Een Hondenleven

Obstakels dus, dat kan een hekje of deur zijn, een mens, noem maar wat. In elk geval iets wat tussen je hond en zijn/haar doel staat.

Voor Lais moet ik altijd alles hufterproef maken, tot in het kwadraat. Want voor Lais is een obstakel slechts iets waarvan ze nog niet ontdekt heeft hoe ze daar door of over kan. Het eerste wat ze doet is gewoon hard doorduwen, dat helpt bij heel veel dingen: het gaat uiteindelijk bijna altijd open of stuk . Met de behendigheid hadden we twee rijen paaltjes die tegen elkaar stonden en als zij door de palen was geweest stonden die rijen altijd gewoon veertig centimeter uit elkaar .
Ze kan dan ook deuren openen en niet alleen naar buiten toe, maar ook naar binnen toe (gewoon net zolang doordrammen tot het een keer lukt en dan weet je hoe het moet). Een vrijwel niet te openen bak krijgt ze gewoon de deksel vanaf. En anders sloopt ze het gewoon want die tanden, kaken en kaakspieren doen het meer dan prima.
Oftewel: obstakels? Welke obstakels?

Ravi is wel van het over obstakels heen springen, maar verder is ie vooral van het lijfsbehoud. Duwen met je lijf ?! Oeh nee hoor! Brr, als er een aanraking dreigt met een object maakt ie van schrik een sprongetje. Hij is wel van het jatten, kan ook wel een beetje slopen maar bij lange na niet zo erg als Lais.

Willem, dat is een verhaal apart. Voor Willem is vrijwel alles een obstakel en van obstakels probeer je weg te komen en veel afstand te houden. Dan geef je hem een yoghurtbak om uit te likken en ligt hij daar gelukzalig van te genieten, totdat het op is... dan is het opeens een heel eng ding waar je niet meer bij in de buurt durft te liggen maar ook niet omheen durft te lopen .
Oftewel: alles is een groot obstakel.

Van Murphy weet ik het nog niet echt. Die heeft op zich alles wel in z'n arsenaal zitten en niet iets wat eruit springt: keffen, opspringen, duwen, weglopen.

Dalí.



En dit was nog een dappere dag, hij kan ook langer in de ankers gaan. Een mildere vorm van Willem.

Als Lucca ergens heen wil en er staat iets in de weg loopt ze er eerder dwars doorheen en het maakt haar ook niet uit als alles dan omdondert. En als ze iets wil eten krijgt ze het meestal ook wel te pakken en open. Een beetje Laissah

Taro maakt een elegante sprong. Een beetje een Ravi.

Lothian schreef: ↑29 nov 2021, 08:54 Dalí.



En dit was nog een dappere dag, hij kan ook langer in de ankers gaan. Een mildere vorm van Willem.

Dit is Yara. Gisteren bv stond de doos van de kerstboom midden in de kamer. Daar stootte ze tegenaan toen ze eten kreeg (totaal niet opletten dat er dingen in de weg kunnen staan, want eten ).
Dus ik had hem even aan de kant gezet. Een uur later wilde ze naar de waterbak, maar dan moet ze langs De Doos.
M'n man heeft haar er langs geholpen met een snoepje en toen durfde ze wel. Maar ze staat gerust en tijdje te kijken en gaat dan lijdzaam liggen kijken.

Jamie loopt er gewoon langs. Hekjes kan je weg duwen en anders loop je ergens gewoon omheen

op jachttraining hebben mijn honden geleerd om over hekjes en dergelijke te springen op het commando hoog. als ik ergens een hekje neer zet om iets af te zetten zullen ze er dan ook echt niet overheen gaan. alleen ecco is een houdini wat dat betreft die gaat overal doorheen en overheen. de tollers zullen eerst eens kijken of ze er langs of onderdoor kunnen.

Hekken zijn makkelijk want ze passen meestal tussen de spijlen, en dit weten ze al te goed. Ze zijn gek op hekken want dan kunnen ze ergens feest vieren terwijl ik er niet bij kan
Verder springen ze over dwarliggende boomstammen heen. Deuren die op een kier staan worden open geduwd met de snoet.
En verder geeft Lanai geen kick als ze ergens ingesloten is dus die moet ik echt gaan zoeken als ze per ongeluk in een andere ruimte terecht is gekomen met de deur dicht. Feta die keft op een gegeven moment wel.

Obstakel, welk obstakel? Hij kon toch gewoon doorlopen, kostte wel wat duw-/beukwerk maar hij komt waar hij wezen wil.
Tot wandelende mensen aan toe, hij loopt gewoon door op zijn eigen weg, aan de kant gaan staat niet in zijn woordenboek.
Andere mensen bestaan niet, daar kijkt hij doorheen.
(tot grote ergenis van een vrouw 'van het type 'ik hou zo van honden en ze vinden mij ook altijd leuk' samen met Luna heeft hij die vrouw zo genegeerd dat ze moest concluderen dat Luna & Balu niet geaaid wilden worden door haar. )

En als het toch mis gaat dan blijf je staan en is vrouwtje er wel om je te redden.

Ze gooien nooit iets om en duwen ook al niet. Wat Zinodo al zei, dat is voor boeren.
Ze lopen over wildroosters heen of die dingen niet eens bestaan. Hun lichtvoetigheid is ongekend.
En Csikasz mag tegenwoordig graag op omgevallen stronken klimmen omdat ze dan een snoepje krijgt.

Karel durft mergens langs of overheen, hij gaat gewoon heel zielig staan piepen tot ik plek maak voor hem om erdoor te passen. Pom beukt gewoon door

Ligt helemaal aan de situatie. Amy blijft bijvoorbeeld keurig achter de hekjes van mijn terras die ongeveer 70 cm hoog zijn. Maar als ze in de tuin is en ze ziet buiten de tuin een konijn, gaat ze zo over het tuinhek van 2 meter heen Als er iets te jagen valt, bestaan er volgens Amy geen obstakels meer. Ook heeft ze twee keer haar riem doorgebeten toen ze daarmee vast kwam te zitten in een struik, terwijl ze in andere situaties die riem niet zomaar doorbijt. Als ze er een goede reden voor heeft, laat ze zich niet weerhouden door obstakels.

Mijn honden blijven verder eigenlijk heel netjes achter hekjes, terwijl ze er allemaal makkelijk overheen kunnen. Mila bleef als pup al achter een stukje gaas van 20 cm toen ik nog geen poort in de tuin had Alleen Taartje sprong wel eens over een traphekje als er aan de andere kant kattenvoer stond. Maar ze sprong niet terug, als ze terug wilde, ging ze voor het hekje staan piepen dat ze er niet door kon Op omheinde veldjes bleef Taartje altijd keurig achter de omheining, ook als die maar een meter hoog was. Amy ging daar dan juist weer overheen, want aan de andere kant van de omheining was vast allerlei leuks te beleven. Terwijl ze in huis niet één keer over een traphekje is gegaan, dat veel lager was dan de hekken waar ze buiten wel overheen ging.

Mila en Amoz zullen niet zo snel zomaar over een hekje springen, maar zullen allebei wel een uitgang vinden als ze genoeg motivatie hebben. Zo is Amoz hier over de terraspoortjes gesprongen de eerste dag nadat we aangekomen waren en ik boodschappen ging doen. Ook al waren mijn zus en haar vriend nog gewoon thuis, blijkbaar was het voor hem nog niet vertrouwd genoeg dat ik wegging en wilde hij mij achterna. Daarna is hij nooit meer over die poortjes gesprongen.
Mila heb ik eens achtergelaten op een omheind veldje waar we met de bal hadden gespeeld, omdat ze niet wilde komen toen ik haar riep. Dus ik dacht: dan blijf jij maar lekker hier, ik ga, en deed het poortje dicht en liep een stukje weg. Toen raakte Mila zo in paniek dat ze zich door de spijlen van het poortje heeft gewrongen

Dus ja, als er maar genoeg motivatie is, trekken ze zich niet heel veel van hekjes aan, maar in een normale situatie blijven ze er keurig achter. Andere obstakels, zoals dingen die opeens in huis of in de tuin liggen, daar geven ze allemaal niets om en lopen ze gewoon langs. Er zijn eigenlijk geen objecten die ze eng vinden om langs te lopen.

Over hekjes springen doen ze hier gelukkig niet want de omheining van mijn tuin is iets van 1.30 meter en de reeën en zwijnen lopen er direct achter.

Billie haar motto is kan ik er niet overheen, onderdoor of omheen dan beuk ik er dwars doorheen.

De rest verzint het niet om ergens overheen te springen of om te duwen. Ik kan dus lage fluthekjes neerzetten en ze blijven er keurig achter.

Ik heb een traphekje in de deuropening naar de caviakamer (voorheen de kattenkamer) welke een stukje boven de vloer hangt ivm de toenmalige katten.
Op een goede dag vond ik het wel heel stil in huis, té stil dus ik ben gaan kijken waar Mahdu uithing.
Die bleek muurvast onder dat traphekje te zitten in een poging om kattenvoer te jatten.
Ik heb dat hele hekje moeten demonteren om hem weer los te krijgen.
Oh en kattenvoer hoog opbergen loste hij op door in de krabpaal te klimmen en zo het voer te bereiken.
Als hij ook maar denkt dat er eten te halen valt is hij zeer gemotiveerd en zoekt hij naar oplossingen om obstakels te overwinnen.

Dívka kan gemakkelijk over datzelfde traphekje heen en ook over het hekje in de gang maar is te braaf.
Staan de hekjes open dan zit ze ook zo aan de andere kant maar ze zal er niet snel overheen gaan.
Zij zal eerder panikeren dan dat ze bedenkt dat ze ergens overheen kan ofzo.
Het voorbeeld wat @Zamunda gaf van het yoghurtbakje herken ik ook wel bij haar.

Obstakels? Welke obstakels?

Mies vindt apenkooien fantastisch Met mantrailen wordt er voor haar vaak een spoor gelopen met veel liggende boomstammen, greppels of bij verharding langs bedrijven met veel zooi. Hoe meer obstakels hoe sneller en fanatieker Mies gaat en hoe meer vermaak voor de meelopers omdat ik dan steeds meer moeite krijg
Ik heb met haar een keer een balans en coördinatie workshop gevolgd. Ik kreeg het maar niet aan haar verstand gepeuterd dat het ging om zorgvuldig doen. Stond ik nog halverwege het parcours terwijl Mies al bij de finish stond te roepen dat ze de snelste was en wat was de prijs?
Overigens is ze niet type lomp doorduwen, het gaat haar om snel en behendig zijn. Als het spoor door de bramen of brandnetels loopt moet ik haar optillen. Ze is ook voorzichtig, doet zichzelf nooit pijn en maakt nooit fouten. Dan loopt ze om, bedenkt wat anders of vraagt om hulp.

Diemp zag obstakels ook als een uitdaging en hij was verschrikkelijk nieuwsgierig. Hij moest overal in, op of achter kijken. Ging meestal ook wel goed, hij had een fantastisch lichaamsbesef. Bij opwinding deed hij wel dingen zonder nadenken. Proberen door gaas te rennen want kat (gaas was sterker) bruggetje afspringen want hij zag opeens stroompje water (3 meter diep) Mies aan de kant duwen want haast (werd ze erg boos van )

Flora is behendig en lichtvoetig en durft veel. Helaas is ruimtelijk inzicht niet haar sterkste kant. Wurmt ze zich ergens tussen of overheen met moeite of blijft zelfs hulpeloos staan als het niet lukt terwijl ze 1 meter verderop alle ruimte heeft

Tanja is lomp die gaat er gewoon dwars door heen, als ik in de weg sta knalt ze gewoon tegen me aan. Maar buiten is het een ander verhaal, als ze dan ineens iets ziet staan wat ervoor nooit stond dan gaat ze blaffen tegen dat ding.

Hier vinden ze een obstakel meestal een interessant iets, tenzij het een omheining of deur is, daar blijf je gewoon braaf achter. Op agility waren/zijn ze allemaal toestelgek, springen is al heel gauw saai maar de wip proberen te nemen als in een tekeenfilmpje (dat ze zelf nog in de lucht hangen terwijl de wip al terug is geklapt) is helemaal hun ding.

Elmo is bang voor de stofzuiger, klapstoeltjes en Abraham en Sarah dan verzet hij geen stap meer. Hekjes en deurtjes blijft hij gewoon voor staan wachten

Rana en Ita wisten dat een hekje betekent dat je daar achter blijft tenzij de baas zegt dat je er over mag springen.
Dus alleen op commando.
Claire opent alle deuren, of die naar binnen of naar buiten draaien maakt niet uit.
Een hek van 1.80 is in principe hoog genoeg om achter te blijven tenzij er aan de andere kant een kat loopt.

Dus als het nut heeft, er een sterk gevoeld eigen belang is, bestaat een obstakel niet.

Bertus is tot nu toe van het graven en krabben

Donner maakt alles open of beukt aan de kant en Cato loopt dan mee die doet dat niet zelf, daar heeft ze personeel voor...

Donner kan wel echt alle deuren, verpakkingen, poortjes openmaken dus alles moet altijd op slot, anders staat ie ineens weer naast me.

Ik had hem ook eens ergens aan vastgebonden, dacht ik. Gewoon de lijn kapot trekken en ineens is ie weer bij me. Nou ja hij wil in ieder geval vooral bij mij zijn en niet weglopen

Spring gaat overal door en over. Duwt dingen open of springt of klimt eroverheen. Spring kan zelfs ladders en klimtoestellen.
Op het strand lagen van die stalen pijpen die ze gebruiken voor het baggeren. Die zijn 10m ofzo? Daar liep ze dit weekend zo doorheen, vond ze lollig.
Ren lijkt veel stoerder maar die blijft dus gewoon als een deusje voor een deur staan die op een kier staat als hij er niet tussen past Ren duwt ook geen hekjes open.

Sirene schreef: ↑29 nov 2021, 18:07 Spring gaat overal door en over. Duwt dingen open of springt of klimt eroverheen. Spring kan zelfs ladders en klimtoestellen.
Op het strand lagen van die stalen pijpen die ze gebruiken voor het baggeren. Die zijn 10m ofzo? Daar liep ze dit weekend zo doorheen, vond ze lollig.
Ren lijkt veel stoerder maar die blijft dus gewoon als een deusje voor een deur staan die op een kier staat als hij er niet tussen past Ren duwt ook geen hekjes open.

Dat laatste doet Amoz ook niet. Ik had hem laatst per ongeluk achter de openstaande deur in een hoek van de kamer 'opgesloten'. Ik was hem opeens kwijt, stond hij daar een beetje schaapachtig achter die deur te kijken. Die dus gewoon openstond, dus met een klein duwtje had hij erachter uit gekund Mijn andere honden regelen dat soort dingen veel makkelijker zelf. Taartje deed het ook niet zelf, maar die begon in zo'n situatie meteen te blaffen. Amoz doet dus gewoon helemaal niks dan.

Sabine1 schreef: ↑29 nov 2021, 13:35

Hangt er een beetje van af hoe graag ze haar doel wil bereiken, en daarbij is ze vooral binnen heel avontuurlijk, op wandeling is haar enige doel bij mij blijven dus daar doet ze toch niet aan obstakels. Maar als het doel in huis is en iets is wat ze heel graag wil hebben en ze kan een manier vinden om ergens over, langs of onderdoor te gaan, dan zal haar dat ook wel lukken. Vooral onderdoor is ze erg hardnekkig mee. Ze is hier een aantal keren onder de bank gekropen voor een bal. Als pup was dat nooit een probleem maar tegenwoordig betwijfel ik elke keer weer of het wel gaat passen, en elke keer heb ik het fout. Ze wurmt zich er gewoon onder. Met langs dingen gaan is ze een beetje hetzelfde. Over dingen heen was altijd wat lastiger omdat ze wat onhandig en wankel was met klauteren, maar sinds we B&B doen is dat een heel stuk verbeterd. Als het obstakel laag genoeg is zou ze er vermoedelijk ook wel overheen springen, maar ik zie haar eigenlijk nooit over dingen heen springen omdat ze zo klein is, alle obstakels zijn voor haar al snel te hoog om echt overheen te springen. Als deuren op een kiertje staan duwt ze zich er trouwens gewoon met haar neus doorheen, dat is voor haar ook geen probleem, dan moet je ze echt dichtdoen, want ze kan ze natuurlijk echt niet met de klink openen met dat formaat.

Maar ik hoef geen dingen hufterproof te maken of zo. Ze weet gewoon waar ze wel en niet mag zijn en ze doet eigenlijk geen stoute dingen. Dus als ze een keer een deur opent of ergens onderdoor of langs kruipt dan zit ik daar niet mee, want dat mag ze ook gewoon. Alleen heb ik in de tuin wel een plank onder de poort gemaakt, want anders zou ze daar inderdaad onderdoor kunnen gaan als ze iets aan de andere kant ziet. Ik denk niet dat ze het snel zou doen, maar het is in theorie prima mogelijk, dus daarmee neem ik liever wel het zekere voor het onzekere. Om dezelfde reden heb ik ook gaas vastgemaakt aan de spijlen van het hek aan de achterkant van de tuin, want die spijlen zijn niet eens een obstakel voor haar, daar zou ze lachend tussendoor kunnen wandelen.


Voor Mowin zijn obstakels allemaal deuren. Als er een obstakel is gaat hij er gewoon niet langs. Een paar jaar geleden is het glas uit de keukendeur gevallen toen iemand de deuren tegenover elkaar open had laten staan. Sindsdien is het alleen nog maar een deur met een groot gat erin, de plank aan de onderkant is zo’n 25 centimeter hoog. Hij zou er overheen kunnen stappen zonder moeite te hoeven doen. Maar nog steeds heeft hij Heilig Respect voor die deur. Als ik even achter het huis bezig ben sluit ik die deur en laat ik de achterdeur en de poort gewoon openstaan. Het komt toch niet in hem op om er overheen te stappen en me te volgen.

Sabine1 schreef: ↑29 nov 2021, 13:35

Dat doet Toos ook