Een Hondenleven

Neem een klein hondje zeiden ze.
Dat is leuk, zeiden ze.

Na het eten....Tux kwijt. Overal zoeken en roepen. Is ze naar buiten geglipt voor of achter? Met zaklampen in de tuin en voor het huis zoeken.
Uiteindelijk bleek ze op onze slaapkamer te zitten. Met Henk mee naar binnen geglipt toen die zijn colbert in de kast ging hangen en meteen onder het dekbed gekropen denk ik.
Normaal keft en blaft ze in alle talen, maar nu geen kik natuurlijk hè
Gelukkig had ik een ingeving om daar te gaan kijken.

Jezus, dat heeft weer een paar jaar van mijn leven gekost!

Dat is schrikken.

Lazar gaat sinds kort zelf naar de bovenverdieping en dan zit hij inderdaad in bed op de slaapkamer. De eerste keer waren we hem ook kwijt.

O bah, ik kan me je schrik goed voorstellen! Gelukkig was ze er gewoon en voortaan weet je waar je eerst moet gaan kijken
Hier heb ik dat soort dingen ook wel eens met de katten, om gek van te worden!

De slaapkamerdeuren zijn altijd dicht, dus daar dachten we niet meteen aan. Maar dat kleine mormel is zo snel natuurlijk, dan heb je niet in de gaten dat ze naar binnen glipt.

Haha ik zie het al voor me, overal zoeken zit ze je van onder de deken aan te kijken

Neem een Ierse Wolfshond, dan heb je die problemen niet

sorry

Dat is schrikken!

Ik denk ook dat dit niet de eerste keer gaat zijn
... alhoewel, normaal laat ze zich wel horen toch?

Ik heb Lanai ooit ingesloten in een omheind losloopgebied, per ongeluk achter het klaphek. Dacht dat ze mee was gekomen want ze loopt altijd aan de voet. Ik overal zoeken en roepen. Ze gaf ook geen kick. Pfff... grijze haren kunnen ze je bezorgen.

Ik kan me je schrik goed voorstellen. Gelukkig weer terecht. En dan geen kefje geven hè, tuthola!

Oh de trut . Wat een stress dan hè?! Met mijn vorige katten had ik dat weleens, gewoon echt nérgens te vinden. Zoeken, roepen en niks hè? Dan bleken ze toch gewoon ergens te liggen waar ze anders nooit lagen en heel erg verstopt. En net als Tux: gewoon niet even reageren hè maar je lekker voor Jan Lul laten roepen .

Wil je ons niet zo laten schrikken met die titel?

Gelukkig dat je dan toch nog zo'n ingeving kreeg. Was ze niet blij je weer te zien?

Pffff, extra dosis grijze haren

Oehhhh wat een muppet zeg!

Rotmeid!

Jeetje ik dacht ff dat ze nog kwijt was.
Maar… sorry
Heb Bella weleens per ongeluk in de voorraadkast opgesloten, die gaf ook geen kik maar dat kwam omdat ze een zak hondenvoer aan het opvreten was

Hahaha ik verschoot al.

Kuthonden.

Haha, oh wat vreselijk. Ook eens gehad met een (binnen)kat. De voordeur stond open en kat weg. Dus wij in het pikkedonker met zaklampen onder struikjes zoeken en zo. Kwartier rond gelopen, niets te zien.

Bleek dat ze gewoon in de kast in de gang lag. De hele tijd. Met de voordeur nog steeds open

Haha, zo was ik Joy eens kwijt bij mijn ouders. Die bleek in de gangkast te zijn opgesloten, waar ze in was geglipt omdat daar kluiven van haar lagen

Herkenbaar. Guus ligt altijd onder doeken dus liggen er overal grote fleece doeken. Soms ligt hij onder een hoop fleece en reageert nergens meer op. Maar dan is hij vindbaar. Minder leuk vond ik zijn laatste aktie. De tuin in en stil. Nu hebben wij een grote tuin dus ik ging naar buiten met de zaklampen. Niks. Roepen. Niks. Weggelopen? Meegenomen? Wolf? Hij was gewoon echt weg. Bleek hij ergens in het hoge gras iets te vreten gevonden te hebben. En als je niet wil delen of wil dat het afgepakt wordt hou je je dood en doodstil. Dat was even echt niet prettig merkte ik.

Sandra&co schreef: ↑16 nov 2021, 21:01 Ik kreeg een hartverzakking van je titel, gek

Sorry
Maar je dacht toch niet dat ik zoiets eerst hier neer ging zetten voordat ik jou persoonlijk inlicht.


Pffffffffff, ik vond het echt niet grappig.
Zij ook niet. Ze lag daarna met een heel zielig snoetje op de bank. Jullie hebben mij opgesloten!!!
In principe komen de honden niet boven, maar af en toe heeft Tux daar schijt aan.
Alleen nooit op dit soort momenten. Nou ja, tot nu toe dan.

Ik moet dan wel weer lachen om alle reacties. Jeetje, wat zijn we die mormels vaak kwijt

Marc schreef: ↑16 nov 2021, 23:12 Herkenbaar. Guus ligt altijd onder doeken dus liggen er overal grote fleece doeken. Soms ligt hij onder een hoop fleece en reageert nergens meer op. Maar dan is hij vindbaar. Minder leuk vond ik zijn laatste aktie. De tuin in en stil. Nu hebben wij een grote tuin dus ik ging naar buiten met de zaklampen. Niks. Roepen. Niks. Weggelopen? Meegenomen? Wolf? Hij was gewoon echt weg. Bleek hij ergens in het hoge gras iets te vreten gevonden te hebben. En als je niet wil delen of wil dat het afgepakt wordt hou je je dood en doodstil. Dat was even echt niet prettig merkte ik.

Dat geloof ik graag.
Ik heb op het moment al last van hartritme stoornissen, deze actie hielp niet echt zeg maar.

Herkenbaar met die kleintjes. Ik heb Froo ooit buitengesloten toen ze nog niet zo lang bij mij was, omdat ze langs me mee was geglipt en ze was zo klein dat ik haar niet zag. Tuin was niet omheind. Wat was ik opgelucht dat ze, toen ik er na tien minuten achterkwam, nog lief voor de deur stond te wachten. Dat ze niet op onderzoek was uitgegaan in de buurt of zo.

Tegenwoordig ben ik haar inderdaad vaak kwijt onder dekens en zo. Ik kijk ook altijd even of ik haar zie voordat ik zomaar op een deken ga zitten. Buiten loopt ze regelmatig in mijn dode hoek als ze losloopt. Dan loopt ze zo naast me/achter me dat ik haar niet zie tenzij ik een rondje om mijn as zou draaien of zo. Ik weet tegenwoordig dat als ik haar niet zie, ze daar is en vertrouw daar ook 100% op, maar ik heb me er in het verleden nogal eens druk over gemaakt. Tot groot plezier van mijn wandelgezelschap want die zagen haar natuurlijk wel altijd meteen.

Dat is even schrikken, gelukkig weer snel gevonden

je zou ze....! Hihihihi.

herkenbaar, ik kwam thuis met de honden en dacht dat ze alle 5 binnen waren dus ik doe de voordeur dicht. eigenlijk een uur later kwam ik erachter dat ik een hond miste. ik roepen geen reactie. ga ik buiten kijken ligt mevrouw doodleuk voor de voordeur. gelukkig was het tuinhek dicht. sindsdien tel ik de honden zodra ze in het halletje staan of ik ze allemaal heb.