Een Hondenleven

Wij lagen deze zomer met onze boot vlakbij een woonhuis.
Nou komen we daar al zo lang dat we de bewoner kennen en gaan er dan ook regelmatig op visite.
Het was deze zomer vrij warm en we hebben ook veel vlakbij de boot op de wal gezeten.
Peer los want die blijft toch in de buurt van ons.
Toch was ik op een goed moment Peer kwijt.
Heb ik even niet op zitten letten; heeft meneer besloten om ongemerkt de kuierlatten te nemen.
Ik roepen....geen Peer. Zoeken....en nogmaals en wat dwingender roepen.........geen Peer.
Dat was uiterst verontrustend. Peer komt altijd als ik brul dat ie komen moet.
Ik in paniek. Ik zag in gedachten al een Peerelijf in het water drijven of platgereden op de weg vlakbij
Hoor ik de "buurvrouw" roepen "Peer is hier".
Is hij onder haar hek door gekropen en naar het prieel gegaan.
Ligt meneer daar lekker op een luie ligstoel te tukken.

Oohhh als ik toen behang en plaksel bij de hand gehad zou hebben.........

Hebben jullie ook wel eens gewenst dat je behang en plaksel voor het grijpen had voor een dergelijke streek van je hond ?
Wil je dat dan vertellen ?

Ik was bezig Pepper te leren te komen als ik roep. Ik gebruik het woord “kom”. En dat ging heel goed.
Totdat we oo een stuk gras waren en ze heel ver weg een kat zag. Die kat was echt heel veel weg anders had ik naar niet los gehad. Ik riep en riep.
Ik kreeg alshetware een middelvinger en ze ging. Ze moest ook nog een weg over.

Het gezellig samen buiten zijn was voorbij.