Een Hondenleven

_Tiny_ schreef: ↑30 mei 2022, 10:51 Ik kan mijn honden niet aan andere mensen meegeven. Dat is niet omdat ze niet sociaal zouden zijn, maar omdat ik ze onbewust en onbedoeld veel te afhankelijk van mij heb gemaakt. Hun wereld draait om mij en mij alleen en ik zie nu ook wel in dat zoiets niet altijd even handig is.

Tot Murf waren al mijn honden herplaatsers, dus die hadden elders al een eerdere opvoeding genoten (en altijd in drukkere/socialere omstandigheden dan bij mij). Met Murf is dat dus voor het eerst anders, maar ik wil ook juist die opvoeding en ervaringen zelf in de hand houden voorlopig. Ik zou hem ook niet zomaar met een ander mee kunnen geven (en dat ook niet willen) maar als het moet dan moet het en zal hij het ook wel overleven.
Op welk vlak vind jij het niet handig?

Hylos schreef: ↑01 jun 2022, 12:04Xavi is er de hele ochtend al bij en begroet iedere nieuwe gast met een kwispel en een snuffel en gaat dan snel weer naar de bouwlui toe.
Ze moesten al zo lachen om de vechthond die zn roze kleedje naar buiten had gesleept om vanaf daar lekker middenin de drukte te gaan liggen.
Ik hou er zo van. Hij moet verder niks van ze en is daarom niet opdringerig.. gewoon gezellig erbij zijn.

Ik vind Xygan en Xanu heel sociaal, Xavi is naar mensen en teven prima sociaal, alleen vreemde reuen is een dingetje. Eigen gaat wel goed. Hier kun je gewoon binnen komen als ik thuis ben, Xanu heeft liever niet dat je hem dan gelijk 3 dikke smakkerds geeft en hem om zn nek gaat hangen. Maar als je gewoon naar binnen loopt en je gaat zitten dan brengt ie zn speeltje en is ie je vriend. Xygan mag je smakkerds geven maar dan kom je ook niet meer van hem af de rest van de dag. Xavi laat t over zich heen komen met een diepe zucht
Met t dockdiven hield een vreemde Xanu vast aan zn halsband zodat ik de dummie kon gooien en hoe fanatiek ook, dat kan dan gewoon en dan heb je al je vingertjes ook nog gewoon. Idem dat de duiker hem gewoon naar t loopplankje kon begeleiden om te laten zien waar hij eruit moest. Dat kon daar niet bij alle honden. Xygan is zo makkelijk, die vindt alles best en eigenlijk Xanu ook wel. Xavi alleen zolang er geen andere reuen zijn die wat van hem willen.

Zamunda schreef: ↑03 jun 2022, 21:03

_Tiny_ schreef: ↑30 mei 2022, 10:51 Ik kan mijn honden niet aan andere mensen meegeven. Dat is niet omdat ze niet sociaal zouden zijn, maar omdat ik ze onbewust en onbedoeld veel te afhankelijk van mij heb gemaakt. Hun wereld draait om mij en mij alleen en ik zie nu ook wel in dat zoiets niet altijd even handig is.

Tot Murf waren al mijn honden herplaatsers, dus die hadden elders al een eerdere opvoeding genoten (en altijd in drukkere/socialere omstandigheden dan bij mij). Met Murf is dat dus voor het eerst anders, maar ik wil ook juist die opvoeding en ervaringen zelf in de hand houden voorlopig. Ik zou hem ook niet zomaar met een ander mee kunnen geven (en dat ook niet willen) maar als het moet dan moet het en zal hij het ook wel overleven.
Op welk vlak vind jij het niet handig?

Ik denk dat een te grote afhankelijkheid aan 1 persoon de honden zelf geen plezier doet. Ze voelen zich echt ongelukkig wanneer ik niet thuis ben terwijl partner en kinderen wel gewoon thuis zijn. Voor een paar dagen ben ik alleen weg geweest en de honden zijn niet verder gekomen dan de tuin. Ze willen gewoon met niemand mee. Gaan meteen in de ankers en vertrouwen het niet meer. Natuurlijk overleven ze het wel maar ik gun het ze zo dat ze ook met anderen plezier kunnen maken.

_Tiny_ schreef: ↑03 jun 2022, 23:42Ik denk dat een te grote afhankelijkheid aan 1 persoon de honden zelf geen plezier doet. Ze voelen zich echt ongelukkig wanneer ik niet thuis ben terwijl partner en kinderen wel gewoon thuis zijn. Voor een paar dagen ben ik alleen weg geweest en de honden zijn niet verder gekomen dan de tuin. Ze willen gewoon met niemand mee. Gaan meteen in de ankers en vertrouwen het niet meer. Natuurlijk overleven ze het wel maar ik gun het ze zo dat ze ook met anderen plezier kunnen maken.

Oh zo, ja dat is wel heel erg afhankelijk, dat is niet fijn. Hier zijn de honden wel echt onze honden en dat voelen ze zelf ook zo gelukkig. Ik ben wel echt van de training, opvoeding en verzorging maar man weer meer van het wandelen en voeren. En knuffels en aandacht halen en krijgen ze bij allebei. Maar type hond zal daarbij ook best uitmaken, poedels zijn sowieso vrij gevoelig toch?

Zamunda schreef: ↑04 jun 2022, 09:09

_Tiny_ schreef: ↑03 jun 2022, 23:42Ik denk dat een te grote afhankelijkheid aan 1 persoon de honden zelf geen plezier doet. Ze voelen zich echt ongelukkig wanneer ik niet thuis ben terwijl partner en kinderen wel gewoon thuis zijn. Voor een paar dagen ben ik alleen weg geweest en de honden zijn niet verder gekomen dan de tuin. Ze willen gewoon met niemand mee. Gaan meteen in de ankers en vertrouwen het niet meer. Natuurlijk overleven ze het wel maar ik gun het ze zo dat ze ook met anderen plezier kunnen maken.

Oh zo, ja dat is wel heel erg afhankelijk, dat is niet fijn. Hier zijn de honden wel echt onze honden en dat voelen ze zelf ook zo gelukkig. Ik ben wel echt van de training, opvoeding en verzorging maar man weer meer van het wandelen en voeren. En knuffels en aandacht halen en krijgen ze bij allebei. Maar type hond zal daarbij ook best uitmaken, poedels zijn sowieso vrij gevoelig toch?

Poedels hebben wel vaker de neiging een beetje een eenmanshond te worden. Niet allemaal maar toch. Ze zijn inderdaad (over)gevoelig wat hun soms gewoon in de weg zit. Zeker Jente. Die hond is gevoeliger dan goed voor haar is. Ik weet ook bijna zeker dat haar slechte eten wordt veroorzaakt door een overgevoeligheid voor de dingen die in haarzelf gebeuren. Zij is wel meteen de hond die het meeste met de andere gezinsleden heeft wat waarschijnlijk komt doordat ik haar in een andere tijd kreeg. Het is inderdaad een goed idee om de kinderen wat vaker de honden te laten voeren. Wanneer ze nu de bak op de grond zetten wordt er niet begrepemd op gereageerd. "Voor ons? klopt dat wel? nee dat kan niet, dit hoort niet." Haha en dan naar mij kijken of het wel goed is.

Tineke schreef: ↑04 jun 2022, 09:30 Hoe ze met eigen zijn vind ik ook het belangrijkst en daar zijn ze super mee dus wat mij betreft is dat sociaal genoeg.

Vind ik ook.

Ik vind sowieso dat de term 'sociaal' in hondencontext bijna altijd verkeerd wordt gebruikt, sociaal is of je je volgens de samenlevingsregels eigen aan jouw soort gedraagt, niét of je bij elke vreemde - mens of dier - staat te jubelen.

Inge O schreef: ↑04 jun 2022, 09:36

Tineke schreef: ↑04 jun 2022, 09:30 Hoe ze met eigen zijn vind ik ook het belangrijkst en daar zijn ze super mee dus wat mij betreft is dat sociaal genoeg.

Vind ik ook.

Ik vind sowieso dat de term 'sociaal' in hondencontext bijna altijd verkeerd wordt gebruikt, sociaal is of je je volgens de samenlevingsregels eigen aan jouw soort gedraagt, niét of je bij elke vreemde - mens of dier - staat te jubelen.

Het is natuurlijk ook heel erg de vraag hoe sociaal dat is, aangezien dat soort honden vaak ook staan te jubelen bij honden en mensen die daar helemaal niet op zitten te wachten
Ik vind zelf sociaal zijn ook te maken hebben met aanvoelen wat in die situatie, bij die persoon of hond, gepast gedrag is. Niet alleen maar uitgaan van de eigen vreugde of opwinding, maar ook rekening houden met de signalen van de ander.
Maar inderdaad, vaak wordt onder sociaal een overenthousiaste allemansvriend verstaan. Dat die daarbij misschien geen enkele grens van de ander respecteert en weinig gevoeligheid heeft op dat gebied, doet dan blijkbaar niet zo ter zake.

_Tiny_ schreef: ↑04 jun 2022, 09:26 Poedels hebben wel vaker de neiging een beetje een eenmanshond te worden. Niet allemaal maar toch. Ze zijn inderdaad (over)gevoelig wat hun soms gewoon in de weg zit. Zeker Jente. Die hond is gevoeliger dan goed voor haar is. Ik weet ook bijna zeker dat haar slechte eten wordt veroorzaakt door een overgevoeligheid voor de dingen die in haarzelf gebeuren. Zij is wel meteen de hond die het meeste met de andere gezinsleden heeft wat waarschijnlijk komt doordat ik haar in een andere tijd kreeg. Het is inderdaad een goed idee om de kinderen wat vaker de honden te laten voeren. Wanneer ze nu de bak op de grond zetten wordt er niet begrepemd op gereageerd. "Voor ons? klopt dat wel? nee dat kan niet, dit hoort niet." Haha en dan naar mij kijken of het wel goed is.

Jaap is ook zo'n zieltje. Hij is dol op mij en m'n ex en wij zaten heel goed op een lijn, maar twee bazen destijds vond ie maar verwarrend.
M'n vriend is er alleen voor de gezelligheid, die heeft niks te vertellen. Honden aaien en voeren vindt ie leuk, meer ook niet haha. Dat werkt prima.
Jaap hangt enorm aan me en is hier de enige die me aanvoelt, met een (over)bezorgde insteek. Sjaak en Zus zal het allemaal worst wezen, als ze maar aandacht, een rondje en lekker eten krijgen gaat het goed met ze. Lekker makkelijk
Met m'n vader en ex kan Jaap mee zonder paniek, maar hij is dan wel erg druk en luistert niet. Of hij het niet kan omdat het op dat moment te veel is, of niet nodig vindt, weet ik niet.
Als ik weg ben ligt ie met z'n snack onder z'n kop in de vensterbank te wachten. Hij houdt z'n snuit omdat het moet, maar zou het liefst zitten huilen.
Hij vindt het wel fijn dat Zus strak tegen hem aan blijft liggen, dat scheelt in het alleen zijn.

Sociaal is voor mij dat ze mijn visite/hulpverleners heel houden en binnen laten.
Ze hoeven het niet leuk te vinden maar een hond die alles opvreet wat niet hier woont kan ik gewoon niets mee.
Dus hier geldt het devies dat wanneer een hond visite of andere aanloop niet leuk vindt, de hond deze negeert, wegloopt of even de slaapkamer/bench in gaat.
Met wegsluiten kun je een hoop voorkomen maar wanneer ik om de een of andere reden niet in staat ben om de deur te openen moet mijn hulpverlening veilig naar binnen kunnen komen.
Met bepaalde rassen/types kan dat gewoon niet of moeilijk, die heb ik dan ook overgeslagen bij mijn zoektocht naar een hond.

Diana schreef: ↑04 jun 2022, 10:13

Inge O schreef: ↑04 jun 2022, 09:36

Tineke schreef: ↑04 jun 2022, 09:30 Hoe ze met eigen zijn vind ik ook het belangrijkst en daar zijn ze super mee dus wat mij betreft is dat sociaal genoeg.

Vind ik ook.

Ik vind sowieso dat de term 'sociaal' in hondencontext bijna altijd verkeerd wordt gebruikt, sociaal is of je je volgens de samenlevingsregels eigen aan jouw soort gedraagt, niét of je bij elke vreemde - mens of dier - staat te jubelen.

Het is natuurlijk ook heel erg de vraag hoe sociaal dat is, aangezien dat soort honden vaak ook staan te jubelen bij honden en mensen die daar helemaal niet op zitten te wachten
Ik vind zelf sociaal zijn ook te maken hebben met aanvoelen wat in die situatie, bij die persoon of hond, gepast gedrag is. Niet alleen maar uitgaan van de eigen vreugde of opwinding, maar ook rekening houden met de signalen van de ander.
Maar inderdaad, vaak wordt onder sociaal een overenthousiaste allemansvriend verstaan. Dat die daarbij misschien geen enkele grens van de ander respecteert en weinig gevoeligheid heeft op dat gebied, doet dan blijkbaar niet zo ter zake.

Helemaal mee eens .

ik vind mijn honden dus eigenlijk prima sociaal, ze hebben weinig interesse in vreemde menssen, en ook bekenden worden gewoon even rustig begroet en that's it.
Maar daar hoort ook bij dat ze vreemde honden vaak (niet altijd) liever kwijt dan rijk zijn, ook dat is niet zo raar voor een wolfachtige.

Tineke schreef: ↑04 jun 2022, 10:36 Dat soort honden kan Luus echt niet hebben, of juist wel net hoe je ernaar kijkt .

Is hier eigenlijk ook zo : een zich echt sociaal gedragende volle reu die richting roedel komt wordt eigenlijk gewoon normaal tot vriendelijk begroet. Een patser kan het krijgen, een beukpuber ook. Teefjes zijn dan weer niet welkom, hoewel ik denk dat een echt sociale teef (als in 'rustig, niet patserig, vriendelijk uitnodigend) niet meer dan even een sneer zou krijgen - maar ik zie dat soort teefjes eigenlijk uitermate zelden interesse hebben in mijn vijftal.
Die teefjes zijn prima sociaal dan .

Loop ik met een groep op (zoals eeuwen geleden nog wel eens een forumwandeling) dan kan al de rest ze nog minder dan niks schelen, behalve flirtende reutjes dan, daar wordt graag van geprofiteerd .

Omgang met mensen wil ik wel altijd even checken, zeker bij de herplaatsers.
Ik kijk in eerste instantie wel goed bij 1e keren visite bijvoorbeeld hoe ze reageren.
Gisteren liepen er 2 jongetjes voor ons, waarvan 1 direct de hand uitstak naar Chara. Dat kan gelukkig. Het jongetje bleek zelf gewend met honden, en dat kon ik wel merken. Dus gevraagd of hij ook onze kleine Glory wilde begroeten. Kon ik mooi zien hoe ze reageerde, en dat deed ze heel netjes en onbevreesd.

Best veel mensen hier steken in voorbijgaan plots de handen uit, gaan lokgeluidjes maken e.d.. Als ik zou zien dat 1 van de honden dat niet zou trekken, kan ik daar rekening mee houden. Omdat ik zie dat ze er alle drie geen moeite mee lijken te hebben, maar ik me er niet zo druk om.
Al ga ik er overigens niet in mee hoor. Gisteren zat er ook een op een bankje te roepen, toen heb ik gezegd dat ik dat liever niet had omdat ze moeten leren dat ze niet op jan en alleman af mogen lopen. Ik ben dus ook doorgelopen.

Ook doe ik dat als de gelegenheid er voor is met vreemde vriendelijke honden. Gisteren een pup en een labrador uit de straat. Die lab was een ding, want Aki moet hem niet. Maar kon Aki ook zien dat hij daar niets over te zeggen had
Mijn vriend stond met Glory een stuk achter ons, dus dat ging prima.

Ik snap de gradaties in sociaal maar ben wel van mening dat een sociale hond ook kan inschatten. Sociaal is niet overal opduiken en lebberen want dat vind ik dwingend. En dwingend gedrag is geen sociaal gedrag. Bas en Guus zijn allebei super sociaal dus laten ze zich prima wegsturen al is Guus iets dwingender maar wel veel gemakkelijker met vreemde honden. Bas is dan wat kribbig maar dat vind ik ook sociaal. Ze zegt ik wil niet spelen en niet aangeraakt worden.

Ik ben nu wel heel blij met honden die iedereen leuk vinden puur omdat ik zelf ook iedereen aardig benader. Wij nemen ze soms ergens mee naartoe en er komen hier ook mensen en kinderen. Dan geen gereserveerde hond hebben is echt wel iets voor te zeggen want iedereen kan zijn handen uitsteken naar de honden en deze zullen nooit happen of op een andere manier onaardig doen. Ik vind het heerlijk om niet steeds op ze te letten.

Het ergste is misschien nog wel dat ik blij ben voor Bas als bezoek met haar wil kroelen omdat ik daar niet genoeg mee doe. Liefst wil Bas de hele dag kroelen maar dat gaat niet. Dus als bezoek dat leuk vind wordt de wens van Bas voldaan en daar geniet ik wel van hahaha

Ik denk dat die honden die overal vrolijk bovenop batsen eerder sociaal onhandig zijn. Misschien vinden ze de andere hond ook wel een beetje spannend, weten niet hoe te reageren en doen dan maar wat? Vaak schieten ze ook heel snel heel hoog in de opwinding.
Ik schaam me dood, maar mijn Billie (labradoodle) is zo'n hond. Hard tegen een andere hond aan knallen. Met haar poten op de andere hond trommelen. Er omheen springen. Blaffen. Beklikken. Het maakt niet uit dat die andere hond wegdraait en het niet wil. Ze gaat gewoon door tot ik haar op haal. Ik weet ook niet hoe ik haar dat kan afleren. Ik laat haar nu niet meer met vreemde honden in contact komen, maar ja, daar leert ze ook niks van.

_Tiny_ schreef: ↑04 jun 2022, 15:22 Ik denk dat die honden die overal vrolijk bovenop batsen eerder sociaal onhandig zijn. Misschien vinden ze de andere hond ook wel een beetje spannend, weten niet hoe te reageren en doen dan maar wat? Vaak schieten ze ook heel snel heel hoog in de opwinding.
Ik schaam me dood, maar mijn Billie (labradoodle) is zo'n hond. Hard tegen een andere hond aan knallen. Met haar poten op de andere hond trommelen. Er omheen springen. Blaffen. Beklikken. Het maakt niet uit dat die andere hond wegdraait en het niet wil. Ze gaat gewoon door tot ik haar op haal. Ik weet ook niet hoe ik haar dat kan afleren. Ik laat haar nu niet meer met vreemde honden in contact komen, maar ja, daar leert ze ook niks van.

Zou dat zelf ook lastig vinden.
Zou Billie dit bij Chara doen is er geen vuiltje aan de lucht, die zal het wat opdringerig vinden maar zij blijft aardig en geeft op een aardige manier haar grens aan of loopt weg of doet iets om de ander te kalmeren. Bij Aki is dat een ander verhaal, al is die coulanter als de hond bekend is merk ik.. want zowel Chara als Glory nu al mogen tegen hem opstaan of "per abuis" op hem hangen of over hem heen hangen. Een vreemde hond hoeft dat niet binnen een seconde te proberen want dat accepteert hij niet. Reu of teef maakt dan niets uit.

Wat ik al eerder hier schreef vind ik dat dan dus altijd lastig. Want mensen zijn dan vaak geneigd te zeggen dat hij dus niet sociaal is omdat hij dat soort acties niet accepteert.
Ik vind hem prima sociaal als ik zie hoe hij binnen eigen roedel honden accepteert en ermee om kan gaan, maar ook bij bewuste kennismakingen met honden van familie bijvoorbeeld ook prima in staat is om contact te maken en te negeren als die honden lelijk doen tegen hem.

Mensen snappen het soms dan ook niet als we hem terug naast ons roepen bij vreemde loslopende honden. Dat had ik met Finn destijds ook.
Maar ik doe het liever wel. Laatst een vrouw die vroeg of onze honden vast waren. Ja. Mooi zei ze en klikt haar honden los die op een streep in blafmodus op ons trio afdenderen en met name op Glory. Kan dat mens niet weten dat we de kleinste net een week hebben, maar die beestjes kwamen niet met de leukste intentie ook kennis maken in ieder geval. Waar zit je verstand.
Chara en Aki reageerden in ieder geval niet relaxed toen die beesten op Glory af denderden. Blij dat het geen incident is geworden omdat mijn vriend de riemen strak kon trekken.. kreeg hij nog als verwijt dat hij niet met drie honden moest lopen als hij ze niet aan kon...
Dat stuk bos geldt aanlijnplicht

Ik ben er tegenwoordig wel helder in en zeg bij geringste twijfel als mensen zo doen dat ik niet wil dat andere honden bij mijn honden komen buurten, heb ik het in ieder geval gezegd.

En als het onverwachts gebeurd zoals gisteren, is het wel weer gemakkelijk om Aki wat korter te houden en Chara lijn te geven.. zij is beter in onverwachts contact en dat is ook een verademing en makkelijker lopen eerlijk gezegd

Wat Inge eigenlijk ook aangeeft, sociaal wordt soms verward met wenselijk gedrag van een hond.
Ik ben blij dat geen van de honden die ik heb gehad het nodig vonden om bij onverwachts menselijk gedrag uit te halen of te bijten.
Aanwenningperiode bij ons daargelaten want dat hebben we bij Chara wel gehad in begin.

Finn was een hond die redelijk makkelijk was, maar geen allemansvriend. Mee op visite, ging dan ergens liggen en dan vond hij het wel best als ik er maar was. Vreemde mensen die zich opdrongen aan hem had hij niet veel trek in, hij wilde dat helemaal niet, vrienden maken. Hij besloot zelf wie hij leuk genoeg vond en wie niet, en dat gold voor honden idem.
Hij gaf dat altijd wel netjes aan in ieder geval.
Jol was eigenlijk idem daarin.

Bluf wilde, Aki, Chara willen graag aardig gevonden worden. Die moe(s)t ik dus temperen in te joviaal gedrag.

Bij Glory gok ik dat ze wel aardig gevonden wil worden, maar dat ze meer neigt naar karakter Finn en Jol. Het hoeft niet persé, ze maakt zelf wel uit wie ze leuk vind en kan ook prima zonder extra aandacht haar plekje vinden.

Minder sociaal? Nee. En ik denk eerlijk gezegd dat zij dit ook bij honden heeft/gaat krijgen. Ze gaat nu al haar eigen gang en hoeft niet zo nodig met Jan en alleman te spelen daar stuur ik niet in, dat idee krijg ik nu gewoon. Ze zal vriendelijk zijn, maar net als Jol een beetje haar eigen gang gang gaan. Beetje snuffelen, beetje spelen met de bazen en honden van eigen roedel visite is leuk en prima, even begroeten en dan gaat ze weer ergens anders kijken of liggen.

Hondsocialer dan Lily komen ze niet. Ze leest andere honden perfect en heeft een heel scala aan begroetingen, negeermethodes of op-afstand-houd-strategieen. Ik vertrouw dan ook 100% op haar inschatting van een andere hond. Ze zou een goede hulphond zijn voor angstige honden. Laatst was dat ook zo mooi. We liepen door het bos en kwamen een man tegen met een hond waar Lily contact mee maakte. Op een afstand zag ik een podenco zonder baas door het bos draven. Ik vroeg aan de man of hij de baas van die hond gezien had, waarop hij zei dat het zijn hond was, maar dat hij zo bang was van andere honden dat hij niet in de buurt durfde te komen. Lily stond nog te snuffelen met de andere hond, toen de podenco opeens uit de bosjes kwam en Lily heel schuchter naderde. Lily deed niks. Totaal neutrale en ontspannen houding. De hond naderde haar van achteren en snuffelde heel verlegen aan haar. Daarna durfde hij ook naar haar kop te gaan en gaf een paar onderdanige likjes aan haar bek. Vervolgens liep Lily heel rustig weg. Zonder blik naar de andere hond, zonder te willen ruiken, zonder iets te veranderen in haar houding. Die man stond helemaal verbijsterd te kijken en bleef maar zeggen ´Dit is heel raar...´ Ik vond het zo mooi om te zien.

Met mensen is ze ook sociaal, maar ik weet dat ze vooral contact maakt om eten. Je weet immers nooit of er een snoepje te voorschijn komt. Ze vindt mensen niet superleuk zoals Alfil mensen vindt. Ze zou echter nooit agressief zijn. Op haar eigen mensen is ze overigens wel dol.

Alfilillo schreef: ↑04 jun 2022, 16:36 Ze zou echter nooit agressief zijn.

Maar wat valt dan in deze context onder 'agressief'? Ben je als hond bv. agressief als je netjes aangeeft dat je niet bepoteld wil worden?

Inge O schreef: ↑04 jun 2022, 18:45

Alfilillo schreef: ↑04 jun 2022, 16:36 Ze zou echter nooit agressief zijn.

Maar wat valt dan in deze context onder 'agressief'? Ben je als hond bv. agressief als je netjes aangeeft dat je niet bepoteld wil worden?

Ik vind van niet. Maar veel mensen delen die mening niet en dan kom je dus weer uit op stukje wat men verstaat onder Sociaal.

En soms kijk ik dan wel een beetje naar mensen kinderen, niet ieder kind vind het leuk om aandacht te krijgen of om in de spotlight te staan. Zijn ze daardoor minder sociaal of groeien ze niet sociaal uit tot volwassen mensen, nee.

En ik ben open, mijn vriend nog meer. En ik ben blij dat de honden die we in huis nemen dat blijkbaar ook hebben. Ik leer het ze niet, ze zien deels dingen denk ik en anticiperen er in. En een stukje karakter wat er al in zit gok ik.
Maar ik zag bij Finn op zeker wanneer hij er geen zin in had, en dan kapte ik mensen op zeker af die zich op bleven dringen. Bij Aki zie ik sterk wanneer het lolletje over gaat in echie, want daar zit ook een kop op.
En bij Glory denk ik dat we moeten zien nu wanneer ze het wat overweldigend vindt worden, maar goed heel kort bij ons dus vind ik dat ze daarin gesteund moet worden als dat nodig is. Om dus denk ik het van nature sociale te kunnen behouden.

Inge O schreef:

Alfilillo schreef: ↑04 jun 2022, 16:36 Ze zou echter nooit agressief zijn.

Maar wat valt dan in deze context onder 'agressief'? Ben je als hond bv. agressief als je netjes aangeeft dat je niet bepoteld wil worden?

Vind ik niet, zolang je je arm er niet gelijk in reepjes naast heb liggen. Xanu wil ook niet gelijk 3 smakkerds van een vreemde, doen ze t toch loopt hij weg en als hij niet weg kan blaft hij hard in je oor en loopt dan weg. Prima hoor mag hij van mij zeggen als ik je gewaarschuwd heb

malinois schreef: ↑04 jun 2022, 19:19

Inge O schreef:

Alfilillo schreef: ↑04 jun 2022, 16:36 Ze zou echter nooit agressief zijn.

Maar wat valt dan in deze context onder 'agressief'? Ben je als hond bv. agressief als je netjes aangeeft dat je niet bepoteld wil worden?

Vind ik niet, zolang je je arm er niet gelijk in reepjes naast heb liggen. Xanu wil ook niet gelijk 3 smakkerds van een vreemde, doen ze t toch loopt hij weg en als hij niet weg kan blaft hij hard in je oor en loopt dan weg. Prima hoor mag hij van mij zeggen als ik je gewaarschuwd heb

Nee, vind ik zeker ook niet, maar dat is wel wat ik meestal (en ook hier in dit topic) bij mensen zie/hoor/lees.

malinois schreef: ↑04 jun 2022, 19:19Xanu wil ook niet gelijk 3 smakkerds van een vreemde, doen ze t toch loopt hij weg en als hij niet weg kan blaft hij hard in je oor en loopt dan weg.

Ik laat het zover niet komen want mensen een tinnitus schreeuwen is toch niet passend ten burele.
Nieuwe mensen mogen nadat ze met mij gesproken hebben best ook even kennis met de hond maken maar dat gebeurt op protocol. Je neemt van mij een koekje aan en dan mag je ze bij je roepen. Meestal komen ze dan graag even dat lekkertje aanpakken maar soms ook niet. Dan blijven ze mij aankijken met de oren naar achter of gaan heel demonstratief met hun kop de andere kant op liggen. Dat wordt gerespecteerd. Het gaat niet gebeuren dat mensen zich dan toch opdringen en als ADHD-pubers dat kunnen begrijpen begrijp jij het ook maar. Goedemiddag.

Hele dagen op kantoor is voor veel honden best zwaar. Hein werd er een beetje gestrest van.
Overigens is dat helemaal geen sociale hond en dan kun je er nog van alles mee, hoor.
Ik vind dat sociale een beetje overschat. Zonder opvoeding heb je nog steeds niets aan een sociale hond.

Inge O schreef: ↑04 jun 2022, 19:22

malinois schreef: ↑04 jun 2022, 19:19

Inge O schreef:
Maar wat valt dan in deze context onder 'agressief'? Ben je als hond bv. agressief als je netjes aangeeft dat je niet bepoteld wil worden?

Vind ik niet, zolang je je arm er niet gelijk in reepjes naast heb liggen. Xanu wil ook niet gelijk 3 smakkerds van een vreemde, doen ze t toch loopt hij weg en als hij niet weg kan blaft hij hard in je oor en loopt dan weg. Prima hoor mag hij van mij zeggen als ik je gewaarschuwd heb

Nee, vind ik zeker ook niet, maar dat is wel wat ik meestal (en ook hier in dit topic) bij mensen zie/hoor/lees.

Ik bedoel dat Lily in het algemeen zelden agressie in zou zetten om een situatie op te lossen (of het moet een extreme situatie zijn -denk ik, want het is nog nooit voorgekomen). En met agressie bedoel ik bijvoorbeeld bijten. Alfil is een hond die sneller agressie inzet, vanuit angst, opwinding of irritatie.
Ik snap niet helemaal wat je bedoelt met ´deze context´. Welke? Bepoteld worden door vreemde mensen? Dat is iets wat Lily niet vervelend vindt; wel lekker juist. Ze houdt er alleen niet van als mensen een hand boven haar kop uitsteken om haar te aaien, dan duikt ze een beetje weg. Dan leg ik aan die mensen uit dat ze het niet prettig vindt. Maar ze is gewoon geen hond die die aandacht helemaal het einde vindt. Alfil wel. Dat is echt een mensenhond.

En toch zijn er heel mensvriendelijke honden die aandacht wel heel leuk vinden maar dan nog steeds niet door iedereen bepoteld willen worden.
Ik vind dat sommige mensen gewoon grenzeloos zijn in hun verwachtingen. Een hond die in balans is heeft ook een bepaalde mate van zelfrespect en wenst zich niet als trekpop te laten gebruiken.

Alfilillo schreef: ↑04 jun 2022, 19:34 Ik snap niet helemaal wat je bedoelt met ´deze context´. Welke?

Met 'deze context' bedoelde ik 'de sociale hond' waar het hier over gaat. De vraag was zeker ook niet specifiek aan jou gericht, ik quootte je alleen omdat je agressie ter sprake bracht.

Ik geef ook een voorbeeld : Relax lag tijdens het doen van een terrasje eens net achter een hoek waardoor op een bepaald moment mensen die het terras opstapten letterlijk over haar struikelden : ze tilde nog niet eens haar hoofd op, nul reactie.
Als er visite is komt ze graag eens langs om kennis te maken en vriendelijk goeiendag te zeggen, maar diezelfde Relax zal - als ze ergens ligt en met rust gelaten wil worden - zeer duidelijk grommen om aan te geven dat ze niet door vreemden wil bepoteld worden.

Ik vind haar dus prima sociaal, maar sommige mensen zullen grommen al als agressie zien. Ik niet, ik zie dat als communicatie.