Een Hondenleven

Ik zit er even helemaal doorheen. Ze liep weer volop los op strand en duin, minimaal drie keer per week, rennen en doen met mijn roedel en andere hondjes die dat leuk vinden, het kon allemaal weer en het was weer een blije jonge hond. Ze was gisteren precies 15 maanden en ik dacht dat meedoen aan een coursingtraining leuk en goed voor haar zou zijn. Eerst een half parcours, kijken hoe het zou gaan, en na rusten liep ze nog steeds perfect, dus de tweede rit een heel parcours kon prima, ook omdat ze gewoon een uitstekende conditie heeft.

Ze vloog, vol passie en net als moeders met een mooi lage loopstijl, en ik stond trots te zijn. Tot ze een flauwe bocht rechtsom in ging en gillend neerviel. Rechtervoorbeen omhoog, bungelen, ik rende er naartoe en toen ik haar optilde en het pootje voorzichtig betastte voelde ik het onder mijn aanraking verschuiven en ben vreselijk in huilen uitgebarst. De mensen van de renbaan, waaronder @galga's, hebben Pixie en mij heel lief opgevangen en een aanwezige gepensioneerde dierenarts en whippetman in hart en nieren heeft ter plekke de boel gestabiliseerd en een noodspalk aangelegd met de EHBO-doos. Naar huis gereden en foto's laten maken door mijn eigen dierenarts, die continu moest prijzen hoe ontzettend dapper en braaf ze was terwijl hij het onderzoek deed en een steviger verband aanlegde. Dat was ze ook, ze heeft nog geen piep gegeven terwijl ze natuurlijk vergaat van de pijn met zo'n breuk. Ook dat zijn whippets.

Maandag neemt de SDU contact op met mij een operatie in te plannen, voor maandag of dinsdag, alleen is Scheepens deze week op vakantie en daar maak ik me zorgen om want uiteraard zit de breuk weer heel ongustig omdat er weinig ruimte boven de pols is en waar de breuk begint dus een standaard operatie zal het niet zijn. Ik vraag me intussen ook af hoe het kan dat het nu weer mis gaat, ik heb nog nooit zoveel pech gehad met een hond. Ik heb ook geen flauw idee wat de oorzaak is, in het vrije veld zou in een kuil stappen het verklaren maar die zijn er niet op de renbaan. Het was als een blikseminslag, ze viel ineens gillend neer terwijl ze de 'ergste' wendig van de toch flauwe bocht al had gehad naar mijn idee.

Ik vraag me ook af en ben heel erg bang hoe het verder gaat lopen. Dat ik haar nooit meer achter het haas aan laat gaan is duidelijk, maar of en hoe wandelingen nog gaan kunnen na revalideren is een tweede. Dat wil ik haar niet afnemen, alleen nog maar aan de lijn lopen is geen waardig leven voor een whippet. Amputatie vind ik daarom ook geen optie.

Ze heeft vannacht toch wel rustig geslapen onder invloed van buprecare, ze wil alleen totaal niet drinken (of eten) en dat vind ik niet fijn.

Dat geloof je toch gewoon niet, jesses, wat een nachtmerrie. Arme Pixie.

Hoe kan dat nou gebeurd zijn inderdaad? Wat een ontzettende pech en het is enorm verdrietig en balen.

Ik wens je heel veel sterkte, ook voor de dappere Pixie.

Hallo dan, wat heftig zeg! Hopelijk kan het goed geopereerd worden en verloopt het herstel soepel.

Wat vreselijk,is het de poot waar ze ook aan geopereerd was?

Niet te geloven, hoe kun je nou twee keer zo veel pech hebben met een jonge hond Ik hoop dat het qua operatie en herstel toch mee gaat vallen, heel veel sterkte!

Aah nee.

Smoushond schreef:Wat vreselijk,is het de poot waar ze ook aan geopereerd was?

Dat was de tibia, dus een achterpoot

Klote zeg en inderdaad zo onverklaarbaar.
Sterkte

NEE! Ik wilde net weer gaan mopperen dat je echt die titel moet veranderen omdat ik er elke keer weer van schrik terwijl de updates dan zo positief zijn maar dit had ik totaal niet verwacht. En jij (terecht) ook niet want jee wat deed ze het blijkbaar hartstikke goed, wat zul je daarvan genoten hebben! En dan ineens dit, wat erg . Oh ik snap zo dat je er even helemaal doorheen zat/zit, wat een ongelofelijke tegenvaller en wat een zorgen weer.
Heel veel sterkte voor jou en Pixie, hopelijk kun je bij een orthopeed waar je vertrouwen in hebt en gaat het allemaal goed.

Hoeveel pech kun je hebben met een hond.
Hopelijk hersteld ze hier ook weer goed van zodat ze in ieder geval nog lekker hond kan zijn.

Wat vreselijk naar. Sterkte.

Wat erg

Sandra&co schreef: ↑29 mei 2022, 10:08 Godsamme zeg. Misschien eens een botonderzoek laten doen. Dat ze geen osteoporose o.i.d. heeft. Zou gek zijn, maar niet zo gek als een jonge hond die 2x zomaar een poot breekt. Ontzettend veel sterkte samen, wat een vreselijke domper...

Nou, dit dus.
Wat ontzettend erg.
Zo'n jonge hond

Ik denk dat het echt dikke pech is.
Die poot hoeft er heus niet af. Laten coursen zou ik ook niet meer doen al was het maar omdat dat niet goed zou zijn voor je hart. Maar lekker laten rondhollen kan straks best weer hoor.
Zet hem op!

Ach jakkes, wat erg! Dat geloof je toch niet!
Ik ga alvast duimen.

Wat ontzettend rot

Ach dat is balen. Beterschap.

Jeetje wat sneu.

Wat ontzettend sneu
Misschien een botonderzoek doen en kijken of ze een supplement moet hebben om het bot te versterken als dat nodig zou blijken te zijn?

Wat sneu. Veel beterschap! En voor jou veel sterkte. Wat zul je geschrokken zijn.

Neee, wat een enorme tegenvaller zeg
Heel veel sterkte voor haar en ook voor jou.

Sandra&co schreef: ↑29 mei 2022, 10:08 Godsamme zeg. Misschien eens een botonderzoek laten doen. Dat ze geen osteoporose o.i.d. heeft. Zou gek zijn, maar niet zo gek als een jonge hond die 2x zomaar een poot breekt. Ontzettend veel sterkte samen, wat een vreselijke domper...

Dit lijkt me inderdaad een goed idee ja

Wat verdrietig toch weer, dacht je net dat het allemaal weer prima was.

Nou zeg wat een kutzooi

Och jee wat balen zeg, sterkte

Wat vreselijk...