Een Hondenleven

Alfilillo schreef: ↑13 nov 2021, 09:59

Yvette schreef: ↑12 nov 2021, 23:19 Ik heb dat ook wel een beetje op die cursus van mij maar ik kan daar dus niet zo goed tegen.
Barrie is daar onzeker (in het donker op een parkeerplaats aan de rand van het bos tussen veel andere honden, niet zo heel gek)
maar ik weet zeker dat ik dat versterk daar omdat ik het met zoveel dingen niet eens ben, maar ook teveel druk voel om meein de pas te lopen. Spelen mag eigenlijk ook niet... klinkt eigenlijk heel kinderachtig wel, alsof ik daar als zestienjarige sta

Knap dat jij gewoon je eigen plan trekt

Niet leuk. Waarom ga je nog? Zo te lezen is het niet jullie plek.

Waarom eigenlijk niet loslaten trouwens? Ik heb het bij Lily wel gedaan. Als ze zo jong zijn hobbelen ze nog lekker achter de andere hond aan en kunnen ze mooi afkijken hoe ze de baas in de gaten moeten houden. Nou kan ik zeker niet zeggen dat Lily altijd aan de voet loopt, het blijft een podenco, maar ze kan wel fijn los in het bos.

Nee dat is het ook niet in deze, moet het er hier thuis nog ff over hebben, Arno is van mening dat ik moet afmaken waar ik aan begin omdat ik toch nooit 100% tevreden ben. Daar heeft ie wel een punt hoor. Ik wist wel waar ik aan begon, heb hier 13 jaar geleden met Tobias alle cursussen doorlopen en er daarna ook nog een paar jaar als assistent trainer gewerkt maar er is dus gewoon helemaal niks veranderd, toch wel jammer. Het past idd helemaal niet meer bij me. Ben al aan het rondsnuffelen voor wat anders.

Bij deze hondenschool heb ik met Manu weleens wat mini-cursussen of workshops gedaan en ik weet dat ze positief trainen. Dat vond ik het belangrijkste, richten op gewenst gedrag. Dus vandaar deze voor de puppycursus.
Ik wil als Meeko oud genoeg is agility gaan doen, lijkt me zo leuk! En ik denk dat hij het fantastisch gaat vinden. Dan wil ik toch een andere hondenschool dus dit is voor nu prima. Als iemand iets weet regio Westland/Rotterdam/Den Haag, dan graag

Puppy’s zouden niet los mogen omdat ze niet altijd luisteren. Meeko luistert al beter dan Manu en al helemaal beter dan Uma ooit gedaan heeft Dus ik ben niet zo bang. Hij loopt in onze woonwijk ook weleens los, wel op veilige plaatsen natuurlijk. Ik ben ook al gerust een uur met hem weg. Als ik zie dat hij moe wordt gaan we even pauzeren. Dan zoekt hij stokken, rolt in de gevallen bladeren of hangt in Manu Ik heb vooral geen haast als we gaan lopen. Meeko is eigenlijk ondanks dat hij zo energiek is wel ontspannen, ik hoop dat dat ook een beetje door Manu komt.

Ik ben net met Manu alleen weg geweest en Meeko zat even in de achterkamer omdat vriend wilde dweilen. Dat is mission impossible met die kleine piranha Manu en ik kwamen terug en Manu stond meteen kwispelend naar me te seinen dat ik de deur open moest doen. Haha! Warm onthaal hoor, die tanden in je wang en poten in je oog. Manu was helemaal blij dat hij weer bij zijn puppy was Het gaat nog veel beter dan ik had gehoopt.
Ik vind het toch zo jammer dat Uma zo ziek was toen Meeko kwam. Ze had het normaal zo gezellig gevonden, dat weet ik wel zeker. Soms fantaseer ik haar er even bij. Liggend op de bank tussen vriend zijn benen met de pup er tegenaan. Ze was zo dol op contactliggen en Meeko is dat ook. Wat was dat gezellig geweest.
Ik mis haar weer zo

Yvette schreef: ↑12 nov 2021, 23:19 Spelen mag eigenlijk ook niet...

Huhhh !!

Manuma schreef: ↑13 nov 2021, 07:21 Oh wauw, oké. Je hebt ook gebieden zonder verkeer enzo

Manuma schreef: ↑13 nov 2021, 11:26 Ik wil als Meeko oud genoeg is agility gaan doen, lijkt me zo leuk! En ik denk dat hij het fantastisch gaat vinden. Dan wil ik toch een andere hondenschool dus dit is voor nu prima. Als iemand iets weet regio Westland/Rotterdam/Den Haag, dan graag

Dat lijkt mij ook heel leuk ja. Toen we nog in Capelle woonden reden we altijd naar Alphen (N-Br), later heeft Arno met Tobias bij Vras in Rotterdam getraind en ook wat wedstrijden gelopen, dat was leuk maar het is zo afhankelijk van wie je les hebt. Voor de aanleerfase was het daar sowieso niks en ook de large honden vonden we allebei vreselijke groepen.

Puppy’s zouden niet los mogen omdat ze niet altijd luisteren.

Nou dan mogen er wel een hele hoop honden nooit van hun leven los, goed argument

Soms fantaseer ik haar er even bij. Liggend op de bank tussen vriend zijn benen met de pup er tegenaan. Ze was zo dol op contactliggen en Meeko is dat ook. Wat was dat gezellig geweest.
Ik mis haar weer zo

Ah rot is dat toch, het heeft echt tijd nodig

Manuma schreef: ↑13 nov 2021, 11:26 Ik vind het toch zo jammer dat Uma zo ziek was toen Meeko kwam. Ze had het normaal zo gezellig gevonden, dat weet ik wel zeker. Soms fantaseer ik haar er even bij. Liggend op de bank tussen vriend zijn benen met de pup er tegenaan. Ze was zo dol op contactliggen en Meeko is dat ook. Wat was dat gezellig geweest.
Ik mis haar weer zo

Ik weet dat ik een rare doos ben maar hier staan me de tranen even van in de ogen. Ik had het jullie zo gegund dat ze nog heerlijk jaren mee had mogen doen

Dankjewel, lief.
Ik heb het er de laatste dagen heel erg moeilijk mee. Uma hoeft maar op te komen in m’n gedachten en ik begin meteen te huilen. Het lijkt wel meer verdriet dan de afgelopen twee weken.
Tijdens de forumwandeling stond ik er ook een paar keer bij stil. Als Uma er was geweest had ik gewoon foto’s kunnen maken, die hobbelde wel mee en was met iedereen prima geweest. En dan ineens zo’n pijn in je maag omdat je ineens beseft dat ze er echt niet meer is.

Gisteren zei iemand heel lief even dat ze het zo naar vond. Gewoon alleen dat, even tussendoor. En de tranen stroomden meteen, gewoon niet meer kunnen stoppen terwijl ik me daarvoor nog opgewekt voelde. Ik mis haar zo.

Zo begrijpelijk. Jank af en toe maar gewoon. Zo gaat het verwerken van verdriet toch meestal: eerst ontkenning, dan boosheid, dan verdriet en dan berusting. Je zult er toch doorheen moeten.

Manuma schreef: ↑15 nov 2021, 11:58 Gisteren zei iemand heel lief even dat ze het zo naar vond. Gewoon alleen dat, even tussendoor. En de tranen stroomden meteen, gewoon niet meer kunnen stoppen terwijl ik me daarvoor nog opgewekt voelde. Ik mis haar zo.

Zo bekend

Ach natuurlijk mis je haar nog

Ondanks de afleiding die je nu hebt met Meeko
Wel fijn dat het zo goed gaat met Manu en Meeko ( wat klinken hun namen leuk bij elkaar)
Wij mogen gelukkig wel de hele tijd bezig zijn op puppycursus en degene die les geeft komt langs om te kijken

Anders was het een drama geweest met Bertus

Wat is Meeko echt een super leuk ding
En het missen van Uma is volgens mij heel normaal, iedereen heeft daarin zijn eigen traject

Manuma schreef: ↑15 nov 2021, 11:58 Dankjewel, lief.
Ik heb het er de laatste dagen heel erg moeilijk mee. Uma hoeft maar op te komen in m’n gedachten en ik begin meteen te huilen. Het lijkt wel meer verdriet dan de afgelopen twee weken.
Tijdens de forumwandeling stond ik er ook een paar keer bij stil. Als Uma er was geweest had ik gewoon foto’s kunnen maken, die hobbelde wel mee en was met iedereen prima geweest. En dan ineens zo’n pijn in je maag omdat je ineens beseft dat ze er echt niet meer is.

Gisteren zei iemand heel lief even dat ze het zo naar vond. Gewoon alleen dat, even tussendoor. En de tranen stroomden meteen, gewoon niet meer kunnen stoppen terwijl ik me daarvoor nog opgewekt voelde. Ik mis haar zo.

Ik heb een heel druk weekend gehad en niet zoveel tijd voor foto’s genomen. Morgen zal ik weer eens wat maken.

Zaterdagochtend heb ik eindelijk weer eens de hardloopschoenen aangetrokken en Manu moet dan natuurlijk mee. Daar was Meeko het niet mee eens. Vriend en zoon waren thuis, maar nee, niet voldoende Toen ik thuis kwam was vriend al volledig overspannen en ik was maar 45 minuten weg geweest Oh, hoe doe ik dat toch die hele dagen per week?!

We hadden een drukke middag gepland voor Meeko want hij zou mee gaan naar de forumwandeling bij Nanna In de auto met ome Marvel en het was continu keten. Die hadden natuurlijk geen idee wat hen te wachten stond.
Eenmaal aangekomen even op wat afstand blijven wachten. Meeko keek zijn ogen uit en ging van onzekere naar stoere houding, in elk geval zeer nieuwsgierig. Toen we eenmaal gingen lopen belandden we wat voorin de groep. Ik heb hem op de arm gezet zodat hij lekker kon loeren en zo baanden we ons naar die mooie achtertuin van Nanna. Bij het losloopgebied stormden de honden blij het gebied in en begon Meeko te spartelen: LAAT ME LOS! hap hap hap hap.
Oké vriend, toe maar.
Om na ongeveer 3 meter lopen omver gelopen te worden door een van de windhonden Hij had zichzelf iets stoerder ingeschat geloof ik. Hij rende krijsend en brullend terug de grote groep in waar Nanna hem opving en hij bleef brullen tot ik hem weer had.
Oeps Ik schrok er heel erg van. Ik had hem toch vast moeten houden. Hij is wel vaker omver gelopen maar dan deed hij daar aan mee. Nu was natuurlijk grote broer niet mee.

We zijn achterin gaan lopen bij puppy Vie en dat ging heel goed. Hij begon Vie meteen lastig te vallen met die grote poten en durfde steeds meer naar voren. Met grote broer Dakar was het gelijk dikke mik, Meeko zocht daar graag steun. Ome Marvel kwam ook vaak voorbij gesjeesd en werd als levend flostouw gebruikt.
Uiteindelijk liep Meeko dus middenin de honden en bleef hij heel goed opletten waar ik was. Trots
We zouden een uurtje gaan lopen maar dat werden er dus twee. Mijn plan was hem vaak op de arm te zetten maar hij werd elke keer piranha en begon te spartelen. Dus soms even op de grond en dan weer tillen. Ik had die dag wel een workout
Gelukkig had Dueros een milkyway voor me, ik was helemaal leeg
Meeko ook trouwens, die heeft alleen maar geslapen, in de auto en later lekker bij mij op de bank

Manuma schreef: ↑16 nov 2021, 07:38Zaterdagochtend heb ik eindelijk weer eens de hardloopschoenen aangetrokken en Manu moet dan natuurlijk mee. Daar was Meeko het niet mee eens. Vriend en zoon waren thuis, maar nee, niet voldoende Toen ik thuis kwam was vriend al volledig overspannen en ik was maar 45 minuten weg geweest Oh, hoe doe ik dat toch die hele dagen per week?!

In het begin mocht ik ook echt niet weg van die smurf, zelfs niet naar een andere ruimte in huis. Maar ik had na ruim een week toch ook wel echt af en toe m'n rust nodig dus toen zijn we erop gaan oefenen en sindsdien gaat het gelukkig goed. Maar daarvoor moest man wel echt even meewerken (die stribbelde eerst wat tegen ). Weet niet of je vriend daar ook in wil investeren? En anders, tja, Meeko zal wel een keer wennen aan je afwezigheid, denk ik .

We hadden een drukke middag gepland voor Meeko want hij zou mee gaan naar de forumwandeling bij Nanna In de auto met ome Marvel en het was continu keten.

Wat is het toch een lekkere druktemaker .

Meeko keek zijn ogen uit en ging van onzekere naar stoere houding, in elk geval zeer nieuwsgierig. Toen we eenmaal gingen lopen belandden we wat voorin de groep. Ik heb hem op de arm gezet zodat hij lekker kon loeren en zo baanden we ons naar die mooie achtertuin van Nanna.

Knap hoor van hem!

Bij het losloopgebied stormden de honden blij het gebied in en begon Meeko te spartelen: LAAT ME LOS! hap hap hap hap.
Oké vriend, toe maar.
Om na ongeveer 3 meter lopen omver gelopen te worden door een van de windhonden Hij had zichzelf iets stoerder ingeschat geloof ik. Hij rende krijsend en brullend terug de grote groep in waar Nanna hem opving en hij bleef brullen tot ik hem weer had.
Oeps Ik schrok er heel erg van. Ik had hem toch vast moeten houden. Hij is wel vaker omver gelopen maar dan deed hij daar aan mee. Nu was natuurlijk grote broer niet mee.

Ik snap je schrik heel goed (ik schrok al toen de smurf begon te gillen alsof hij vermoord werd terwijl hij niet eens aangeraakt werd door Billy). Maar ook ik zet mijn veel minder zekere smurf neer als hij dat aangeeft (dus ook met Billy) en dan spartelt hij niet eens zo wild als Meeko (en ik twijfel dan zelf ook of ik hem wel neer had moeten zetten). Maar ik zou hem op dat moment dus ook niet vastgehouden hebben als hij zelf zó graag wil.
Ik denk zelf dus niet dat het een verkeerde beslissing was, hij moet het ook gewoon allemaal leren en jouw knapperd kan het ook aan gelukkig. Dat blijkt ook wel uit hoe goed hij zich later herstelde, wat een knapperd dat hij uiteindelijk midden tussen de honden bleef en fijn dat hij jou in het snotje hield!

En ik had het al gezegd, maar man wat moet het zwaar geweest zijn om hem veel te tillen met die ongeveer 11 kilo. Ik hoopte eergisteren na honderd meter al dat die smurf wel op de grond wilde (en gelukkig wilde en kon hij dat toen ook) .

Zo, dit topic ook weer bijgelezen, wat een zalige draak heb je volgens mij! Die foto met al die aarde, en dan dat staartje dat al kwispelend een heel stuk heeft schoongeveegd
Ik vind het wel grappig om de topics van jou en Zamunda te vergelijken, jullie beschrijven de karakters en gedragingen allebei heel precies, en hoewel ze qua uiterlijk enorm op elkaar lijken zijn hun karakters toch behoorlijk verschillend als ik het zo lees. Die van jou wel een tandje meer energie Hoewel ik bij dat racepup filmpje het nog best mee vond vallen eigenlijk, ik had het na je verhalen erger verwacht

mijke schreef: ↑16 nov 2021, 14:49 Hoewel ik bij dat racepup filmpje het nog best mee vond vallen eigenlijk, ik had het na je verhalen erger verwacht

Echt ja? Ik ben duidelijk niks gewend Ik vind hem echt heel energiek als hij wakker is. Soms gaat hij echt in standje 100 en dat is dus zoals op dat filmpje. Manu heeft dat nooit gedaan, die speelde lekker met een krant of in een bak met water. Gewoon rustig en bedachtzaam. Meeko heeft zich al meerdere keren als een torpedo afgevuurd om op zijn buik over de salontafel te schuiven

Gisteren liepen we weer over ons vertrouwde park, alles ging heel goed en rustig. Tot er een jonge Bouvier teef achter ons kwam lopen. Meeko begon te brommen en te borstelen dus ik liep even stevig door en leidde hem af. Manu ging even bij de Bouvier kijken, alles heel rustig en vriendelijk. Ze kwamen samen naar ons toe gelopen dus ik verminderde snelheid zodat Meeko ook even kennis kon maken.
Meeko ging keihard gillen terwijl die hond nog op drie meter afstand stond Mét Manu. Ik had verwacht dat hij het dan helemaal goed zou vinden. De Bouvier was ook heel kalm en voorzichtig en bleef op afstand, dus er was eigenlijk niets wat hij zo eng had moeten vinden. Normaal hangt hij dan allang in een oor
Ik heb aan de eigenaresse van de Bouvier gevraagd of ik even achter hen aan mocht lopen. Die arme vrouw schrok ook erg van Meeko's reactie. Het was een superlieve hond en die vrouw heel aardig. Ze was ook pas haar hond aan een longtumor verloren.
Meeko kwam uiteindelijk snel los, het had zo'n 10 meter nodig, en liep er weer tussen te paraderen alsof er helemaal niets gebeurd was Misschien toch omdat de hond groot en zwart was? Geen idee.
In elk geval konden we het heel fijn aanpakken zo en heeft hij gezien dat ook grote, zwarte honden lief kunnen zijn.

Meeko is nu 10,9 kilo. Hij loopt wat achter op Murphy zag ik. Maar hij groeit zeg! Zijn poten worden langer, dat lijfje wordt minder kwabbig en hij heeft al van die prachtige, serieuze blikken. Ik heb een fototopic aangemaakt: viewtopic.php?t=1354
Je kan daar ook heel goed de groei zien omdat ik twee foto's heb gemaakt die bijna gelijk zijn aan die in zijn eerste week hier.

Ach, het ventje, grote zwarte bouviers zijn ook heel raar!
Maar wat fijn dat de bouvier zo lief was en de eigenaresse zo veel begrip had en jullie het toch positief af konden sluiten!

Manuma schreef: ↑18 nov 2021, 09:46

mijke schreef: ↑16 nov 2021, 14:49 Hoewel ik bij dat racepup filmpje het nog best mee vond vallen eigenlijk, ik had het na je verhalen erger verwacht

Echt ja? Ik ben duidelijk niks gewend Ik vind hem echt heel energiek als hij wakker is. Soms gaat hij echt in standje 100 en dat is dus zoals op dat filmpje. Manu heeft dat nooit gedaan, die speelde lekker met een krant of in een bak met water. Gewoon rustig en bedachtzaam. Meeko heeft zich al meerdere keren als een torpedo afgevuurd om op zijn buik over de salontafel te schuiven

Ik heb beeld Dat verschil is dan inderdaad wel heel groot met hoe Manu als pup was zeg. Rustig en bedachtzaam spelen, dat heb ik volgens mij nog nooit een pup zien doen Ik vind dat zelf wel leuk die dolle minuten. Brengt een beetje leven in de brouwerij

Apart dat hij zo schrok van die Bouvier joh, wel heel mooi dat hij alweer zo snel herstelde en hij daar ook de kans toe kreeg.

Gisteren hadden we weer puppycursus. Les twee.
Wat een verschil. Hij was heel dapper, ook al tijdens het wachten. Ik heb hem zelfs afgeremd want hij was wel erg brutaal met uitdagen dus ik ben even rond gaan wandelen met hem en heb af en toe wat gestrooid om hem te laten snuffelen en ontspannen.
Hij lette veel beter op tijdens de les en hij deed het echt voorbeeldig Ik mag alleen geen clicker meer gebruiken in de les want dat is verwarrend voor de rest (niemand traint verder met clicker maar stèl! Oké, ik doe wel mee dus vooruit, dan op stem. Gelukkig kende hij de oefeningen al en wel zo goed dat hij het echt supergoed deed.
Met het oefenen op ‘hier’ neemt de juf de hond even over en loop je zelf een paar meter weg om hem daarna te roepen. Hoewel hij erg aan zijn eindje was, was hij ineens heel erg gericht op mij en hij kwam zó braaf bij me. Ik had niet anders verwacht maar toch was ik heel trots op hem. Kleine schuddekont.

Vandaag zijn we weer naar ons nieuwe huis geweest. Meeko vindt het zo leuk! Hij blijft zo goed bij ons, ook als Manu op ontdekking gaat. Vriend sprak het meerdere keren uit, hij was blij en opgelucht. Een hond die bij je blijft, wow!
We zijn naar het losloopgebied gewandeld, 5 minuten van ons huis, en het was echt spitsuur. Meeko heeft heerlijk gespeeld en hij werd net pas wakker
Hij was trouwens nog achter een boomer aan gerend, leuk spelen! Hij was ons volledig vergeten. Manu kwam bezorgd bij mij kijken terwijl ik Meeko terug probeerde te roepen. Hij keek me aan en ik zei: ga hem maar halen jongen.
En hij ging Zo schattig.

Vanavond hebben we even tijd met z’n tweeën gehad en Meeko legde op de bank zijn kop op mijn vriend zijn benen. Dat deed Uma altijd en ik zag dat het hem wat deed. Meeko was zo rustig en knuffelig. Heel fijn. Vriend had Uma altijd als ‘zijn’ hond en nu zijn Manu en Meeko zo ‘mijn’. Ik hoop dat Meeko wat meer naar vriend blijft trekken als dit, dat zou hij zo fijn vinden.

Wat is dat op die laatste foto?

Manu wilde naar binnen en Meeko naar buiten

Mooi verhaal weer, knappe Meeko! Zo leuk dat het zo goed ging op de cursus, en dat terwijl je zoveel verkeerd en anders doet als de rest

Ik schreef dat bij Murphy z'n topic ook al, die maffe dingen op hondenscholen, dat blijft me verbazen. Bij ons staat juist iedereen met clicker, soort van verplicht maar dat geeft geen enkele verwarring, die dingen klinken sowieso allemaal uniek in meer of mindere mate Ik ben zelf wel een zeikerd met het geluid, ik wil graag een zachte klik, niet zo'n keiharde blikkerige maar goed, zo goed zullen honden natuurlijk ook wel niet kunnen horen dat ze daar überhaupt verschil in zouden kunnen maken

Leuk voor je vriend dat Meeko zo lekker bij hem kwam liggen, ik zie dat hier ook wel. Arno vindt dat ook echt fijn als hij hem wat meer ziet staan, meest van de tijd is dat niet zo en is hij op mij gericht.

Nee, Manu heeft drie cursussen gedaan in een zaal vol clickers Nooit last gehad van verwarring. Ik heb ook een zachte clicker, veel fijner dan dat blikgeluid.
Ze gaf ook als argument dat mensen niet goed kunnen timen dus dat zij het niet gebruiken. Tja, als je bij een cursus geven er al vanuit gaat dat mensen het niet kunnen gaan leren heb je misschien niet de beste cursus
Ik heb mijn ergernis uit gezet en ben lekker verder gegaan. Ze doen wel leuk naar de honden en ik merkte dat ze mij verder een beetje laat. Ik heb heel irritant nog een tip gegeven aan de buurman met de pup die langs hem heen rent als hij ‘hier!’ heeft geroepen. Ik zet mijn hand altijd op neushoogte, als ze die aantikken krijgen ze pas de beloning. Dan richten ze zich dus op je hand bij het komen en zien ze wat er achter je is niet meer.
Volgens de juf moest je juist koekjes voor je uit strooien om dat te voorkomen maar hé, ben je weleens op het strand geweest en heb je weleens appel op een husky getraind? Koekjes zijn bij het zien van iets leuke achter de baas niet boeiend nie hè

Leuk dat Barrie ook wat bij Arno knuffelt. Ze zijn echt wel baasgericht, ik merk het nog steeds. In het begin zijn ze zo klein en vond ik het logisch dat ze zo bij je blijven.
Morgen vieren we de verjaardag van mijn zoontje. Ik ben heel benieuwd hoe hij dat vindt. Manu vindt ballonnen doodeng

Manuma schreef: ↑20 nov 2021, 07:59 Ik zet mijn hand altijd op neushoogte, als ze die aantikken krijgen ze pas de beloning. Dan richten ze zich dus op je hand bij het komen en zien ze wat er achter je is niet meer.

Dat doe ik met Chupa ook altijd inderdaad omdat hij altijd langs me heen rende. Blijkt nu ook nog superhandig te zijn nu hij niet meer goed hoort en ziet, die zwaai met m'n arm en laag uitgestoken hand begrijpt hij nog goed, als ie dan toevallig in mijn richting kijkt kan ik hem in elk geval 'roepen'. Super handig juist.

Hij is leuk

Enne wat betreft die clicker , in de africhting loopt zo’n beetje iedereen met een clicker en die honden kennen echt wel t verschil , ook pups
En dan word er als er iemand bij staat vaak nog door diegene geclickt ipv door eigenaar zelf
Dus smoesje van die leraar gaat niet helemaal op

Maar hier kennen ze ook een clicker woord , voor het geval ik ergens loop en geen clicker bij heb dan is t yes ipv click