 okt 2021, 08:58 Ik heb helemaal niks met gezelschapshondjes en ik zou echt niet weten wat ik er mee zou moeten. Ik laat die van mij lekker bij de fokker zitten denk ik

Ik ook niet echt, maar dat heeft ook met het uiterlijk te maken.
Het zijn haarballen of hebben 1 of andere ongezonde en lelijke eigenschap... ik zie bijv allemaal ingedeukte voorhoofden als je de rassen googelt.

Qua uiterlijk zou ik dan voor de Kromfohrländer gaan.
Qua omschrijving klinkt de Tibetaanse terriër wel heel erg leuk.
Een terriër maar dan als echte gezelschapshond, nu nog even het scheerapparaat er overheen.

Ja maar niet alleen het uiterlijk. Al die kleine, opgepofte gezelschapshondjes die ik tegenkom in het echt (en dat zijn er veeeeeeel) zijn altijd allemaal zo gezeglijk. Er zit geen pit in of wat. Ze gaan lekker hun gangetje, vinden alles wel leuk maar nooit héél leuk. Ze komen een beetje dwee bij je staan voor knuffels maar voor de rest doen ze niet echt iets ofzo. En zo wel dan is het op een kalm gemakje. En ze trekken zich meestal ook weinig van alles aan, doen gewoon een beetje hun eigen zin, daar kan ik ook al niks mee. Nu komen er ongetwijfeld 100 reacties van mensen die dat heel anders zien of ervaren en er zijn ongetwijfeld allerlei uitzonderingen Het is ook niet dat ik ze niet lief of schattig vind. Maar het past gewoon niet bij mij, ik kan er helemaal niks mee.

Dat vind ik juist van veel windhonden
De gezelschapshonden vind ik juist een vrij diverse groep. Er zijn er inderdaad genoeg die zijn zoals je beschrijft en waarschijnlijk zie je die ook veel op straat, want het makkelijke van veel gezelschapshonden is dat ze niks moeten. Komen ze dus bij mensen die er niks mee doen, dan wordt het hondje vanzelf zo en die vindt dat dan ook helemaal best. Maar zoals ik vlinderhondjes, poedels en ook wel wat markiesjes ken bij bijvoorbeeld agility, dan zijn het heel andere hondjes. Hondjes met pit die willen werken. Dat zit er ook in, maar moet je wel aanbieden (en natuurlijk heeft de ene lijn het meer dan de andere). Joris, het markiesje van ons vroeger, was echt wel een werktype. Alle sporten waren leuk en deed hij met overgave, maar deed je niks, dan deed hij ook niks en hij werd er niks moeilijker of drukker door.

Als ik niet op gezondheid hoefde te letten dan op 1 de Franse Bulldog, daarna de poedel in alle maten, de mopshond en de petit brabacon

Veertje schreef: ↑12 okt 2021, 14:22 Dat vind ik juist van veel windhonden
De gezelschapshonden vind ik juist een vrij diverse groep. Er zijn er inderdaad genoeg die zijn zoals je beschrijft en waarschijnlijk zie je die ook veel op straat, want het makkelijke van veel gezelschapshonden is dat ze niks moeten. Komen ze dus bij mensen die er niks mee doen, dan wordt het hondje vanzelf zo en die vindt dat dan ook helemaal best. Maar zoals ik vlinderhondjes, poedels en ook wel wat markiesjes ken bij bijvoorbeeld agility, dan zijn het heel andere hondjes. Hondjes met pit die willen werken. Dat zit er ook in, maar moet je wel aanbieden (en natuurlijk heeft de ene lijn het meer dan de andere). Joris, het markiesje van ons vroeger, was echt wel een werktype. Alle sporten waren leuk en deed hij met overgave, maar deed je niks, dan deed hij ook niks en hij werd er niks moeilijker of drukker door.

Markiesjes en poedels zijn inderdaad ook wel rassen die ik als uitzondering op wat ik beschreef zie. Vlinderhondjes vind ik altijd wat nerveuzig, dat vind ik dan ook weer niks Al zie ik die maar zelden in het echt.

Hylos schreef: Qua omschrijving klinkt de Tibetaanse terriër wel heel erg leuk.
Een terriër maar dan als echte gezelschapshond, nu nog even het scheerapparaat er overheen.

Alleen is de Tibetaanse terriër geen terriër, maar herdershond

katerke schreef: ↑12 okt 2021, 14:02 Een outcross van de griffon heb ik ook 1 van . Een graussie. Een kruising van een australische terrier met een griffon. Peerke lijkt meer op de australische terrier. Een F3 van deze kruising heb ik ook. Keeperke lijkt dan weer meer op de griffon met een iets langere snuit en betere neusgaten.

Oh echt? Wat leuk!
Heb je er ook een foto van?

Célie schreef: ↑12 okt 2021, 14:25 Als ik niet op gezondheid hoefde te letten dan op 1 de Franse Bulldog, daarna de poedel in alle maten, de mopshond en de petit brabacon

Franse bullen vind ik stiekem heel erg leuk Maar inderdaad, die lijfjes
Heel lang geleden had ik Joop. Was een herplaats bulletje. Hij had meer neus dan ze tegenwoordig hebben maar gezonder was hij niet. Is 5 jaar geworden.
Got das meer dan 30 jaar geleden

mijke schreef: ↑12 okt 2021, 14:00 Ja maar niet alleen het uiterlijk. Al die kleine, opgepofte gezelschapshondjes die ik tegenkom in het echt (en dat zijn er veeeeeeel) zijn altijd allemaal zo gezeglijk. Er zit geen pit in of wat. Ze gaan lekker hun gangetje, vinden alles wel leuk maar nooit héél leuk. Ze komen een beetje dwee bij je staan voor knuffels maar voor de rest doen ze niet echt iets ofzo. En zo wel dan is het op een kalm gemakje. En ze trekken zich meestal ook weinig van alles aan, doen gewoon een beetje hun eigen zin, daar kan ik ook al niks mee. Nu komen er ongetwijfeld 100 reacties van mensen die dat heel anders zien of ervaren en er zijn ongetwijfeld allerlei uitzonderingen Het is ook niet dat ik ze niet lief of schattig vind. Maar het past gewoon niet bij mij, ik kan er helemaal niks mee.

Hahaha. Nou. Neem dan een Chihuahua. Weg is je beeld van gezeglijk en geen pit. Het zijn Tasmanian Devils.

Ik ken eigenlijk maar heel weinig honden uit de rasgroep gezelschapshonden goed in het echt
De Chinese naakthond of powderpuff en de Tibetaanse terriër vind ik wel leuk en uit alle beschrijvingen klinkt de Havanezer ook leuk. Maar als ik zelf voor een klein hondje zou gaan, zou ik eerder kiezen voor een sheltie, bodeguero of andere terriër.

_Tiny_ schreef: ↑12 okt 2021, 15:54

Célie schreef: ↑12 okt 2021, 14:25 Als ik niet op gezondheid hoefde te letten dan op 1 de Franse Bulldog, daarna de poedel in alle maten, de mopshond en de petit brabacon

Franse bullen vind ik stiekem heel erg leuk Maar inderdaad, die lijfjes
Heel lang geleden had ik Joop. Was een herplaats bulletje. Hij had meer neus dan ze tegenwoordig hebben maar gezonder was hij niet. Is 5 jaar geworden.
Got das meer dan 30 jaar geleden

zelfs vroeger waren ze ook al niet beter

Ik ken veel gezelschapshondjes want je ziet ze natuurlijk vaak in de trimsalon. Het is echt jammer dat ze zo vaak terecht komen bij mensen die er niks mee willen doen. Veel van die kleine pluisjes gaan dan niet protesteren maar worden steeds apathischer. Kijk, zeggen de baasjes dan, wat ligt hij daar toch tevreden. Maar als je beter kijkt zie je een hondje dat het niet gewend is om mentaal uitgedaagd te worden. Das iets anders.

De grootste valkuil van veel gezelschapshondjes is dat ze bij minimale verzorging nog steeds geen grote problemen geven. Ze leggen zich er wel bij neer. Dan krijg je het imago van een hondje die alleen maar mooi ligt te zijn in zijn mandje en verder niks kan. Maar das beslist niet waar. Stonden ze maar eens midden op de eettafel van zich af te kafferen en de planten uit de vensterbank te trekken. Misschien dat hun bazen dan eens van hun luie reet af kwamen.

Zeker de poedel. Maar wel de grote.. verder heb ik niet zoveel met deze rasgroep, voor mijzelf dus.

_Tiny_ schreef: ↑12 okt 2021, 16:23 Ik ken veel gezelschapshondjes want je ziet ze natuurlijk vaak in de trimsalon. Het is echt jammer dat ze zo vaak terecht komen bij mensen die er niks mee willen doen. Veel van die kleine pluisjes gaan dan niet protesteren maar worden steeds apathischer. Kijk, zeggen de baasjes dan, wat ligt hij daar toch tevreden. Maar als je beter kijkt zie je een hondje dat het niet gewend is om mentaal uitgedaagd te worden. Das iets anders.

De grootste valkuil van veel gezelschapshondjes is dat ze bij minimale verzorging nog steeds geen grote problemen geven. Ze leggen zich er wel bij neer. Dan krijg je het imago van een hondje die alleen maar mooi ligt te zijn in zijn mandje en verder niks kan. Maar das beslist niet waar. Stonden ze maar eens midden op de eettafel van zich af te kafferen en de planten uit de vensterbank te trekken. Misschien dat hun bazen dan eens van hun luie reet af kwamen.

Inderdaad, kan het er niet meer mee eens zijn. Velen zijn gewoon veel te braaf! Er zit echt meer in, 't zij net echte honden

Gudrun schreef: ↑12 okt 2021, 18:46

_Tiny_ schreef: ↑12 okt 2021, 16:23 Ik ken veel gezelschapshondjes want je ziet ze natuurlijk vaak in de trimsalon. Het is echt jammer dat ze zo vaak terecht komen bij mensen die er niks mee willen doen. Veel van die kleine pluisjes gaan dan niet protesteren maar worden steeds apathischer. Kijk, zeggen de baasjes dan, wat ligt hij daar toch tevreden. Maar als je beter kijkt zie je een hondje dat het niet gewend is om mentaal uitgedaagd te worden. Das iets anders.

De grootste valkuil van veel gezelschapshondjes is dat ze bij minimale verzorging nog steeds geen grote problemen geven. Ze leggen zich er wel bij neer. Dan krijg je het imago van een hondje die alleen maar mooi ligt te zijn in zijn mandje en verder niks kan. Maar das beslist niet waar. Stonden ze maar eens midden op de eettafel van zich af te kafferen en de planten uit de vensterbank te trekken. Misschien dat hun bazen dan eens van hun luie reet af kwamen.

Inderdaad, kan het er niet meer mee eens zijn. Velen zijn gewoon veel te braaf! Er zit echt meer in, 't zij net echte honden

Hoe meer je met ze doet hoe leuker ze worden. Als je een beetje oplet hebben ze ook een mening en wanneer je daarop in gaat bloeien ze helemaal op. Je moet alleen de intentie hebben er wat van te willen maken.

Markiesje!

Poedel, en dan bij voorkeur de middenslag.

COTON DE TULÉAR of de cavalier

_Tiny_ schreef: ↑12 okt 2021, 16:23 Ik ken veel gezelschapshondjes want je ziet ze natuurlijk vaak in de trimsalon. Het is echt jammer dat ze zo vaak terecht komen bij mensen die er niks mee willen doen. Veel van die kleine pluisjes gaan dan niet protesteren maar worden steeds apathischer. Kijk, zeggen de baasjes dan, wat ligt hij daar toch tevreden. Maar als je beter kijkt zie je een hondje dat het niet gewend is om mentaal uitgedaagd te worden. Das iets anders.

De grootste valkuil van veel gezelschapshondjes is dat ze bij minimale verzorging nog steeds geen grote problemen geven. Ze leggen zich er wel bij neer. Dan krijg je het imago van een hondje die alleen maar mooi ligt te zijn in zijn mandje en verder niks kan. Maar das beslist niet waar. Stonden ze maar eens midden op de eettafel van zich af te kafferen en de planten uit de vensterbank te trekken. Misschien dat hun bazen dan eens van hun luie reet af kwamen.

Ja, maar dat is bij veel rassen/honden zo. Het niveau van de gemiddelde eigenaar is ook wel triest laag.
Als ik een grote hond had zo druk als Sjaak verhing ik me
Die begint de dag met een flikflak. Hij is altijd rázend enthousiast en watervlug. In de tijd dat een mechelaar iets doet, doet hij het zes keer Een turbo vlokreeft. Je zou het high drive kunnen noemen, maar hij heeft geen andere drive dan zichzelf en de hele wereld vermaken.
Hij wordt daarom vaak voor pup aangezien, hij is bijna vier. Als pup was het nog veel erger
Leuk hoor, met zo'n dinkie. Ik doe er naar mijn maatstaven ook niks mee, maar hij komt anderhalf a twee uur buiten.
Hij mag praktisch alles bepalen en ik zeg "ja baas". Hij is al vreselijk braaf, hij zou zich inderdaad makkelijk schikken. Dus eigen initiatief is de norm.
Het is geen uitdaging nee, en als hond alleen zou ik hem niet leuk vinden. Maar dat geldt voor de anderen ook. De tijd dat uitdagingen leuk waren ligt wel achter me.