Een Hondenleven

Ik weet het, al lang niets meer gepost, maar nu toch een vraag over Dana.
Dana is inmiddels 11 jaar en gaat zich de laatste tijd steeds vreemder gedragen.

Het meeste wat opvalt is dat ze gaat slopen. Ook als ik alleen even de kinderen naar school breng of even in mijn lunchpauze een broodje haal bij de bakker (max 15 minuten weg). Ze heeft haar hele leven "amper" gesloopt, her en der heeft ze wel eens wat gesloopt maar dat is in de afgelopen 11 jaar op 2 handen te tellen.
Ze gaat dingen pakken waar onze geur aan zit, gister vond ik afgelebberde sokken in haar mand. Vanmorgen lag 1 van mijn sloffen bij haar in de mand... Ze heeft de gehoorapparaten van mijn man gesloopt en ook zijn schoenen.
Daarnaast wil ze obsessief aandacht. Ik werk inmiddels al weer 2 jaar thuis (1x per week naar kantoor, maar dan zijn ze of thuis met oppas vanwege de kinderen of ze zijn bij mijn ouders) en de deur staat beneden open. Ze kunnen dus kiezen waar ze liggen. Dat mag dus ook gewoon bij mij zijn.
Daar gaat ze strak naar me zitten staren en haar kop op mijn schoot leggen.
Ze heeft ook al een aantal keer midden in de woonkamer gestaan met zo'n blik van wat doe ik hier...

Verder is ze extreem druk naar Dino, als een puppie vliegt ze hem aan om te spelen en gek te doen. Om vervolgens weer helemaal uitgeput ergens te gaan liggen slapen...

Ik weet niet zo goed wat ik hier mee aan moet... waarom heeft ineens verlatingsangst? en gaat ze ineens dingen slopen? We zijn ontzettend veel thuis en ze zijn dus amper alleen.

Kan best dementie zijn hoor.
Ik zou haar wat structuur bieden. Dus niet de hele dag mogen kiezen waar ze gaat of staat maar ook verplichte rusttijden in een mand of bench, en dan met het T shirt erbij dat je de hele nacht gedragen hebt.

Jups wat nanna zegt , ik geef ze altijd een slaapshirt dat hielp ko bij het slopen.
Mijn ouwe demente oops werd ook speels en vrolijk maar dat was leuk
Structuur regelmaat en vooral zelf niet teveel druk maken of extra aandacht geven, beloon je haar misschien onbewust voor speciaal gedrag? Dat je onbewust haar toch aait als ze dramt om aandacht?
Mijn beide demente oudjes mochten dat trouwens gewoon ( ja slopen niey natuurlijk)

Judith schreef: ↑13 okt 2022, 08:54 Ik weet niet zo goed wat ik hier mee aan moet

Niets. Je gewoon aanpassen aan haar ouwetjesgedrag en ervan genieten dat zij er nog steeds van geniet .

Ja, eens met de anderen, lijkt op wat Sherlock al enkele jaren doet. Op het slopen na dan.
Hij heeft een pak privileges en is hij ter verdwaasd dan zet ik hem in zijn bench met iets te kauwen, is hij helemaal blij mee.En vaak gaat hij dan ook slapen, soms "vergeet" hij dat en staat maar ergens te staan.
Soms is hij ook de weg kwijt en ga ik hem zoeken in de tuin, hij is dan altijd super blij dat ik hem gevonden heb.
Hij is ook zo goed als doof en slecht ziend.
Dus even op de grond stampen of in de handen klappen voor het aanraken anders schrikt hij.
Maar hij is ook nog altijd aandoenlijk lief en kan echt genieten van iets lekker of wat extra aandacht.
En daar geniet ik dan weer van.

Nee er is niet iets recent veranderd. Althans niet dat ik mij kan heugen.
Ik ga dan inderdaad een shirt voor haar neerleggen. Kijken of dat iets helpt.
En regelmaat kijken of dat lukt in dit huishouden haha