Een Hondenleven

En dan is hij alweer 11 weken! Ondanks dat hij nog duidelijk wel puppy is, is het echte bolletje wol er al wel vanaf aan het gaan. Ik vind ook steeds beter zijn knoppen wat het duidelijk maken van grenzen en uitleggen wat ik wel van hem wil een stuk makkelijker maakt. Enige echt irritante wat hij heeft is het van de grond eten. En het wordt minder maar na Oryn's vergiftiging geeft dat mij net wat meer stress dan gemiddeld. Dus hopelijk is de fase van "alles in het bekkie" snel voorbij. In datzelfde kader mogen ook die messcherpe tandjes wel uit dat bekkie

maar dat duurt nog even.

Tussen Djalu en Yukai gaat het prima. Samen los moet gedoseerd want het liefst zouden ze de hele dag spelen. Vrij worstelen is voorlopig favoriet naast tikkertje (wat van mij binnen niet mag

) en sinds vandaag ook samen met een speeltje. Kenji tolereert Yukai, voedt op en vindt het nu vooral heel lastig dat Djalu en Yukai druk aan het spelen zijn. Aan de ene kant wil hij ook meedoen maar hij weet niet zo goed hoe: speeltjes deelt Kenji liever niet & worstelen is ook niet zo zijn ding. Buitenhuis is Kenji wel echt ervan overtuigd dat Yukai bij de roedel hoort en die wordt dan ook verdedigd. Kwam ook de loslopende Franse Bull achter die dacht dat hij Yukai wel even kon pakken...

Toch lastig, ik wil niet dat hij het oplost maar ik was ook wel heel blij dat die bullenreu mijn puppy niet te pakken kreeg. Eigenaar kon er trouwens niet zo mee zitten "daar leert hij van"

Goed, fototijd! Telefoonkiekjes, weekend van 19-21 maart staat er weer een shoot gepland voor fatsoenlijke foto's

Eilfy schreef: ↑14 feb 2022, 18:59In de auto, nu nog bench op de voorstoel (ik heb graag zicht op jonge pups die de auto nog niet zo goed kennen). Eerste deel van de rit concert, tweede deel rustig en toch iets misselijk. Gelukkig kotste hij precies buiten de bench, tussen de passagiersstoel en de deur in. Net in zo'n hoekje waar je nauwelijks bij kan natuurlijk

Gave foto's op pagina drie en dat speelfilmpje met Djalu is heerlijk

. Ik kan me je twijfel en de opluchting voorstellen, fijn dat het ijs gebroken is.

Wat groeit hij hard! Ik had ff niet meer gekeken maar heb heel wat updates gemist. Fijn dat het nu zo goed gaat onderling.
Ik herken er wel een deel van, Chupa had eerst ook niet zoveel zin in drukke Barrie maar nu lopen de samen de hele tijd te klooien in huis, het gaat maar door als ik er niks van zeg

Van het ene uiterste naar het andere

Zamunda schreef: ↑08 mar 2022, 20:30
Eilfy schreef: ↑14 feb 2022, 18:59In de auto, nu nog bench op de voorstoel (ik heb graag zicht op jonge pups die de auto nog niet zo goed kennen). Eerste deel van de rit concert, tweede deel rustig en toch iets misselijk. Gelukkig kotste hij precies buiten de bench, tussen de passagiersstoel en de deur in. Net in zo'n hoekje waar je nauwelijks bij kan natuurlijk

Gave foto's op pagina drie en dat speelfilmpje met Djalu is heerlijk . Ik kan me je twijfel en de opluchting voorstellen, fijn dat het ijs gebroken is.

Ja de opluchting was echt groot. En dan na dat filmpje ook nog de vraag of het een eenmalige actie is of dat het ijs echt gebroken zou zijn. Gelukkig het laatste en dat is heel fijn. Al moet ik nu weer proberen een stopknop op die twee te monteren

Yvette schreef: ↑08 mar 2022, 20:41 Wat groeit hij hard! Ik had ff niet meer gekeken maar heb heel wat updates gemist. Fijn dat het nu zo goed gaat onderling.
Ik herken er wel een deel van, Chupa had eerst ook niet zoveel zin in drukke Barrie maar nu lopen de samen de hele tijd te klooien in huis, het gaat maar door als ik er niks van zeg Van het ene uiterste naar het andere

Ah dus er komt een periode dat je er iets van kan zeggen en ze je niet aankijken zo van

Daar zijn we hier nog lang niet

nou die moet je zelf ff programmeren

Wat een heerlijk pupje en wat is het een knap ventje.

Ik vond de pup tijd ook mega snel gaan. Je ziet zoveel veranderingen in een week tijd al. Maar die piranha tandjes… die mis ik inderdaad echt niet.

Eilfy schreef: ↑09 mar 2022, 15:19Ja de opluchting was echt groot. En dan na dat filmpje ook nog de vraag of het een eenmalige actie is of dat het ijs echt gebroken zou zijn. Gelukkig het laatste en dat is heel fijn. Al moet ik nu weer proberen een stopknop op die twee te monteren

Snap ik goed! Gelukkig is de klik doorgezet en heb je er weer een nieuwe uitdaging bij (die stopknop)

.

En dan zijn we alweer 4 weken verder

life goes on en hij draait best lekker mee. Heb ook zelden zo'n makkelijke pup gezien als het gaat om meegaan: naar de oppas, naar m'n werk, in de auto naar training/wedstrijden... hij vindt het allemaal prima! Zowel het wachten als het zijn op voor hem vreemde plekken pakt hij goed op. Hij is heel open, een tikkeltje overenthousiast

en ondanks dat we nu wel echt in een angstfase zijn gekomen, is het allemaal nog prima binnen de marges. Wat langer kijken, even op je kont zitten en soms wat terugdeinzen maar snel herstellen en door.

Thuis gaat het goed, Kenji kan veel van hem hebben en is duidelijk in waar de grens voor hem ligt als Yukai echt te druk wordt. Djalu vindt hem inmiddels fantastisch als ze samen los zijn en komt hem dan ook echt halen om te spelen. Stoppen met spelen moet nog even met mijn tussenkomst maar ook dat gaat langzaam vooruit. Ik ben er na een goed half uur drukke honden namelijk ook wel klaar mee. De rust in de kamer pakken met 2 andere honden en speelgoed vindt hij nog erg lastig, als ik Djalu en de speelgoedbak buiten bereik houd gaat het iets beter maar dat is nog wel een punt om aan te werken. Tot die tijd: lang leve de puppyren.

We "trainen" inmiddels ook, gestart met de puppyfitness bij Crutz en daar is het gewoon een heerlijk ding die op het moment van binnenkomst vindt dat er wat gedaan moet worden in plaats van dat we staan te lullen

Hij leert snel, ook hier weer grappig om het effect van latent leren te zien wat bij Djalu ook al zo was. Aanbieden, even laten rusten en een week of wat later zijn alle kwartjes gevallen. Heerlijk weer dat proces!

Inmiddels dus 15 weken, dit weekend (als het weer meezit) onze eerste workshop samen waar ik heel benieuwd naar ben! Iets heel anders dan sport (we gaan SUPpen, of ik ga SUPpen en bidden dat Yukai blijft zitten en geen zwemles neemt

).

En uiteraard de foto's... deze keer alleen de fotoshoot foto's toegevoed van alweer 2,5 week terug. Hij was toen precies 3 maanden. De volgende shoot staat alweer gepland!

Die wilde blik!

Mooie actiefoto's.

Wat gaat dat snel! Fijn dat hij zo lekker meedraait

Die foto’s zijn prachtig, de oren alle kanten op

Wat een mooie ogen heeft hij

Zo te horen hoort hij er al helemaal bij zonder spanningen onderling

Je hebt wel een nieuw onderschrift nodig

Gave foto's en fijn dat hij zo lekker meedraait.

Wat een ontzettend leuke pup. Ook mooie foto-reportages. Hij heeft er ook wel een koppie voor

Oh je kijkt even niet en dan is ie alweer zoveel gegroeid!
Fijn dat het zo goed gaat met je oudere honden.

Fijn dat hij lekker meedraait. En dat speel filmpje is heel lief . Zo fijn als een hond het even van je overneemt dan hoef je alleen maar te zitten ,kijken ,genieten en filmen

Wat een leukerd!

We zijn inmiddels bijna 5 maanden verder sinds de laatste update. 5 bewogen maanden waarin Yukai enorm gegroeid is. Fysiek maar ook als roedellid, sportmaatje, couch potatoe en eigenwijze puber

Na de individuele puppy fitness bij Crutz zijn we nu gestart met de Sports Foundation bij PAWS-ability, een combinatie van fitness, impulscontrole en de basis van de Agility (grondwerk met name). Daarnaast thuis fitness en body awareness oefeningen plus het nodige opvoedkundige werk

Anyway.... Foto tijd! Van 3 tot 9 maanden. Van pup naar puber. Mijn knappe kerel