Een Hondenleven

Heel veel sterkte.

Heel veel sterkte!

Je hond moet missen is al heel erg, maar hondloos verder moeten nog veel erger .

Sterkte voor jou en je moeder.

Sterkte. Dit zijn de moeilijke dingen.

Heel veel sterkte voor jullie

Sterkte voor je moeder en jou.

Veel sterkte voor jullie beiden,

Heel veel sterkte

Bedankt allen voor jullie bijdragen, het heeft mijn moeder zeker geholpen.
Er was nog weer een bult bij gekomen en DA zei daarover dat ook die open zou gaan breken. Ze kon zich wel verenigen met de beslissing. Wel nog ruim een uur vertraging doordat er twee spoedgevallen tussendoor kwamen. Maar daardoor ruim de tijd voor een rustig afscheid.

Ik was er deze keer niet bij gelukkig omdat ik gisteren op vakantie ben gegaan, mijn oudste zus is mee geweest.
Moeder was gisteravond nog weer eens onderweg geweest naar de eerste hulp vanwege ademnood, maar ze kwamen er niet doorheen vanwege een evenement in Emmen.

Ik had haar aan de telefoon daarstraks, eerst heel gelaten maar gaandeweg steeds drukker en verwarder. Oudste zus blijft nooit slapen. En jongste zus had een uitvaart. Sneu dat ze die eerste nacht alleen is.

Tara was een ontzettend lieve hond, we gaan haar missen.

Sterkte

Sterkte...

Verdrietig dat er nu ook een einde komt aan een leven met honden.
Is je moeder de nacht wel goed doorgekomen?

heel veel sterkte

Heel sneu maar wel het beste voor de hond. Zou je moeder niet iets anders willen, wat makkelijkers? Een leuke vogel of zo? Of houdt ze het nu echt diergewijs voor gezien?

Heel vel sterkte!
Erg voor je moeder, hondloos verder moeten.
Maar wie weet komt er vroeg of laat een dopvangertje langs voor wie ze al dan niet tijdelijk wat kan betekenen en wat haar terug wat vreugde brengt.

Nee ze is de nacht niet goed doorgekomen en ook de tweede niet. En nee, ze is vastbesloten geen dieren meer te nemen. Nu is ze vooral opstandig. "Ik wil mijn hond terug". En erg moe. Van die dingen die je kunt verwachten bij rouw. Graadje erger omdat dit haar confronteert met haar leeftijdsfase. Nu is ze echt alleen en echt oud. Zusje en ik houden veel contact met haar.
Ik heb haar uitgenodigd bij mij op de camping, dat ze even uit die omgeving weg is, maar ze is nog te moe en te bibberig. Maar ik ken haar als erg sterke vrouw, ze moet er doorheen helaas.

Wat verdrietig.
Heel veel sterkte voor jou en je moeder.

Sneu, hopelijk gaat ze in op je uitnodiging kan ze ook haar gedachte verzetten en is ze er uit.

Hopelijk komt ze over een paar dagen alsnog bij je op de camping.
Dat zou haar even uit haar gedachtecirkeltje halen.
Haar verdriet snap ik erg goed.
Ik hoop zelf toch altijd een oude hond nog een gezellig jaar (of twee, of drie) te kunnen geven als ik onverhoopt Claire zou verliezen.
Als alles gaat zoals bedoeld heb ik Claire nog wel flink wat jaren.