Een Hondenleven

Hallo!

Half oktober krijg ik een witte herder pup. Met vorige honden ben ik altijd naar puppycursus geweest maar met de laatste pup drie jaar geleden ben ik daar eigenlijk helemaal op afgeknapt. Het is totaal niet handig en erg stressvol een pupje iets te leren terwijl ie alleen maar leuke leeftijdsgenootjes om zich heen ziet ziet waar ze in veel cursussen tegenwoordig niet mee mogen spelen!
Voor de cursus niet omdat ze dan te moe zijn om iets te leren (is waar) en na de les niet omdat ze dan zo moe zijn dat ze overprikkeld en en wild zijn (misschien waar) Gevolg : pupjes leren niet omgaan met soortgenootjes van hun eigen leeftijd. (Misschien is dat wel een reden voor de explosie in honden met gedragsproblemen tegenwoordig?....) Het leren vind ik totaal niet belangrijk. Een hond kun je makkelijk alles zelf leren wat je nodig vindt. Ik zoek dus een manier om mijn herderpup af en toe eens een half uurtje/ 20 minuutjes te kunnen laten spelen met een andere pup van gelijke leeftijd, grote en temperament. Een speelafspraakje zeg maar.... Zelf woon ik in Arcen en heb een 1500 meter volledig afgezette gras tuin waar de honden veilig kunnen ravotten.

Mijn vraag, wie krijgt er ook rond half oktober een pup ( het liefst een herders of jachthonden ras) en zou het leuk vinden om eens te kijken of hier spelen een goed idee is?

ddwdewaard schreef: ↑16 sep 2021, 11:12Gevolg : pupjes leren niet omgaan met soortgenootjes van hun eigen leeftijd. (Misschien is dat wel een reden voor de explosie in honden met gedragsproblemen tegenwoordig?....)

Waarom zou dat belangrijk zijn?

Dagmar schreef:

ddwdewaard schreef: ↑16 sep 2021, 11:12Gevolg : pupjes leren niet omgaan met soortgenootjes van hun eigen leeftijd. (Misschien is dat wel een reden voor de explosie in honden met gedragsproblemen tegenwoordig?....)

Waarom zou dat belangrijk zijn?

Nou inderdaad. Hier spelen ze vooral met betrouwbare volwassen honden ipv leeftijdsgenoten.

Wat zou een pup dan moeten leren van andere pups die het ook niet zo goed weten?
Genoeg honden die juist op pupcursus slechte manieren hebben geleerd. Bv dat ze recht op andere honden mogen afstuiven zodra de riem eraf gaat. Iets wat, eenmaal volwassen, niet meer gewaardeerd wordt. Doe liever wat Crutz zegt en laat je pup met stabiele volwassen honden spelen.

Het “spelen” met anderen puppy’s is meestal niks meer of minder dan een machtsstrijd, daar leren ze helemaal niks van en het verschil in gewicht e.d is ook niet echt bevorderlijk.

Laat je hond liever met een stabiele volwassen hond spelen, daar leren ze heel veel van.

Ze hoeven niet met leeftijdgenoten te leren omgaan, maar met soortgenoten in het algemeen. En dat leren ze vooral van honden die het goede voorbeeld geven en op een nette manier grenzen aangeven en afdwingen: stabiele volwassen honden dus. Gait heeft niet gespeeld met leeftijdgenoten, maar is een stuk sociaalvaardiger dan Elco die dat wel gedaan heeft

Nou daar kom ik dan

Ik denk wel dat het belangrijk is. Ook belangrijk. Inderdaad spelen/omgang met volwassen, stabiele honden maar ook met leeftijdgenootjes waar het mee klikt.
Je ziet snel genoeg wanneer het niet of niet meer leuk is en dan kun je het stoppen.

Opgroeien is niet alleen maar leren maar vooral ook lol hebben en pup en puber mogen zijn.
En lekker zo nu en dan ravotten met vriendjes van eigen leeftijd/energie niveau kan heel veel meerwaarde hebben.
En zeker als het de enige hond is.

Ik heb nu een jonge roedel en heb het met alle drie ook gedaan deze keer. Gericht laten spelen en speeldates gemaakt.
Joe is nu 14 maanden en daar maak ik nog steeds speel/wandel afspraken voor met z’n vrienden.
Alles gedoseerd en niet iedere week maar wel met regelmaat.

Alle drie zijn super sociaal en handig met andere honden.
Mijn vorige honden waren dat niet en daar heb ik dat nooit mee gedaan. Kan toeval zijn maar denk ik niet.

Ik zou ook eens kijken op de doggydate app of social media.
Daar maak je meer kans dan hier, denk ik.

Dagmar schreef: ↑16 sep 2021, 11:40

ddwdewaard schreef: ↑16 sep 2021, 11:12Gevolg : pupjes leren niet omgaan met soortgenootjes van hun eigen leeftijd. (Misschien is dat wel een reden voor de explosie in honden met gedragsproblemen tegenwoordig?....)

Waarom zou dat belangrijk zijn?

In hoeverre het belangrijk is weet ik niet, ik denk niet dat er nou per sé gedragsproblemen uit voortkomen. Maar pups zouden zonder de mens wel veel langer met hun nestgenoten blijven en oefenen dan allerlei gedrag op elkaar, dat vind ik wel een gemis voor pups zoals 'wij' ze met zo'n 8 weken uit het nest halen. Alleen denk ik niet dat je dat gemis op kunt vangen door eens in de week een speelafspraakje met een gelijkwaardige pup te maken, dat is toch wezenlijk anders dan als familie samenleven.
Het scheelt al enorm als met een stabiele hond opgroeien, dat wel.

Maar zo'n speelafspraakje lijkt me niets mis mee als je het goed af weet te stemmen. Ik woon totaal niet bij je in de buurt TS dus aan mij en mijn pup heb je niks.

Jong geleerd is oud gedaan...... Als spelen met andere leeftijdsgenootjes geen zin zou hebben waarom laten we mensen kinderen dan wel spelen en niet alleen opgroeien met stabiele volwassenen? Mensen en honden zijn zoogdieren en spelen voor alle jonge dieren is zeer leerzaam en belangrijk en een natuurlijke behoefte. Natuurlijk leren pups van elkaar, samen ontdekken hoe ver je kunt gaan en hoe een andere hond reageert. En natuurlijk laat je een pup ook zo veel mogelijk contact hebben met volwassen stabiele honden. Maar niet alleen..... Het gaat hier eigenlijk om de vraag, hoe belangrijk is spelen voor de ontwikkeling een opgroeiende hond? Heel belangrijk denk ik zelf. Volwassen honden spelen anders dan pups. Ik denk dat honden die niet veel spelen en contact hebben met honden minder sociaal worden dan pupjes die mogen ontdekken en leren, ook met leeftijdgenootjes. En tenslotte, veel volwassen honden willen helemaal niet spelen met een pup en stoppen het spel zo snel mogelijk.

Goede tip om eens op Doggy date te proberen. Ik moet toegeven dat ik dat forum niet ken.

Zamunda schreef: ↑16 sep 2021, 19:44 In hoeverre het belangrijk is weet ik niet, ik denk niet dat er nou per sé gedragsproblemen uit voortkomen. Maar pups zouden zonder de mens wel veel langer met hun nestgenoten blijven en oefenen dan allerlei gedrag op elkaar, dat vind ik wel een gemis voor pups zoals 'wij' ze met zo'n 8 weken uit het nest halen. Alleen denk ik niet dat je dat gemis op kunt vangen door eens in de week een speelafspraakje met een gelijkwaardige pup te maken, dat is toch wezenlijk anders dan als familie samenleven.
Het scheelt al enorm als met een stabiele hond opgroeien, dat wel.

Maar zo'n speelafspraakje lijkt me niets mis mee als je het goed af weet te stemmen. Ik woon totaal niet bij je in de buurt TS dus aan mij en mijn pup heb je niks.

Precies.

Na een week of negen staan ze vooral feestelijk de kleinste te molesteren. Ik had Zus best nog wat langer dan die negen weken daar willen laten, maar voor haar was het alles behalve leuk. Het gedrag bleef beperkt tot haar omver werpen en overal aan staan schudden. Met moeder die iedere vijf minuten moet komen kijken waarom er weer een ligt te gillen. Toen ze weg was, gingen de heren los op elkaar.
Ik denk dat een pup alleen houden een veel grotere rol speelt in sociale gebrekkigheid. Ik vind het zelfs zielig en onnatuurlijk.
Zus heeft iets later wel een paar wandelafspraken gehad met haar broer, maar alle drie hebben ze niet of nauwelijks interactie met pups gehad.
Met vreemde honden echt fysiek spelen doet Zus sowieso niet en Jaap ook niet meer sinds hij haar heeft.
Sjaak wel, die ziet buitenshuis zijn kans met hondjes van zijn formaat.

Ik ben vooral heel erg blij dat ik zelf fijne volwassen honden heb waar mijn pup mee kan spelen ipv dat ik afhankelijk ben van ontmoetingen met vreemde pups die wel of niet leuk zijn. Ze leren de hondentaal op die manier meer dan prima.
Mensen denken vaak dat socialiseren betekent dat pups lijfelijk contact met vreemde honden moet hebben. Dat is niet zo. Van een afstandje ernaar kijken en een neutrale of positieve indruk opdoen is prima. Daarnaast zoek je dan (voor een solo hond) een paar echt leuke vaste vriendjes en je bent er al.

Spelende kinderen en spelende pups kan je niet met elkaar vergelijken vind ik.

Ik denk dat je heel goed moet weten wat goed is en wat niet.
Spelen met één ander pup kan als ze qua grootte en temperament aan elkaar gewaagd zijn.
En blijven opletten, dus alleen onder toezicht.
Uit elkaar halen als de opwinding te groot wordt.

Ik zie zelf meer in contact met goed gesocialiseerde volwassen honden.

ddwdewaard schreef: ↑17 sep 2021, 08:15 Jong geleerd is oud gedaan...... Als spelen met andere leeftijdsgenootjes geen zin zou hebben waarom laten we mensen kinderen dan wel spelen en niet alleen opgroeien met stabiele volwassenen? Mensen en honden zijn zoogdieren en spelen voor alle jonge dieren is zeer leerzaam en belangrijk en een natuurlijke behoefte. Natuurlijk leren pups van elkaar, samen ontdekken hoe ver je kunt gaan en hoe een andere hond reageert. En natuurlijk laat je een pup ook zo veel mogelijk contact hebben met volwassen stabiele honden. Maar niet alleen..... Het gaat hier eigenlijk om de vraag, hoe belangrijk is spelen voor de ontwikkeling een opgroeiende hond? Heel belangrijk denk ik zelf. Volwassen honden spelen anders dan pups. Ik denk dat honden die niet veel spelen en contact hebben met honden minder sociaal worden dan pupjes die mogen ontdekken en leren, ook met leeftijdgenootjes. En tenslotte, veel volwassen honden willen helemaal niet spelen met een pup en stoppen het spel zo snel mogelijk.

Goede tip om eens op Doggy date te proberen. Ik moet toegeven dat ik dat forum niet ken.

Dat spelen belangrijk is, ben ik volledig met je eens. Zowel voor pups als voor volwassen honden (voor mensen geldt overigens hetzelfde, al is het wel volwassen als de inhoud van het spel wat verandert naarmate je ouder wordt).
Het probleem wat ik ook heb met spelen op een puppycursus, is dat daar de verschillen tussen de pups te groot zijn. Het is niet leuk om (bijvoorbeeld) een Bernerpup van 10 weken te laten spelen met een Franse Bull pupje van eveneens 10 weken. Fysiek zijn de verhoudingen zoek, in basis is het gedrag van beide anders waardoor ze ook niet goed weten wat ze met elkaar aan moeten meestal. Gevolg is een variant "spel" waarbij 1 van beide honden fysiek of mentaal het onderspit delft en dat is voor die hond niet leuk.
Als je dan toch wilt dat ze perse met pups spelen, zoek dan een pup of pups van een vergelijkbare grootte, leeftijd en vergelijkbaar gedrag zodat de verhoudingen meer gelijk zijn. Ik vind bijvoorbeeld spel tussen broertjes en zusjes - ook als de pups het nest al verlaten hebben - wel heel zinvol. In andere gevallen zoek ik liever een sociale, speelse volwassen hond die zich wat beter aanpast op het spel van de pup en waar nodig begrenst.

ranetje schreef: ↑17 sep 2021, 12:04 Spelende kinderen en spelende pups kan je niet met elkaar vergelijken vind ik.

We gooien vooral geen kleuters uit verschillende gezinnen bij elkaar op een veldje in de verwachting dat ze elkaar wel gaan opvoeden zonder dat daar een sturende volwassene op de achtergrond aanwezig is. De kleuterjuf staat altijd op het plein en in de klas om in te grijpen wanneer het veel te wild gaat, om te troosten en om kinderen te helpen ruzies uit te praten. Pups in het nest hebben daarvoor hun moederhond die op een rustige kalme manier veel te druk spel stoppen. Al mijn moederdieren zijn daar goed in.

In een puppy klasje heb je dat niet. De zeldzame goede nagelaten, maar meestal is dat niet zo. Er wordt niet gekeken wat er bij elkaar past, niet of te laat ingegrepen enzovoort. Mensen kunnen hun pup nauwelijks lezen en wat zij denken dat leuk spel is, zijn eigenlijk pups die zomaar wat op elkaar reageren om zich staande te houden in een situatie waar ze niet uit kunnen. Puppen met voornamelijk verliezerservaringen of winnaarservaringen heb je geen plezier gedaan met je speelgroepje.

Denk je nou dat jij degene bent die dat allemaal veel beter kan ga dan gerust je gang. Laat ze in tweetallen spelen en let op leuk spel.
Leuk spel herken je aan losse, wiebelende lijfjes, aan rollen die omdraaien en genoeg pauzes in het spel. Wanneer je twijfelt of het voor 1 pup nog wel leuk is haal ze dan even uit elkaar. Hou de andere pup wat langer vast en wanneer de pup waarvan je dacht dat deze het niet leuk vond weer terug gaat om verder te spelen was er waarschijnlijk niks aan de hand.

Maar mijn pup zomaar tussen 6 of 8 andere pups gooien kies ik niet voor.

Ik ben het helemaal eens met dat spelen op een hondenschool niet ideaal is als je geen controle hebt over welke pups samen mogen.En veel hondenscholen laten pups (om die reden?) helemaal niet meer spelen. Daarom zoek ik juist een manier om hier thuis een of twee andere pups van de zelfde leeftijd en wellicht het zelfde ras type uit te nodigen zodat we zelf als eigenaren kunnen bepalen of het leuk genoeg gaat. Gewoon kijken of het klikt en of er niet te wild gespeeld wordt waarbij een van de honden zich niet prettig voelt of telkens the underdog is. Zo heb ik het met mijn nu driejarige herdershond ook gedaan. En die is super sociaal en geniet van het spelen.

Alle levende wezens vinden spelen leuk. Voor jonge dieren, mensen en ook volwassenen is spelen een levensbehoefte. Je gunt je hond toch een speelmaatje waarvan je merkt dat hij of zij helemaal blij wordt als ze elkaar zien?( Het buur teefje ontsnapt nog al eens uit de tuin om dan snel bij ons aan de poort te gaan staan blaffen of ze mag komen spelen! ) .Dat kan nooit verkeerd zijn. Ik heb ook een drie jarige Chodsky Pes en er komen al regelmatig volwassen, stabiele buurthonden gezellig in onze tuin ravotten. Dus contact met stabiel volwassen honden is al geregeld. Omdat pups anders spelen dan volwassen honden zoek ik dus pup vriendjes voor mijn pup.

Ik heb inmiddels naar de Doggy Date app gekeken, ziet er precies uit wat ik zoek! Ik kende het niet. Je kunt daar speelafspraakjes opzetten met honden waar je qua leeftijd, ras en grote kunt aangeven wat je zoekt in speel - of wandel vriendjes. Geweldig! Zo kun je een beetje proberen te sturen dat de pups van de zelfde grote, en leeftijd zijn. Bedankt voor die tip!

Fijn dat je wat kunt met die app, TS.

Dagmar schreef: ↑17 sep 2021, 10:08Na een week of negen staan ze vooral feestelijk de kleinste te molesteren. Ik had Zus best nog wat langer dan die negen weken daar willen laten, maar voor haar was het alles behalve leuk. Het gedrag bleef beperkt tot haar omver werpen en overal aan staan schudden. Met moeder die iedere vijf minuten moet komen kijken waarom er weer een ligt te gillen. Toen ze weg was, gingen de heren los op elkaar.

Dat is ook niks nee, dan kun je zo'n pup beter in bescherming nemen. Toen zus weg was, ging het toen wel 'gezond' tussen de reutjes?

Dagmar schreef: ↑17 sep 2021, 10:08Ik denk dat een pup alleen houden een veel grotere rol speelt in sociale gebrekkigheid. Ik vind het zelfs zielig en onnatuurlijk.

Ja dat denk ik ook. Ik zou het zelf ook echt niet willen, zeker niet op de leeftijd van 8 weken.