Een Hondenleven

Dit is niet meer leuk.
Kika is loops.
Week voordien begon ze de andere honden abnormaal weg te snauwen.
Daarnet viel ze Nanook aan omdat die op het foute moment in haar richting keek of zo.
Gisteren getraind indoor, dus dan moet ze een broekje aan.
Dat lukte me met heel veel gegrom en ontwijkingsmaneuvers (niet loops lukt dat dus gewoon wel), even streng geweest en toen liet ze het toe.
Maar ze krabt erg dus ik wou nakijken op vlooien, en met dat broekje aan gehad mss wat klitjes dus ik haal de borstel boven.
Ik begin zoals altijd op de schouder.
Grommen, lip optrekken, weg willen.
Stel je niet aan, ik kam verder en nu heb ik dus 2 hoektanden in mijn gezicht . Dit is niet meer oke. Ze waarschuwde wel, maar gewoon kammen op de schouder? Echt?
Even in nekvel genomen, bench in, wondjes ontsmet, er uit en opnieuw met halsband aan.
Ja, Tasmaanse duiveltje, furie, razend was ze. Gewoon uitzinnig.
Gedrag helemaal genegeerd (had 1 hand stevig aan de halsband dus ze kon me niet raken) en doorgeborsteld, nou ja, meer alsof, op het gevoel dan. En niet de broek.
En toen gaf ze verzet op, stond gewoon stil maar nog wel zo binnensmonds mopperend.
Daarna even in bench (schrik voor redirectie op de andere honden) met wat te kluiven als afkoeling.
En er na ging ze dus gewoon vrolijk mee de kippen voeren. En nu ligt ze weer engelachtig te wezen half onder mijn arm op de leuning van de zetel.

Eerste loopsheid was op 10 maanden, toen was ze wat lastiger maar niet zo extreem, nu is ze er bijna 18 maand.

Wat nu?
Negeren en pas terug iets doen na de loopsheid?
En dan terug gewoon normaal borstelen nu en dan?
Nu moet ik wel zeggen dat ik de enige ben die haar kan borstelen thuis, naar dochters gromt en hapt ze altijd. En iemand haar laten vasthouden houdt ze ook echt niet van, Alleen bij mij komt ze op schoot en heel soms komt ze aaitjes halen bij mijn man. Anderen mensen mogen niet aan haar lijf, ontwijkt ze als het kan.
Ook toen bij Perle (watergewenning) moest ze echt even alles uit d kast halen voor ze braaf was (maar die is natuurlijk meer gewend dan een woest klein bordercollietje)

Ik vraag me af of dit nu elke keer zo gaat zijn, ik heb hier echt geen zin in.
En fokken... 't is een super goede werker maar dit karaktertje is ook niet voor iedereen.
Steriliseren is ook weer zo drastisch.

Nog mensen met loopse furie ervaringen en hoe het verder ging?

Ik herken het totaal niet, ik krijg juist een bravere hond

Lastig zeggen wat ik zou doen. Ze is al duidelijk niet de makkelijkste dus dit schepje erbovenop is misschien voor jullie ook nog wel te handelen, maar leuk is anders natuurlijk. Misschien zou ik haar gewoon maar even haar boze zelf laten zijn voor 3 weken, zorgen dat ze de andere honden niet lastigvalt en hopen dat het dan weer voorbij is. Geen dingen doen die toch al moeilijk zijn voor haar en borstelen misschien even met muilkorf als dat niet 3 weken kan wachten met die vacht. Wel duidelijk blijven dat sommige dingen niet getolereerd worden, maar ik zou dat niet opzoeken.

Ik herken het van Kenzi totaal niet, daar zou je die hele loopsheid kunnen missen als ze niet extra gaat pissen op een wandeling

Ik zou toch echt voor jezelf nagaan of je hier trek in hebt elke loopsheid. En dan niet alleen de loopsheid, maar ook de toeloop en naweeën.

Ziva werd niet fijner rond de loopsheden. Niet naar ons, maar wel naar de andere honden. Heel wisselend ook en de periodes werden steeds langer. Dat is uiteindelijk de reden dat we haar hebben laten castreren en dat bracht een hoop rust.

Als dit iedere loopsheid zo ging dan zette ik er acuut het mes in, maar ik vind het wel wat bijzonder gedrag. Pom is niet per se braver als ze loops is maar ze is ook zeker niet feller. Anders. Maar zodra ze tanden ging gebruiken en de enige verklaring was de loopsheid, dan was t echt meteen klaar

Ja, ik herken het ook totaal niet van mijn andere teven of de teven die ik vroeger had.
Pippa en Jinn bleven gewoon werken (de rest wat minder, die waren tammer) maar nog nooit dit soort gedrag gehad.

Ik herken het wel, vooral Quira had hier een handje van. Nog wel te handelen maar gewoon zoveel feller en naar ons happen. Viel nog wel mee, maar rond haar 5e verjaardag werd het echt dus ook richting ons. Het werd met elke loopsheid ook erger. Na de castratie is ze gewoon haar lieve zelf, het hele jaar rond.

Gudrun schreef: ↑02 feb 2022, 15:25 En fokken... 't is een super goede werker maar dit karaktertje is ook niet voor iedereen.

Misschien niet wat je wil horen, maar ik denk dat dit nog een understatement is. Jij bent haar (en high drive BC's) gewend én je flipt niet van haar moeilijke gedrag, maar ik denk dat het echt de uitzondering is waarbij zo'n karakter als huishond past.

Als dit haar 'antwoord' is op loopsheid zou ik haar meteen castreren, lijkt me niet dat daar echt pups aan verloren zijn.

Doyaquba schreef: ↑02 feb 2022, 15:43 Ik herken het wel, vooral Quira had hier een handje van. Nog wel te handelen maar gewoon zoveel feller en naar ons happen. Viel nog wel mee, maar rond haar 5e verjaardag werd het echt dus ook richting ons. Het werd met elke loopsheid ook erger. Na de castratie is ze gewoon haar lieve zelf, het hele jaar rond.

Oke, dus het kan.
En dan komen de twijfels... als ik castreer dan beter nu voor de 3e loopsheid, dan heb ik tenminste nog de voordelen er van ivm mammaetumoren mee. Maar eigenlijk houd ik niet van castreren. Maar van dit gedrag houd ik ook allesbehalve.

Inge O schreef: ↑02 feb 2022, 15:47

Gudrun schreef: ↑02 feb 2022, 15:25 En fokken... 't is een super goede werker maar dit karaktertje is ook niet voor iedereen.

Misschien niet wat je wil horen, maar ik denk dat dit nog een understatement is. Jij bent haar (en high drive BC's) gewend én je flipt niet van haar moeilijke gedrag, maar ik denk dat het echt de uitzondering is waarbij zo'n karakter als huishond past.

Als dit haar 'antwoord' is op loopsheid zou ik haar meteen castreren, lijkt me niet dat daar echt pups aan verloren zijn.

Neen als huishond is ze compleet ongeschikt.
Ik ga 1 keer per week schapendrijven, als het lukt vaker. En 2-3 keer agility. 1 verplichte rustdag.
Maar 2 dagen na elkaar niks dan is ze al niet meer te doen.
Ik heb 2 mensen die schapendrijven en heel graag een pup van haar willen.
Agility moet ik nog zien, ze hebben haar nog niet zien lopen .
Maar ze krijgt niet 2 pups he... stel 6 of 8 of 10???
En stel om een of andere reden niet meer sportgeschikt?
't Is een "pain in the ass" zegt mijn man vaak (maar hij is wel op Do na het meest dol op haar van alle honden hier)

Even afwachten hoe ze terug is na de loopsheid... als er binnen 3 maand een duidelijk ander gedrag is is het wel duidelijk genoeg zeker?
Want wachten tot na de 3e loopsheid om bevestiging te hebben is mss medisch niet zo interessant ivm de voordelen?

Gudrun schreef: ↑02 feb 2022, 15:55
Ik heb 2 mensen die schapendrijven en heel graag een pup van haar willen.
Agility moet ik nog zien, ze hebben haar nog niet zien lopen .
Maar ze krijgt niet 2 pups he... stel 6 of 8 of 10???

Maar dan zou je nu beslissingen gaan maken op het feit dat anderen graag een pup van haar willen hebben (wat puntje bij paaltje misschien niet eens doorgaat want het komt niet uit of wat dan ook).
En inderdaad stel er komen 8 puppies uit, zie jij het zitten om voor 8 minikika's hun leven lang nog verantwoordelijk te zijn?

Gudrun schreef: ↑02 feb 2022, 15:55

Inge O schreef: ↑02 feb 2022, 15:47

Gudrun schreef: ↑02 feb 2022, 15:25 En fokken... 't is een super goede werker maar dit karaktertje is ook niet voor iedereen.

Misschien niet wat je wil horen, maar ik denk dat dit nog een understatement is. Jij bent haar (en high drive BC's) gewend én je flipt niet van haar moeilijke gedrag, maar ik denk dat het echt de uitzondering is waarbij zo'n karakter als huishond past.

Als dit haar 'antwoord' is op loopsheid zou ik haar meteen castreren, lijkt me niet dat daar echt pups aan verloren zijn.

Neen als huishond is ze compleet ongeschikt.
Ik ga 1 keer per week schapendrijven, als het lukt vaker. En 2-3 keer agility. 1 verplichte rustdag.
Maar 2 dagen na elkaar niks dan is ze al niet meer te doen.
Ik heb 2 mensen die schapendrijven en heel graag een pup van haar willen.
Agility moet ik nog zien, ze hebben haar nog niet zien lopen .
Maar ze krijgt niet 2 pups he... stel 6 of 8 of 10???
En stel om een of andere reden niet meer sportgeschikt?
't Is een "pain in the ass" zegt mijn man vaak (maar hij is wel op Do na het meest dol op haar van alle honden hier)

Even afwachten hoe ze terug is na de loopsheid... als er binnen 3 maand een duidelijk ander gedrag is is het wel duidelijk genoeg zeker?
Want wachten tot na de 3e loopsheid om bevestiging te hebben is mss medisch niet zo interessant ivm de voordelen?

Weten die mensen ook hoe ze is tijdens loopsheden?

Ik zou in dit geval zonder enige twijfel het kippenhok laten verwijderen.
Wel op het juiste moment, dus zo'n 3 maanden na de loopsheid.

Veertje schreef: ↑02 feb 2022, 15:33 Ik herken het totaal niet, ik krijg juist een bravere hond

Lastig zeggen wat ik zou doen. Ze is al duidelijk niet de makkelijkste dus dit schepje erbovenop is misschien voor jullie ook nog wel te handelen, maar leuk is anders natuurlijk. Misschien zou ik haar gewoon maar even haar boze zelf laten zijn voor 3 weken, zorgen dat ze de andere honden niet lastigvalt en hopen dat het dan weer voorbij is. Geen dingen doen die toch al moeilijk zijn voor haar en borstelen misschien even met muilkorf als dat niet 3 weken kan wachten met die vacht. Wel duidelijk blijven dat sommige dingen niet getolereerd worden, maar ik zou dat niet opzoeken.

Idem. Ik zou zo'n strijd als het niet écht hoeft niet aangaan, zeker als die problemen ineens door de loopsheid flink verergeren. Straks wil ze daardoor ook na de loopsheid niet meer geborsteld worden, omdat ze er een (grotere) hekel aan heeft gekregen.

Wel vervelend Ik herken het gelukkig verder ook totaal niet. Mila is niet per se braver tijdens de loopsheid, maar wel liever en uitermate vrolijk. Ze accepteert dan juist méér van andere honden

Hahaha! Wat een heks.
Zo te horen pak je haar wel aan. Heel goed.
Op zich kun je er best mee fokken als het zo’n talent is maar dan wel de mensen die een teef kopen op het hart drukken dat zij issues heeft en haar dochters dus wellicht ook. Het mes er in kan dan natuurlijk altijd nog. En uiteraard niet aan huishondmensen verkopen maar dat zal je ongetwijfeld zelf ook al bedacht hebben

Neen ik ga nu ook niet meer borstelen, maar ik was er mee begonnen en toen reageerde ze zo en dat wil ik gewoon niet, ze mag niet "leren" dat dit een optie is. Ze is veel te slim daarvoor.
Opzoeken nu echt niet meer (had ik gedacht dat ze zo ging doen was ik er niet aan begonnen) maar toleren is idd geen optie, geef ze een vinger en ze pakt je hele arm .
Alleen moet vrijdag dat broekje terug aan voor training, maar nu ben ik er op bedacht. Uitlaten, opwarmen, kort nemen en tussen mijn benen, broekje aan en direct de hall in en lopen.

Ze is nu poeslief en plakt aan me, is ook al uitgebreid komen knuffelen. De verhoudingen kloppen terug, oef. Ik ging net een kop thee zetten, mee van uit de woonkamer, aan de waterkoker aan mijn voeten, mee terug naar de computer en hier weer langs me. De anderen houden afstand. Er is een magische cirkel rond ons van ruim 2 meter. Op Do na uiteraard maar aangezien die nog erger aan me plakt is die veilig.

Gudrun schreef: ↑02 feb 2022, 15:55
Want wachten tot na de 3e loopsheid om bevestiging te hebben is mss medisch niet zo interessant ivm de voordelen?

Welke bevestiging zou dan duidelijker zijn dan die over enkele maanden?

Hier ook zo'n troela. Aislynn is begin december voor het eerst loops geworden. Naar mij poeslief en knuffelig. Maar naar de rest van de roedel? Vreselijk. Ze is normaal al een miep met eten, nu was ik al blij als ik een halve portie er in kreeg 1x per dag. Maar o wee als 1 van de andere honden naar haar keek tijdens etenstijd. Woest! Ze viel echt aan. Meestal ging het 'goed', 1x kon ik dus met avond spoed naar de dierenarts om een gapend gat te laten hechten. Ze at altijd al in de bench, maar nu als ik haar er te vroeg uithaalde, was de rest niet veilig. Snoepjes of snacks? Eerst Aislynn in de bench en haar in haar sop gaar laten koken. Dit heeft ongeveer anderhalve maand geduurd. Nu doet ze weer zoals ze altijd deed.

Haar fokker herkent het gedrag niet van moeder en tante en we hebben ook niet van de zusjes gehoord dat die ook zo achterlijk doen.

Inge O schreef: ↑02 feb 2022, 18:20

Gudrun schreef: ↑02 feb 2022, 15:55
Want wachten tot na de 3e loopsheid om bevestiging te hebben is mss medisch niet zo interessant ivm de voordelen?

Welke bevestiging zou dan duidelijker zijn dan die over enkele maanden?

Dat ze opnieuw furieus is tijdens de loopsheid en dat het nu dus geen toeval was (eerste loopsheid was minder dan nu)

Gudrun schreef: ↑02 feb 2022, 18:33

Inge O schreef: ↑02 feb 2022, 18:20

Gudrun schreef: ↑02 feb 2022, 15:55
Want wachten tot na de 3e loopsheid om bevestiging te hebben is mss medisch niet zo interessant ivm de voordelen?

Welke bevestiging zou dan duidelijker zijn dan die over enkele maanden?

Dat ze opnieuw furieus is tijdens de loopsheid en dat het nu dus geen toeval was (eerste loopsheid was minder dan nu)

Als dit van vandaag eenmalig zou blijken zou dat wel kunnen, maar als ze de komende dagen zo blijft zal dat vrees ik wel wishfull thinking zijn .

Nanna schreef: ↑02 feb 2022, 16:22 Hahaha! Wat een heks.
Zo te horen pak je haar wel aan. Heel goed.
Op zich kun je er best mee fokken als het zo’n talent is maar dan wel de mensen die een teef kopen op het hart drukken dat zij issues heeft en haar dochters dus wellicht ook. Het mes er in kan dan natuurlijk altijd nog. En uiteraard niet aan huishondmensen verkopen maar dat zal je ongetwijfeld zelf ook al bedacht hebben

Talent.. tja, er zijn bakken vol talentvolle honden natuurlijk ook met hele mooie papieren.
En als ik goed nadenk wil ik niet zelf een pup van haar. Niet omdat ik niet vreselijk dol op haar ben (ja, toch wel, mijn kleine knuffelfeeks) maar omdat het mijn laatste werkhond is.
Beetje dom dan om me miserie op de hals te halen voor anderen...
Maar puppy's zijn zoooo leuk en mini-Kika'tjes... dat kan ik nooit laten eentje te houden. En dan na een jaar moeder dochter gevechten of zo.
Ik zal maar verstandig zijn.

Inge O schreef: ↑02 feb 2022, 18:35

Gudrun schreef: ↑02 feb 2022, 18:33

Inge O schreef: ↑02 feb 2022, 18:20

Welke bevestiging zou dan duidelijker zijn dan die over enkele maanden?

Dat ze opnieuw furieus is tijdens de loopsheid en dat het nu dus geen toeval was (eerste loopsheid was minder dan nu)

Als dit van vandaag eenmalig zou blijken zou dat wel kunnen, maar als ze de komende dagen zo blijft zal dat vrees ik wel wishfull thinking zijn .

Neen, ze wou gisteren over de omheining gaan omdat er honden op het veld naast het "hare" aan het trainen waren. En ook met opwarmen wou ze een mechelse herder reu aanvallen die uit een auto kwam toen we (op ruime afstand) langs kwamen. Gelukkig luisterde ze nog wel naar me. En had ik een speeltje bij om in te bijten om af te reageren. Ik heb bijgeleerd met Jinn.

Poeh, ik denk dat Kika een paar maatjes teveel is voor de doorsnee hondenliefhebber. En inderdaad, de kans is best groot dat het meer dan 2 pups worden.

Mijn reden voor twijfel aan sterilisatie is dat ze feller kunnen worden als ze al fel/agressief zijn. Maar Kika lijkt dat agressieve dus meer te hebben tijdens de loopsheid. En dat voorkom je dat dus. Agressie naar mensen vind ik best een ding.

Je zegt misschien kijken hoe een volgende loopsheid is, elke hond is natuurlijk anders maar ik merk bij Bella, die eigenlijk wat rustiger is tijdens een loopsheid, dat er toch steeds wel een dingetje verergert bij een loopsheid. Nu is dat bijv dat ze uitvalt naar elke hond die ze ziet (ze is nu ook loops). Ik dacht ik wacht tot ze volwassen is, maar nu toch de beslissing genomen om haar wel te laten steriliseren, het is een gok en het kan verkeerd uitpakken maar volgens mij hebben hormonen ontzettend veel invloed op haar.

Dus de conclusie is, zou Kika wel durven te steriliseren hoor.

Persistence schreef: ↑02 feb 2022, 19:14 Poeh, ik denk dat Kika een paar maatjes teveel is voor de doorsnee hondenliefhebber. En inderdaad, de kans is best groot dat het meer dan 2 pups worden.

Mijn reden voor twijfel aan sterilisatie is dat ze feller kunnen worden als ze al fel/agressief zijn. Maar Kika lijkt dat agressieve dus meer te hebben tijdens de loopsheid. En dat voorkom je dat dus. Agressie naar mensen vind ik best een ding.

Je zegt misschien kijken hoe een volgende loopsheid is, elke hond is natuurlijk anders maar ik merk bij Bella, die eigenlijk wat rustiger is tijdens een loopsheid, dat er toch steeds wel een dingetje verergert bij een loopsheid. Nu is dat bijv dat ze uitvalt naar elke hond die ze ziet (ze is nu ook loops). Ik dacht ik wacht tot ze volwassen is, maar nu toch de beslissing genomen om haar wel te laten steriliseren, het is een gok en het kan verkeerd uitpakken maar volgens mij hebben hormonen ontzettend veel invloed op haar.

Dus de conclusie is, zou Kika wel durven te steriliseren hoor.

Ze is altijd reactief en ik vertrouw haar daarom niet met kinderen. Als in echt helemaal niet. En mijn dochter mag haar niet kammen van me. Klitje kan ook hap zijn denk ik. Bij de dierenarts is ze dan wel wel braaf. Maar mij happen is totaal vreemd, tenzij uit frustratie bij agility als ik te onduidelijk ben, maar ik kan normaal gezien wel alles met haar doen. En ja, schrik dat ze feller wordt is er ook wel wat. Maar aangezien ze nu loops feller is dan anders hopelijk niet?
Gelukkig is het maar een klein opdondertje en kan ik haar fysiek aan, stel dat ze met dit gedrag 30 kilo of meer woog ipv 15 had ik een probleem.
Ik ken wel een oudere dierenarts die gespecialiseerd is in gedragstherapie bedenk ik nu, ik ga daar nooit omdat ze alleen maar "huisarts" dingetjes doet en ook niet echt de apparatuur heeft die mijn dierenarts wel heeft.
Maar misschien kan ik daar wel eens langs voor vrijblijvend advies.
Ik denk er serieus over na... nog 3 maanden tijd om te beslissen .

Hoektanden in mijn gezicht krijgen van een al wat meer volwassen eigen hond daar zou ik net als jij niet zo gecharmeerd van zijn.
Is het echt wel alleen die loopsheid, of heeft ze misschien wel echt pijn op die plek. Daar zou ik zelf eerder naar neigen te denken.

Zou dat denk ik op dit moment eerst willen uitsluiten.

Maar daadwerkelijk mensengezicht raken en zeker je eigen baas, dat het kan gebeuren weet ik ook. Maar ergens moet er wel als je elkaar goed kent een grens zijn en blijven tussen dusdanig happen/bijten met verwondingen.
Nogmaals, zou dan zelf wel zeker willen krijgen of het door de loopsheid komt of dat er niet iets anders nu speelt waardoor ze feller reageert op de andere honden en ook op jou.

Fokken, geen verstand van. Maar wat ik wel eens las van jou over haar, heb je best met al jouw ervaring voor dingen gestaan met haar waar een andere eigenaar denk ik zonder al te veel kennis al helemaal op vast gaat lopen, als ze dat gaat vererven dan lijken me het moeilijke nakomelingen worden met een flinke gebruiksaanwijzing. Of je daar echt mee wilt fokken, zelfs met een hele meegaande reu als tegenhanger.. ik weet het niet.. ze krijgen toch altijd van meerdere kanten wat mee.

blondie schreef: ↑02 feb 2022, 19:39 Is het echt wel alleen die loopsheid, of heeft ze misschien wel echt pijn op die plek. Daar zou ik zelf eerder naar neigen te denken.

Als ze verder een makkelijk karakter zou hebben, en ook nog nooit problemen rond het borstelen zou hebben vertoond zou dat denk ik wel aan te raden zijn, maar geen van beide is op haar van toepassing dus ik denk echt niet dat deze reactie iets met pijn te maken had. Daarbij zou de pijn toch ook al erg moeten zijn om dit soort reactie te verantwoorden, gericht happen voor 'een pijntje' is voor mij nog steeds not done.

blondie schreef: ↑02 feb 2022, 19:39 Maar wat ik wel eens las van jou over haar, heb je best met al jouw ervaring voor dingen gestaan met haar waar een andere eigenaar denk ik zonder al te veel kennis al helemaal op vast gaat lopen, als ze dat gaat vererven dan lijken me het moeilijke nakomelingen worden met een flinke gebruiksaanwijzing.

Dit dus. Mijn insteek om één van mijn teven wel of niet in te zetten voor de fok - qua gedrag dan - is dat ik bij mezelf bedenk hoe en wat als mensen later problemen krijgen met een 'pup'. Zou ik dan voor mezelf eerlijk moeten toegeven dat ik dat gedrag eigenlijk wel min of meer had kunnen voorspellen, dan zou ik fout hebben gezeten met mijn eerdere keuze om ermee te fokken. Zou ik dat gedrag - vanuit erfelijkheid dan - niet hebben kunnen voorzien dan is het nog steeds vervelend, maar vind ik niet dat ik daar schuld aan heb.
Mensen hebben vaak al meer dan genoeg moeite met een hond waarvan jij vindt dat die gewoon rastypisch is, en niet speciaal moeilijk.