Een Hondenleven

Als je houdt van ‘commando’s’ en kadaverdiscipline dan moet je maar geen windhond nemen. Dat gaat geen succes worden; je doet zo’n dier dan tekort.
Een windhond kan overigens prima luisteren maar niet omdat jij daar staat te bullebakken. Ze houden heel erg van samenwerken en zijn te lijmen met een vriendelijk woord of snoepje. Maar niet altijd
Soms zijn andere zaken gewoon even belangrijker en moet je je gemak maar even houden.

Veertje schreef: ↑12 okt 2021, 14:25 Ik zou me doodlachen en ergeren tegelijk.

Dat is wel een goede samenvatting van ruim 11 jaar leven met Diem

pioenroos schreef: ↑12 okt 2021, 14:59

Veertje schreef: ↑12 okt 2021, 14:25 Ik zou me doodlachen en ergeren tegelijk.

Dat is wel een goede samenvatting van ruim 11 jaar leven met Diem

Ik herken het een beetje van Finn. Die heeft ook zo zijn eigen ergerlijke plannetjes. Maar door die totaal niet kwade intenties en het gemak waarmee hij gewoon doet waar hij zelf zin in heeft, moet ik dan weer lachen

pioenroos schreef: ↑12 okt 2021, 13:54 En ook met mantrailen heeft hij voorkeuren. Ik snapte maar niet waarom hij soms de sterren van de hemel speurt en het soms compleet in de soep loopt. Blijkt hij dus gewoon de verkeerde kant uit te lopen bij bepaalde slachtoffers De paar mensen die hij graag mag vindt hij altijd. De rest soms wel maar vaak mogen ze doodvallen van hem en gaat hij gewoon een wildspoortje uitwerken

Hahahaha, heerlijk

Nanna schreef: ↑12 okt 2021, 13:30 Het fijne aan álle windhonden vind ik trouwens dat het nooit lompe bulldozers zijn. Het blijft altijd beheerst.

U zei dat windhonden geen lompe bulldozers zijn? Als ze spelen, hou je je hart vast. Stelletje brullende, krijsende, happende lomperikken, met een snelheid van 50-60 km/uur. Ik zal ze ook niet snel met onbekende, niet-windhonden laten spelen. Ze zijn veel te lomp en ruw.




Mijn windhondenras is de Galgo. Ik vind ze prachtig om te zien en hun karakter is top. Ik hou wel van dat knuffelige, eigengereide, sierlijke. Ze doen waar ze zin in hebben, maar zijn wel heel trouw. Whippets zijn veel serieuzer.

Maar mijn Silken windhound en Afghaan zijn ook geweldig. Aglaia vind ik net even te zacht, te pleasing. Aislynn is gewoon 1 grote clown. Dat schijnt wel typisch een Afghanen dingetje te zijn. Ze is gek op andere mensen (zolang het maar van haar uitkomt en mensen zich niet opdringen). Samenwerken gaat helemaal top, kwestie van de juiste knopjes/snoepjes vinden en af en toe moet ze even haar energie kwijt.

Mijn droom is een zwarte stamboom Galgo teef voor de sport. Gladhaar of ruwhaar maakt dan weer niet uit. En ja, ik weet er 1 te zitten, een vreselijk leuke puppy, maar het is even niet erg praktisch om haar te nemen.

galga's schreef: ↑12 okt 2021, 16:00

Nanna schreef: ↑12 okt 2021, 13:30 Het fijne aan álle windhonden vind ik trouwens dat het nooit lompe bulldozers zijn. Het blijft altijd beheerst.

U zei dat windhonden geen lompe bulldozers zijn? Als ze spelen, hou je je hart vast. Stelletje brullende, krijsende, happende lomperikken, met een snelheid van 50-60 km/uur. Ik zal ze ook niet snel met onbekende, niet-windhonden laten spelen. Ze zijn veel te lomp en ruw.

Ik herken het deels wel: Arlo en Amy kunnen ook enorm lomp samen spelen en Arlo is eigenlijk lomper dan Amy
Maar als een andere hond dat niet wil, kan hij ook prima op een meer beschaafde manier spelen hoor Hij weet precies bij welke hond hij wel lomp kan zijn en bij welke niet.

Arlo en Amy: lomp (en dit valt nog behoorlijk mee, was even snel het beste wat ik kon vinden)


Arlo en Mila (Mila accepteert écht geen lomp gedoe tijdens spel):


Maar tegenover mij/mensen zijn ze echt nooit lomp. Ze zullen nooit tegen mij aanrennen, ook niet als ze woest aan het spelen zijn, of beuken of iets dergelijks. Mila trouwens ook niet, en dat geldt voor de meeste collies.

Die Mila op dat filmpje, hoe ze rent, hahaha. Wat een leuk filmpje!

Niet heel veel ervaring met windhonden ( ja ieren en deerhounds.) en de whippet ken ik redelijk ( qua mee omgaan dus)

Puur qua uiterlijk de afghaan

De podenco maneto natuurlijk want die blijk ik te hebben haha. Het klopt volledig wat er staat bij de karakterbeschrijving. Guus is trouwens maar 70% en verder pekinees en Yorkshire terriër

Ik vind de Saluki's het mooiste maar de Whippet qua karakter het leukste. Whippet puppies zijn echt om op te vreten zo leuk.

Een paar dagen geleden kwamen we een hele mooie en leuke Greyhound tegen. Ik denk dat ik dat de leukste van de windhonden vind.

Mellow schreef: ↑12 okt 2021, 09:53

Zamunda schreef: ↑12 okt 2021, 09:45 Podenco's lijken me ook zo leuk, maar ik denk dat ik ze te zelfstandig vind naar mijn smaak.

Mijn podenco is dat helemaal niet.
Ja, ze kan zichzelf prima vermaken buiten en vindt het heerlijk door het bos te sjezen maar welke hond vindt dat nou niet leuk.
Zodra ik haar terug fluit komt ze er (best snel) aan.
Ze kan met elke andere hond, ontwijkt zelf de onbetrouwbare en is gek op knuffelen en geaaid worden.
Trekspelletjes met de flos vindt ze super en ze apporteerd ook heel goed.
Hmm, misschien is Nikki geen podenco

Ik zie alleen haar hoofd in je onderschrift maar dat vind ik in ieder geval niet typisch Podenco.

Verder ben ik niet zo windhonderig, zou ik voor bepaalde types (oa. Podenco's) misschien kunnen zijn als ik niet zo verknocht zou zijn in overal met honden los kunnen lopen.
En de Saluki vind ik prachtig, maar is me denk ik net iets té gesloten.

Inge O schreef: ↑13 okt 2021, 10:04

Mellow schreef: ↑12 okt 2021, 09:53

Zamunda schreef: ↑12 okt 2021, 09:45 Podenco's lijken me ook zo leuk, maar ik denk dat ik ze te zelfstandig vind naar mijn smaak.

Mijn podenco is dat helemaal niet.
Ja, ze kan zichzelf prima vermaken buiten en vindt het heerlijk door het bos te sjezen maar welke hond vindt dat nou niet leuk.
Zodra ik haar terug fluit komt ze er (best snel) aan.
Ze kan met elke andere hond, ontwijkt zelf de onbetrouwbare en is gek op knuffelen en geaaid worden.
Trekspelletjes met de flos vindt ze super en ze apporteerd ook heel goed.
Hmm, misschien is Nikki geen podenco

Ik zie alleen haar hoofd in je onderschrift maar dat vind ik in ieder geval niet typisch Podenco.

Verder ben ik niet zo windhonderig, zou ik voor bepaalde types (oa. Podenco's) misschien kunnen zijn als ik niet zo verknocht zou zijn in overal met honden los kunnen lopen.
En de Saluki vind ik prachtig, maar is me denk ik net iets té gesloten.

Ze is mij verkocht als podenco
Of ze er een is maakt mij niet uit.

Oh, en een Arlo (Galgo?) kan me ook nog wel bekoren (y) .

Hahaha, nu zie ik pas die oren goed, daar moet wel podenco inzitten .

Mellow schreef: ↑13 okt 2021, 11:05
Ze is mij verkocht als podenco
Of ze er een is maakt mij niet uit.

Dat maakt ook niet uit en dat bedoelde ik ook niet, ik zie het alleen als reden waarom ze ook niet-typische trekjes heeft.
Op bovenstaande foto's vind ik haar andere voorouders ook wel weer duidelijk, maar Podenco zal er zeer zeker inzitten.

Inge O schreef: ↑13 okt 2021, 11:09

Mellow schreef: ↑13 okt 2021, 11:05
Ze is mij verkocht als podenco
Of ze er een is maakt mij niet uit.

Dat maakt ook niet uit en dat bedoelde ik ook niet, ik zie het alleen als reden waarom ze ook niet-typische trekjes heeft.
Op bovenstaande foto's vind ik haar andere voorouders ook wel weer duidelijk, maar Podenco zal er zeer zeker inzitten.

Zag het ook niet verkeerd hoor
Welke voorouders zie je er in dan?

Mellow schreef: ↑13 okt 2021, 11:39
Welke voorouders zie je er in dan?

Ik vermoed er toch ook (oa.) herder in .

Inge O schreef: ↑13 okt 2021, 11:45

Mellow schreef: ↑13 okt 2021, 11:39
Welke voorouders zie je er in dan?

Ik vermoed er toch ook (oa.) herder in .

Cool!
Dat zou haar will to please, haar apporteer lust, goede recall en tot nu weinig tot geen jachtgedrag misschien verklaren

Herders hebben vaak behoorlijk jachtinstinct hoor. Vergis je niet. Al mijn herders wilden graag achter wild aan jakkeren. Door hun trainbaarheid krijg je dat gelukkig wel gemakkelijk onder controle. Ik heb nog geen herder gezien die niet graag achter een wegrennende ree aan wil schieten.

Marc schreef: ↑13 okt 2021, 13:20 Herders hebben vaak behoorlijk jachtinstinct hoor. Vergis je niet. Al mijn herders wilden graag achter wild aan jakkeren. Door hun trainbaarheid krijg je dat gelukkig wel gemakkelijk onder controle. Ik heb nog geen herder gezien die niet graag achter een wegrennende ree aan wil schieten.

Alle honden jagen, als puntje bij paaltje komt. Maar een groot verschil tussen een fanatiek jagende hond en een 'hond die jaagt' is volgens mij het feit dat die eerste categorie de héle tijd de omgeving scant met elk zintuig dat voorhanden is, en amper met iets anders bezig is.

Als je dat jaaggedrag van een herder (of welke hond dan ook die een grein jachtinstinct heeft) continu zelfbelonend laat zijn krijg je er inderdaad ook één die tot de eerste categorie behoort, maar met een beetje vooruitkijkend denken/opvoeden hoeft dat niet zo te worden.

Ofte : een herder kan zo worden, een jachthond is al zo (even zwart-wit gesteld).

Inge O schreef: ↑13 okt 2021, 13:26

Marc schreef: ↑13 okt 2021, 13:20 Herders hebben vaak behoorlijk jachtinstinct hoor. Vergis je niet. Al mijn herders wilden graag achter wild aan jakkeren. Door hun trainbaarheid krijg je dat gelukkig wel gemakkelijk onder controle. Ik heb nog geen herder gezien die niet graag achter een wegrennende ree aan wil schieten.

Alle honden jagen, als puntje bij paaltje komt. Maar een groot verschil tussen een fanatiek jagende hond en een 'hond die jaagt' is volgens mij het feit dat die eerste categorie de héle tijd de omgeving scant met elk zintuig dat voorhanden is, en amper met iets anders bezig is.

Als je dat jaaggedrag van een herder (of welke hond dan ook die een grein jachtinstinct heeft) continu zelfbelonend laat zijn krijg je er inderdaad ook één die tot de eerste categorie behoort, maar met een beetje vooruitkijkend denken/opvoeden hoeft dat niet zo te worden.

Ofte : een herder kan zo worden, een jachthond is al zo (even zwart-wit gesteld).

Mij valt echt op dat herders enorm veel jachtinstinct hebben. Ze worden en dat is ook logisch door hun achtergrond als hoeder en pakker heel erg getriggert door vluchtgedrag. Wuilus jaagde zo enorm dat ze tot twee keer toe uren weg was. Een keer zelfs een nacht. Achter wild aan. En ook Eva jaagde heel erg graag als jonge hond. Ook Duitse herders jagen als jonge hond heel gemakkelijk. Mijn opa jaagde letterlijk met een Duitse herder omdat hij die honden fijner vond dan jachthonden. Maar dat was wel stropen.....dus de hond doodt dan ook....

Ik snap wat je zegt maar ik denk echt dat de Belgen en ook Duitse herders behoorlijk jachtinstinct hebben. Meer nog dan de gemiddelde labrador of golden. Die hou je makkelijker bij je met wild dan een herder van 8 maanden is mijn ervaring.

Ik denk zelfs dat Eva onder de auto is gerend tijdens een jacht op een kat of vos. Want ze zou dat nooit gedaan hebben zonder dat ze bloedfanatiek was. Onder een auto rennen en überhaupt de tuin uit racen en weglopen. Die was echt heel erg van de jacht op katten oa.

Marc schreef: ↑13 okt 2021, 14:52

Inge O schreef: ↑13 okt 2021, 13:26

Marc schreef: ↑13 okt 2021, 13:20 Herders hebben vaak behoorlijk jachtinstinct hoor. Vergis je niet. Al mijn herders wilden graag achter wild aan jakkeren. Door hun trainbaarheid krijg je dat gelukkig wel gemakkelijk onder controle. Ik heb nog geen herder gezien die niet graag achter een wegrennende ree aan wil schieten.

Alle honden jagen, als puntje bij paaltje komt. Maar een groot verschil tussen een fanatiek jagende hond en een 'hond die jaagt' is volgens mij het feit dat die eerste categorie de héle tijd de omgeving scant met elk zintuig dat voorhanden is, en amper met iets anders bezig is.

Als je dat jaaggedrag van een herder (of welke hond dan ook die een grein jachtinstinct heeft) continu zelfbelonend laat zijn krijg je er inderdaad ook één die tot de eerste categorie behoort, maar met een beetje vooruitkijkend denken/opvoeden hoeft dat niet zo te worden.

Ofte : een herder kan zo worden, een jachthond is al zo (even zwart-wit gesteld).

Mij valt echt op dat herders enorm veel jachtinstinct hebben. Ze worden en dat is ook logisch door hun achtergrond als hoeder en pakker heel erg getriggert door vluchtgedrag. Wuilus jaagde zo enorm dat ze tot twee keer toe uren weg was. Een keer zelfs een nacht. Achter wild aan. En ook Eva jaagde heel erg graag als jonge hond. Ook Duitse herders jagen als jonge hond heel gemakkelijk. Mijn opa jaagde letterlijk met een Duitse herder omdat hij die honden fijner vond dan jachthonden. Maar dat was wel stropen.....dus de hond doodt dan ook....

Ik snap wat je zegt maar ik denk echt dat de Belgen en ook Duitse herders behoorlijk jachtinstinct hebben. Meer nog dan de gemiddelde labrador of golden. Die hou je makkelijker bij je met wild dan een herder van 8 maanden is mijn ervaring.

Klopt, dat is ook mijn ervaring. Bij een herder begint het met najagen en als je dan niet oplet gaat het van kwaad tot erger en heb je uiteindelijk wel een jagende hond. Tess jaagt na, ziet ze eens een konijn dan is ze weg maar dan net zo snel weer terug. Als ik zie dat ze in standje jacht schiet vanwege geurtjes gaat ze aan de lijn. Voordeel is dan dat zij gewoon te bereiken is en naar me terug komt. Schiet een jachthond als Finn in standje jacht ben ik al veel te laat, dan is er geen houden meer aan en die is zo tijden weg als ik hem niet ergens ga ophalen.
Op de renbaan doet Tess ook niet onder voor de windhonden, ze vinden haar fanatisme zo mooi om te zien. Qua snelheid haalt ze het natuurlijk nooit, maar de drive is er niet minder om. Misschien is die wel hoger, waar veel whippets bij de kantine naast de baan op een kleedje liggen, moeten mijn honden van de baan in de auto anders zijn ze niet te houden

Maar ga je coursen dan zie je wel verschil. Ze gaat niet zover over haar fysieke grens als ze beseft dat ze er niet aan kan, dus dan haakt ze af. Finn rent door tot hij neervalt vrees ik

Marc schreef: ↑13 okt 2021, 14:52
Mij valt echt op dat herders enorm veel jachtinstinct hebben. Ze worden en dat is ook logisch door hun achtergrond als hoeder en pakker heel erg getriggert door vluchtgedrag.

Daar twijfel ik geen seconde aan Heb ook een kruising Duitser gehad die - die ene keer dat ze wat dat betreft aan mijn aandacht ontsnapt was - bloedfanatiek achter een haas aanging en een stipje werd in de verte, dat had erg uit de hand kunnen lopen bij een niet alerte baas.

Toch was ze voor de rest van haar tijd niet continu bezig met wild zoeken, spoortjes screenen, revieren enz., zoals mijn Engelse Setters en Duitse Staande vóór haar absoluut wel deden, zowat elke seconde van de wandeling.
Had gekund hoor, maar dan had ik haar gedrag op dat punt vreselijk uit de hand moeten laten lopen. Ook wartjes hun jaaggedrag kan je op dat punt vreselijk laten ontsporen (ken er één die het op een bijna obsessieve manier had), maar grijp je in vóór het zo uit de hand loopt dan hoeft het nooit zover te komen.
Dat had bij mijn setters geen zak geholpen, ze waren zelfs minder fanatiek dat de genoemde Hovawart en Duitser, maar het was géén gedrag dat je kon 'wegopvoeden' door van jongsaf erg op te letten.

En nee, Retrievers noem ik geen jachthonden, niet het soort aanleg dat ik bedoel in ieder geval.

Mellow schreef: ↑13 okt 2021, 11:50

Inge O schreef: ↑13 okt 2021, 11:45

Mellow schreef: ↑13 okt 2021, 11:39
Welke voorouders zie je er in dan?

Ik vermoed er toch ook (oa.) herder in .

Cool!
Dat zou haar will to please, haar apporteer lust, goede recall en tot nu weinig tot geen jachtgedrag misschien verklaren

Ik vind dat ze qua bouw en kopvorm best wat van Amy wegheeft en daar zit volgens de DNA-test ook o.a. Mechelse herder in (naast whippet, podenco, Duitse pincher en iets terriërachtigs). Ik kan niet zeggen dat in Amy's geval die herder zorgt voor minder jachtgedrag Maar vergeleken met een gemiddelde podenco is ze wel erg gehoorzaam, ze is niet echt eigenwijs of zo.