Een Hondenleven

Nanna schreef: ↑23 jan 2023, 18:31
annnie schreef: ↑23 jan 2023, 18:30
Nanna schreef: ↑23 jan 2023, 17:53

Nou, niet helemaal. Bij een crematie zijn er bedroefd kijkende professionals bij en de hond wordt inderdaad al dan niet individueel gecremeerd.
Bij de destructie gaat het er wat rauwer aan toe. Daar worden de dieren verhakseld en daarna gesteriliseerd. Het restprodukt wordt hergebruikt.
had je ook www.watisdestructie.nl gevonden?
Ja, ik dacht dat de hens er in ging. Maar steriliseren en verhakselen vind ik ook prima hoor,
Al maakt iemand er een bonthoedje van.

Dat is met jouw honden misschien wel een top idee,ik denk dat ze lollige hoedjes zouden zijn met vrolijk wapperende vilten

Misschien kan ik ze slijten aan de carnavalswinkel.

Nanna schreef: ↑23 jan 2023, 17:53
CatnDog schreef: ↑23 jan 2023, 17:39 We hebben onze kat in de tuin begraven. Ik weet niet of dat met een (grote) hond mag, maar ik ben van plan om mijn hond (voorlopig nog niet mag ik hopen!) te laten cremeren. Ik denk niet dat ik per se een urn mee naar huis zou willen nemen, ik zat meer te denken aan een gezamenlijke crematie met andere overleden huisdieren tegelijkertijd. Misschien is dat hetzelfde als Nanna's optie? Achterlaten bij de dierenarts = eveneens gezamenlijk gecremeerd?
Nou, niet helemaal. Bij een crematie zijn er bedroefd kijkende professionals bij en de hond wordt inderdaad al dan niet individueel gecremeerd.
Bij de destructie gaat het er wat rauwer aan toe. Daar worden de dieren verhakseld en daarna gesteriliseerd. Het restprodukt wordt hergebruikt.

annnie schreef: ↑23 jan 2023, 18:28 Nee, die dieren gaan dus naar de destructie. Dat gebeurt in een groot bedrijf waarin alle beesten,ook landbouw huisdieren op de grote hoop de verhakselaar in gaan. Ook een legitieme optie, maar ik denk wel goed om vooraf te weten. Voor de een maakt het niks uit,want dier is toch dood. Ik vind het zelf een nare gedachte dat het lijfje van een door mij geliefd dier als afval verwerkt wordt. Puur emotie, maar ieder z'n eigen keuze en dat zijn er aardig wat als je dit topic doorleest

Verhakselen klinkt niet echt heel romantisch.
Maar jullie hebben helemaal gelijk: het dier is al dood. Het baasje moet het een plek geven en daar hoort wel een bepaalde beeldvorming bij: verhakselen vs verbranden vs verrotten in de grond.

Ik heb boven op ,de slaapkamer ,in mijn boekenkast, alle urnen staan, ik hoef ze niet uitgestald in de woonkamer of zichtbaar voor iedereen, maar wel voor mijzelf. Ooit dacht ik nog wel, ik strooi ze uit, maar dat kan ik niet.

Op Sam na, heb ik ze allemaal zelf naar het crematorium gebracht, bij Sam was ik compleet de weg kwijt en haar bij de DA laten ophalen en haar urn thuis laten brengen, achteraf spijt van, maar ja, dat was zo'n enorme shock dat ik dus niet zo helder kon nadenken.

Nooit zal er een hond bij de DA achterblijven voor destructie. Nooit.

Mijn katten heb ik zelf begraven in het bos.

Kiertje en Bobbey heb ik begraven in onze tuin.
Daarvoor heb ik een hond laten cremeren. Mijn voorkeur is begraven, mits je een tuin hebt, en er waarschijnlijk langer blijft wonen.

Nanna schreef: ↑22 jan 2023, 10:25 Ik ben helaas een stuk prozaïscher. Ik laat ze achter bij de dierenarts.
En als ze daarna een tweede leven beginnen als tubetje lijm dan is dat maar zo.
Zodra de ziel uit het lijf is is het voor mij klaar. Dan rest niets dan een kadaver.
Maar als een ander het wel prettig vindt om te cremeren of begraven, be my guest hoor. Ik heb daar niets op tegen en begrijp het ook wel.
Maar het is niks voor mij.

Ik heb dit exact zo. Ik neem afscheid bij de DA en dan is het voor mij klaar.

Destructie is recycling in optima forma. Jaren geleden heb ik eens een rondleiding gehad bij Sonac.Moet je een sterke maag voor hebben. In die tijd reed ik ook kadavers, van DA naar milieudienst, (bijverdienste voor de dierenambulance waar ik vrijwilligerswerk deed). Wat ik toen zag en rook, omdat de meeste DAP's geen koelruimte hadden, was zo bizar. Bij de milieudienst de zakken openen en de inhoud in tonnen mieteren

Voor mij zou destructie de nagedachtenis van mijn dier behoorlijk verstoren.
Begraven ben ik überhaupt geen voorstander van, ook niet voor mezelf.
Dus hier is het cremeren, wel zonder tierelantijnen, opbaren, of andere fratsen. As retour in strooibus, want ja tuurlijk ga ik ze verstrooien op een mooie plek. Wat er vervolgens niet van komt, omdat ze thuis horen bij mij. Er staan nu 10 bussen, in de cvketel-ruimte

Josefien schreef: ↑24 jan 2023, 00:07 Destructie is recycling in optima forma. Jaren geleden heb ik eens een rondleiding gehad bij Sonac.Moet je een sterke maag voor hebben. In die tijd reed ik ook kadavers, van DA naar milieudienst, (bijverdienste voor de dierenambulance waar ik vrijwilligerswerk deed). Wat ik toen zag en rook, omdat de meeste DAP's geen koelruimte hadden, was zo bizar. Bij de milieudienst de zakken openen en de inhoud in tonnen mieteren Voor mij zou destructie de nagedachtenis van mijn dier behoorlijk verstoren.
Begraven ben ik überhaupt geen voorstander van, ook niet voor mezelf.
Dus hier is het cremeren, wel zonder tierelantijnen, opbaren, of andere fratsen. As retour in strooibus, want ja tuurlijk ga ik ze verstrooien op een mooie plek. Wat er vervolgens niet van komt, omdat ze thuis horen bij mij. Er staan nu 10 bussen, in de cvketel-ruimte

Ik heb bij de dierenambulance " gewerkt" en ook in het asiel/ pension, daar waar de dode dieren naar toegebracht werden voor de destructie, ik heb zelf honden, katten, roadkill dieren enz in de destructie container moeten dumpen. Ronduit vreselijk.
Een prachtige, jonge, aangereden gordon setter... pleur maar op de bende andere dode dieren. Dat beeld vergeet ik nooit meer. En vanaf toen wist ik, dat geen dier van mij ooit op zo'n bult zal belanden.
Ik wil echt begrip hebben voor mensen die dit prima vinden, maar ook al is het nog maar het levenloze lijfje van mijn dier, ook daar wil ik met respect mee omgaan.

Ja hoor, ieder zijn keus. Maar voor mij is het een absolute no-go. Ik heb ook nog beelden die op mijn netvlies staan gegraveerd.
Roadkill en honden die te groot waren voor de tonnen bij de MD, brachten we naar van die ouderwetse kadaverbakken. Die dingen stonden in het buitengebied op verlaten plekjes. Het gebeurde wel eens dat bij het openen daarvan er levende dieren uitsprongen, de oplossing voor boeren die van hun kattenoverschot afwilden. Daar heb ik indertijd 2 katten aan overgehouden.

ik doe individueel cremeren, breng hem zelf en kom de as zelf halen. zet dat in de kast tot ik er aan toe ben om het uit te strooien. tot nu toe dan he.

Hier hebben we een complete dierenbegraafplaats in onze zijtuin. 12 honden en 6 katten van ons en vrienden. Maar nu gaan we verhuizen. Ik heb er geen enkele moeite mee. Mijn man wel een beetje. Ik vind het begraven van mijn dierbare huisdieren erg waardevol. De kuil graven, afscheid nemen (meestal zijn er vrienden bij), kei erop. Het ritueel dus. Maar daarna heb ik er niets meer mee. De keien raken altijd zoek dus ik heb geen idee meer wie waar ligt. Na de verhuizing zullen we zeker de dieren weer in eigen tuin begraven. Niet als gedenkplaats maar als verwerking. Als het niet zou kunnen, verzin ik wel iets anders. Ik heb geen moeite met destructie zoals bij de dierenarts. Mij mogen ze ook gewoon bij het GFT zetten.

Ik zou dat gevoelsmatig ook niet kunnen. Over mezelf ben ik erg nuchter, als ik dood ben is het klaar er is niks meer. Laken erover en tjoep me de oven in en niks erom heen. M'n dieren die hun hele leven bij me geweest zijn die houdt ik wel graag bij me. M'n katten niiet, die liggen her en der in "ons"bos omdat ze daar graag rondstruinden ook.
Maar mn vorige hond Wolf, en hopelijk met Mo ook, thuis inslapen voor zover dat kan, zelf wegbrengen, en de pot as komt bij me in huis. Geen altaar of iets, alleen het idee dat ze bij me in de buurt nog zijn, soortvan, vind ik prettig.

Josefien schreef: ↑24 jan 2023, 00:07 Destructie is recycling in optima forma. Jaren geleden heb ik eens een rondleiding gehad bij Sonac.Moet je een sterke maag voor hebben. In die tijd reed ik ook kadavers, van DA naar milieudienst, (bijverdienste voor de dierenambulance waar ik vrijwilligerswerk deed). Wat ik toen zag en rook, omdat de meeste DAP's geen koelruimte hadden, was zo bizar. Bij de milieudienst de zakken openen en de inhoud in tonnen mieteren Voor mij zou destructie de nagedachtenis van mijn dier behoorlijk verstoren.
Begraven ben ik überhaupt geen voorstander van, ook niet voor mezelf.
Dus hier is het cremeren, wel zonder tierelantijnen, opbaren, of andere fratsen. As retour in strooibus, want ja tuurlijk ga ik ze verstrooien op een mooie plek. Wat er vervolgens niet van komt, omdat ze thuis horen bij mij. Er staan nu 10 bussen, in de cvketel-ruimte

Ik heb eens in de zomer achter zo'n RENDAC-auto gereden goffer had een zere strot van het constant koren door die lucht

en ik ben best wat gewend. Brrrrrrrr als ik er nog aan denk, vind het knap dat zo'n chauffeur dat kan.

In principe laat ik ze achter bij de dierenarts. Ik heb niets met as ofzo dus cremeren hoeft van mij niet. Begraven zou ik wel mooi vinden maar ik heb echt een te kleine tuin daarvoor.

De katten zijn allebei naar Utrecht gegaan voor sectie op verzoek van de fokker. Daarna zijn ze daar vernietigd. Daar had ik geen problemen mee. Was met Silver nog een heel avontuur om hem daar te krijgen.

Ik was van plan ze in de tuin te begraven. Maar sinds een vos vorig jaar een aantal begraven kippen (die hij zelf vermoord had) heeft opgegraven en een kadaver van een van konijnen heeft opgegraven, denk ik dat ik voor cremeren ga. Ik moet er toch niet aan denken dat ze opgegraven en aangevreten worden

Hakkene schreef: ↑24 jan 2023, 22:42 Ik was van plan ze in de tuin te begraven. Maar sinds een vos vorig jaar een aantal begraven kippen (die hij zelf vermoord had) heeft opgegraven en een kadaver van een van konijnen heeft opgegraven, denk ik dat ik voor cremeren ga. Ik moet er toch niet aan denken dat ze opgegraven en aangevreten worden

Om die reden begroeven wij de katten en konijnen onder de tegels van het terras.

Mijn eerste eigen kat Beertje staat hier in de kast in een urn (laten maken).
Kira is ingeslapen bij de dierenarts. Wensen achter gelaten en kon haar met een week ophalen. Ze staat nu nog in het blikje wat opzich ook niet lelijk is, maar wil denk ik iets met epoxy laten maken.

Onder geen voorwaarde dat ik potten met as in huis wil.
Mijn tante had wel zo’n koperachtige urn van haar man en dat ding begon op een gegeven moment geluid te maken. Had iets met dat afsluiten te maken

Ze heeft hem meteen uitgestrooid,hahaha.

Hakkene schreef:Ik was van plan ze in de tuin te begraven. Maar sinds een vos vorig jaar een aantal begraven kippen (die hij zelf vermoord had) heeft opgegraven en een kadaver van een van konijnen heeft opgegraven, denk ik dat ik voor cremeren ga. Ik moet er toch niet aan denken dat ze opgegraven en aangevreten worden

Het konijn van mijn broer en een paar stukken vacht van een hond liggen ook verspreid over 100 vierkante meter ipv in hun kuil. Dus nu gaan er stukken gaas in 't graf.

De katten liggen begraven in de tuin.
De honden zijn individueel gecremeerd en zijn nog steeds "thuis"

Nanna schreef: ↑25 jan 2023, 17:16 Onder geen voorwaarde dat ik potten met as in huis wil.
Mijn tante had wel zo’n koperachtige urn van haar man en dat ding begon op een gegeven moment geluid te maken. Had iets met dat afsluiten te maken
Ze heeft hem meteen uitgestrooid,hahaha.

Dat is echt spooky ja, ik zou hem ook direct vrij laten

Een Hondenleven

Afscheid genomen en dan...

Re: Afscheid genomen en dan...

Re: Afscheid genomen en dan...

Re: Afscheid genomen en dan...

Re: Afscheid genomen en dan...

Re: Afscheid genomen en dan...

Re: Afscheid genomen en dan...

Re: Afscheid genomen en dan...

Re: Afscheid genomen en dan...

Re: Afscheid genomen en dan...

Re: Afscheid genomen en dan...

Re: Afscheid genomen en dan...

Re: Afscheid genomen en dan...

Re: Afscheid genomen en dan...

Re: Afscheid genomen en dan...

Re: Afscheid genomen en dan...

Re: Afscheid genomen en dan...

Re: Afscheid genomen en dan...

Re: Afscheid genomen en dan...

Re: Afscheid genomen en dan...

Re: Afscheid genomen en dan...

Re: Afscheid genomen en dan...