Een Hondenleven

Bij Mace is ongeveer drie maanden geleden voor 90% zeker DLSS geconstateerd. De aanleiding is (zeer waarschijnlijk) een hernia geweest rond april, toen ik haar uit de auto haalde en ze ineens bijna niet meer kon lopen. Maar dat is gissen.. Zo naar om te zien Ik heb best veel grind in de achtertuin en daar kon ze niet eens op staan.

Er zijn röntgenfoto's gemaakt waar dus zeer waarschijnlijk DLSS uit blijkt en ik zou eventueel met een CT-scan dat echt kunnen vaststellen en andere eventuele aandoeningen kunnen uitsluiten, maar als ik haar symptomen naast de bekende symptomen houd is het eigenlijk wel duidelijk.

Op 26 juli jl. heeft ze onder narcose een intra-articulaire / epidurale injectie in haar gewricht gehad (ik dacht ergens tussen de laatste ruggenwervel en de eerste staartwervel, sorry ben wat dat betreft een leek) waarbij er ontstekingsremmers in het gewricht zijn gespoten. Is dus geen wondermiddel maar puur pijnbestrijding, maar de specialist gaf aan dat de meeste honden met soortgelijke aandoeningen daar erg goed op reageren. Sommigen hebben er maanden of zelfs jaren baat bij. Voor een operatie is ze eigenlijk 'te goed' en zijn haar klachten te mild, ze is ook overigens nog maar 4. Klachten waren: gaan liggen tijdens wandeling op mul zand, bolle rug/poephouding, staart laag, erg stram, pijnuiting bij drukken op haar onderrug.

Nou is springen/pakwerk/balletjes gooien etc. uit den boze en ga ik dat soort bewegingen dus ook niet uitlokken om te zien of de injectie 'werkt', al merk ik wel dat langere wandelingen stukken beter gaan, zwemmen doet ze nog wel veel, alleen zie ik dus wel dat ze het grind in mijn tuin nog steeds niet heel erg leuk vindt. Áls ik haar zover krijg dat ze er wel op loopt loopt ze een klein beetje houterig maar niet heel stram ofzo. Ze vermijdt het liever.

Ik ben dus eigenlijk op zoek naar iemand die ervaring heeft met DLSS en/of genoemde injectie. Waar doe ik goed aan? Zijn er eventueel alternatieve behandelingen?

Ik zou met dit soort klachten naar een orthomanueel dierenarts gaan.

Cento, mijn Duitse Herder van een aantal jaren terug had LSI. Maar als ik google wordt dit door dierenartsen gelijk getrokken met DLSS. Bij hem werd het geconstateerd toen hij 7 was en hij is 12 en een half geworden. Hij is begonnen met pijnstilling Metacam. Op het laatst had hij meer baat bij Troxocil. Ook heb ik met hem een tijdje accupunctuur gedaan, hij had daar toen wel baat bij. Om zijn achterhand sterk te houden heb ik kilometers met hem gefietst. Bewegen op rechte stukken. Ook ging hij veel mee hardlopen. Ik ben er van overtuigd dat hij een goed leven heeft gehad. Ook na de diagnose. Wel met een aantal beperkingen en vervelende dingen. Zo moest op een gegeven moment zijn staart worden geamputeerd. Deze was toen al volledig verlamd, er zaten wat kleine wondjes door dat een pup er in had gehangen en het genas niet meer. Maar hij zat verder lekker in zijn vel. Uiteindelijk heb ik hem wel om zijn LSI laten inslapen, het ging toen niet meer, hij had geen kracht meer in zijn achterhand en viel steeds om.
Met de injecties was ik toen nog niet bekend.

Ach wat naar!

alm@ schreef: ↑15 sep 2021, 12:45 Ik zou met dit soort klachten naar een orthomanueel dierenarts gaan.

Dit raad ik je ook aan Elskeadrianne.

Naast de ontstekingsremmers (injectie of oraal) die ze al krijgt en het vermijden van bepaalde bewegingen, met name 'extensie' van de lage rug, zou ik gaan werken aan de versterking van de 'core' spieren. Crutz kan je daar ongetwijfeld bij helpen.

Puur uit interesse, wat zou een orthomanueel dierenarts hierin kunnen betekenen?

Wat rot, mijn eerste herder was ook net als bij Budkes haar hond LSI bij vastgesteld toen hij rond de 5 jaar was.

Ik kende het bestaan van injectie ook niet, maar wilde wel kijken of ik verschil zou kunnen vinden in de benamingen van de diagnoses.

Zelf vond ik het ook lastig om verschil in benamingen te snappen. CES, LSI, DLSS nu dus ook.
Ik kom even bij Aharon uit met uitleg, daarbij noemt ze LSI als symptoom bij DLSS, het is dus toch niet hetzelfde.
https://www.kreupeldier.nl/woordenlijst ... tenose.php
https://www.kreupeldier.nl/woordenlijst ... liteit.php

Wat ik van de LSI vooral begreep is dat er vergroeiing van heiligbeen toenam en dat doordat het op een bewegend deel zit dit niet kon vastgroeien en dat zenuwen bekneld zouden komen te zitten. Hoe snel dat proces zou gaan was niet te voorspellen.
Wel was er operatie mogelijk, maar ook in ons geval was de situatie niet dusdanig ernstig dat de da dat adviseerde.
Bij Finn werd het rond zijn 5de jaar geconstateerd. Hij heeft af en aan pijnstilling gekregen en rond zijn 8ste of 9de continue pijnstilling.
Ook zijn er ooit anabolen ingespoten om de achterhand een extra boost te geven.
En direct na de diagnose heeft da chiropractie gegeven, niet voor de LSI want daar is nauwelijks behandeling voor. Maar door jaren pakwerk en waarschijnlijk ook door ongemak anders lopen waren op verschillende plekken wervels ook vast komen te zitten.
Die zijn toen in zijn nek, en een enkele op de rug losgemaakt. Hij liep daarna wel weer veel vrijer.
Finn had echter geen acute verlamming toen we het constateerden, ik liet hem nakijken omdat we zagen dat hij pijn aangaf tijdens springen over de haag.
Later heeft hij door de jaren heen wel af en toe periodes gehad (vaak na toch overbelasting) van wel verlamming, vreselijk om te zien maar toch met rust en pijnstilling krabbelde hij dan weer op.
Finn is redelijk acitief en blij elf geworden, hij is ingeslapen om weer een andere aandoening. DM.

Door bepaalde bewegingen zoveel mogelijk te vermijden, en inderdaad veel rechtlijnige bewegingen op harde ondergrond zoals fietsen of zwemmen om de achterhand sterker te krijgen kon/kan er veel opgevangen worden.

Grind en mul zand en ongelijke velden zijn lastig voor de hond, door die instabiliteit. Op het moment dat ze dan ook nog eens pijn ervaren in die onderrug gaan ze dusdanig anders lopen om zo min mogelijk ongemak te hebben.
Springen zoveel mogelijk vermijden, en traplopen ook.
Ik woonde op een bovenhuis en heb destijds een loopplank op de trap gemaakt met antislip erop.
Ook de auto in gaf ik hem een kontje, of ook een loopplankje.

Ik speelde nog wel met ballen, het was een actieve hond die graag speelde en dingen voor de baas wilde doen. Daarnaast had ik ook nog een andere herder die ook graag apporteerde. Ik liet de hond echter pas gaan als de bal stil lag, om zo gekke bewegingen te voorkomen en het abrupte remmen.

Bij zwemmen is het ook belangrijk dat ze vrij snel in diep water zwemmen, het continue in en uit het water komen kan ook weer te belastend zijn.

Pakwerk ben ik inderdaad mee gestopt toen. Speuren kon nog wel. En heel af en toe bij een betrouwbare pakwerker die hem goed oppakte en rustig terug op de grond zette liet ik hem nog wel eens bijten. Hij vond het te leuk om te doen.

Diagnose schrok ik vreselijk van destijds, en in begin hield ik me strikt aan alle voorschriften. Maar daar werd hij niet gelukkig van. Beetje snuffelen en altijd maar rustig aan doen. Dus met beleid ben ik wel dus gewoon blijven spelen, en af en toe dus dat bijten en zorgen dat hij voldoende beweging kreeg om die spieren krachtig te houden. Zijn plezier in leven stond bij mij voorop, belangrijker dan niets laten doen om geen risico's te nemen.
Ik probeerde daar wel een balans in te vinden.

Wat erg wat erg, ik dacht dat ik mijn meldingen had aanstaan maar niet dus en lees dit allemaal nu pas! Dank allemaal!

Ik heb inmiddels een afspraak gepland staan bij dhr. Aharon, 28 november (pas, i.v.m. de lange wachttijden). Ik hoop zo dat zij ons verder kan helpen!
Wat vooral zo 'vervelend' is, is dat ik nu weer een tijdje wat rustiger aan heb gedaan met haar en dat je nu dus weer vrijwel niets merkt.. Ik heb dus niet het idee dat ze in het dagelijks leven pijnstilling nodig heeft, iig op dit moment nog niet.

@Blondie springen en traplopen doen we idd ook niet (meer). Ballen wel maar die schop ik dan naar haar toe zeg maar, ik wil niet dat ze erachter aan rent. Ze is ook nog eens een ontzettende LEO (lomp en onbenullig) dus gedoceerd die bal opvangen zit er bij haar niet in. Pakwerk durf ik daarom ook echt niet meer.. Idd wel lekker spelen en zwemmen.

Edit: 24 november afspraak

Alfilillo schreef: ↑26 sep 2021, 10:29 Naast de ontstekingsremmers (injectie of oraal) die ze al krijgt en het vermijden van bepaalde bewegingen, met name 'extensie' van de lage rug, zou ik gaan werken aan de versterking van de 'core' spieren. Crutz kan je daar ongetwijfeld bij helpen.

Puur uit interesse, wat zou een orthomanueel dierenarts hierin kunnen betekenen?

Ik hoop stiekem nog steeds dat er wellicht een zenuw knel zit oid die de pijn veroorzaakt bij inspanning. Dat ze een paar keer behandeld wordt en dat het dan 'over' is. Tuurlijk zal dat wel niet zo zijn, maar wil wel graag álles eraan gedaan hebben voordat ik haar haar leven lang op pijnstilling ga zetten ofzo..

Budkes schreef: ↑26 sep 2021, 07:13 Cento, mijn Duitse Herder van een aantal jaren terug had LSI. Maar als ik google wordt dit door dierenartsen gelijk getrokken met DLSS. Bij hem werd het geconstateerd toen hij 7 was en hij is 12 en een half geworden. Hij is begonnen met pijnstilling Metacam. Op het laatst had hij meer baat bij Troxocil. Ook heb ik met hem een tijdje accupunctuur gedaan, hij had daar toen wel baat bij. Om zijn achterhand sterk te houden heb ik kilometers met hem gefietst. Bewegen op rechte stukken. Ook ging hij veel mee hardlopen. Ik ben er van overtuigd dat hij een goed leven heeft gehad. Ook na de diagnose. Wel met een aantal beperkingen en vervelende dingen. Zo moest op een gegeven moment zijn staart worden geamputeerd. Deze was toen al volledig verlamd, er zaten wat kleine wondjes door dat een pup er in had gehangen en het genas niet meer. Maar hij zat verder lekker in zijn vel. Uiteindelijk heb ik hem wel om zijn LSI laten inslapen, het ging toen niet meer, hij had geen kracht meer in zijn achterhand en viel steeds om.
Met de injecties was ik toen nog niet bekend.

Bedankt voor je reactie! Wat naar Mag ik vragen hoe oud Cento is geworden? Had hij direct al heftige klachten of is het geleidelijk erger geworden?

Volgens Google is dat het zelfde als Cauda Equina Syndroom?
Dat heeft Ita gehad
Ze is daaraan geopereerd na de diagnose toen ze 7 jaar was.
Na revalidatie heeft ze nog getraind en gejaagd tot haar 11e.
Ze is kort geleden overleden (13 jaar en 8 maanden).

elskeadrianne schreef: ↑05 okt 2021, 13:36

Budkes schreef: ↑26 sep 2021, 07:13 Cento, mijn Duitse Herder van een aantal jaren terug had LSI. Maar als ik google wordt dit door dierenartsen gelijk getrokken met DLSS. Bij hem werd het geconstateerd toen hij 7 was en hij is 12 en een half geworden. Hij is begonnen met pijnstilling Metacam. Op het laatst had hij meer baat bij Troxocil. Ook heb ik met hem een tijdje accupunctuur gedaan, hij had daar toen wel baat bij. Om zijn achterhand sterk te houden heb ik kilometers met hem gefietst. Bewegen op rechte stukken. Ook ging hij veel mee hardlopen. Ik ben er van overtuigd dat hij een goed leven heeft gehad. Ook na de diagnose. Wel met een aantal beperkingen en vervelende dingen. Zo moest op een gegeven moment zijn staart worden geamputeerd. Deze was toen al volledig verlamd, er zaten wat kleine wondjes door dat een pup er in had gehangen en het genas niet meer. Maar hij zat verder lekker in zijn vel. Uiteindelijk heb ik hem wel om zijn LSI laten inslapen, het ging toen niet meer, hij had geen kracht meer in zijn achterhand en viel steeds om.
Met de injecties was ik toen nog niet bekend.

Bedankt voor je reactie! Wat naar Mag ik vragen hoe oud Cento is geworden? Had hij direct al heftige klachten of is het geleidelijk erger geworden?

De klachten openhaarden zich toen hij 7 was. Met 7 en een half jaar oud moest hij uit de dienst. Hij was mijn politiesurveillance hond. Hij is 12 en een half jaar geworden. Best oud dus.
Het werd geleidelijk erger, maar er was prima mee te laven.

Budkes schreef: ↑07 okt 2021, 23:17

elskeadrianne schreef: ↑05 okt 2021, 13:36

Budkes schreef: ↑26 sep 2021, 07:13 Cento, mijn Duitse Herder van een aantal jaren terug had LSI. Maar als ik google wordt dit door dierenartsen gelijk getrokken met DLSS. Bij hem werd het geconstateerd toen hij 7 was en hij is 12 en een half geworden. Hij is begonnen met pijnstilling Metacam. Op het laatst had hij meer baat bij Troxocil. Ook heb ik met hem een tijdje accupunctuur gedaan, hij had daar toen wel baat bij. Om zijn achterhand sterk te houden heb ik kilometers met hem gefietst. Bewegen op rechte stukken. Ook ging hij veel mee hardlopen. Ik ben er van overtuigd dat hij een goed leven heeft gehad. Ook na de diagnose. Wel met een aantal beperkingen en vervelende dingen. Zo moest op een gegeven moment zijn staart worden geamputeerd. Deze was toen al volledig verlamd, er zaten wat kleine wondjes door dat een pup er in had gehangen en het genas niet meer. Maar hij zat verder lekker in zijn vel. Uiteindelijk heb ik hem wel om zijn LSI laten inslapen, het ging toen niet meer, hij had geen kracht meer in zijn achterhand en viel steeds om.
Met de injecties was ik toen nog niet bekend.

Bedankt voor je reactie! Wat naar Mag ik vragen hoe oud Cento is geworden? Had hij direct al heftige klachten of is het geleidelijk erger geworden?

De klachten openhaarden zich toen hij 7 was. Met 7 en een half jaar oud moest hij uit de dienst. Hij was mijn politiesurveillance hond. Hij is 12 en een half jaar geworden. Best oud dus.
Het werd geleidelijk erger, maar er was prima mee te laven.

Dat is geruststellend om te horen

Gos schreef: ↑18 okt 2021, 15:01

ranetje schreef: ↑05 okt 2021, 14:36 Volgens Google is dat het zelfde als Cauda Equina Syndroom?
Dat heeft Ita gehad
Ze is daaraan geopereerd na de diagnose toen ze 7 jaar was.
Na revalidatie heeft ze nog getraind en gejaagd tot haar 11e.
Ze is kort geleden overleden (13 jaar en 8 maanden).

Onze jongste hond kreeg deze diagnose vorige week na een CT scan vanwege problemen met ophouden van zijn urine (hij is net 8 geworden). Het verklaarde ook meteen andere geleidelijke veranderingen die we opgemerkt hadden. Over enkele weken gaat hij eraan geopereerd worden.

Sterkte Gos voor jou en voor je hond.
De eerste tijd na de operatie kan heel naar zijn door de pijn.
Zorg voor goede pijnbestrijding.
En daarna voor goede ondersteunende revalidatie.

Gos schreef: ↑18 okt 2021, 16:03

ranetje schreef: ↑18 okt 2021, 15:49 Sterkte Gos voor jou en voor je hond.
De eerste tijd na de operatie kan heel naar zijn door de pijn.
Zorg voor goede pijnbestrijding.
En daarna voor goede ondersteunende revalidatie.

Dankjewel Ranetje. De revalidatie is al geregeld bij crutz