Jackira schreef: ↑06 okt 2021, 18:19
Ik heb Buck (hond van mijn avatar) uit het ijs gehaald jaren geleden.
..
Dus ja ik ga zelf het water in als het nodig is.
Wat heftig.
Ik vind dat soort dingen eng hoor.
Ik ga niet echt wandelen als het vriest. 10 of 8 graden is echt wel de ondergrens.
Ik vind het zelf best een fijne temperatuur maar Mira niet. Die wordt kwaad.Met andere honden deed ik het wel. En Dapper liep dan te kutten tussen de schaatsers. Ik zou dat nooit meer doen.
Het loont echt niet.
De oliebollen zijn tijdens dezelfde wandeling 5 minuten na elkaar op dezelfde plek te water geraakt en konden er niet meer uit. Plomp erin ojee tis diep hellup wat nu! Maal twee dus. Nummer een viel erin, ik kon er op mijn buik plat in het gras net bij en hij had gelukkig zijn tuig aan dus hijs. Meneer is goed en wel op de kant en daar gaat nummer twee. Nog een keer hijs dus.
Ze kunnen best zwemmen maar als ze in paniek raken gaan ze te rechtop zwemmen en dan zinken ze.
Jackira schreef: ↑06 okt 2021, 18:19
Ik heb Buck (hond van mijn avatar) uit het ijs gehaald jaren geleden.
..
Dus ja ik ga zelf het water in als het nodig is.
Wat heftig.
Ik vind dat soort dingen eng hoor.
Ik ga niet echt wandelen als het vriest. 10 of 8 graden is echt wel de ondergrens.
Ik vind het zelf best een fijne temperatuur maar Mira niet. Die wordt kwaad.Met andere honden deed ik het wel. En Dapper liep dan te kutten tussen de schaatsers. Ik zou dat nooit meer doen.
Het loont echt niet.
Nee ik doe dat ook niet meer. Vooral niet als het ijs nog niet dik genoeg is of als het dooit. Achteraf schrok ik er ook erg van. Op dat moment zelf hoorde ik alleen mijn hond maar in paniek zijn en wilde ik hem helpen.
Frootje schreef: ↑06 okt 2021, 17:14
Op zich is de kans dat Froo in het water valt gelukkig wel nihil, want ze haat zwemmen en water en blijft dus zelf wel uit de buurt.
Ja, dat gold ook voor Taartje, maar die presteerde het toch om tijdens fanatieke graafwerkzaamheden ongeveer een meter van de waterkant zo onoplettend te zijn dat ze zo van een steile kant het water in kieperde Midden in de winter ook nog - het is waarschijnlijk het afschuwelijkste wat ze ooit meegemaakt heeft.
Toen wist ik wel dat ze kon zwemmen En door op mijn buik te gaan liggen, kon ik er net bij om haar er weer uit te vissen.
Ja, is een keer gebeurt. Kira was denk ik nog net geen jaar toen we in het bos liepen in de winter. Slootjes licht dichtgevroren, maar daar keek ze niet naar om. Liep gewoon beetje rond te dwarrelen en te snuffelen tot ze ineens opgejaagd werd door een andere hond. Zo plomp de sloot in. Niet dat het diep was, maar op automatische piloot zo erachteraan gelopen en haar eruit gehaald.
Ik had beeld van een vertikale muur waarbij het water dus meters lager stond, maar dat is dus totaal niet het geval blijkt uit de foto's bij het artikel. Is de wal steil? Ja, maar je kunt er bij de beschoeiing toch gewoon uit en dan naar boven klimmen? Hoe dan ook, hier was ik meteen ingesprongen hoor.
OS met dank aan Hakunamatata Laissah: never a dull moment||Mistertje, dag lieve jongen.||Willempie||Ravi||Murphy Smurfie ♥
Ik denk het wel, misschien afhankelijk van de omgeving (stad of middle of nowhere) maar desnoods zwem ik rondjes tot de hulpdiensten er zijn. Ik zou m’n hond iig niet zomaar laten verdrinken.
Loba heeft zich eens uit haar halsband gewurmd toen ze achter een kat aan wilde. Daar ging ze op zondagochtend vroeg op volle snelheid door de smalle, onoverzichtelijke straatjes. Ze kwam uiteindelijk weer in beeld, maar besloot dat de snelste manier om weer naar ons te komen door het water was. Met een grote sprong de gracht in. Helemaal koekoek door de adrenaline. En ze ging dus telkens kopje onder. Ik heb de rest van de roedel snel om een lantaarnpaal gebonden en ben de brug overgerend naar de andere kant, richting de plek waar Loba onder water was verdwenen. Gelukkig heeft ze voor een windhond een behoorlijk ruim nekvel, dus aan haar nekvel op het droge gesleurd. 2 tellen daarna zag ze weer een kat en zou zo weer de gracht in gesprongen zijn Pas na een minuut of 10 was de adrenaline bij haar genoeg gezakt dat ze doorhad dat ze het koud had. Het was midden in de winter...
Ik heb geen idee wat ik zou doen als het erop aan komt.
Maple is een hele goede zwemmer, die zwemt beter dan ik. Dus als er ergens stroming is en zij redt het niet dan hoef ik het niet te proberen.
Een steile kant of een wak is een ander verhaal. Hier bij de sluis zijn er ladders waar zij niet op komt en wij samen hopelijk wel.
O ja hoor. Ik duik daar zonder na te denken achterna. Juist zulke dingen doe ik zonder na te denken. Want als je gaat nadenken ben je of je gaat het zo overdenken dat het juist fout gaat. Soms is het een kwestie van vol gaan en doen.
Jackira schreef: ↑06 okt 2021, 18:19
Ik heb Buck (hond van mijn avatar) uit het ijs gehaald jaren geleden.
Hij was ondanks mijn roepen het ijs opgelopen en was heel vrolijk aan het rennen In het midden (ongeveer 15 meter van de kant) zakte hij er doorheen.
Ik heb man gebeld dat ik het ijs opging dus als ik kwijt zou zijn dat ik dan ergens onder het ijs zou zijn. Ik heb mn jas uitgedaan en ben het ijs opgestapt (heel Dino vergetend die zenuwachting aan de kant heen en weer liep zag ik later) en zakte er zelf ook gelijk door. En zo ben ik naar een heel hard jankende Buck toegelopen, steeds weer er door zakkend en ijs wegbrekend.
Buck zat ook nog ergens aan vast ( ik weet niet wat het was) en ik heb heel hard aan hem moeten trekken om hem los te krijgen. Daarna heb ik hem meegesleept naar de kant, ik stond tot aan mijn buik in het water maar ik voelde niks, geen kou of wat dan ook.
Alfilillo schreef: ↑06 okt 2021, 18:21
Die vraag kwam laatst in me op en ik weet het antwoord niet. We waren bij de zee. Er is daar geen strand maar een grote onregelmatige rotspartij. Lily vindt het heerlijk om rond te struinen over die rotsen. De zee was die dag heel woest en probeerde me voor te stellen wat ik zou doen als een grote golf haar het water in zou sleuren. Zeker bij een wilde zee is het waarschijnlijk dat je tegen de rotsen aangesmakt wordt als je in het water springt. Of je kunt er simpelweg niet uitkomen.
Kruimel schreef: ↑06 okt 2021, 21:56
De oliebollen zijn tijdens dezelfde wandeling 5 minuten na elkaar op dezelfde plek te water geraakt en konden er niet meer uit. Plomp erin ojee tis diep hellup wat nu! Maal twee dus. Nummer een viel erin, ik kon er op mijn buik plat in het gras net bij en hij had gelukkig zijn tuig aan dus hijs. Meneer is goed en wel op de kant en daar gaat nummer twee. Nog een keer hijs dus.
Ze kunnen best zwemmen maar als ze in paniek raken gaan ze te rechtop zwemmen en dan zinken ze.
Goffer heb je ze niet kapot gescholden haha stelletje dombo's met z'n 2en
Ondertussen in zwolle. De bewuste levensgevaarlijke gracht.
Precies, dat zeg ik. Slaat echt nergens op met steil en gevaarlijk en onmogelijk en drama.
Oooooooooooo nou daar durf ik wel in te gaan daar ben je zo weer uit
Ik ben vroeger een keer in het stinkachterom gelazerd hier: HIER DUS en toen waren er een stuk minder van die trappetjes waar je er weer uit kon, zoiets had ik dus in gedachte
Kruimel schreef: ↑06 okt 2021, 21:56
De oliebollen zijn tijdens dezelfde wandeling 5 minuten na elkaar op dezelfde plek te water geraakt en konden er niet meer uit. Plomp erin ojee tis diep hellup wat nu! Maal twee dus. Nummer een viel erin, ik kon er op mijn buik plat in het gras net bij en hij had gelukkig zijn tuig aan dus hijs. Meneer is goed en wel op de kant en daar gaat nummer twee. Nog een keer hijs dus.
Ze kunnen best zwemmen maar als ze in paniek raken gaan ze te rechtop zwemmen en dan zinken ze.
Goffer heb je ze niet kapot gescholden haha stelletje dombo's met z'n 2en
Nou echt wel. Zweet in mijn handen en knikkende knieën, dan wil ik wel eens iets onparlementairs roepen. Luidkeels.
Alfilillo schreef: ↑06 okt 2021, 18:21
Die vraag kwam laatst in me op en ik weet het antwoord niet. We waren bij de zee. Er is daar geen strand maar een grote onregelmatige rotspartij. Lily vindt het heerlijk om rond te struinen over die rotsen. De zee was die dag heel woest en probeerde me voor te stellen wat ik zou doen als een grote golf haar het water in zou sleuren. Zeker bij een wilde zee is het waarschijnlijk dat je tegen de rotsen aangesmakt wordt als je in het water springt. Of je kunt er simpelweg niet uitkomen.
Ik zou het denk ik niet aandurven hoor.
Ik zou er überhaupt al niet durven staan met mijn honden.
Ondertussen in zwolle. De bewuste levensgevaarlijke gracht.
Precies, dat zeg ik. Slaat echt nergens op met steil en gevaarlijk en onmogelijk en drama.
Oooooooooooo nou daar durf ik wel in te gaan daar ben je zo weer uit
Ik ben vroeger een keer in het stinkachterom gelazerd hier: HIER DUS en toen waren er een stuk minder van die trappetjes waar je er weer uit kon, zoiets had ik dus in gedachte
Midden in de winter ook nog - het is waarschijnlijk het afschuwelijkste wat ze ooit meegemaakt heeft.
En door op mijn buik te gaan liggen, kon ik er net bij om haar er weer uit te vissen.
Wat erg.
Pas na een minuut of 10 was de adrenaline bij haar genoeg gezakt dat ze doorhad dat ze het koud had. Het was midden in de winter...
In het midden (ongeveer 15 meter van de kant) zakte hij er doorheen.
Ik heb mn jas uitgedaan en ben het ijs opgestapt (heel Dino vergetend die zenuwachting aan de kant heen en weer liep zag ik later) en zakte er zelf ook gelijk door. En zo ben ik naar een heel hard jankende Buck toegelopen, steeds weer er door zakkend en ijs wegbrekend.
