Een Hondenleven

Diana schreef: ↑09 jan 2022, 10:30 Amy heb ik in het begin tijdens het wandelen te veel vrijheid gegeven, waardoor haar jaaggedrag zich (denk ik)

Vraag ik me af hoor. Diemp luisterde voor geen meter dus kon al vlot niet meer los ivm het jachtgedrag dat hij vertoonde. Het is nooit minder geworden, met hoeveel worst ik ook zwaaide als hij wat in de neus had of zag. En hij zat dus vast en kreeg geen kans te rennen en jagen maar verse wildluchtjes waren genoeg om hem opgefokt in de lijn hebben hangen.

Ik heb tot nu toe honden gehad die ontzettend verschillend zijn dus verbeterpunten zijn dan voor de individuele hond nadat ik ze leer kennen.
Diem heb ik ontzettend hard gewerkt om hem betrouwbaar luisterend te krijgen. Hij kon daardoor ontzettend veel maar volgzaam en betrouwbaar was zijn aard gewoon niet. Ik zou willen dat ik dat sneller doorhad/geaccepteerd heb. Ik had dan ook de eerste jaren meer van hem kunnen genieten ipv druk voelen om hem braver te maken.

Miesje is perfect zoals ze is. Maar dat is denk ik niet echt mijn opvoeding maar meer dat we zo goed bij elkaar passen

pioenroos schreef: ↑09 jan 2022, 11:39

Diana schreef: ↑09 jan 2022, 10:30 Amy heb ik in het begin tijdens het wandelen te veel vrijheid gegeven, waardoor haar jaaggedrag zich (denk ik)

Vraag ik me af hoor. Diemp luisterde voor geen meter dus kon al vlot niet meer los ivm het jachtgedrag dat hij vertoonde. Het is nooit minder geworden, met hoeveel worst ik ook zwaaide als hij wat in de neus had of zag. En hij zat dus vast en kreeg geen kans te rennen en jagen maar verse wildluchtjes waren genoeg om hem opgefokt in de lijn hebben hangen.

Maar ik denk dat het grote verschil zat in wat je verder schrijft :

pioenroos schreef: ↑09 jan 2022, 11:39 volgzaam en betrouwbaar was zijn aard gewoon niet.

Ik ga eigenlijk met Diana mee, ik ken Amy natuurlijk niet maar van hoe Diana haar beschrijft heeft ze toch echt een behoorlijke will to please en dan had het veel minder in contact komen met erge wildverleiding zeker wel een verschil kunnen maken.

Zowat de helft van mijn wartjes hebben behoorlijk jachtinstinct, en zou ik de ijzeren regel van jongsaf aan van 'nooooit van het pad af' niet voor allemaal hebben toegepast dan had ik ook behoorlijk flippende jagers kunnen krijgen. De zus van Crunch, Fien (van Tamara. hier vroeger op het forum) was daar een mooi voorbeeld van : Tamara ging toen Fien jong was vaak in losloopgebieden wandelen samen met andere hondeneigenaars + honden, en zo'n groep kreeg dan heel veel vrijheid. Bij Fien liep dat (meer zelfs dan bij sommige staande jachthonden in die groep) compleet fout, ze ontspoorde helemaal en werd een hysterische jager, en ondanks dat Tamara er later hard mee aan het werk is gegaan om dat weer onder controle te krijgen is dat nooit meer gelukt, ze werd wel ietsje braver maar bij de eerste de beste gelegenheid ging ze er toch weer vandoor.

Blij te lezen dat er genoeg verbeterpunten liggen bij iedereen.
Hier is het alleen blijven een groot probleem. Doordat Bobbie altijd met partner mee gaat (hij heeft een slijterij naast ons woonhuis), is dat iets waar hij erg veel moeite mee heeft. Een avondje weg zonder hond doen we dus maar niet, helaas.

Inge O schreef: ↑09 jan 2022, 12:44

pioenroos schreef: ↑09 jan 2022, 11:39

Diana schreef: ↑09 jan 2022, 10:30 Amy heb ik in het begin tijdens het wandelen te veel vrijheid gegeven, waardoor haar jaaggedrag zich (denk ik)

Vraag ik me af hoor. Diemp luisterde voor geen meter dus kon al vlot niet meer los ivm het jachtgedrag dat hij vertoonde. Het is nooit minder geworden, met hoeveel worst ik ook zwaaide als hij wat in de neus had of zag. En hij zat dus vast en kreeg geen kans te rennen en jagen maar verse wildluchtjes waren genoeg om hem opgefokt in de lijn hebben hangen.

Maar ik denk dat het grote verschil zat in wat je verder schrijft :

pioenroos schreef: ↑09 jan 2022, 11:39 volgzaam en betrouwbaar was zijn aard gewoon niet.

Ik ga eigenlijk met Diana mee, ik ken Amy natuurlijk niet maar van hoe Diana haar beschrijft heeft ze toch echt een behoorlijke will to please en dan had het veel minder in contact komen met erge wildverleiding zeker wel een verschil kunnen maken.

Ja, klopt, Amy is echt wel een braaf en volgzaam hondje dat het graag goed doet en het heel verschrikkelijk vind als ik niet blij met haar ben. Taartje was daarin heel anders bijvoorbeeld, die kon echt helemaal haar eigen weg gaan en dat heeft Amy nooit gedaan. Natuurlijk zou ze altijd jachtinstinct gehad hebben, maar ik denk wel dat ik had kunnen voorkomen dat bij haar het idee van wandelen = jagen zo sterk zou hebben postgevat door daar veel eerder een stokje voor te steken.

Inge O schreef: ↑09 jan 2022, 12:44Zowat de helft van mijn wartjes hebben behoorlijk jachtinstinct, en zou ik de ijzeren regel van jongsaf aan van 'nooooit van het pad af' niet voor allemaal hebben toegepast dan had ik ook behoorlijk flippende jagers kunnen krijgen. De zus van Crunch, Fien (van Tamara. hier vroeger op het forum) was daar een mooi voorbeeld van : Tamara ging toen Fien jong was vaak in losloopgebieden wandelen samen met andere hondeneigenaars + honden, en zo'n groep kreeg dan heel veel vrijheid. Bij Fien liep dat (meer zelfs dan bij sommige staande jachthonden in die groep) compleet fout, ze ontspoorde helemaal en werd een hysterische jager, en ondanks dat Tamara er later hard mee aan het werk is gegaan om dat weer onder controle te krijgen is dat nooit meer gelukt, ze werd wel ietsje braver maar bij de eerste de beste gelegenheid ging ze er toch weer vandoor.

Precies, je staat gewoon al met 10-0 achter als je pas begint iets eraan te doen als het enorm zelfbelonende gedrag zich al volledig heeft kunnen ontwikkelen. Ik denk heus niet dat Amy helemaal niet gejaagd zou hebben als ik het anders had aangepakt, maar ik denk wel dat het veel beheersbaarder was geweest.

Ik heb dat ook met neiging tot jagen hoor. Zeker omdat ik bij Bluf zag hoe moeilijk het is om een hond die dat gewend was om te doen weer "onder controle" te krijgen, ik weet dat zelf ook echt aan het niet begrensd zijn tijdens opgroeien.
Bij Aki als pup, en bij Chara die we met een maand of 9 kregen heb ik daarom eerst geleerd wat voor gedrag ik wenselijk vond en welk gedrag niet. Daardoor soms iets langer aan de lijn, of net even eerder aanlijnen voor ze de "fout" in konden gaan.

Ook bij Chara nu heb ik het idee dat ik daar goed aan heb gedaan. We hebben haar nu bijna een jaar, en vandaag ook weer liet ze goed zien dat de neiging er zeker wél is, bij eenden, heel hard wegrennende honden, maar ze is met stem goed te bereiken waardoor ze dus de verleiding lijkt te kunnen weerstaan.
Voor een hond die in het begin gillend in een tuig hing bij bewegingen van vogels, katten en zien van andere honden, denk ik dat de manier van afleiden, niet gelegenheid geven om te kunnen gaan eraan bij heeft gedragen dat ook zij redelijk tot goed te sturen is.

Dat ellendige markeren. Daar heb ik nooit iets mee gedaan en heb ik ergens vorig jaar pas opgepakt. Manu sleurt me gewoon mee naar een luchtje om ergens 3x heen en weer te lopen en dan om en om en om te gaan piesen.
Recall mag sneller maar ik ben allang blij dat hij een poolhond is die terug komt en in mijn buurt blijft. Ik heb daar echt heel hard mijn best voor gedaan en ik pluk er echt de vruchten van.

Hij rent wel op andere honden af, dat vind ik ook gruwelijk irritant. Gelukkig is hij heel handig sociaal dus hij gaat nooit naar honden die hem niet bij zich willen hebben. Dat scheelt. Kleine honden laat hij ook met rust, je wil niet zo’n kasteel op je af hebben rennen

Hij was/is echt een extreme jager. Alles wat hij najoeg moest dood. Daar ben ik jarenlang heel streng op geweest en ik doe het denk ik onbewust nog steeds. Één verschil in die houding of een oor en hij moet aan de lijn. Ik zie zelfs dat hij dan opgelucht lijkt. Hij wil graag braaf zijn en ik word echt boos als hij de fout in gaat. Soms is hij als hij los loopt een beetje gedrukt, dan wil hij wat stouts gaan doen Als ik hem aanlijn zie ik dan vaak later een kat zitten of een groep ganzen. Ik vind het zo fijn dat hij hierdoor het jagen uiteindelijk redelijk los heeft gelaten. Ik kan hem niet op de Veluwe loslaten hoor, dat durf ik niet. Maar verder overal wel eigenlijk.

Meeko is een pup en is echt een voorbeeldig hondje. Die drijft een beetje maar niet extreem. Verder is hij heel braaf en ik ben benieuwd wat die gaat doen

Uma voedde je niet op, die voedde ons op. We hadden het er gisteren nog over. Ik zei dat zij nooit begrepen heeft dat ze om lantaarnpalen heen moest lopen, maar vriend corrigeerde mij: wij hebben nooit begrepen dat wíj om die paal heen moesten En hoewel ze zich niets liet vertellen was ze de braafste hond ooit.

Manuma schreef: ↑09 jan 2022, 19:26
Uma voedde je niet op, die voedde ons op. We hadden het er gisteren nog over. Ik zei dat zij nooit begrepen heeft dat ze om lantaarnpalen heen moest lopen, maar vriend corrigeerde mij: wij hebben nooit begrepen dat wíj om die paal heen moesten En hoewel ze zich niets liet vertellen was ze de braafste hond ooit.

Wat grappig dat je dat schrijft. Lily loopt heel vaak aan de verkeerde kant van de lantaarnpaal. Ook al zegt ik 'deze kant', ze loopt stug door. Dus ik weer zuchtend om die paal heen, jonglerend met de lijnen, want ik heb Alfil ook nog. Maar heel af en toe ben ik ongeduldiger of een beetje geïrriteerd en dan loopt ze bij een 'deze kant' direct om de paal heen. Ze weer precies wat ze van me kan eisen zeg maar .