Een Hondenleven

Zo, ik ben weer bij. Heb je updates gelezen en ik vind het mooi hoe je eerlijk schrijft over de ups en downs van een pup opvoeden en leren kennen. Ik vind het knap hoe je het doet met de honden en je gezin! In jouw leven is er tegenwoordig denk ik echt geen dull moment meer, haha.

Leuk dat Meeko zo lekker actief en enthousiast is. Ik ben benieuwd naar de foto's!

Manuma schreef: ↑07 dec 2021, 08:00 Ik moet nog steeds erg wennen aan deze totaal andere hond, het is echt schakelen hoor, zo’n baasgericht hondje dat het liefst heeft dat jij iets te doen verzint. Dat heb ik nooit hoeven doen hè. Sterker nog, het werd meestal afgestraft als ik iets verzon Maar ik vind het wel heerlijk hoor En dan mijn lieve relaxte goedzak van een Manu ernaast.

Stop die twee in een zak, schud eens goed en tadaaaaa : je hebt een Hovawart .

Dan snap je misschien waarom ik daar zo gek op ben .

Volgens mij doe je het super goed Ik vond een pup alleen al een zware taak, dan had ik er nog niet eens een peuter bij Nu nog wat tijd voor jezelf vinden, maar zo te lezen komt dat vanzelf wel. Vriend moet gewoon nog even beseffen hoe leuk het kan zijn om een beetje aan de slag te gaan met Meeko.

Oh dat klinkt fijn hoe het nu gaat, jij wat meer zelf kunnen doen en vriend die wat meer met Meeko doet en Manu ook meeneemt. Je moet dat kontjeschudden wel filmen hoor! Lijkt me zo leuk om te zien .

kloesje schreef: ↑07 dec 2021, 08:39 Ik hoor je zeggen dat je hondje graag wilt dat jij dingen aanbiedt om te leren, dat hij graag zoveel doet. Dat is tevens de valkuil van dit type hond Met mijn beide kelpies heb ik juist als ze zo jong zijn veel geoefend op rust, zichzelf vermaken en juist niet steeds 'aan' gaan wanneer ik in de benen kom. Daar heb je namelijk de rest van je leven profijt van. Ze overprikkeld krijgen is zo gebeurd, rust is voor hun veel moeilijker, maar zo belangrijk.
Dus probeer goed te managen tussen wat hij aanbiedt en vraagt en tussen wat jij van hem wilt en juist niet wil
Kan zijn dat je dit allang doet, dat kan ik niet herleiden, maar je krijgt er gewoon heel veel plezier van als je hier nu de focus op legt

Dankjewel! Dit is wel iets waar ik nog de balans in moet gaan vinden. Mijn broek zit ook altijd onder de moddervegen omdat die kleine de hele tijd tegen me aan springt: GAANWEDOENDAN GAANWEDOENDAN
Ik trek gewoon altijd een oude broek aan en gooi af en toe een bal of doe een oefeningetje. Maar hij doet eigenlijk nooit iets voor zichzelf. Ja, Manu grijpen

Ik heb ook wat met mijn camera gemaakt, maar hier vast een pose.

Hij plaste met één poot omhoog Puppy wordt een grote vent!

Ik ga nog uitgebreider op jullie reageren en updaten met beeld. Het is giga druk privé en op werk dus ik heb minder vrij dan ik zou willen. Gelukkig draait Meeko supergoed mee. Scheelt ook dat ik wat omgegooid heb en er vaker even snel tussendoor op uit trek.
Oren zijn nog steeds niet terug omhoog. Hopelijk komt dat wel weer Hij is dikke vriendjes met mijn zoontje. Zo leuk om die twee te zien ondernemen samen. Echt heel leuk dat ze samen opgroeien!

Ohhh zeg, wat zoet

Wat een lieve foto wat is je zoon al groot!

Wat zijn ze ontzettend leuk samen, wat een rijkdom .

Het klinkt alsof jullie veel plezier hebben en gaan hebben. Echt leuk zo'n actieve hond (vind ik dan). Die foto met je zoontje is echt lief. Een hond kan zo waardevol zijn voor een kind. Ik vind het nog steeds misdadig dat ik geen hond mocht vroeger.

Wat een leuke foto’s weer

Lothian schreef: ↑09 dec 2021, 14:23 Wat een lieve foto wat is je zoon al groot!

Ja niet normaal, en Meeko gaat ook al als een speer. Ik word er soms helemaal sentimenteel van.

Het is bijna sneu voor Manu dat Meeko erbij is gekomen want ik vind hem nu zoooo sloom Als we trucjes doen wil hij zo graag mee doen maar hij doet nog geen 10% z’n best als Meeko, hahaha! En voor zijn doen geeft hij 100 hoor dus hij is evengoed mijn brave goedzak, maar we lachen hem wel iets meer uit
Ik moet wel echt nog wat meer gaan werken aan rust. Ik dacht dat ik dat heel goed kon want Manu en Uma zijn zo kalm, waren. Maar Meeko is wel een ander level en even wennen, die gaat al aan van oogcontact. Is niet erg, maar hij moet met wandelen dus echt wat in zijn bek dragen of hij hangt in Manu of in mijn arm. Ik heb nu een jas als Meeko-jas omgedoopt want die is van boven tot onder gescheurd door die piranha-acties
Is dat erg? Ik vind het dus niet zo erg, maar misschien is het voor hem wel minder leuk. Ik kan me voorstellen dat wandelen zo niet lekker ontspannen is. Hij gaat bijvoorbeeld zelden even snuffelen. Bij Manu en Uma schoot de wandeling dus nooit op omdat ze zóveel voor zichzelf doen dat het ze geen reet uitmaakt wat ik verzin.

We zijn lekker trucjes aan het oefenen en ik neem hem vaker apart mee. Ik vind hem zo braaf. Ik kan echt niet wachten tot we lekker hele dagen kunnen wandelen. We gaan ook nog eens oefenen met drukke plaatsen. Hij is zo op mensen gericht, veel meer dan op honden, dus ook in zo’n omgeving is oefenen fijn

Jij hebt echt een cultuurshock zo te lezen

Ik vind die verbazing ook zo leuk om te lezen, hij is ook wel echt heel anders als Barrie, die is buiten juist veel bezig met de omgeving nog en daar hoef ik nog niet heel veel van te verwachten qua aandacht of concentratie. Hij houdt me wel goed in de gaten maar iets van oefeningetjes vindt hij buiten echt nog best heel ingewikkeld.

Is ie niet meer mank trouwens?

Grappig hoe ze verschillen. Ik keek ook echt erg uit naar jullie wandeling, Yvette en Sirene.
Meeko was uiteindelijk maar zo’n 24 uur mank, gelukkig! Hij zal wel iets te snel hebben willen doen, dat zou wel typisch zijn

Ik heb ze trouwens allebei eens aan de elastische riem aan de heupgordel gedaan, gewoon voor een rondje van 10 minuten en heb hem aangemoedigd in het tuig te trekken. Dat vond hij zo leuk dat hij alleen maar in m’n kuiten ging happen en zo hoog sprong dat hij me recht aan kon kijken Hij vindt het dus al leuk!
Edit: wandelrondje van 10 minuten met af en toe 10 passen rennen. Het stond er net alsof ik al 10 minuten met hem gerend had.

Manuma schreef: ↑09 dec 2021, 21:56Ik moet wel echt nog wat meer gaan werken aan rust. Ik dacht dat ik dat heel goed kon want Manu en Uma zijn zo kalm, waren. Maar Meeko is wel een ander level en even wennen, die gaat al aan van oogcontact. Is niet erg, maar hij moet met wandelen dus echt wat in zijn bek dragen of hij hangt in Manu of in mijn arm. Ik heb nu een jas als Meeko-jas omgedoopt want die is van boven tot onder gescheurd door die piranha-acties
Is dat erg? Ik vind het dus niet zo erg, maar misschien is het voor hem wel minder leuk. Ik kan me voorstellen dat wandelen zo niet lekker ontspannen is. Hij gaat bijvoorbeeld zelden even snuffelen. Bij Manu en Uma schoot de wandeling dus nooit op omdat ze zóveel voor zichzelf doen dat het ze geen reet uitmaakt wat ik verzin.

Haha, die Meekojas .

Zelf werk ik wel heel veel aan rust, maar dat is ook omdat ik dat (inmiddels) heel erg belangrijk vind en hij toch wel wil werken, daar hoef ik niet veel voor te doen . En omdat ik met Lais ervaren heb dat hoe leuk ik het ook vond dat ze zo lekker druk, wild en enthousiast kon zijn (daar heb ik echt heel erg van genoten en veel om gelachen) dat niet altijd heel erg handig is gebleken, maar dat gaat dan vooral over rust erin brengen tijdens het trainen.

Yvette schreef: ↑09 dec 2021, 22:52 Ik vind die verbazing ook zo leuk om te lezen, hij is ook wel echt heel anders als Barrie, die is buiten juist veel bezig met de omgeving nog en daar hoef ik nog niet heel veel van te verwachten qua aandacht of concentratie. Hij houdt me wel goed in de gaten maar iets van oefeningetjes vindt hij buiten echt nog best heel ingewikkeld.

Grappig, Murf zit er een beetje tussenin denk ik: bezig met de omgeving maar ook wel met mij (alhoewel ik daar ook wel wat voor moet doen).
Hoe doet Barrie het inmiddels met andere honden ontmoeten?

Manuma schreef: ↑09 dec 2021, 23:09 Grappig hoe ze verschillen. Ik keek ook echt erg uit naar jullie wandeling, Yvette en Sirene.
Meeko was uiteindelijk maar zo’n 24 uur mank, gelukkig! Hij zal wel iets te snel hebben willen doen, dat zou wel typisch zijn

We gaan gewoon snel weer wat anders afspreken, wij vonden het ook allebei jammer dat je niet mee kon. En Barrie ook denk ik
Gelukkig dat ie weer oké is nu.

Manuma schreef: ↑09 dec 2021, 23:09 Ik heb ze trouwens allebei eens aan de elastische riem aan de heupgordel gedaan, gewoon voor een rondje van 10 minuten en heb hem aangemoedigd in het tuig te trekken. Dat vond hij zo leuk dat hij alleen maar in m’n kuiten ging happen en zo hoog sprong dat hij me recht aan kon kijken Hij vindt het dus al leuk!

Ik ben zo benieuwd hoe hard jullie gaan straks, dat wordt vast gaaf!

Zamunda schreef: ↑09 dec 2021, 23:28

Yvette schreef: ↑09 dec 2021, 22:52 Ik vind die verbazing ook zo leuk om te lezen, hij is ook wel echt heel anders als Barrie, die is buiten juist veel bezig met de omgeving nog en daar hoef ik nog niet heel veel van te verwachten qua aandacht of concentratie. Hij houdt me wel goed in de gaten maar iets van oefeningetjes vindt hij buiten echt nog best heel ingewikkeld.

Grappig, Murf zit er een beetje tussenin denk ik: bezig met de omgeving maar ook wel met mij (alhoewel ik daar ook wel wat voor moet doen).
Hoe doet Barrie het inmiddels met andere honden ontmoeten?

Als ik m'n best doe dan heb ik z'n aandacht wel hoor, zeker met een speeltje er bij. Maar hij gaat dus niet steeds naar mij kijken of we iets zullen gaan doen, gewoon lekker struinen vindt hij heerlijk en dan heeft ie daar ook genoeg aan dan. Af en toe ren ik ineens de andere kant op om te checken of ie nog oplet maar dat doet ie altijd.
Andere honden gaat een heel stuk beter, ik moet dat wel bijhouden, als ik een paar dagen weinig honden ben tegengekomen vindt ie het gelijk weer een stuk spannender. Maar hij gaat niet meer gillen, rennen of bij voorbaat sneppen als ze toch te dicht bij komen. Hij gaat nu gewoon onderdanig kennismaken om dan vervolgens door het dolle heen te zijn als het een aardige hond blijkt

Lothian schreef: ↑09 dec 2021, 22:17 Jij hebt echt een cultuurshock zo te lezen

Haha, ja, dat was exact wat ik dacht toen ik het zat te lezen
De omgekeerde cultuurshock dan die ik had na eerdere collies en herders toen Amy en vooral Taartje in mijn leven kwamen

Mila was ook zo ontzettend op mij gericht als pup, daar hoefde ik geen enkele moeite voor te doen. Ik heb haar echt moeten leren om te gaan snuffelen en verder dan een paar meter bij me weg te gaan. En nog steeds zeg ik haar geregeld: 'Ga maar snuffelen' of 'Ga maar wat voor jezelf doen'. Ze heeft wel altijd ook heel goed in haar eentje met speelgoed kunnen spelen, dus dat scheelt wel iets wat betreft je handen vol hebben. En heel bijterig was ze ook niet, maar wel een stuiterende bal van ongeduld. Je hebt dan inderdaad heel andere punten om aan te gaan werken dan bij een hond als Manu of Uma.

Diana schreef: ↑10 dec 2021, 06:30

Lothian schreef: ↑09 dec 2021, 22:17 Jij hebt echt een cultuurshock zo te lezen

Haha, ja, dat was exact wat ik dacht toen ik het zat te lezen
De omgekeerde cultuurshock dan die ik had na eerdere collies en herders toen Amy en vooral Taartje in mijn leven kwamen

Ik wou ook net zeggen dat zo'n omgekeerde cultuurshock voor heel wat hondenmensen wel eens heel nuttig zou kunnen zijn.

Zo blijf ik me ergeren aan de 1000 trainers (op yt of elders) die steeds maar weer herderachtigen (of andere aangeboren goed te motiveren rassen) nemen als voorbeeld om hun punt te maken over hoe je een probleem (of een hond überhaupt) aanpakt.
Ja, en doe dát nu eens met een berghond of een Malamute graag, dan zou ik je al veel hoger inschatten.

Hahaha! Ik vind het dan weer vermakelijk dat jullie dat signaleren. Ik sta na al die weken nog dagelijks met mijn mond open van verbazing

Advies bij Manu was ooit ook: gewoon weglopen als hij de andere kant op rent.
Ah oké.
Nou, na een half uur kwam ik toch tot de conclusie dat dat niet werkte.

En voor Meeko kun je hollen wat je wil maar die raak je echt niet kwijt

@Diana hoe heb jij geoefend met Mila haar meer voor zichzelf te laten doen tijdens een wandeling?

Haha ik vind dit topic zo grappig om te lezen af en toe! Ik vraag me af; in hoeverre is Meeko echt drukker dan de rest, en in hoeverre is het dat Manuma gewoon nog niet aan zo'n type hond gewend is?


Ps. Er staan wel echt véél te weinig foto's in dit topic

Hij is sowieso de actiefste in de puppyklas, haha! Ik wilde ook een actief hondje en hij had van alle reuen in het nest wel het meeste lef. Hij ging als enige voorop de deuren door in het tuincentrum in elk geval Daar heb ik hem ook wel op uitgezocht, een actieve stoere hond die graag voorop gaat en daarbij wel ook mij in de smiezen houdt. Dat is zeker gelukt!

Ik ben ook wel heel benieuwd wat Sirene nu van hem vindt Zij heeft hem vanaf het begin al gezien als hondje voor ons. Hij is ook wel echt precies wat ik wilde
Ik ben dol op het zelfstandige van Manu en Uma, maar ik vind dit toch wel verwennerij hoor. Ik snap wel dat mensen baasgerichte honden zo leuk vinden. Ik heb dit nooit meegemaakt hoor en dan is Meeko nog maar een pup. Heerlijk!

Ja zalig hè? Daarom wil ik ook per se een herder weer. En wacht maar tot hij volwassen is, dan gaat hij je ook echt goed kunnen lezen en aanvoelen wat de bedoeling is zonder dat je het überhaupt hoeft te zeggen. En jij hem. Dan word je echt zo'n team Er gaat niks boven dat gevoel vind ik!

Leuk hè zo'n heel andere hond Ik had dat ook ooit toen ik Finn kreeg. Alles moest compleet anders dan ik gewend was met zo'n zelfstandige hond. En toen kreeg ik Tess en moest ik weer omschakelen.

Dat niet snuffelen buiten en altijd maar bezig zijn herken ik wel van Tess, die snapte ook niet wat Finn nou moeilijk stond te doen als we weer eens stil stonden. En nog steeds vindt ze dat we vooral door moeten lopen. Ik sta regelmatig in een spagaat omdat Finn koppig stilstaat en Tess denkt 'en dooorrrr!'
Het snuffelen heb ik haar echt aangeleerd. Als ik merkte dat ze even een lastig moment had (druk doen, in mij of Finn happen, iets spannends in de omgeving etc.) dan strooide ik wat voertjes om haar heen. En dan vaak nog eens als de eerste op waren. Door het snuffelen en de lage houding kwam er vanzelf wat ontspanning, maar ze moest dat wel echt leren. Nu kan ze heel goed snuffelen uit zichzelf, maar nog steeds moet ik haar wel eens 'dwingen' om zo wat te kalmeren. Als je zelf van doorlopen houdt dan is zo'n hond wel een verademing en dat is ook meteen een valkuil. Dat snuffelen hebben juist die honden wel nodig om hun kop leeg te maken.
Ik kreeg toen vaak als tip haar afleiden met een speeltje, maar dat verergerde de zaak alleen maar. Haar zelf een speeltje laten vasthouden ging wel, maar het spelen ermee werkt vooral adrenaline verhogend.