Een Hondenleven

Heb vandaag middels spiegel beseft wat je soms onbewust doet.
Een "af" oefening. In principe kent ze die, maar op cursus deed ze het niet, en ik moet zeggen dat ik het ook anders deed omdat er zo verwacht wordt dat je het met voerbeloning aanleert
We moeten eerst naam van hond zeggen (iets wat mij ook niet écht bekend is, in africhting is dit veelal juist iets wat je niet mag/moet doen jaren geleden althans)
Glory af.. Af, Af.... AF... zucht. (ze ging niet af)

Haalt de trainer een jongetje erbij, of hij de tafel van 5 kent. Ja die kende hij. Wil je die dan opzeggen? Ja dat wilde hij, en telkens als hij begon stelde de trainer weer dezelfde vraag aan de jongen, om de tafel van 5 op te zeggen. Waarop dat ventje stopte en weer opnieuw begon.
Nou dat kwartje viel rap bij mij

"Snap je me?" vroeg de trainer.
Ik beaamde het en mijn hemel... ook deels omdat ik wist dat Glory Af al kende was het Glory "af" 3 seconden wachten en plop. Af lag ze heel braaf en vol verwachting voor de beloning, voer en woord.

Klinkt zo normaal voor veel mensen, maar ik ben zelf ook soms wat te ongeduldig, en mijn vriend ook dus het was zo ontzettend herkenbaar.

====
En een andere oefening die ik echt nog niet kende, maar dat ik dacht... hoe dan.. en ook zeker wel nut van inzag en na de cursus ook direct met Chara en Aki heb gedaan, en mijn vriend laten zien.
"niet doen" of geef het een naam ik had er vroeger vies voor maar op andere manier aangeleerd, leave it is ook zo'n gekoppeld woord wat je kunt gebruiken.

Voer in beide handen en in eerste instantie dat laten pakken uit beide handen, daarna als een hond gericht op een hand met voertje gaat die hand dicht doen en "niet doen" zeggen, op moment dat ze die hand dan met rust laten belonen met het voertje wat je in de andere hand hebt.
Ik stond echt verbaasd hoe rap dat werd begrepen. En ook bij heel kort met Chara die écht vreetziek is, was dat ook rap door en dan had ik de moeilijkheidsgraad wat niet de bedoeling was, maar ik had Chara, Glory en Aki op en rij voor me... niet ideaal maar gut.. ze snapten ook gewoon dat als ik benoemde voor wie de oefening was dat het per hond was, ook weer knap maar uiteraard niet de bedoeling.
Maar deze oefening is dan dus wel uitbouwend om straks buiten ipv NEE, rustig Niet doen te zeggen.., en echt het werkte nu al binnen een paar minuten.
**

blondie schreef: ↑20 aug 2022, 22:44
We moeten eerst naam van hond zeggen (iets wat mij ook niet écht bekend is, in africhting is dit veelal juist iets wat je niet mag/moet doen jaren geleden althans)
Glory af.. Af, Af.... AF... zucht. (ze ging niet af)

Daar zou ik dan een beetje de kriebels van krijgen. Het maakt niet uit hoe je het noemt, maar je "moet"wel eerst de naam van de hond zeggen. Toen Mo pup was deed ik dat trouwens ook wel vaker, eerst aandacht, dan het commando.
Maar elke hond en ook mens is anders, als het zonder naam noemen beter gaat, dan toch zonder? Ik volg dat "moeten"geregel niet altijd zo.

Ik heb daar ook van geleerd, maar bij Glory werkt het wel voor nu, en straks wordt dat weer afgebouwd idem met voerbeloning, dus ik heb wel vertrouwen in deze man waar ik nu bij op cursus ben.
Hij merkte diverse dingen op, bij Glory maar ook bij een andere pup bij een bepaalde oefening.
Gedrag, aanvoelen of een hond ok bleef bij hem of toch het te spannend vond en dat vind ik echt heel fijn om te ervaren.

En moeten.. tsja.. als het werkt en toegevoegde waarde heeft vind ik het ok. Weet van mezelf inmiddels ook wel wat ik meeneem aan tips en welke dingen gezegd worden en ik wel in achterhoofd houd maar die ik wat kritischer beoordeel.

Bij mijn eerste hond vonden mensen op agility bijvoorbeeld ook dat ik naam van hond moest noemen, dan wat verlangen en dan uitbundig belonen. Ze vonden mij te kort door de bocht en ik noemde de hond niet bij zijn naam, en ik vond dat ook niet nodig... hij kende immers de commando's en was toch al alert op mij.
Toen deed ik het dus wel en dat escaleerde op een bepaald moment, het te vriendelijk en jolig doen maakte die hond helemaal hyper. En toen ik viel hing hij niet al te vriendelijk boven mij en heb ik hem echt zijwaarts van me af moeten bonjouren. Daarna waren ze het wel met me eens dat we het op onze manier gingen doen en hadden we lol maar binnen kaders.

Maar goed, dat was een hond 38 kilo en reeds vier jaar oud. Glory moet nog een jaar worden en ik leer, en ik heb echt al in 2 lessen stof tot nadenken gehad. En dit is een cursus die echt op baas en hond gericht is, het dollen tussen pups of andere honden onderling is geen onderdeel, en dat vind ik alleen maar fijn en prettig.

Wat fijn dat je een cursus hebt gevonden die zo goed voelt en echt bij jullie past, blondie! Dat is goud waard.

Soms worden er ook wel dingen verzonnen, denk ik, of ik ben een koppig wijf dat kan ook natuurlijk.
Met mantrailen nam eens een dame de uurtjes daar over en kreeg ik kritiek op hoe ik mn lijn vasthield.
"Oke, waarom moet het anders dan?"
"Ja, zo heb ik het op de cursus geleerd "
"oke, maar welk nut heeft dat dan? "
"Ja, ik weet niet maar zo doet iedereen het, anders stoor je je hond"
"Oke, loop even mn rondje mee en zie of ik ergens mn hond stoor "

En nee, ik stoorde haar niet, maar t moest anders.
Weet je wat? Ik trail lekker, hond doet t prima, daar gaat t om toch.

en dag ermee, en ik blijf koppig mn ding doen.

prima toch.
Ik was "stramien" van IPO en IGP gewend jaren geleden en dat zit nog in mijn hoofd eerlijk gezegd bij bepaalde oefeningen, en ben daar wat coulanter in geworden, maar ben me er wel bewust van en dat zei ik mijn vriend vandaag ook dat als ik zou trainen voor examens, dat het heel anders is dan tevreden zijn met ok luisteren voor de standaard basisdingen van gehoorzaamheid.

Maar goed dat is niet aan de orde, en ik denk ook zeker niet dat de man waar ik nu train dit zou toejuichen.

Maar ik vind het gewoon erg prettig dat ik nu dingen leer en ervaar waar ik nooit eerder bij heb stilgestaan, en of ik nu haar naam moet noemen of niet dat boeit me niet zo.
Ik merk dat ze binnen een paar minuten heel ander gedrag laat zien, en dat ze leert. En dat ik het wat later in huis bij Chara toepas en idem.

En ik ben ook best koppig, en de vraag van de meneer trainer nu wederom na tweede training.. "heb je er wat aan gehad?" doet mij sterk vermoeden dat hij donders goed doorhad dat ik er sceptisch tegenover stond.
En daar moet ik alleen maar om lachen, zeker omdat ik inderdaad kan beamen dat ik ineens dingen doorkreeg die ik niet goed doorhad, en belangrijker nog dat ik zie dat het wel uitwerking had.

_Tiny_ schreef: ↑20 aug 2022, 23:56 Wat fijn dat je een cursus hebt gevonden die zo goed voelt en echt bij jullie past, blondie! Dat is goud waard.

Niet alleen voor mij of alleen voor Glory, mijn vriend heb ik direct ook wat dingen meegegeven een hij wil het graag weten wat we hebben gedaan dus het is niet blabla van mij uit richting hem. Het is ook gewoon enorm toepasbaar op alle honden.
Ik vond het ook zo knap dat Chara het ook direct doorhad het "niet doen". ongelofelijk gewoon voor met name zij die echt behoorlijk op eten is gericht.

Mo-yi schreef: ↑20 aug 2022, 23:57 Soms worden er ook wel dingen verzonnen, denk ik, of ik ben een koppig wijf dat kan ook natuurlijk.
Met mantrailen nam eens een dame de uurtjes daar over en kreeg ik kritiek op hoe ik mn lijn vasthield.
"Oke, waarom moet het anders dan?"
"Ja, zo heb ik het op de cursus geleerd "
"oke, maar welk nut heeft dat dan? "
"Ja, ik weet niet maar zo doet iedereen het, anders stoor je je hond"
"Oke, loop even mn rondje mee en zie of ik ergens mn hond stoor "

En nee, ik stoorde haar niet, maar t moest anders.
Weet je wat? Ik trail lekker, hond doet t prima, daar gaat t om toch.

en dag ermee, en ik blijf koppig mn ding doen.

Ik kom twee keer per week op een manege. Breek me de bek niet open over "zo doen we dat altijd". Mijn jongste dochter stapt soms rechts op en af. Instructrice meteen commentaar dat dat niet zo hoorde. Ik stond erbij dus ik vroeg haar waarom iedereen altijd links moet opstappen. Geen enkel argument. Ik kon haar prima uitleggen dat het heel logisch was in een tijd waarin vooral ridders paardreden. En omdat de meeste mensen rechtshandig zijn en dus hun zwaard langs hun linkerbeen dragen, was het toen handig om links op te stijgen. Hoefde je dat zwaard niet over het paard te zwaaien. Tegenwoordig vragen er van onze paarden dat ze recht gericht zijn en linksom hetzelfde kunnen als rechtsom. En dat geldt dan niet voor ruiters?
De instructrice heeft nooit meer commentaar gehad.

Mooi
Een andere blik kan zo waardevol zijn voor ingesleten dingen waar je zelf niet altijd meer bij stilstaat, of gewoon een andere aanpak of insteek die je zelf nog niet had bedacht, een reactie van de hond die je anders interpreteert, onhandige timing of onbewuste lichaamstaal waardoor de hond iets anders doet dan je verwacht. Als je daar als cursist tenminste voor openstaat, en zo te lezen is dat bij jou zeker het geval. Een beetje kritisch zijn en vragen naar het waarom moet dan ook kunnen.
Fijn dat je er veel aan hebt en zo te lezen hebben Glory en jij het daar naar jullie zin

Wel of niet de naam noemen is iets dat volgens mij overal weer anders wordt gedaan. Ik doe het altijd wel, omdat ik het bij meerdere honden handig vind als de hond weet tegen wie ik het heb. Zodat ze bijvoorbeeld ook één voor één rustig de auto uit gaan bij het noemen van hun naam en één voor één achter een speeltje aan kunnen gaan terwijl de rest wacht. Als ik geen naam zeg of ik zeg 'jongens!', dan geldt het commando voor allemaal - dat gebruik ik eigenlijk alleen bij hier, wachten en blijf wel eens in groepsverband.
Bij mijn laatste cursus met Fayah vond de instructrice het opvallend dat ik bij elk commando eerst de naam van de hond zeg, maar toen ik uitlegde waarom, vond zij dat ook een heel goede reden.

Pendrag schreef: ↑21 aug 2022, 01:39

Mo-yi schreef: ↑20 aug 2022, 23:57 Soms worden er ook wel dingen verzonnen, denk ik, of ik ben een koppig wijf dat kan ook natuurlijk.
Met mantrailen nam eens een dame de uurtjes daar over en kreeg ik kritiek op hoe ik mn lijn vasthield.
"Oke, waarom moet het anders dan?"
"Ja, zo heb ik het op de cursus geleerd "
"oke, maar welk nut heeft dat dan? "
"Ja, ik weet niet maar zo doet iedereen het, anders stoor je je hond"
"Oke, loop even mn rondje mee en zie of ik ergens mn hond stoor "

En nee, ik stoorde haar niet, maar t moest anders.
Weet je wat? Ik trail lekker, hond doet t prima, daar gaat t om toch.

en dag ermee, en ik blijf koppig mn ding doen.

Ik kom twee keer per week op een manege. Breek me de bek niet open over "zo doen we dat altijd". Mijn jongste dochter stapt soms rechts op en af. Instructrice meteen commentaar dat dat niet zo hoorde. Ik stond erbij dus ik vroeg haar waarom iedereen altijd links moet opstappen. Geen enkel argument. Ik kon haar prima uitleggen dat het heel logisch was in een tijd waarin vooral ridders paardreden. En omdat de meeste mensen rechtshandig zijn en dus hun zwaard langs hun linkerbeen dragen, was het toen handig om links op te stijgen. Hoefde je dat zwaard niet over het paard te zwaaien. Tegenwoordig vragen er van onze paarden dat ze recht gericht zijn en linksom hetzelfde kunnen als rechtsom. En dat geldt dan niet voor ruiters?
De instructrice heeft nooit meer commentaar gehad.

Het is juist beter om beide kanten op te stappen en af te wisselen ivm gewicht..of nog beter met trapje.
Ik stap ook nog op vanaf de grond en heb mn paard het ook geleerd dat ik beide kanten kan opstappen. Al moet ik zeggen dat ik het vooral mezelf moest aanleren want t is best raar als je het voor jezelf ineens om moet draaien

Ik zeg meestal ook eerst de naam vóór een bevel, hier thuis natuurlijk om dezelfde reden als Diana : ik heb er vijf, dus tja.
Maar ook op training met één hond doe ik het, gewoon omdat je zo de aandacht van de hond al vraagt en hem erop attent maakt dat er nog iets zal gvraagd worden.

Mo-yi schreef: ↑20 aug 2022, 23:57 Soms worden er ook wel dingen verzonnen, denk ik, of ik ben een koppig wijf dat kan ook natuurlijk.
Met mantrailen nam eens een dame de uurtjes daar over en kreeg ik kritiek op hoe ik mn lijn vasthield.
"Oke, waarom moet het anders dan?"
"Ja, zo heb ik het op de cursus geleerd "
"oke, maar welk nut heeft dat dan? "
"Ja, ik weet niet maar zo doet iedereen het, anders stoor je je hond"
"Oke, loop even mn rondje mee en zie of ik ergens mn hond stoor "

En nee, ik stoorde haar niet, maar t moest anders.
Weet je wat? Ik trail lekker, hond doet t prima, daar gaat t om toch.

en dag ermee, en ik blijf koppig mn ding doen.

ik moet er een beetje om glimlachen omdat idd bij mantrailen daar nog wel 's de druk op wil liggen.. het vasthouden van de lijn.
Ik merk dat ik het per hond anders doe.
En soms train ik in de vakantie ergens eenmalig waarbij ik dan een andere aanwijzing krijg dan dat ik gewend ben te doen. Als het verhaaltje erbij wat mij betreft "klopt" ben ik niet te beroerd om dat uit te proberen en soms... soms werkt iets idd toch beter.
Maar het argument "zo heb ik het geleerd" .. eh.. nee
Het argument: "ik heb geleerd en ervaren dat het handiger is omdat...." wil ik probleemloos uitproberen.

Lijnvoering, het opbossen, terughalen, over de lijn stappen, over kunnen pakken bij een boom... dat is wel belangrijk maar ook daar moet iedereen zijn eigen weg een beetje mee zoeken. De hond niet hinderen en zelf ook geen last hebben van de lijn is wel belangrijk

Suzanne

~Suzanne~ schreef: ↑21 aug 2022, 10:34

Mo-yi schreef: ↑20 aug 2022, 23:57 Soms worden er ook wel dingen verzonnen, denk ik, of ik ben een koppig wijf dat kan ook natuurlijk.
Met mantrailen nam eens een dame de uurtjes daar over en kreeg ik kritiek op hoe ik mn lijn vasthield.
"Oke, waarom moet het anders dan?"
"Ja, zo heb ik het op de cursus geleerd "
"oke, maar welk nut heeft dat dan? "
"Ja, ik weet niet maar zo doet iedereen het, anders stoor je je hond"
"Oke, loop even mn rondje mee en zie of ik ergens mn hond stoor "

En nee, ik stoorde haar niet, maar t moest anders.
Weet je wat? Ik trail lekker, hond doet t prima, daar gaat t om toch.

en dag ermee, en ik blijf koppig mn ding doen.

ik moet er een beetje om glimlachen omdat idd bij mantrailen daar nog wel 's de druk op wil liggen.. het vasthouden van de lijn.
Ik merk dat ik het per hond anders doe.
En soms train ik in de vakantie ergens eenmalig waarbij ik dan een andere aanwijzing krijg dan dat ik gewend ben te doen. Als het verhaaltje erbij wat mij betreft "klopt" ben ik niet te beroerd om dat uit te proberen en soms... soms werkt iets idd toch beter.
Maar het argument "zo heb ik het geleerd" .. eh.. nee
Het argument: "ik heb geleerd en ervaren dat het handiger is omdat...." wil ik probleemloos uitproberen.

Lijnvoering, het opbossen, terughalen, over de lijn stappen, over kunnen pakken bij een boom... dat is wel belangrijk maar ook daar moet iedereen zijn eigen weg een beetje mee zoeken. De hond niet hinderen en zelf ook geen last hebben van de lijn is wel belangrijk

Suzanne

Precies. Ik vind het juist interessant allemaal en wil graag leren, daarbij stel ik wel veel de vraag "waarom?"
Voor mij was de uitleg inhoudsloos..we kunnen ook met zn allen perse een rood vestje aantrekken, dan vinden we de persoon vast gemakkelijker..ik bedoel het is leuk bedacht, maar heeft het een meerwaarde?
Ik loop al mn wandelingen met lange lijn, en ik heb dat met twee handen vast en rol continue mee in en uit. Bewerkelijk, maar zo heb ik het graag. En mn "inhaal"hand heb ik de lijn op een bepaalde manier door mn vingers ( als teugels )..omdat dat voor mij heel natuurlijk aanvoelt en zo voel ik ook d emeeste reacties en kan ik summier aanvoelen en eventueel heb ik direct een goede "handrem", maar ik houdt die wel altijd heel losjes. Ik hinder dus niks, juist niet zelfs.
De manier die ze willen zien, is a) lijn met 1 hand vast en de rest van je lijn achter je los over de grond, en b) de lijn ligt "andersom"in je hand.
Helemaal leuk, maar ik zie de meerwaarde er niet van. Daarmee ga ik Mo-yi ook teveel storen. Ik heb het geprobeerd en ze hebben meegelopen en gekeken, en uiteindelijk dacht ik; ja heee t is goed, als we hierover gaan bakkeleien.. ze speurt, ik stoor haar niks, en we vinden de persoon, dat is waar t voor mij om draait.
Ik merk het in de paardenwereld en sowieso wanneer er lessen worden gegeven dat de kern vanalles super leuk is, en er omheen wordt nogal wat "verzonnen"lijkt wel, om het wat op te leuken.

Mo-yi schreef: ↑21 aug 2022, 10:44 en uiteindelijk dacht ik; ja heee t is goed, als we hierover gaan bakkeleien.. ze speurt, ik stoor haar niks, en we vinden de persoon, dat is waar t voor mij om draait.
Ik merk het in de paardenwereld en sowieso wanneer er lessen worden gegeven dat de kern vanalles super leuk is, en er omheen wordt nogal wat "verzonnen"lijkt wel, om het wat op te leuken.

Ik kan daar ook echt niks mee, en vaak is het opleuken nog niet eens de reden maar het etaleren van hun eigen vermeende kennis.

Inge O schreef: ↑21 aug 2022, 11:05

Mo-yi schreef: ↑21 aug 2022, 10:44 en uiteindelijk dacht ik; ja heee t is goed, als we hierover gaan bakkeleien.. ze speurt, ik stoor haar niks, en we vinden de persoon, dat is waar t voor mij om draait.
Ik merk het in de paardenwereld en sowieso wanneer er lessen worden gegeven dat de kern vanalles super leuk is, en er omheen wordt nogal wat "verzonnen"lijkt wel, om het wat op te leuken.

Ik kan daar ook echt niks mee, en vaak is het opleuken nog niet eens de reden maar het etaleren van hun eigen vermeende kennis.

Ja, wij doen t voor onze lol, en we leren weer bij. Bij dat mantrailen heb ik veel meer subtiele signalen van haar lichaamstaal geleerd bv, en zij vindt het leuk om samen zo op pad te zijn. Doel bereikt voor ons en zo kunnen we een tijd daarmee bezig zijn. Ik ben niet meer zo streberig dat alle puntjes op de "i"moeten, tenzij we echt ergens voor gaan met wedstrijden zou dat zo zijn misschien, maar behoud de kern van wat het is; mantrailen, en dat kan ook gewoon goed zijn. Ik vind het leuker om de trails moeilijker te maken.
We hadden eens een trail gelopen door twee mensen, alletwee ook op dezelfde plek verstopt, en Mo kreeg van 1 persoon de geur mee..en warempel ze vond ze en ging bij degene zitten van welke ze de geur had. Man, daar teer ik nu nog op zo leuk is dat. Dan maakt het geen drol uit hoe je jasje erbij hangt of dat je petje wel recht zit.

Het "jongetje van 5" is een herkenbaar verhaal van Facebook.
En ja dat klopt aardig ...... soms.

In dit geval was je inderdaad wel wat ongeduldig.
En denk er om hé?
Wat ze thuis heeft geleerd kan plaatsgebonden zijn.
Dus een commando op het trainingsveld kan daardoor voor haar volkomen nieuw zijn, terwijl ze thuis exact weet wat je er mee bedoelt.

Ik heb het op de 'ouderwetse manier van jaren geleden' (zoals je het zo mooi noemt) geleerd. Dus: 1 x af zeggen, geen naam erbij want een hond moet aandacht hebben voor de baas en ook meteen af en niet 3 seconden later.

Bij de titel dacht ik trouwens dat je letterlijk een spiegel voorhouden zou bedoelen: met je rug naar de hond toe om via een spiegel te controleren of hij/zij dan ook netjes gaat liggen.
Reageren op de stem en niet op je lichaamstaal.