Een Hondenleven

Nee Toos jaagt niet, soms gaat die grote neus eens omhoog als we ergens in een bos lopen.
Ze is meer een wegjager we hebben een keer in duistland ergens gestaan en toen was ze heel onrustig s'nachts.
Ik denk die moet wat doen buiten. Stikdonker daar en ik hoor ineens zwijnen gegil voor me
Toen was ik wel blij dat ik ze een riem had omgedaan want toen wilde ze er wel even naartoe, woest blaffend en grommend

Muizen allemaal.
Maddie beduidend fanatieker dan de rest. Hoewel Djinn de smaak te pakken lijkt te hebben.

Fitz jaagt. Hazen en reeën gaat ie achteraan. Fazanten/ganzen/eenden voor de lol. Maar als hij ze te pakken zou krijgen maakt ie ze dood.
Hij heeft tot nu toe 3 eendenkuikens, een haas en een duif gepakt.
Momenteel gaat het fijn, hij is al anderhalf jaar of zo nergens achteraan geweest.
Komt omdat hij zo braaf (dom) is om aan te geven dat hij wild ruikt. Dan is hij nog bereikbaar en moet hij naast komen.

Maddie zou ook graag jagen, maar zit altijd aangelijnd.
Ze wijst Fitz wel graag op wild. Kan zij lekker in de lijn hangen en gillen. Maar tegenwoordig heeft ze eindelijk begrepen dat ik dat niet waardeer.

Imp jaagt niet. Ze graaft wat muisjes, en vangt zelden 1. Wel vreet ze graag de prooien van Maddie en Fitz op.

Djinn ben ik heel benieuwd naar. Muisjes graven lijkt ze ontdekt te hebben, en van de week wees ze me een fazant aan. Daar heb ik haar voor beloond.
Vooralsnog zit ze aan de lijn, maar ik hoop haar ooit wel los te laten.

Ik heb jagers hier, kan ook niet anders met een xpointer en een kruising met een flinke scheut DSK. Pablo heeft een verrekt goede neus en immer allert, éénmaal weg is hij niet meer terug te roepen. Hij komt vanzelf terug, maar dat kan rustig een half uur duren. Dat willen we niet, dus hij blijft aan de lijn.
Mai jaagt ook, maar meer op zicht en geeft het ook eerder op. Is makkelijker te voorkomen, maar gaat ook weinig van de lijn.

Heel wat energie gestoken in het afleren, maar is mij nooit gelukt en zorgde alleen maar voor spanning. Gelukkig hele grote tuin waar ze los kunnen lopen/ rennen.

Hier ook een kruising pointer. Hij ruikt, ziet en hoort alles en loopt altijd met zijn neus aan de grond.
Maar gelukkig is hij niet heel slim en snel afgeleid. Dus hij snuffelt zich ongans, maar loopt nooit een spoor uit en jaagt geen wild op.
Daarom kan hij op een aantal plaatsen loslopen. Neemt wel flink afstand, maar loopt nooit weg.
Alleen die muizenholletjes waar zijn puntneus in verdwijnt..... die kosten tijd!

Drie zichtjagers (onsuccesvol, behalve Dalí een keer een myxonatosekonijn en Lucca een keer een jonge gans met kapotte vleugel). Twee muizengravers. Ze moeten van mij dan ook op de paden blijven en ik zal ze niet loslaten op echt wildrijke plekken. Het muizengraven sta ik toe in de tuin.

Ze zijn alle drie wel snel weer terug als ze dan toch een keer achtervolgen maar ik wil het niet hebben.

Onze eerste Pinscher was de grootste jager, toen ze voor het eerst in Hoek van Holland kwam had ze een konijn te pakken, ze kwam het trots laten zien. En gaf hem ook af, dat was dus de laatste keer dat ze hem afgaf. Als ze daarna iets ving ging ze er mee vandoor en vrat ze hem op.

Op haar heb ik heel wat uurtjes staan wachten als ze weer in de bosjes zat.
De volgende Pinschers hebben ook wel gejaagd, daar was Tama de felste van. Toen Tama dood was zijn de andere niet meer op zoek gegaan, maar gingen nog wel achter een haas aan als er een langs kwam.
Tanja en Anne gaan wel achter een haas aan, maar hebben nog nooit wat gevangen.
Die geven het altijd snel op.
Een keer liep er een muisje tussen hun poten door en daar keken ze alleen maar naar, maar toen waren ze nog erg jong.

Polar heeeel graag. Ze weet precies hoe zwijnen ruiken. Ze gaat strak staan. Wijst ze aan. Geen groter genoegen dan wanneer ze uit de dekking opstaan. Dan op 2 benen staan en gillen maar! Los mag daar niet maar zou ook link zijn als t wel mocht. En muizenhollen uitgraven is een nieuwe hobby. Zo verbeten dat ze wel een terriër lijkt!

Laila jaagt op watervogels. Ze is een keer hier voor de deur uit haar tuig ontsnapt en heeft voor de ogen van het leegstromende kantoor in de buurt (vanwege luchpauze) een waterhoentje doodgeschud.

Ze jaagt ook op katten. Op die van de buren naast ons denk ik niet meer, maar op voor haar niet bekende katten wel. We hebben vrij nieuwe bovenburen met 4 katten. Die balanceren over een klein randje op het balkon. Ik hoop dat ze nooit bij ons in de tuin terecht komen want dan zitten er vier honden te wachten als de tuindeur open staat. En niet omdat ze ze welkom willen heten.

Nola jaagt ook op watervogels maar ze is goed terug te roepen. Shira haat reigers en katten. Dus die gaat ze wel achterna.

Bij Jack (husky) heb ik het maar niet uitgeprobeert en hij gaat vooral los in gebieden waar niet veel meer zit om op te jagen.

Froo vond het als pup wel leuk om muisjes uit te graven. Telt niet echt denk ik. Doet ze tegenwoordig ook niet meer, ze lijkt de interesse grotendeels verloren te zijn. Als ze een kat weg ziet schieten op straat reageert ze daar meestal wel op, maar ik betwijfel of ze er echt heel erg achteraan zou gaan als ze los zou lopen. Het is niet echt iets voor Froo om ver van de baas te lopen, ze blijft meestal in een straal van vijf meter (er is bij haar geen wezenlijk verschil tussen loslopen of aan de lange lijn zitten, want ze neemt toch nooit meer ruimte dan de lengte van een lange lijn), dus ik verwacht dat ze uit zichzelf snel weer zou omdraaien. En anders zou ze direct terugkomen als ik haar zou roepen, dat doe ik eigenlijk niet vaak omdat ik het juist wel stimuleer als ze wat meer afstand durft te nemen als ze los is, maar als het nodig zou zijn staat ze binnen drie seconden weer in de buurt als je haar naam roept.

Ik heb in Mowin nooit driftig jachtgedrag bespeurd. Hij gaat wel op scherp als hij een eend of een kat ziet of zo. Of een konijn. Wat hij ermee zou doen weet ik niet want dat is vaak aan de lijn. Van wat ik gezien heb van hem als hij losloopt is dat hij nog wel eens een sprintje wil trekken om ergens achteraan te gaan, maar dat is eigenlijk alleen voor de sier. Hij haakt heel snel af en gaat dan ineens ergens anders een geurspoortje volgen of zo. En ook hij heeft vrij veel oog voor de baas. Hij is heel anders dan Froo en gaat lekker zijn eigen gang en neemt veel meer afstand, maar ik kan me niet voorstellen dat hij heel ver weg zou rennen om een konijn te gaan pakken of zo. Dat is niets voor hem. Als je op zo’n moment één keer ‘dag Mowin’ roept, staat hij alweer beteuterd achterom te kijken.

Pippa is wel fel op katten. Ze rent er graag achteraan, maar dat mag ze niet van mij.
Voor de rest jaagt ze niet, al bleek tijdens vakantie dat een wegschietend konijn wel interessant was. In ons eigen natuurgebied zijn de konijnen al langere tijd verdwenen. Dus pas op vakantie zag ze er eentje.