Een Hondenleven

Ik was daar toevallig vandaag iets over aan het lezen op een site, niet persé gericht op een angstige hond overigens.
https://www.doggo.nl/artikelen/hondenge ... voorkomen/

Zelf heb ik bijvoorbeeld verjaardagen of bij een feestje thuis de hond (even voor het gemak alleen Aki de herder als voorbeeld) er wel bij betrokken vanaf dat hij jong was. Wél lette ik op hem en als hij of mensen te druk gingen doen haalde ik hem wel tijdig uit de situatie op een neutrale manier. En gaf hem een rustige plek in huis waar hij even met een botje kon liggen, en ik wilde dan ook absoluut niet dat iemand naar hem toe zou gaan.
Dit werkte hier wel, hij is prima met bekend of onbekende visite al blijf ik altijd alert, hij is wel degelijk de pittigste van het stel en kan als hij uitgedaagd worden wel een andere fellere kant laten zien, daar letten wij dus erg op en meenemen naar vreemd terrein naar drukke bbq of feestje doen we dan ook niet.
Mijn vorige hond kon dat wel, al werd dat ook lastig gemaakt als mensen hem niet gewoon lieten liggen waar hij lag, dus dat heb ik op een bepaald moment ook gewoon niet meer gedaan.

--
Maar soms kom je in situaties die domweg niet te vermijden zijn. En als je dat niet tijdig doorhebt als baas, dan doet de hond ineens iets wat eigenlijk al onder controle was, of waarvan je denkt dat je hond het niet zal doen.
Zo vloog Aak als jonge hond eens tegen een man op een brommer aan, die man stond hem al een tijdje uit te dagen en toen mijn vriend met de rug naar hond en man stond kwam de man bewust dichter op de hond die dat niet meer pikte en de man tegen de grond werkte.
Is iets wat je absoluut niet wilt laten gebeuren, of gewoonte wil laten worden bij een opgroeiende hond, en zeker niet een uit de waak- en verdedigingsrassen. Maar je weet wel gelijk dat het er dus instinctief al inzit en daar kun je dan wel degelijk op gaan anticiperen.
Niet door alles te vermijden is mijn mening, maar tijdig zien als een situatie weer zo ontstaat en zelf actief de leiding erin nemen.

En gisteren was de ochtendwandeling van mijn vriend niet relaxed, ze werden overal aangeblaft op straat, eenmaal in een park wederom een hond die behoorlijk dichtbij kon komen omdat eigenaresse op telefoon zat te koekeloeren en haar hond dus vol in die lijn klapte in een bocht en minutenlang door bleef gaan, meegesleurd moest worden en maar bleef omdraaien en bleef blaffen, vervolgens een losloper die begon te tetteren en daarna koos voor de andere hond die het aan de stok met elkaar kregen.
Park rap uit, naar bos wat ook niet kon want de brigade kleine tetterende kleine hondjes was ze net voor. En al die tijd bleven ze met zijn 3'en neutraal.
Over de stoep langs gras terug. Vriend doet een pas opzij omdat hem achterop een gezin kwam lopen. Honden gaan netjes zitten, ogenschijnlijk rustig. Die mensen zetten het vlak voor passeren ineens op een rennen en toen vlogen Chara en Glory ineens omhoog en er op af. Redelijk drama want de vrouw in lang gewaad en wapperende kledij zette het op een gillen en begon met de handen te zwaaien, kind zette het op een brullen en de man was ook in paniek.
Absoluut niet goed te praten, en er is gelukkig niet gehapt, maar ergens snap ik dus nu wel beter hoe iets ineens "zomaar" kan gebeuren.
Maar je kunt het dus niet altijd vermijden.

Denk dat mijn vriend een volgende keer de lijnen dusdanig kort houdt op momenten van passeren dat het niet kán gebeuren en ook wat meer contact met de honden maakt om op voorhand aan te geven wat hij van ze verwacht.

Inge O schreef: ↑21 aug 2022, 08:33

blondie schreef: ↑21 aug 2022, 00:00 Nou ja gewoon, in de ochtend wandelen ze meestal aangelijnd ongeveer 20 minuten. Afhankelijk van behoefte of als ik wel weg ben geweest gaan ze rond een uur of 14.00 weer een half uur, ook eigenlijk aangelijnd. Rond 17.00 vlak ervoor kort rondje of direct gewoon wat langer als vriend en ik samen weggaan en dan is dat deels aangelijnd en daar waar kan gaan ze los en dat is dan vaak 1 uur tot 1,5 uur. En dan voor slapen weer afhankelijk van de laatste ronde en hoe snel ze ontlasten is dat of 10 minuten of ook gewoon een rustige aanlijn wandeling van ca. 20/30 minuten.
Maar ze lopen inmiddels allemaal aan de flex,, dus ja wat meer vrijheid aan de lijn, en even luisteren en kort bij ons als er spanning kan ontstaab door katten of andere honden. Ik zie er zelf eerlijk gezegd niet zo heel veel prikkels of overdaad in.

En dat zouden teveel prikkels zijn ? Voor mij valt dat onder rustig je hond uitlaten om hem zijn behoefte te laten doen.

Nou dat inderdaad, ze lopen wel aan een 8 meter flex en krijgen de gelegenheid om te snuffelen en bij "de bootjes" lopen ze eens een steiger op, of leren ze van mij dat eenden en ganzen met rust moeten worden gelaten, soms eens hoog op een muurtje springen of kijken naar kinderen die plezier maken in het water, maar geen drukdoende dingen m.i.
Vrees dat als we dat korter gaan houden of minder gaan wandelen ze juist drukker wordt in huis, ze is al vrij ondernemend. En in huis heb ik ook niet het idee dat ze zwaan kleef aan is, soms wat interactie met Chara (spel en wat gegrom en gewauwel over en weer, dan weer speelt ze met de kat, maar ze kan ook met een bal ineens aan de haal gaan en zelf buiten gaan spelen terwijl ik in de keuken ben en de andere 2 in de woonkamer blij zijn dat ze even iets voor zichzelf is gaan doen )

Isabel schreef: ↑21 aug 2022, 17:20 Hoe dat stapelt, hoe lang t duurt voordat zoiets uit zijn systeem is (nooit)

Ze mogen je veel vertellen, maar dat wil nog niet zeggen dat je het ook allemaal moet geloven. Cortisol wordt in het lichaam aangemaakt, de hele dag door (gelukkig!), juist omdat het heel snel weer wordt afgebroken (halfwaardetijd 1.5u) en via de nieren afgevoerd.
Dat cortisol dus zou 'stapelen' is pure onzin, hooguit gedrag aangeleerd op basis van eerdere stressreacties kan zich gaandeweg gaan vastzetten, maar dat wordt niet veróórzaakt door hormonen maar eerder andersom : als een hond door bepaald gewoontegedrag (uitvallen bv. ) in de stress schiet is dat gedrag er de oorzaak van dat er (heel tijdelijk) wat meer cortisol wordt geproduceerd om die stress fysiek te kunnen verwerken, niet andersom dus.

blondie schreef: ↑20 aug 2022, 21:54 Kreeg op les vandaag te horen dat ik te veel loop, te veel met de jongste hond doe en ook hij gebruikte toch weer de term dat er te veel prikkels zijn voor de hond.
Ergens sta ik er wat sceptisch tegenover, maar bepaalde dingen die hij aanhaalde en ook gedrag van hond op momenten van rust en geen druk zette me wel weer aan het denken, want sommige dingen klopten dus wel in bepaald gedrag.

Alles kwam voort uit mijn vraag over het sloopgedrag van de laatste week bij even een paar uur alleen zijn, terwijl het leek alsof ze prima met de andere honden even alleen thuis kan/kon blijven.
Maar recent dus begonnen aan stoel en stukje bank.

Deels ben ik nog steeds van mening dat Glory toch wel prima diverse prikkels kan hanteren, relativeren en ik tijdig haar aandacht weet te vangen voor het escaleert buiten met een wandeling.
Maar dat ze enorme kauwbehoefte heeft, terwijl ze al gewisseld heeft, en hij dat aangaf als zijnde een afreageren van indrukken door te willen gaan kauwen. zag ik inderdaad ook ineens in een heel ander licht.

Ze is nog jong toch ? Nog geen jaar dacht ik? Het is denk ik heel verschillend per hond maar ik merk aan Bertus soms ook dat hij druk verdrag vertoond of iets pakt om te slopen door wat er die dag gebeurd of gebeurd is. Dat heeft op zich niet eens te maken met veel lopen of bewegen maar wel met hoeveel honden hij ontmoet en hoe spannend hij dat vind . Of hoeveel mensen er op bezoek komende aan de deur of hoeveel lawaai er om huis is die dag

En dan merk ik toch dat rust geven het enige is wat helpt .Met meerdere honden leven geeft al meer actie en vooral bij jonge honden is dat wennen om dan ook echt diep te slapen want ze reageren overal op .

Inge O schreef: ↑21 aug 2022, 18:58

Isabel schreef: ↑21 aug 2022, 17:20 Hoe dat stapelt, hoe lang t duurt voordat zoiets uit zijn systeem is (nooit)

Ze mogen je veel vertellen, maar dat wil nog niet zeggen dat je het ook allemaal moet geloven. Cortisol wordt in het lichaam aangemaakt, de hele dag door (gelukkig!), juist omdat het heel snel weer wordt afgebroken (halfwaardetijd 1.5u) en via de nieren afgevoerd.
Dat cortisol dus zou 'stapelen' is pure onzin, hooguit gedrag aangeleerd op basis van eerdere stressreacties kan zich gaandeweg gaan vastzetten, maar dat wordt niet veróórzaakt door hormonen maar eerder andersom : als een hond door bepaald gewoontegedrag (uitvallen bv. ) in de stress schiet is dat gedrag er de oorzaak van dat er (heel tijdelijk) wat meer cortisol wordt geproduceerd om die stress fysiek te kunnen verwerken, niet andersom dus.

Ik weet dus niet zeker meer of t cortisol was, iig een stresshormoon dat stapelt en dagen zou duren tot t weer normaal was. Naja dat gebeurt dan nooit want er is altijd wel wat.
En door die stapeling zou hij ook kunnen snappen als hij ogenschijnlijk ontspannen is of lijkt.
Wat je zegt dat zijn angst gedrag zich is gaan vastzetten door uit te vallen (zeer succesvol volgens hem want altijd zeer effectief) geloof ik wel degelijk.

Isabel schreef: ↑21 aug 2022, 19:53
Ik weet dus niet zeker meer of t cortisol was, iig een stresshormoon dat stapelt en dagen zou duren tot t weer normaal was. Naja dat gebeurt dan nooit want er is altijd wel wat.
En door die stapeling zou hij ook kunnen snappen als hij ogenschijnlijk ontspannen is of lijkt.

Jawel, de naam van het hormoon heb je wel degelijk juist, en dat van dat 'stapelen' is de laatste tijd blijkbaar nogal in de mode bij gt's, maar die zouden zich toch echt beter moeten inlezen, ze praten elkaar alleen maar na.

Van stapeling is echt geen sprake, wel eventueel van een vicieuze cirkel waarin je kan terechtkomen : je zit in een stresssituatie en daardoor produceert je lichaam meer cortisol --> daardoor word je alerter en actiever en kan je de stress beter aan --> betere prestaties mogelijk.
Maar als je tussendoor niet regelmatig genoeg ontspant/ontspannende dingen doet blijft je (mentale) stressprikkel te hoog, waardoor je lichaam opnieuw cortisol produceert, enz. enz..
Je kan dus in een mentale verkeerde spiraal terechtkomen waarbij er wel veel te vaak opnieuw cortisol geproduceerd wordt, maar van stapeling van het hormoon zelf is absoluut geen sprake, hooguit van een niveau dat te lang hoger is dan gewenst, maar bij echte ontspanning neemt dat meteen weer af - tot de volgende stressprikkel - enz. enz.

https://mijnlabtest.nl/cortisol

@Inge O Erg interessant om te lezen, en ook herkenbaar voor mij toen ik wat moeilijkheden had met mijn eerste duo.

Ik vond trouwens deze link ook om verschil Cortisol en Adrenaline uit te leggen. https://ruudmeulenberg.nl/stress/cortisol/

Door wat negatieve ervaringen met andere honden stond ik met wandelen continue op scherp. Zodra ik een hond hoorde tetteren in de verte en los aan zag komen rennen reageerde ik vele malen eerder dan eigenlijk nodig zou zijn.
Mijn honden voelden dat ook aan en gingen ook gespannen lopen en de omgeving peilen.
Het werd inderdaad een vicieuze cirkel die Inge O hierboven ook aanhaalt. Alle drie te gespannen, waardoor ik soms moeite moest doen om dingen niet te laten escaleren. (heftigere dwingende commando's, zeer kort aanlijnen etc.)

Het heeft bij mij vrij lang geduurd eer ik dat besefte, maar toen ik langzaam mijn eigen reactie leerde te wijzigen en te vertrouwen op mijn honden werden we allemaal weer wat relaxter, nog steeds geen honden die ik vrij zou gooien als er blaffende honden om ze heen zouden komen denderen, maar vanuit een wat kalmere houding was het even vervelend, maar vervolgden we daarna weer onze weg zonder te blijven hangen in de frustratie of "mijn angst" van dat moment. Daarvoor had ik echt momenten dat mijn wandeling compleet vergalt was en dat ik er gewoon geen zin meer in had om zo te lopen.

@Isabel je noemde specifiek bbq of verjaardag, maar je kunt dit ook vertalen naar wandelen buiten.

Inge O schreef: ↑21 aug 2022, 20:21

Isabel schreef: ↑21 aug 2022, 19:53
Ik weet dus niet zeker meer of t cortisol was, iig een stresshormoon dat stapelt en dagen zou duren tot t weer normaal was. Naja dat gebeurt dan nooit want er is altijd wel wat.
En door die stapeling zou hij ook kunnen snappen als hij ogenschijnlijk ontspannen is of lijkt.

Jawel, de naam van het hormoon heb je wel degelijk juist, en dat van dat 'stapelen' is de laatste tijd blijkbaar nogal in de mode bij gt's, maar die zouden zich toch echt beter moeten inlezen, ze praten elkaar alleen maar na.

Van stapeling is echt geen sprake, wel eventueel van een vicieuze cirkel waarin je kan terechtkomen : je zit in een stresssituatie en daardoor produceert je lichaam meer cortisol --> daardoor word je alerter en actiever en kan je de stress beter aan --> betere prestaties mogelijk.
Maar als je tussendoor niet regelmatig genoeg ontspant/ontspannende dingen doet blijft je (mentale) stressprikkel te hoog, waardoor je lichaam opnieuw cortisol produceert, enz. enz..
Je kan dus in een mentale verkeerde spiraal terechtkomen waarbij er wel veel te vaak opnieuw cortisol geproduceerd wordt, maar van stapeling van het hormoon zelf is absoluut geen sprake, hooguit van een niveau dat te lang hoger is dan gewenst, maar bij echte ontspanning neemt dat meteen weer af - tot de volgende stressprikkel - enz. enz.

https://mijnlabtest.nl/cortisol

maar als het niet genoeg afneemt en de hond ervaart weer stress en er wordt weer cortisol aangemaakt komt dat boven op het niveau van het cortisol wat nog in het lichaam zit, dus in die zin stapelt het zich wel op. of zie ik dat verkeerd?
ik vind dit nl erg interessant omdat ik bij 1 van mijn honden een heel verschil zie nu daar niet meer met balletjes word gegooid op iedere wandeling maar ontspannen kan snuffelen. die hond is in de omgang een stuk relaxter en kan meer ontspannen.

ellen en de birmanen schreef: ↑22 aug 2022, 11:51 maar als het niet genoeg afneemt en de hond ervaart weer stress en er wordt weer cortisol aangemaakt komt dat boven op het niveau van het cortisol wat nog in het lichaam zit, dus in die zin stapelt het zich wel op. of zie ik dat verkeerd?

Ja, dat zie je grotendeels verkeerd. Het kan wél de cortisol op een hoger dan standaard niveau houden, maar het zal nooit (tenzij bij lichamelijke afwijkingen) skyhigh rijzen. De productie van het hormoon wordt namelijk aangestuurd vanuit de hypofyse en die meet elke milliseconde hoe hoog de concentratie is, en is die te hoog, dan wordt er simpelweg geen bevel afgegeven tot bijkomende productie.

Iedereen weet neem ik aan wel welke schadelijke effecten een zware cortisonebehandeling (waarbij de doses veel hoger zijn dan wat je eigen lichaam wil en maakt) in een lichaam kan veroorzaken, en produceer je zelf teveel dan ben je ziek, dan heb je Cushing.

ik vind dit nl erg interessant omdat ik bij 1 van mijn honden een heel verschil zie nu daar niet meer met balletjes word gegooid op iedere wandeling maar ontspannen kan snuffelen. die hond is in de omgang een stuk relaxter en kan meer ontspannen.

Ja, want als je heel vaak met balletjes gooit dan kan (kán, hoeft niet) je een hypere hond krijgen, eentje die bij elke beweging dénkt dat er weer actie komt. Gedragsdingetje dus, en alweer, wat ik hoger schreef : die hogere hormoonwaarden zijn dan een gevolg van het ontwikkelde gedragspatroon, niét andersom.
Maar ten eerste is dat 'balletjeshormoon' dan grotendeels adrenaline, en wat erbij komt als cortisol kan inderdaad tegen een maximum gaan zitten (in sommige situaties), maar nooit daarboven.

Wat een interessant topic. @Inge O , zo blij met jouw uitleg!

dank je voor je uitleg, heel duidelijk.

Een zeer lage cortisol aanmaak kan ook voor gedoe zorgen rondom stress verwerken etc.
Maar as far as I know is dat vrij zeldzaam.

Loraine schreef: ↑22 aug 2022, 14:53 Een zeer lage cortisol aanmaak kan ook voor gedoe zorgen rondom stress verwerken etc.
Maar as far as I know is dat vrij zeldzaam.

Maar nu niet meer want ze hebben net ontdekt dat dit (mede) aan de oorzaak van 'Long Covid' ligt.

Oh echt?
Das nieuws voor me, ben ineens een stuk minder uniek dan.
Hier is de oorzaak trouwens een bijniercarcinoom aan de ene kant en een productie op of net over de nullijn bij de overgebleven bijnier.