Een Hondenleven

Hoi Martijn!

Hi!

Hoi!

Hallo!
Kun je niet gewoon weer Cleva heten of desnoods Martijn? Dit bekt niet. Niet dat de mijne dat wel doet, maar toch.

Misschien heb ik iets gemist hoor, maar ik mis Hein?

Hallo, Martijn.

Neee jij heet Cleva! *paniek* Al die veranderingen, pff..

Inge schreef: ↑13 sep 2021, 14:22 Misschien heb ik iets gemist hoor, maar ik mis Hein?

Die woont nu als ik het me goed herinner bij de ouders van Martijn, lekker van zijn pensioen genieten zonder dat jonge windhondengeweld.

Elian schreef: ↑13 sep 2021, 22:06 Neee jij heet Cleva! *paniek* Al die veranderingen, pff..

Inge schreef: ↑13 sep 2021, 14:22 Misschien heb ik iets gemist hoor, maar ik mis Hein?

Die woont nu als ik het me goed herinner bij de ouders van Martijn, lekker van zijn pensioen genieten zonder dat jonge windhondengeweld.

Klopt.

Mira zag Hein niet meer zitten toen de pups er waren. Hormonaal geweld.
Dat had ik best nog kunnen inregelen maar mijn ouders wilden ook heel graag een hond en waren ook aan een andere hond begonnen maar dat pakte niet goed uit. Dit was hun laatste kans en voor heintje is het echt een gouden plek. Alle aandacht voor zichzelf (en dat vindt hij heel belangrijk want hij staat er op om gezien te worden) en hele dagen keutelen in de enorme tuin. En dan dagelijks een ommetje door de polder.

Ik kan hem dat niet bieden en ik gun het hem toch.
Bij mij zou hij mee moeten naar het werk met Echo en Mira en dat past hem gewoon niet.

Mijn moeder gaat regelmatig zitten janken van "Dankjewel! Je weet niet wat Heintje voor ons betekent!"
Wat ga ik doen dan? Hem weer meenemen?

Dus dan gaat Hein met mijn moeder met haar steunzolen en orthopedische schoenen en knalrode jas wandelen. Of bij mijn vader in de werkplaats liggen luisteren naar het zoveeslte decoupeerzaagproject.
Ik heb geen verbeterpunten.
Het is gewoon een match waar iedereen blij van wordt.

Fijn dat Hein nu bij je ouders zit. Nu heeft hij alle aandacht voor zichzelf.

Fijn dat hij zo op zijn plekje zit