Hier was dat baasgerichte tijdens de puberfase wel even weg
Mensen aan de horizon en weg was Tess. Er zouden maar hondjes bij lopen, je weet niet 
Alsof iemand die puppybubbel in 1x had doorgeprikt. Maar dat baasgerichte zat er wel ergens onder natuurlijk, dus het trainen erop was ook geen straf met een leergierige hond. Al vroeg ik me soms ook wel af of het ooit nog goed zou komen 
Zo'n groot verschil in dit nest zou natuurlijk niet zo raar zijn : zelfs bij rashonden kunnen dat soort verschillen al uitgesproken zijn, dus bij puppen die genen meekrijgen vanuit duidelijk verschillende pakketjes zou het eerder raar zijn als die verschillen niét uitgesproken zijn.
Ja tuurlijk kan het best! Het is niet dat ik dat in twijfel trek hoor, meer zomaar een overdenking die ik kreeg bij het lezen over die aanhoudende cultuurschok, in hoeverre dat ze perceptie beïnvloedt.Inge O schreef: ↑10 dec 2021, 13:12Zo'n groot verschil in dit nest zou natuurlijk niet zo raar zijn : zelfs bij rashonden kunnen dat soort verschillen al uitgesproken zijn, dus bij puppen die genen meekrijgen vanuit duidelijk verschillende pakketjes zou het eerder raar zijn als die verschillen niét uitgesproken zijn.
Ah je hebt het door.
Ik ben Diana wel niet, maar zoals je weet (
) is Rex ook zo. Altijd. Het meest met hardlopen of op de hondenschool, maar ook bij wandelingen. Bij Rex werkt het goed om al het 'samen dingen doen' ook weer af te sluiten, dus als we tijdens een wandeling samen wat dan ook gedaan hebben is het daarna 'klaar'. Dat zeg ik dan ook, en dan ben ik ook écht klaar, dus laat je niet verleiden om alsnog door te gaan. Praktisch voorbeeld; speel met Rex met stok, Rex klaar, Rex blijft om je heen drentelen en stok voor je voeten werpen. Mijn zeer gewaardeerde echtgenoot zegt dan eerst 'klaar', maar laat zich vervolgens overtuigen om toch nog even te spelen. Gevolg; Rex trekt zich geen donder aan van zijn 'klaar'. Bij mij is het echt klaar. Kun je nog vijf keer die stok voor mn voeten werpen, stap ik gewoon overheen. 
Hier ook inderdaad, niet spelen, maar ik laat hem wel vaak iets dragen. Meestal stokken. Vindt ie mooi. Prima joh, neem jij een stok mee.
Ja, herkenbaar, bij Mila moet ik het samen spelen, trainen of wat dan ook ook altijd heel duidelijk beëindigen met 'klaar'. Maar dat snapte ze gelukkig als jonge hond al heel snel en goed. Als je daar heel consequent in bent en je zegt het steeds op momenten dat je ook echt niet snel zelf de fout in zult gaan omdat je bijvoorbeeld even aan het werk gaat achter de computer, gaat douchen of wat huishoudelijke klusjes gaat doen, weet de hond ook heel snel dat er dan bij jou echt even niets te halen of te beleven valt als het woord 'klaar' is gevallen. Ik ben ook minder vaak ballen mee gaan nemen op wandeling, zodat ze dat niet constant ook verwachtte. Vaak spelen we op een vaste plek even wat samen, om het daarna weer duidelijk te beëindigen en na een paar keer wist ze dan wel dat er de verdere wandeling niets meer te verwachten viel.Soof schreef: ↑10 dec 2021, 14:13 Ik ben Diana wel niet, maar zoals je weet (
Daarnaast hebben hij en ik een soort 'manier' waardoor hij weet dat er niet ge-entertaind (meer) wordt en dat ie zichzelf moet vermaken tijdens het lopen, maar ik weet eigenlijk niet hoe ik hem dat aangeleerd heb. Als ie zo om me heen blijft drentelen en steeds kijkt van 'watgaanwedoen' dan doe ik een soort 'hop hop' met mn hand tegen zn kont en zeg er iets bij en dan weet hij dat ie van mij verder effe niks hoeft te verwachten. Maar nogmaals, ik weet niet hoe ie dat geleerd heeft dus je hebt hier geen fluit aan.
Los daarvan; Rex blijft zo hoor. Hij doet gewoon het aller-allerliefst iets samen. Hij heeft wel geleerd dat de wereld nu eenmaal niet zo in elkaar steekt dat dat de hele dag kan en dat accepteert ie min of meer. De ene keer meer dan de andere keer. Aan de andere kant, dat is nu juist ook wat ik zo leuk aan hem vind.
Wat fijn te lezen. En Dakar is echt een wereldhond geworden, ik was zo onder de indruk van hemjenn90 schreef: ↑10 dec 2021, 22:20 Jeetje bijna 17 weken al, verder zo herkenbaar wat ik lees van het actieve en piranha en het even niet zien zitten, toen Dakar een pup was kreeg ik Pfeiffer sodeknetter wat was dat zwaar heel erg moeten leren hoe Dakar in elkaar stak en geleerd dat hoe hyperder en drukker Dakar werd hoe meer ik ook wilde doen wat eigenlijk helemaal niet handig was achteraf. Toen het hele roer omgegooid en geoefend op rust en dat oefenen van hyper gedrag naar rust omdat hij zo graag wilde leren had ik het commando ‘klaar’ er ook zo in. Ook merkte ik bij Dakar dat hij kwa prikkels minder kon hebben als Rally toen hij pup was dus ik kon bijv op maandag langs de dierenspeciaalzaak maar dan dinsdag moest ik even geen nieuwe prikkels toevoegen want dan was hij anders niet te houden in huis. En zo heb ik langzamerhand de knopjes uitgevonden wat Dakar nu tot een zelfverzekerde heerlijke hond is geworden. Met betrekking tot het drijfgedrag onderling heb ik er wel een commando aangekoppeld van laat dat en dan kregen ze van mij een koekje en dat met reden dat als ik bijv zag dat lucky het niet meer grappig vond ik ze er ook zo uit die stand kon halen een soort van uitknopje. Nu wil het niet zeggen dat Meeko zo is zoals Dakar maar ik lees zo wel herkenbare dingen, je doet het wat ik zo lees onwijs goed!
Haha ja zeker. Maar ik moet zeggen dat het echt heel erg goed gaat! Ik heb hem nu met een paar dingen leren wachten en dat gaat dus ontzettend snel met zo’n leergierig hondje. Hij wacht nu al met meer geduld dan Manu
Fantastisch is dat! Ik ben wel heel blij met zoveel ervaring hier.
en ook een heel mooi tuig welk merk is het? (Ben ook zoekende naar een tuig straks voor puppenkind) haha
Mooi! 
Het is zo leuk om ze te zien groeien. Hij heeft ook dat mooie Peruaanse hoekje in die oren volgens mij. Ik vond zijn kop altijd wat streng ogen toen hij zo klein was, komt door die donkere strepen denk ik. Maar nu vind ik het zo gaaf Hij is echt heel uniek om te zien vind ik. Hij lijkt wel een kortpotig model haha! Zul je zien dat ze deze week ineens heel wat poot erbij krijgen. Ik moet ook echt weer wegen en meten.
Ze zag al wat vreemds aan zijn loopje toen hij jong was. Nou succes daarmee! Als hij al iets gezien heeft om jou heen, geen van mijn honden heeft dan tijd of aandacht voor snoep. Alles wordt vanuit de positieve theorie gebracht en echt, ik snap ze. Maar geef mensen ook handvatten, bekijk het ook even per individu. Alsof zo’n dolle doodle strooisnoep gaat staan zoeken bij je voeten. Niet alles volgt het boekje. Als ik met Manu daar cursus had gekregen had ik me echt een nitwit gevoeld, die had allang z’n middelvinger gegeven. Terwijl hij ook positief getraind is, maar wel met een paar trucs die op ons afgestemd waren.
.