Bij Bluf heb ik destijds getwijfeld om de TT die ik toen nog had in te zetten op haar jaag gedrag. Uiteindelijk toch doorgezet met de lange lijn. Maar goed ik heb jouw info gelezen op HF en las ook dat ze zeer snel en heftig op meerdere zaken reageerde.Gudrun schreef: ↑26 jul 2022, 16:08Oh jawel hoor, als er geen 10 auto's na elkaar komen en als ze niet door iets anders al in overdrive is geraakt kan ik haar laten liggen en wachten tot de auto voorbij is. Of tot het wild weg is.ranetje schreef: ↑26 jul 2022, 13:18Oh, ik dacht dat dat wel de bedoeling was, haar uit focus halen zodat ze weer aanspreekbaar wordt.Gudrun schreef:Neen, de lijn haalt haar (helaas) niet uit de focus, die zit er gewoon aan voor de veiligheid. Dan kan ik haar desnoods binnen hengelen en afstand nemen waardoor ze weer wel bereikbaar is. Of desnoods wachten tot de trigger weg is.
Dat leek me eigenlijk het meest zinvolle.
Inderdaad door in eerste instantie meer afstand te nemen, maar daar zou het niet op moeten blijven hangen toch?
Geleidelijk zou je daardoor verbetering moeten zien, tot ze zonder spanning op de lijn kan blijven kijken/zitten/naar jou terug keren
Dat was het beeld dat ik er bij had, als je met een lijn oefent.
Zo heb ik het aanvankelijk gedaan met wegrennend wild en Claire.
Vandaar mijn associatie.
Het was bij ons niet erg effectief
Probleem is dus, en dat blijft tot nu toe, dat ik het voor moet zijn. Al gaat ze nu regelmatig al vanzelf liggen als ze een auto hoort aankomen.
Volgende stap ik kunnen doorwandelen zonder veel gedoe, soms lukt het, soms nog niet.
Ook andere honden passeren lukt goed zonder dat ze fixeert, op enkele honden na die ofwel snurken (kortsnuiten zijn eng) ofwel te wild en onstuimig doen ofwel haar fixeren. Ze begint niet meer zelf maar een uitdaging laat ze nog niet liggen zeg maar.
Toch, heb ik het gedaan zoals Ranetje het uitdacht. En deels hoe Tara het uitlegt, maar dan als je TT zou inzetten.
Wat Tara volgens mij bedoelt in aanvang bij gebruik is dat je niet weet op welke stand je hond reageert.
Te snel in een te hoge stand zou een dusdanig schrikeffect kunnen geven waardoor je inderdaad meer kwaad dan goed doet. Zelf heb ik dus de ab van een tt nooit bediend, die lag in handen van een trainer die wist wat hij deed (Bij Finn met pakwerk uiteindelijk eens ingezet omdat lijncorrecties mét helpers totaal niet werkten).
Bij Bluf heb ik dus middels de lange lijn en eerst goed HIER aangeleerd te hebben (dat zat er destijds bij haar ook nog niet zo goed in) toen dat wel helder voor haar was, en ze koos commando te negeren als ik tijdig riep als ik haar signalen zag veranderen, kon ze dus wel degelijk de "fout" in gaan, maar op een bepaald moment gaf ik dus middels de lijn op het eind een tikkie terug. Dat was de correctie (die anders met een tt prikkel door zou komen als ze los zou zijn geweest) Bluf reageerde dan door verbaasd om te kijken, ik had dan wel contact en floot en riep haar op die momenten direct en kon haar belonen.
Het maakte dat zij redelijk rap ineens besefte dat gaan betekende een negatieve prikkel, en bij mij komen heel positief was. Later kon ik het los doorbreken als ze toch weer ging staren en in de houding om te gaan ging, door gebruik te maken van geluid (klap in mijn handen) of door een slipketting vlak naast haar te gooien. Die momenten keek ze dan terug op naar mij en koos ze er ook voor om daadwerkelijk dan wel mijn Hier op te volgen.
Maar volgens mij heb jij die manier ook al gevolgd, zonder succes dacht ik?
.
dat ik daar gelukkig nooit issues mee heb gehad.
) maar bij Finn was het na die 2 keer inzet duidelijk.
beetje dubbel dus wat ik tik.
Dank je!
