Een Hondenleven

Rowan is natuurlijk bijna 12 dus voor een golden retriever op leeftijd maar bij mijn andere honden ging dat ouder worden vrij geleidelijk. Bij Rowan is het in een paar maanden tijd opeens dat dingen niet meer kunnen. Het wandelen gaat hem lastig af. Die librela injecties helpen zeker maar echt soepel en makkelijk rennen gaat niet meer. Hij slaapt veel en diep en is in zijn hele doen een oude hond aan het worden. Ik heb zijn bloed laten controleren en dat ziet er goed uit. Heeft die artrose dan zoveel invloed of zou het toch iets anders kunnen zijn? Dit is de eerste hond die artose heeft, dus ik herken het niet. Vorige honden liepen op hun 12e nog lange wandelingen mee. Hij wil wel graag maar zijn lijf laat hem in de steek. Is dit iets wat bij jullie wel herkenbaar is?

Artrose is echt heel pijnlijk, dus ja, dat zou zeker zijn gedrag kunnen verklaren. Nu helpt librela wel, maar zal ook niet in alle gevallen alles weg kunnen nemen. Macho is bijna 13, gaat nog graag mee op wandelingen, kent hierin ook geen rem. Maar is wel een hele diepe slaper geworden, ik kan hem zo 'vergeten' mee te nemen op wandeling, want hij heeft het dan gewoon niet door.
Het klinkt wel echt alsof hij fysiek ongemak heeft.

Artrose is zeker pijnlijk maar daarvan slaapt een hond niet meer of dieper.
Logi werd ook ineens zo snel een oud hondje, en dat voor een IJslander die 16 zou moeten kunnen worden.
Dat was dus helemaal niet goed bleek na onderzoek.

Ik merk het bij Levi ook met zijn artrose.. zeker nu hij de Librela even niet heeft ivm leverbaarheis (gelukkig nog ergens kunnen vinden dus krijgt hem vd week weer)..
slaapt heel veel, zoekt nu echt plekjes uit om te gaan liggen.. en is wel echt gesloopt na een keer wat langer erop uit te zijn

KarinW schreef: ↑01 mar 2022, 22:14 Ik merk het bij Levi ook met zijn artrose.. zeker nu hij de Librela even niet heeft ivm leverbaarheis (gelukkig nog ergens kunnen vinden dus krijgt hem vd week weer)..
slaapt heel veel, zoekt nu echt plekjes uit om te gaan liggen.. en is wel echt gesloopt na een keer wat langer erop uit te zijn

Fijn dat het gelukt is met de librela injectie! Maar het beeld is dus wel herkenbaar. Ik vind het zelf nog moeilijk te accepteren denk ik. Vandaag zijn hardloop tuig verkocht, voelt echt alsof ik een tijdperk afsluit. Heb voor de zekerheid voor donderdag afspraak gemaakt bij de fysio/chiropractor. Wie weet kan die nog iets voor hem betekenen.

Je zou nog kunnen kijken of supplement Cholodin iets doet.
Onze oude Jol ging ook dieper slapen (logisch voor een wat oudere hond) en ze leek wat minder lol in wandelen en bewegen te hebben.
Wij merkten met dit supplement erbij dat ze ineens wél weer zin had om mee te gaan, ze werd weer wat levenslustiger en trok zo haar sprintjes op haar tijd.

Ze had toen echter geen pijnstilling, we hadden haar na laten kijken maar ze gaf geen pijn of ongemakken aan die duidden op artrose, maar ze werd gewoon ineens ook ouder rond haar elfde.
Toen zijn we dit dus op aanraden van iemand op HF destijds eens gaan proberen, en het werkte. Ze fleurde op, sliep nog wel diep en veel maar dat vond ik logisch voor een ouder wordende hond.
Maar ze werd weer alerter en actiever in ieder geval.

Ik had vorig jaar deze tijd net hetzelde met Relax : van moeiteloos 10km naast de fiets naar compleet buiten adem bij een poging tot 5km (die helemaal mislukte, moest de helft tevoet doen), en héél veel slapen - ze was toen pas 11 en ik had er ook veel moeite mee, waar was mijn fitte onvermoeibare 'Laxje?

Ik geloof dan weer niet zo in arthrose als reden voor zo'n terugval, wel in een ouder lijf, waarbij ook lang niet alles in het bloed wordt gezien.

Inge O schreef:Ik had vorig jaar deze tijd net hetzelde met Relax : van moeiteloos 10km naast de fiets naar compleet buiten adem bij een poging tot 5km (die helemaal mislukte, moest de helft tevoet doen), en héél veel slapen - ze was toen pas 11 en ik had er ook veel moeite mee, waar was mijn fitte onvermoeibare 'Laxje?

Ik geloof dan weer niet zo in arthrose als reden voor zo'n terugval, wel in een ouder lijf, waarbij ook lang niet alles in het bloed wordt gezien.

Xena had dat ook, de ene dag nog 10 km naast de fiets en de volgende dag was 2 al lastig.... dat was rond haar 13e.
Heb haar destijds helemaal laten onderzoeken incl röntgenfoto's maar nooit een echte oorzaak kunnen vinden.

Naar dat hij ineens zo oud is geworden, snap dat het heel rot voelt om zijn hardlooptuig weg te doen. Ik hoop dat hij toch 'gewoon' oud is/wordt en er niet meer aan de hand is.

Nu heeft hij altijd veel gedaan, dus valt het daarom misschien ook extra op. We gaan het goed in de gaten houden.

Inge O schreef: ↑02 mar 2022, 18:42 Ik had vorig jaar deze tijd net hetzelde met Relax : van moeiteloos 10km naast de fiets naar compleet buiten adem bij een poging tot 5km (die helemaal mislukte, moest de helft tevoet doen), en héél veel slapen - ze was toen pas 11 en ik had er ook veel moeite mee, waar was mijn fitte onvermoeibare 'Laxje?

Ik geloof dan weer niet zo in arthrose als reden voor zo'n terugval, wel in een ouder lijf, waarbij ook lang niet alles in het bloed wordt gezien.

Dat gevoel inderdaad. En ook de vraag of ik dan eerder signalen heb gemist, dat ik dit aan heb moeten zien komen.

Goldie schreef: ↑02 mar 2022, 20:04

Inge O schreef: ↑02 mar 2022, 18:42 Ik had vorig jaar deze tijd net hetzelde met Relax : van moeiteloos 10km naast de fiets naar compleet buiten adem bij een poging tot 5km (die helemaal mislukte, moest de helft tevoet doen), en héél veel slapen - ze was toen pas 11 en ik had er ook veel moeite mee, waar was mijn fitte onvermoeibare 'Laxje?

Ik geloof dan weer niet zo in arthrose als reden voor zo'n terugval, wel in een ouder lijf, waarbij ook lang niet alles in het bloed wordt gezien.

Dat gevoel inderdaad. En ook de vraag of ik dan eerder signalen heb gemist, dat ik dit aan heb moeten zien komen.

Met de hardheid die honden voor zichzelf hebben in gedachten, geloof ik niet dat je jezelf iets hoeft te verwijten wat dat betreft.

Goldie schreef: ↑02 mar 2022, 20:04

Inge O schreef: ↑02 mar 2022, 18:42 Ik had vorig jaar deze tijd net hetzelde met Relax : van moeiteloos 10km naast de fiets naar compleet buiten adem bij een poging tot 5km (die helemaal mislukte, moest de helft tevoet doen), en héél veel slapen - ze was toen pas 11 en ik had er ook veel moeite mee, waar was mijn fitte onvermoeibare 'Laxje?

Ik geloof dan weer niet zo in arthrose als reden voor zo'n terugval, wel in een ouder lijf, waarbij ook lang niet alles in het bloed wordt gezien.

Dat gevoel inderdaad. En ook de vraag of ik dan eerder signalen heb gemist, dat ik dit aan heb moeten zien komen.

Nee, en meer nog, ook al had je ze niet gemist, dan had dat niks uitgemaakt. Oud worden - en zelfs ziek worden daardoor - houd je niet tegen.

ranetje schreef: ↑02 mar 2022, 21:52

Goldie schreef: ↑02 mar 2022, 20:04

Inge O schreef: ↑02 mar 2022, 18:42 Ik had vorig jaar deze tijd net hetzelde met Relax : van moeiteloos 10km naast de fiets naar compleet buiten adem bij een poging tot 5km (die helemaal mislukte, moest de helft tevoet doen), en héél veel slapen - ze was toen pas 11 en ik had er ook veel moeite mee, waar was mijn fitte onvermoeibare 'Laxje?

Ik geloof dan weer niet zo in arthrose als reden voor zo'n terugval, wel in een ouder lijf, waarbij ook lang niet alles in het bloed wordt gezien.

Dat gevoel inderdaad. En ook de vraag of ik dan eerder signalen heb gemist, dat ik dit aan heb moeten zien komen.

Met de hardheid die honden voor zichzelf hebben in gedachten, geloof ik niet dat je jezelf iets hoeft te verwijten wat dat betreft.

Dat 'hard zijn voor zichzelf' lees en hoor je overal, maar zo zit het niet : honden (dieren) beleven sowieso pijn op een andere manier dan wij (letterlijk, de verwerking in hun hersenen gaat anders en veel oppervlakkiger dan bij mensen) en ook met ongemak gaan ze anders om : alles is gewoon wat het is, ze vergelijken niet, ze piekeren er niet over, ze gaan gewoon verder met hun leven zonder erbij stil te staan.

Heb dat inderdaad ook eens doorgekregen, dat iets als ongemak werd gezien door een hond maar dat ze maar doorgaan omdat het is zoals het is.
Wat niet wegneemt dat als ze wel medicatie krijgen en verlichting voelen ze dat ook weer nemen als het is uiteraard

Signalen missen die gedachte heb ik sterk bij Bluf destijds gehad. Ondanks dat ik blijkbaar wel snel verandering opmerkte en na liet kijken was het al te laat toen omdat het acuut was, hartfalen in haar geval.
Bij Jol was er rond haar elfde wat mis, maar da onderzoek wees toen niets uit, heb toen wel verzocht pijnstilling te geven omdat mijn gevoel gewoon aangaf dat er wél iets aan de hand was.
Ze knapte toen op, en ook door suppelement Cholodin dus leek ze weer op te bloeien toen.

Met 14 jaar ging ze weer ineens achteruit, en dat was toen wel acuut en ik ga er nog steeds vanuit dat het ook hartfalen was. 2 weken ervoor nog van alles na laten kijken en ook echo laten maken, maar DA constateerde niets, we kregen ab mee om evt. beginnende baarmoederontsteking uit te sluiten.
Als ik nu de laatste foto's soms terug kijk waarin ze ineens een hele volle buik kreeg denk ik dat Jol ook acuut hartfalen heeft gehad. Maar 3 dagen ervoor liep ze nog ronde mee te dartelen langs de Rijn met Aki, en ineens was het volledig mis de volgende dag, toen weer een dag dat ze op leek te knappen en dag erna acuut.

Inge O schreef: ↑03 mar 2022, 08:50

ranetje schreef: ↑02 mar 2022, 21:52

Goldie schreef: ↑02 mar 2022, 20:04

Dat gevoel inderdaad. En ook de vraag of ik dan eerder signalen heb gemist, dat ik dit aan heb moeten zien komen.

Met de hardheid die honden voor zichzelf hebben in gedachten, geloof ik niet dat je jezelf iets hoeft te verwijten wat dat betreft.

Dat 'hard zijn voor zichzelf' lees en hoor je overal, maar zo zit het niet : honden (dieren) beleven sowieso pijn op een andere manier dan wij (letterlijk, de verwerking in hun hersenen gaat anders en veel oppervlakkiger dan bij mensen) en ook met ongemak gaan ze anders om : alles is gewoon wat het is, ze vergelijken niet, ze piekeren er niet over, ze gaan gewoon verder met hun leven zonder erbij stil te staan.

Zit ook tussen mijn oren dat ik het zielig vind. Rowan geniet van de aandacht dn de rondjes door het bos die hij wel aan kan. Hij geniet van wat hij kan.

Net bij de fysio geweest en hij zat eigenlijk nog heel goed in zijn bespiering en de gewrichten mooi soepel. Wat vocht in zijn polsen en voetjes. Maar geen rare dingen gelukkig. Librela injectie zit er weer in en in overleg met de dierenarts doen we een week aanvullen met metacam om die stramheid eruit te krijgen. Maar geen signalen dat er ergere dingen aan de hand zijn.

Helaas herkenbaar voor mij. Mijn ervaring is wel, ondanks dat mijn honden, net zoals bij jullie, een erg actief leven krijgen, Goldens relatief "jong" oud voelen. Fenna heeft vrij recent ook nog een GVS ontwikkeld. Ik vind het zelf een erg lastige fase moet ik bekennen...
Het is overigens wel de moeite toch eens een goed bloed-en lichamelijke onderzoek te laten doen, om zeker te zijn dat er niet stiekem iets speelt. Maar ik maak hier helaas hetzelfde mee...