Een Hondenleven

Mila is de afgelopen maanden door de medische molen gehaald omdat zij al drie jaar niet loops was geweest. Nou heeft zij nooit een regelmatige cyclus gehad en heeft er al eens eerder meer dan 24 maanden tussen twee loopsheden gezeten, maar omdat ze ondertussen ook een jaartje ouder wordt (12 in februari), wilde ik - misschien vooral voor mijn eigen gemoedsrust - toch een en ander na laten kijken om zeker te weten dat er geen medische oorzaak was.
Ik vond haar namelijk ook wat slomer, maar ja, het was ook een warme zomer en ze wordt wat ouder, dus ik vond het lastig om te zeggen of ze echt slomer was of gewoon wat rustiger vanwege de warmte. En ze dronk wat meer, maar ja, het was zomer en álle honden dronken wat meer. Haar vacht vond ik ook wat dunnetjes, maar ze was ook net flink in de rui geweest. En ze was een halve kilo aangekomen, maar we hadden vanwege de warmte ook wat minder gedaan... Niets heel duidelijks dus, maar wat mogelijke symptomen die samen met die uitblijvende loopsheid zouden kunnen wijzen op een endocrien probleem.

Bloed is gecheckt op alle mediterrane ziektes, schilklier en overig uitgebreid geriatrisch profiel: alles in orde.
Er is een urinetest gedaan voor cushing: waarde was wat aan de hoge kant, maar niet boven de grenswaarde.
Uiteindelijk besloten we dan maar een echo te doen (hebben we een halfjaar geleden ook al eens gedaan toen ze dus 2,5 jaar niet loops was geweest en toen was er niets afwijkends gezien) om toch ook even naar de bijnier te kijken vanwege die wat hoge cortisolwaarde i.v.m. cushing en om nogmaals de baarmoeder etc. te checken.
Op de echo was een licht vergrote eierstok te zien en iets wat waarschijnlijk een kleine cyste was. Advies: ofwel castratie, ofwel regelmatige echo's om die eierstok en waarschijnlijke cyste in de gaten te blijven houden. Aan de bijnier was niets afwijkends te zien.

Ik besloot dan maar voor een castratie te gaan, zodat we van dat hele gedoe af zouden zijn en hetgeen dat afwijkend was ook later niet alsnog voor problemen zou kunnen gaan zorgen. Maar ik vond het idee wel spannend hoor, Mila is nog nooit onder narcose geweest en inmiddels toch echt wel een senior. We hebben meteen een afspraak voor de castratie ingepland.

Drie dagen voordat de castratie zou plaatsvinden werd Mila loops
Die loopsheid verliep verder probleemloos en compleet normaal.

Inmiddels is de loopsheid ruim twee weken afgelopen en eergisterenavond was ze opeens ziek: ze heeft twee keer overgegeven (en Mila heeft in de hele rest van haar leven ook maar twee keer overgegeven of zo, heeft totaal geen gevoelige maag), had diarree, lichte verhoging en was lusteloos. Ze had nog wel eetlust, maar het zat me toch niet lekker, dus we zijn maar weer even naar de dierenarts gegaan. Ze heeft weer een echo gehad om een bmo uit te sluiten, en daarop was niets anders te zien dan op de vorige echo. Waarschijnlijk dus gewoon een maag die flink van streek is of een of ander virusje, dus met een prik tegen het braken en probiotica zijn we weer naar huis gegaan. En sindsdien heeft ze kleine porties gegeten en ook niet meer overgegeven, ik vond haar vanmorgen ook weer een wat fittere indruk maken en ze heeft geen verhoging meer.

Maar ja, binnenkort gaat die castratie er dus wel van komen. Ik zie er behoorlijk tegenop maar hopelijk zijn we dan voorlopig wel van de medische perikelen af.

Die castratie is nu objectief gezien niet meer nodig toch?

Ik zat ook te denken dat die castratie eigenlijk niet meer zo'n spoed heeft?
Als er niets is te zien van BMO en die "kyste" op de eierstok er niet meer is (of zit die er nog wel?) zou je het toch zo kunnen laten?
Zo vaak wordt ze niet loops

Jawel, die cyste op de eierstok en de wat vergrote eierstok zijn er nog steeds. De reden voor castratie is er dus ook nog steeds. Maar het is geen spoed inderdaad. Dat was het volgens de dierenarts sowieso op zich niet, maar toen ik die knoop eenmaal had doorgehakt om te castreren, heb ik de afspraak daarvoor ook maar meteen gepland.
Op basis van de echo kon de dierenarts niet met zekerheid zeggen dat het een cyste was. Dat was volgens haar wel het meest waarschijnlijk, maar het zou ook bijvoorbeeld ook tumorweefsel kunnen zijn, dus er werd ook aangeraden om het op te laten sturen om te onderzoeken.

Wat een stress. Sterkte met de mooie dame!

Zinodo schreef: ↑19 okt 2022, 13:29 Ok, ok, klinkt logisch. Maar ik zou wel even wachten dat ze bijkomt van de loopsheid en de virus? Wat dan ook dat was.
Maar het idee is naar, narcose is altijd naar. Dikke knuffel.

Ja, dat sowieso, de dierenarts had het al over een maand of twee. De aanleiding om te castreren is niet veranderd, maar toen kwam dus ineens alsnog die lang-, langverwachte loopsheid tussendoor, dus de planning moet nu wel aangepast worden.

Diana schreef: ↑19 okt 2022, 13:20 Jawel, die cyste op de eierstok en de wat vergrote eierstok zijn er nog steeds. De reden voor castratie is er dus ook nog steeds. Maar het is geen spoed inderdaad. Dat was het volgens de dierenarts sowieso op zich niet, maar toen ik die knoop eenmaal had doorgehakt om te castreren, heb ik de afspraak daarvoor ook maar meteen gepland.
Op basis van de echo kon de dierenarts niet met zekerheid zeggen dat het een cyste was. Dat was volgens haar wel het meest waarschijnlijk, maar het zou ook bijvoorbeeld ook tumorweefsel kunnen zijn, dus er werd ook aangeraden om het op te laten sturen om te onderzoeken.

Dan is het inderdaad misschien wel beter om in ieder geval die eierstokken te verwijderen.
Eerst even weer de rustperiode afwachten na loopsheid en schijnzwangerschap en dan opereren?

Het blijft wat moeilijk gezien haar leeftijd.
Maar met een niet te heftige narcose moet dat op te lossen zijn.
Zal voor je/jullie duimen

Wat een gedoe. Ik snap dat je haar nooit eerder hebt laten castreren, met het oog op een dramavacht.
Maar op deze leeftijd is het eng. Nou ja, meer dan het beste er van hopen kun je niet doen.
Wel lachen dat die taart unverfroren loops werd

Nanna schreef: ↑19 okt 2022, 16:29 Wat een gedoe. Ik snap dat je haar nooit eerder hebt laten castreren, met het oog op een dramavacht.
Maar op deze leeftijd is het eng. Nou ja, meer dan het beste er van hopen kun je niet doen.
Wel lachen dat die taart unverfroren loops werd

Ja, dat, en ze werd toch nauwelijks loops, dus het was ook totaal geen punt dat ze intact was.
Maar ze heeft ons wel mooi tuk gehad om dan opeens alsnog loops te worden. De dierenarts moest er ook erg om lachen toen ik belde om de operatie af te zeggen.

Ik begrijp je zorgen. Over Schotse collies heb ik gehoord dat ze vrij slecht op narcosemiddelen kunnen reageren.
Hier een oudere kat (14 jaar) met een cyste waarvan het ook een optie is om hem te laten opereren of niet. De dierenarts ziet ook nog een mogelijkheid om het te combineren met een gebitsreiniging, maar ook dat vond hij eigenlijk niet nodig. Ik zie de narcose ook niet zitten, omdat hij (mijn kat) in het verleden vaker om onverklaarbare redenen 'algehele malaise' heeft vertoond en ik het eigenlijk niet wil riskeren. De cyste is in zijn geval meer een esthetisch probleem dan dat hij er last van heeft (tenzij er een beschadiging zou optreden).
Ik zou het mezelf gewoon niet vergeven als hij bij zo'n operatie (of kort erna) zou overlijden. En natuurlijk zou je dat alleen doorzetten voor het dier en is zo'n gedachtegang natuurlijk ook niet terecht. Toch voel ik het zo en houdt het me tegen.

CatnDog schreef: ↑19 okt 2022, 18:20 Ik begrijp je zorgen. Over Schotse collies heb ik gehoord dat ze vrij slecht op narcosemiddelen kunnen reageren.
Hier een oudere kat (14 jaar) met een cyste waarvan het ook een optie is om hem te laten opereren of niet. De dierenarts ziet ook nog een mogelijkheid om het te combineren met een gebitsreiniging, maar ook dat vond hij eigenlijk niet nodig. Ik zie de narcose ook niet zitten, omdat hij (mijn kat) in het verleden vaker om onverklaarbare redenen 'algehele malaise' heeft vertoond en ik het eigenlijk niet wil riskeren. De cyste is in zijn geval meer een esthetisch probleem dan dat hij er last van heeft (tenzij er een beschadiging zou optreden).
Ik zou het mezelf gewoon niet vergeven als hij bij zo'n operatie (of kort erna) zou overlijden. En natuurlijk zou je dat alleen doorzetten voor het dier en is zo'n gedachtegang natuurlijk ook niet terecht. Toch voel ik het zo en houdt het me tegen.

Ja, het is een heel lastige afweging, ik zou mezelf net zo goed niet vergeven als die kleine afwijkingen aan de eierstokken uiteindelijk voor grote problemen gaan zorgen en dan is een operatie nóg risicovoller. Lastig... Zou het iets zijn waar ze verder geen last van zou kunnen krijgen of waarbij de kans op volledig herstel veel kleiner was, dan zou de afweging voor mij ook anders zijn.
1,5 jaar geleden is mijn oude kat van toen 16 nog wel onder narcose geweest voor het gebit (bijna alle elementen getrokken) en zij was de dag erna weer helemaal fit. Ook mijn kat van 13 moest er dit jaar aan geloven en ook hij heeft nergens last van gehad. Amoz is op 13-jarige leeftijd ook nog (kort) onder narcose geweest om een perianaal gezwelletje te verwijderen. Maar met oudere dieren blijft het toch extra spannend. De ingrepen zelf waren allemaal routine-ingrepen en niet zo spannend, maar ik vind zo'n hele operatie en narcose wel spannend op die leeftijd.

Maar was die licht vergrote eierstok niet gewoon een actieve, en die 'cyste' een rijpende follikel?

Inge O schreef: ↑19 okt 2022, 19:50 Maar was die licht vergrote eierstok niet gewoon een actieve, en die 'cyste' een rijpende follikel?

Nee, blijkbaar niet, want die cyste was nu nog steeds te zien.

Kan me voorstellen dat dit erg spannend is, zeker met een hond met die leeftijd.
Ik hoop dat ze de ingreep goed doorstaat

Ik snap dat je wat zorgen had, maar gelukkig is er niks ernstigs aan de hand. Is die cyste er ook de oorzaak van dat Mila zo weinig loops wordt?

Alfilillo schreef: ↑19 okt 2022, 22:42 Ik snap dat je wat zorgen had, maar gelukkig is er niks ernstigs aan de hand. Is die cyste er ook de oorzaak van dat Mila zo weinig loops wordt?

Cystes in de eierstokken kunnen inderdaad wel voor uitblijvende loopsheden zorgen, maar het lijkt me onwaarschijnlijk dat ze die al vanaf dat ze 2 was heeft. Want ze heeft haar hele leven dus al geen regelmatige cyclus. Gemiddeld genomen is ze ongeveer 1 keer per 1,5 jaar loops, maar er heeft ook wel eens maar 11 maanden tussen twee loopsheden gezeten en nu dus ruim 3 jaar. Ze wordt in februari 12 en dit was haar 7e loopsheid

Op zich wel makkelijk.

Succes met de operatie!

Nou ze is zeker geen ‘suffe’ bejaarde
Zou ook even aankijken hoe het na de loopsheid gaat. Je zit er toch bovenop dus de kleinste verandering merk je wel.
Ze is al goed door de molen gehaald.
Weet je of Mila MDR1 drager of lijder is? Of helemaal niet?

Vic is drager of lijder gezien de testen van zijn ouders, de vorige eigenaren kenden dat niet en bij zijn (vroege) castratie is dus wel een middel gebruikt wat nu in de lijstjes staat om niet te gebruiken bij dragers of lijders. Gelukkig maar.
Maar snap heel goed dat je alleen omwille van de leeftijd een operatie al niet ziet zitten.

Persistence schreef: ↑19 okt 2022, 22:57 Nou ze is zeker geen ‘suffe’ bejaarde
Zou ook even aankijken hoe het na de loopsheid gaat. Je zit er toch bovenop dus de kleinste verandering merk je wel.
Ze is al goed door de molen gehaald.
Weet je of Mila MDR1 drager of lijder is? Of helemaal niet?

Vic is drager of lijder gezien de testen van zijn ouders, de vorige eigenaren kenden dat niet en bij zijn (vroege) castratie is dus wel een middel gebruikt wat nu in de lijstjes staat om niet te gebruiken bij dragers of lijders. Gelukkig maar.
Maar snap heel goed dat je alleen omwille van de leeftijd een operatie al niet ziet zitten.

Mila is MDR1-drager (Fayah ook).
Wat betreft de best passende narcose hadden de dierenarts en de anesthesiespecialist van de dierenkliniek dat al helemaal uitgezocht. Dus daar zal het niet aan liggen.

Waarom moet ze aan alle kanten onderzocht? Wil je iets leren of wil je je hond helpen?

Een kwakkelende hond van 12 kun je toch gewoon lekker laten lopen tot het niet meer lekker lopen is?
Of moet ze coûte que coûte 16 worden?

EchoMira schreef: ↑20 okt 2022, 00:09 Waarom moet ze aan alle kanten onderzocht? Wil je iets leren of wil je je hond helpen?

Een kwakkelende hond van 12 kun je toch gewoon lekker laten lopen tot het niet meer lekker lopen is?
Of moet ze coûte que coûte 16 worden?

Omdat ik vind dat ook een oudere hond recht heeft op goede medische zorg en omdat ik het wil weten als haar iets mankeert. Dat kan iets zijn dat vrij eenvoudig op te lossen is, waarmee haar levenskwaliteit nog flink zou kunnen verbeteren. Was het in dit geval bijvoorbeeld een trage schildklier geweest, wat het eerste was waar de dierenarts op basis van de klachten aan dacht, dan zou medicatie voor haar een groot verschil kunnen maken. Ik wil haar niet laten rondlopen met ongemak of pijn of iets dat nu nog wel makkelijk te verhelpen is, maar misschien over een halfjaar of een jaar een stuk gecompliceerder is of voor andere complicaties heeft gezorgd.
En nee, ik ga niet alles uit de kast halen zodat ze 16 kan worden, maar helemaal niets doen vind ik het andere uiterste.

Het is ook lastig hoor, heel veel wijsheid.. en hopelijk krijgt ze nog een mooie tijd

Diana schreef: ↑19 okt 2022, 21:22

Inge O schreef: ↑19 okt 2022, 19:50 Maar was die licht vergrote eierstok niet gewoon een actieve, en die 'cyste' een rijpende follikel?

Nee, blijkbaar niet, want die cyste was nu nog steeds te zien.

Ah, daar had ik overheen gelezen .

Inge O schreef: ↑20 okt 2022, 08:32

Diana schreef: ↑19 okt 2022, 21:22

Inge O schreef: ↑19 okt 2022, 19:50 Maar was die licht vergrote eierstok niet gewoon een actieve, en die 'cyste' een rijpende follikel?

Nee, blijkbaar niet, want die cyste was nu nog steeds te zien.

Ah, daar had ik overheen gelezen .

Ja, met die optie (geen cyste maar een rijpe follikel) werd al rekening gehouden toen ze opeens toch loops werd een kleine week na de echo, maar die mogelijkheid is dus door de laatste echo uitgesloten.

Het goede nieuws is in ieder geval dat ze niet meer heeft overgegeven en ook geen diarree meer heeft. Dus dat waren waarschijnlijk inderdaad gewoon haar maag en/of darmen die even van streek waren.