Een Hondenleven

Hoi hoi

Zitten hier met een dilemma
Phoenix is nu bijna 14 maanden oud en voor haar 2e keer loops
En ze is er echt ziek van slecht eten niets willen (slaapt alleen maar )
Ze is echt een slanke den
angsten laten zien die ze niet heefd normaal gesproken
Ze zit gewoon echt niet lekker in haar vel
Nu zit ik dus met het idee misschien toch het beste om haar te laten helpen na deze loopsheid
Of toch nog ff te wachten
Haar vorige loopsheid was ze ook zo en duurder best lang 6 weken en daarna ook last van schijn zwangerschap
Fok ambities met haar hebben we zeker niet
We sporten wel met haar
Ben alleen heel erg bang dat haar angsten erger kunnen worden
Ze is al onzeker en met de loopsheid slaat ze hierin wel door
Wat zouden jullie doen

Ik zou rustig de boel eruit laten rukken hoor.
Bij mijn Rozi heeft het juist geholpen haar wat zelfverzekerder te maken.

Ik heb het bij Froo laten doen en merk geen enkel verschil. Zij is redelijk onzeker, dat was ze daarvoor ook al. Het is niet erger geworden en het is niet minder geworden. Ze was heel fel en is dat nog steeds, dat is ook niet minder geworden. Ze is echt letterlijk helemaal niet veranderd. Dus hier in elk geval een goede ervaring. Of nou ja, meer een neutrale, denk ik. Want ik had met beide opties precies dezelfde hond.

Dit is eigenlijk de enige reden dat ik het wel zou doen.

Fysiek vind ik het zonde, mooier worden ze er ook niet van en het kost geld maar bij een hond die mentaal gezien geen baat bij schommelingen heeft is dat dan weer een voordeel. Verreweg de meeste teven worden stabieler als ze niet loops worden.

De gecastreerde herderteven die ik kende waren eigenlijk allemaal wel leuke honden tot op hoge leeftijd.
Iets harder/droger van karakter dan de intacte variant maar dat kan natuurlijk een voordeel zijn.

Dit zou voor mij ook reden zijn om het wel te doen.
Ik heb ook altijd geroepen dat bij Kenzi alles eruit gaat als ze er in gedrag heel veel last van gaat hebben.

Die andere 2 kwamen gesteriliseerd en Kenzi merk je niets aan, dus over gedragsveranderingen kan ik niets zeggen.

Zou voor mij ook een reden zijn om te laten castreren.
Waarschijnlijk heb je zelfs grote kans dat ze minder angstig wordt i.p.v. angstiger, omdat haar angst vooral te zien is tijdens de loopsheid.

Kijk aan deze antwoorden heb ik wat
Ze heefd er echt last van dus mijn keuze staat vast ze gaat geholpen worden
Heb niets tegen loopsheid onze andere teefjes pas laten helpen op latere leeftijd (beginnende BMO)
Maar haar nu zo te zien is echt zielig hoopje hond

Bijkomend voordeel van niet langer wachten is dat je de kans op mammatumoren enorm verkleint.

De vraag is altijd wat je zelf zielig vindt en wat echt zielig is.
Beleving hoort bij een leuk leven. Ook buien en zelfs enigzins depressieve periodes. Net zoals dat bij ons normaal is moet je dat voor een hond niet als een defect beschouwen.

Maar honden zijn geen natuurlijke dieren en hebben soms excessen in hun beleving.

Ik denk dat het voor jouw Phoenix een goed idee is.

Ik heb Izzy wel laten castreren. Die werd op een gegeven moment elke 3 tot 4 maanden loopt en veranderde dan ook in een heks. Schijnzwanger heb ik haar niet op kunnen betrappen(gelukkig voor haar want ze haat pups en walgt er van) maar de stemmingswisselingen waren niet van de lucht.

Toen Droef als intacte dekreu zijn intrede deed was voor mij de keus daarom heel snel gemaakt. Geen geheks meer van Izzy en geen risico's.

Izzy is een fel dametje, zeker ook wel een deel uit onzekerheid maar ook gewoon omdat ze zo is. Ze is daar nu in elk geval stabiel in ipv hoge pieken en diepe dalen. Met Izzy heeft het dus zeker wel positief uitgepakt.