Een Hondenleven

Voor wie niet weet wie Tutu is.. Tutu is in Roemenië sterk vermagerd op straat gevonden. In de shelter was hij doodongelukkig, hij schreeuwde de hele boel bij elkaar en probeerde te ontsnappen. Zijn leeftijd werd daar op tien jaar geschat, dan zou hij nu bijna dertien worden. Twee jaar geleden kwam hij bij ons in de opvang, broodmager en hij stonk als een bunzing. Hij was niet makkelijk met eten, maar dat zijn veel opvangers in het begin niet. Flink wat paté door de gezonde brokjes en erbij blijven, dan komt het altijd wel goed.

Tutu werd snel geadopteerd. Helaas is zijn baasje overleden en inmiddels is hij alweer ruim een jaar hier. Tutu is een meester in het africhten van zijn baasje, zo ook met al zijn rituelen rondom het eten. Ik heb hem op een redelijk regime gekregen. '-Ochtends een bakje gezonde brokjes wat er in de loop van de dag wel in ging. Ik moest er wel altijd even bij komen zitten. In de avond een bakje smuldier wat er zonder problemen in ging.
De laatste maanden is het echter helemaal mis. Ik heb er een tijdje voldoende in gekregen door hem overdag frolicjes te voeren. In de avond een dubbele portie smuldier die wel uit de hand gevoerd moest worden. Het eten veroorzaakt onrust bij Tutu. Na iedere hap loopt hij weg om voor een volgende hap weer terug te komen. Het mooist is als ik achter hem aanloop met z'n smuldier, maar dat wordt me toch een beetje te gek.
Ondertussen krijg ik er bijna niks meer in. Ik kan nu wel overstappen op gerookte kip, een stukje hamburger of gebakken vis (dat wil hij nog wel), maar dat lijkt me niet erg gezond en ik vermoed dat hij dat dan snel ook niet meer wil.

Anderhalf jaar geleden is Tutu zijn gebit volledig gesaneerd. Twee maanden geleden zijn we vanwege het slechte eten met hem bij de dierenarts geweest. Die vond hem kerngezond en heeft ons mirtazepine meegegeven. Daar werd hij alleen maar suf van en hij at geen hap beter. Een week geleden ben ik met Cholodin gestart waar ik nog niks van merk.

Tutu gaat nog steeds erg graag mee wandelen en kan dan heel hard rennen aan de lijn van 15 meter. Ik moet hem voor zichzelf beschermen, want als het aan hem ligt lopen we iedere dag anderhalf uur in het bos. Maar verder is het echt een oude hond. Hij heeft geen symptomen van dementie zoals incontinentie, 's-nachts dwalen etc., maar ik vind hem wel mentaal achteruit gaan.

Hij is bijna twee jaar geleden chemisch gecastreerd. Die is inmiddels uitgewerkt (helaas voor de Markiesjes vereniging is hij niet vruchtbaar). Zou het voor het eten nog uit kunnen maken als ik hem opnieuw chemisch laat castreren? Iemand andere goede ideeën of inzichten?

Hij is oud. Hij kan net zo goed 16+ zijn. Al vreet ie alleen nog cordon bleu met mayo van een taartvorkje.
Ik zou hem dus de komende weken/maanden geven waar hij plezier in heeft en zodra dat minder wordt, stoppen.

Blikvoer wil hij soms een paar happen uit de hand gevoerd. Hij doet geen moeite voor zijn eten, wel geprobeerd met een snuffelmat, maar hij komt niet eens kijken. Verschillende voerplaatsen werkt ook niet.
Hij vond het pas wel erg leuk toen er visite kwam waarmee we buiten zaten. Hij nam zomaar hondensnoepjes en stukjes worst en kaas van de visite aan.

Op basis van wat vond de da hem kerngezond?

Dagmar schreef: ↑16 aug 2022, 12:56 Hij is oud. Hij kan net zo goed 16+ zijn. Al vreet ie alleen nog cordon bleu met mayo van een taartvorkje.
Ik zou hem dus de komende weken/maanden geven waar hij plezier in heeft en zodra dat minder wordt, stoppen.

Waarschijnlijk heb je gelijk, maar ik hoop zo dat we er na een rotleven in Roemenië toch nog een jaartje aan kunnen plakken... Maar als hij nu niet heel snel beter gaat eten wordt het inderdaad de zalm en Franse kaas..
Onze andere oude honden die op het einde liepen kregen fysieke ongemakken. Dit verloop ken ik helemaal niet.

Inge O schreef: ↑16 aug 2022, 13:03 Op basis van wat vond de da hem kerngezond?

Lichamelijk onderzoek, hart, longen enz. We hebben overlegd of bloed afnemen zinvol zou kunnen zijn, maar daar verwachtte ze eigenlijk niets van.

Mijn dochter heeft Tutu afgelopen weekend meegenomen naar een vriendin die dierenarts is. Ze heeft hem niet onderzocht ofzo, maar ze zei wel 'Ik hoop dat je moeder zich realiseert dat hij niet zo lang meer heeft.' Qua eten vond zij het vooral aangeleerd gedrag.

En eten aanbieden, 10 minuten laten staan en weer weghalen, dat consequent doen?
Dat hielp bij Quinta iig, ben er altijd wel bij in de keuken wat dingetjes doen.
Je zou zeggen dat hij toch een keer honger krijgt.

Of brokjes gebruiken als beloning tijdens wandelen of oefeningetjes doen in huis.

Johnny Jones schreef: ↑16 aug 2022, 13:06

Inge O schreef: ↑16 aug 2022, 13:03 Op basis van wat vond de da hem kerngezond?

Lichamelijk onderzoek, hart, longen enz. We hebben overlegd of bloed afnemen zinvol zou kunnen zijn, maar daar verwachtte ze eigenlijk niets van.

Mijn dochter heeft Tutu afgelopen weekend meegenomen naar een vriendin die dierenarts is. Ze heeft hem niet onderzocht ofzo, maar ze zei wel 'Ik hoop dat je moeder zich realiseert dat hij niet zo lang meer heeft.' Qua eten vond zij het vooral aangeleerd gedrag.

Vind ik héél vreemd voor een da. Ja, natuurlijk maak je er geen jongeling meer van, maar het eerste wat je bij een ouwe hongerstaker toch wil weten of dat de nieren nog naar behoren werken.

Zolang ik hem ken heeft hij nooit normaal gegeten, hoewel niet normaal ging het een tijd redelijk. Een voorbeeld.. een paar maanden geleden kom ik uit mijn werk en mijn man zegt 'Tutu wil niks eten'. Ik pak Tutu op, zet hem naast mij aan tafel, bakje brokjes op de tafel en hij eet achter elkaar zijn bakje leeg.
Ik heb daar nog een filmpje van, die zal ik eens uploaden.

Misschien dat het prettiger voor hem is om zo rechtop/hoog te eten?

Ik zou zeker een bloedonderzoek willen, falende nieren of lever kunnen toch een sterk verminderde eetlust geven.

Tutu als we naar het bos gaan. Tutu loopt voorop, die zwarte erachter is Digger. Dit was vorige week.



Ik kan eens bellen met mijn dierenarts over die nierfunctie. Tutu heeft geen stress bij de dierenarts en bloedprikken is een kleine moeite.

Zo op het filmpje vind ik hem ook te fit en vrolijk om al te denken aan een naderend einde. Bloedonderzoek zou ik zeker doen. Het is zo makkelijk en zegt zoveel.
Aangeleerd gedrag zou kunnen. Ik zit met Alfil net hetzelfde. Hij vindt zijn nieuwe brokken en blik niet geweldig (maar zijn poep is wel weer goed) en nu heeft hij dus aangewend om uit de hand te eten. Allerlei rituelen erbij: met zijn kop schudden, spelbuiging, bijna aanpakken, toch maar niet, dan toch maar wel enz. Hij is nu bij de opvang en eet wel gewoon (daar zijn ze met zo'n 8 honden). En als ik een pak gehakt of kip opentrek, staat hij ook binnen 1 seconde naast me

Jip wilde op het laatst ook gevoerd worden of hoger eten. Hij ging slechter zien of kon geen diepte meer zien dacht ik ? Maar het vreemde is dat Bertus nu op precies dezelfde plek ook niet wil eten

Smoushond schreef: ↑16 aug 2022, 13:48 Jip wilde op het laatst ook gevoerd worden of hoger eten. Hij ging slechter zien of kon geen diepte meer zien dacht ik ? Maar het vreemde is dat Bertus nu op precies dezelfde plek ook niet wil eten

Dat vind ik een interessante. Is het te testen of ze goed diepte zien?

Ander voerbak, plastic ipv metaal, plat ipv diep.
Of misschien in de 10 minuten dat zijn voer er staat de ruimte beperken zodat hij er niet weg kan.
De brokken in een snuffelmat helpt hier soms.

Is kvv geprobeerd? En dan vooral verschillende merken /smaken?

Suzanne

Mijn Sem is ook een slechte eter.
Maar dat is meer omdat hij dus blind is en een hersenbeschadiging heeft.
Ik voer hem dus wel uit de hand want hij wil alleen maar hapklare stukjes.
Nooit uit een bak want hij schrikt als hij met zijn neus tegen de zijkant stoot, nooit van een schoteltje of iets anders want hij schrikt als hij ertegen aan stoot en het beweegt.
Er zijn dagen dat hij het wel van de grond eet maar dan moet ik zorgen dat de andere honden erbij staan maar niets pakken want hij eet héél traag.
Kvv altijd vanuit de hand en in kleine stukjes want anders verslikt hij zich en daarna wil hij helemaal niets meer.
Hij is gecastreerd maar altijd schraal, krijg er niet meer bij op.
En hij is bijna 3 jaar maar als ik voor hem kuipjes paté en slagroom van een lepel moet voeren dan doe ik dat ook, zelfs als ik daarvoor achter hem aan moet lopen

Maar ontopic, ik weet niet waar het aan ligt.
Pakt hij een plakje boterhamworst of zo wel aan?

Ik zou ook gaan voor eerst een bloedonderzoek. Niet alleen de nieren, maar zo uitgebreid mogelijk heeft altijd mijn voorkeur. Bij Jet is laatst het geriatrisch profiel ingezet, dat is een erg uitgebreid bloedonderzoek.

Zorro (mijn vorige hond) ging op het laatst ook wat minder vlot eten. En ik had aanvankelijk nog niet door dat het "op het laatst" was. Tot ik hem toch maar eens liet nakijken omdat hij wel wat snel moe werd, en toen bleek zijn lever nauwelijks nog te werken dus hij was gewoon aan zijn eind. Hij is 13 geworden.
Een paar dagen voor de diagnose stond ik nog geïrriteerd te zijn omdat hij zo stond te teuten met zijn eten. Maar hij was gewoon op.

Ik wens je wijsheid en rust toe, om te doen wat voor Tutu het beste is. Laat eerst inderdaad maar eens een bloedonderzoek doen.

Vergeten erbij te zetten.
Ik heb bij Sem ook een volledig bloedonderzoek laten doen.
Hij heeft een auto imuunziekte en nog een aantal waardes waren niet optimaal.
Het was alleen twijfel of zijn slechte eten daar vandaan komt.
Ik zou dus ook eerst een uitgebreid bloedonderzoek laten doen bij Tutu.

Nikki schreef: ↑16 aug 2022, 15:39 Ik zou ook gaan voor eerst een bloedonderzoek. Niet alleen de nieren, maar zo uitgebreid mogelijk heeft altijd mijn voorkeur. Bij Jet is laatst het geriatrisch profiel ingezet, dat is een erg uitgebreid bloedonderzoek.

Ja zou ik ook doen, helemaal gezien zijn leeftijd en dat het nog niet eerder is gedaan. Er kan zeker wel een medische oorzaak zijn voor zijn slechte eten en sommige dingen kan je uit een uitgebreid bloedonderzoek terugzien. Dat lijkt me veel nuttiger om eerst te doen om één en ander uit te sluiten dan met allerlei tips en truuks aan de slag.

Ook ik zou voor bloedonderzoek gaan, zeker als je zegt dat hij toch geen stress bij de da heeft.
Wat bij Shib, absurd slechte eter, de laatste jaren werkte was kvv drogen/slagroom bij het eten/spelletjes spelen/kleinere porties (in willekeurige volgorde)

Dagmar schreef: ↑16 aug 2022, 12:56 Hij is oud. Hij kan net zo goed 16+ zijn. Al vreet ie alleen nog cordon bleu met mayo van een taartvorkje.
Ik zou hem dus de komende weken/maanden geven waar hij plezier in heeft en zodra dat minder wordt, stoppen.

Idem.
Een alternatief is dat je hem gewoon een dag niets geeft en hem dan in een stille kamer alleen laat met eten dat er al staat.
Lekker geurig vlees dat zacht is.
Zelf helemaal buiten beeld blijven. Zelfs achteraf.

Voor iets er tussenin en dat varieert is hij waarschijnlijk te ver heen. Dat snappen oude hondjes al een hele tijd niet meer.

Mijn oude Sherlock at ook ineens heel erg slecht.

Hij krijgt nu eten in zijn bench, rodi worst in kleine dobbelsteentjes gesneden en zonder enige aandacht van ons er rond.
Gewoon Sher plus bakje eten in de bench, wij en alle andere honden uit die kamer en na een kwartier deurtje open en sinds de rodi worst is het bakje altijd leeg.