Een Hondenleven

We waren afgelopen zaterdag op visite bij mensen met een hondje uit Curaçao.
Ze is al een paar maanden bij ze, wel redelijk hersteld al van een knie operatie.
Visite vond ze overduidelijk niet leuk. Blaffen, daarna grommen, wegschuilen achter de benen van de baasjes bij de voordeur toen we binnenkwamen.
Zowel naar mijn vriend als naar mij. Ze durfde ook niet bij ons in de buurt te komen om te snuffelen.
Baasje probeerde te sussen, en mijn vriend haar te paaien met lieve woordjes.. maar dat werkte (uiteraard) averechts. Beter te negeren en gewoon naar binnen gaan en gaan zitten zei ik nog.

Nu had ik kluifjes mee , dus toen we zaten had ze wel door dat ik wat lekkers op tafel legde. Vanaf de bank zat ze ons een beetje te bestuderen. Zodra mijn vriend haar aankeek, en tegen haar sprak was het weer mis. Hij heeft een ontzettende lage stem, dus dat helpt niet echt vaak.
Uiteindelijk kon ik haar overhalen om het kluifje te komen halen, wel zo dat ze de ruimte had. Die werd voorzichtig aangepakt en heerlijk opgepeuzeld. (Kwam uit haar zelf, afwisselend naar kluif en dan naar mij kijken dus pakte ik de kluif en moedigde haar aan om hem te komen halen)
Wat later op de avond moest vriend gebruik maken van toilet. Inmiddels had de hond ook van hem een kluifje aangepakt, en kon hij voorzichtig aaien.
Maar toen hij opstond begon het grommen weer. Bij dit hondje toch wel overduidelijk angst.

Naar de eigen eigenaren heeft ze dit gedrag niet.

Toen we weggingen werd ze toch weer wat onrustig, maar besloot toen ineens wel zelf mij te gaan besnuffelen. Ze rook toen pas blijkbaar onze honden, én dat het kluifje wat ze het lekkerst vond in mijn jaszak had gezeten

In dit geval is het gewoon onzekerheid en toch angstig vanwege haar achtergrond, zwerfpup en hier in Nederland moest ze dus na een paar maanden geopereerd worden aan de knie, waardoor je door revalidatie toch ook weer wat minder aan socialisatie kan werken.
Daarbij zit er wel een scheutje Mechelse herder in, dus deels waaks met angst maakt deze reactie denk ik.

Maar bij Taxi.. je zou inderdaad nu neigen naar angst. Of iets wat je man nu wat minder vertrouwd maakt? Zei het al eerder, loopt hij anders bijvoorbeeld?
Kan je man hem misschien bij zich roepen als hij wil gaan opstaan? Beetje omslachtig voor nu misschien.. maar als het helpt om hem niet te laten reageren met blaffen

Als het wel regelgedrag is, dan zou ik bij mijn eigen honden dat inderdaad wel de kop in drukken. Net als bij Jol destijds die ineens ook bekende visite aan begon te grommen. Die moest echt wieberen en mocht terug komen als ze weer "normaal" kon doen. Wat ze zeer goed oppakte, want die vertrok voor ik wat kon zeggen al mokkend op een bepaald moment naar boven en kwam later dan zelf terug en ging dan inderdaad op een normale manier "hallo" zeggen

Hades schreef: ↑01 nov 2021, 17:05 Het nadeel van brokjes strooien is dat er nog twee aangesneld komen en de chaos dan alleen maar groter wordt.
Dan heb ik drie honden die rond vliegen om de brokjes te zoeken. En dan gaan straks alle drie de honden reageren als mijn man opstaat want de link is snel gelegd.

Exact daar vreesde ik dus ook voor, ik vraag me altijd af hoe mensen die manier voor zich zien in het geval er meerdere honden zijn.

Hoe is zijn blaf eigenlijk, en zijn houding daarbij?

In mijn jeugd hadden we thuis een Welsh terriër. Tinka was erg op mijn moeder gesteld die de hele dag met haar thuis was.
Als mijn vader naar zijn werk ging gaf hij mijn moeder altijd een kus. Dat vond Tinka niet oké en beet dan in de broek van mijn vader. Al snel had ze in de gaten wanneer mijn vader aanstalten maakte om te vertrekken dus dan ging Tinka dus even op de gang. Ook bij het vertrekken van visite maakte ze uiteindelijk de koppeling aan het mogelijk een kus of hand aan mijn moeder geven, dus ook dan ging ze de gang op.

Zou de oorzaak van het gedrag van Taxi vergelijkbaar kunnen zijn? Ik kan niet zoveel met de opmerking dat hij een mening heeft. Dat associeer ik vooral met zelfstandig gedrag van een hond. Het gedrag van onze terriër zou ik eerder waaks of vanuit bezitsdrang verklaren.

Het “een mening hebben” blijft voor mij ook wat vaag. Wat wil hij er uiteindelijk mee bereiken ? Dat je man niet opstaat ? Of “jaagt” hij hem eerder weg ? Dat blaffen lijkt mij enkel een symptoom van een onderliggende oorzaak.

Kan je dat brokjes strooien niet een aantal keren doen door de andere twee in een andere kamer te zetten en de situatie bewust te creëren ? Misschien is hij er zo wel snel over.

Ipanema schreef: ↑01 nov 2021, 19:52 Het “een mening hebben” blijft voor mij ook wat vaag. Wat wil hij er uiteindelijk mee bereiken ? Dat je man niet opstaat ? Of “jaagt” hij hem eerder weg ? Dat blaffen lijkt mij enkel een symptoom van een onderliggende oorzaak.

Kan je dat brokjes strooien niet een aantal keren doen door de andere twee in een andere kamer te zetten en de situatie bewust te creëren ? Misschien is hij er zo wel snel over.

Inderdaad. Het klopt natuurlijk dat hij er 'iets' van vindt, maar het gaat vooral om wat hij ermee wil bereiken. Vindt hij het spannend vanwege de plotselinge beweging of omdat hij het opstaan ziet als voorbode van iets, vindt hij dat de man niet zomaar mág opstaan of de kamer mag verlaten, reageert hij uit opwinding, of ...? Ik ben ook benieuwd naar zijn houding en zijn manier van blaffen op zulke momenten. En of hij het altijd doet als je man opstaat, of alleen bijvoorbeeld 's avonds als jullie allemaal rustig zitten? En wat gebeurt er precies als je niets doet?

Een mening hebben vind ik prima, mijn honden mogen altijd laten weten wat ze ergens van vinden, maar wel op een manier die ik acceptabel vind, het mag geen excuus zijn voor wangedrag of niet luisteren Ik vind het juist makkelijker om aan dingen te werken als een hond duidelijk laat merken een bepaalde situatie ongemakkelijk te vinden, een commando in bepaalde omstandigheden niet zo graag uitvoert (bijvoorbeeld door het traag te doen of twijfelend of er heel druk van te worden) of duidelijk met lichaamstaal reageert, meestal geeft dat juist informatie om ermee aan de slag te gaan. Maar dan moet je inderdaad wel een idee hebben van de motivatie, blaffen uit protest of frustratie is natuurlijk iets heel anders dan blaffen omdat het spannend is of de hond er onzeker van wordt.

Diana schreef: ↑02 nov 2021, 06:08

Ipanema schreef: ↑01 nov 2021, 19:52 Het “een mening hebben” blijft voor mij ook wat vaag. Wat wil hij er uiteindelijk mee bereiken ? Dat je man niet opstaat ? Of “jaagt” hij hem eerder weg ? Dat blaffen lijkt mij enkel een symptoom van een onderliggende oorzaak.

Kan je dat brokjes strooien niet een aantal keren doen door de andere twee in een andere kamer te zetten en de situatie bewust te creëren ? Misschien is hij er zo wel snel over.

Inderdaad. Het klopt natuurlijk dat hij er 'iets' van vindt, maar het gaat vooral om wat hij ermee wil bereiken. Vindt hij het spannend vanwege de plotselinge beweging of omdat hij het opstaan ziet als voorbode van iets, vindt hij dat de man niet zomaar mág opstaan of de kamer mag verlaten, reageert hij uit opwinding, of ...? Ik ben ook benieuwd naar zijn houding en zijn manier van blaffen op zulke momenten. En of hij het altijd doet als je man opstaat, of alleen bijvoorbeeld 's avonds als jullie allemaal rustig zitten? En wat gebeurt er precies als je niets doet?

Een mening hebben vind ik prima, mijn honden mogen altijd laten weten wat ze ergens van vinden, maar wel op een manier die ik acceptabel vind, het mag geen excuus zijn voor wangedrag of niet luisteren Ik vind het juist makkelijker om aan dingen te werken als een hond duidelijk laat merken een bepaalde situatie ongemakkelijk te vinden, een commando in bepaalde omstandigheden niet zo graag uitvoert (bijvoorbeeld door het traag te doen of twijfelend of er heel druk van te worden) of duidelijk met lichaamstaal reageert, meestal geeft dat juist informatie om ermee aan de slag te gaan. Maar dan moet je inderdaad wel een idee hebben van de motivatie, blaffen uit protest of frustratie is natuurlijk iets heel anders dan blaffen omdat het spannend is of de hond er onzeker van wordt.

Jij verwoordt het helemaal zoals ik niet kan

Als ik het zo inschat wil hij gewoon niet dat die man gaat lopen. Dat zou bij Guus in elk geval de reden zijn. En waarom hij zoiets ineens is gaan vinden zal een raadsel blijven. Guus heeft elke keer wel iets te vinden en zijn motivatie is echt nooit angst. Want hij is nergens bang voor. Soms vindt hij iets van de andere baas. Zelden of nooit vindt hij iets van mij. Ik denk dat hij eigenlijk een hondje is voor 1 baas. Misschien dat dat bij Taxi ook wel een rol speelt. Dat hij zich alleen echt 100% hecht en richt op 1 baasje? En dus al snel wat gaat vinden van andere mensen die dominant tegen hem doen? Dat is wat ik wel een beetje zie bij Guus. Van mij pikt hij alles en vindt hij eigenlijk nooit wat. Van de andere baas vindt hij regelmatig wat en pikt hij ook minder. Hij ligt ook altijd tegen mij aan. Niet snel bij de andere baas. Als ik er ben staat hij ook meteen op en komt bij mij liggen of zitten.