Een Hondenleven

Zoals men wellicht weet doe ik momenteel onderzoek naar endocarditis bij de hond.
Momenteel schrijf ik een case report over Ben, een 8-jarige rhodesian ridgeback die overleed door een endocarditis veroorzaakt door streptococcus canis, "mijn bacterie". Bacteriële endocarditis komt niet vaak voor, maar wordt ook niet vaak goed gediagnosticeerd. Het daadwerkelijke voorkomen ligt ergens tussen 0,5% en 6%. De succeskans van behandeling ligt rond de 50%, als behandeling niet aanslaat is het snel dodelijk.

Nu had ik met mijn prof de discussie, zou jij het herkennen bij je hond? Wij denken beide van wel bij onze eigen honden, maar we denken ook dat veel mensen het niet zouden herkennen of pas te laat en dat hier veel winst op te halen is. Het grootste probleem is dat het vaak pas na 1-4 weken wordt vastgesteld en dat de ontsteking dan te ver gevorderd is om nog goed op de antibiotica te reageren.

Symptomen zijn: gewichtsverlies, koorts, sloom zijn. Vaak komen honden pas bij de dierenarts op het moment dat er ook hartklachten ontstaan of worden ze eerst behandeld voor iets anders en wordt er verder onderzoek gedaan als de behandeling niet aanslaat.
Het komt het meeste voor bij grotere rassen en dan voornamelijk bij reuen vanaf een jaar of 6/7.

Oftewel mijn vraag aan jullie: denk je dat jij het zou herkennen bij je hond? Ga je bij deze vage klachten naar een dierenarts en welke onderzoeken laat je dan doen? Ken je de ziekte/het risico?

Ik begrijp dat dit forum waarschijnlijk alerter zal zijn op kleine veranderingen dan de doorsnee eigenaar maar goed, ik vind het toch interessant.

Gewichtsverlies, koorts en sloom kan ook door iets anders zijn dus nee ik zou het niet direct als endocarditis herkennen
En waarschijnlijk ben ik er ook zo eentje die te laat is want ik ben ook niet zo rennerig naar de dierenarts. Kijk altijd alles eerst een paar dagen aan.

Ja natuurlijk. Ik loop elke dag de hele dag met die beesten rond. Als die zich anders gaan gedragen zie ik dat meteen.

Is er een link met het gebit?

Nanna schreef: ↑06 dec 2022, 20:58 En waarschijnlijk ben ik er ook zo eentje die te laat is want ik ben ook niet zo rennerig naar de dierenarts. Kijk altijd alles eerst een paar dagen aan.

Ik ben helemaal niet rennerig naar de dierenarts maar als ik niet kan verklaren wat ik zie is er kennelijk meer aan de hand dus dat laten we dan bekijken.
De hard sell van de dokter heb ik er niet bij nodig. Koorts en vermoeidheid met gezonde ontlasting is orgaanlast. Dan moet ik weten hoe het neefje van de kous heet.

Niet omdat ik dan meteen de rest van de hypotheek los trek maar juist omdat gewoon weten wat er aan de hand is het beste werkt.
Die 13 zakken dieetvoer zijn ook niet gratis. En wat is de prognose? 50% voor een jonge, verder gezond hond is iets anders dan 50% voor een castraatreu van 14 met een koperstapeling en eindstadium diabetes.
En soms...heel erg...heb je het ook gewoon niet over voor een hond. Niet alle honden zijn even leuk of gewenst.

EchoMira schreef: ↑06 dec 2022, 20:59 Ja natuurlijk. Ik loop elke dag de hele dag met die beesten rond. Als die zich anders gaan gedragen zie ik dat meteen.

Is er een link met het gebit?

Ja kan vaker voorkomen na een tandplakverwijdering, doordat bacteriën uit de bek dan in de bloedbaan kunnen geraken.

Ja ik zou het wel herkennen, niet direct als een endocarditis veroorzaakt door streptococcus canis, maar wel dat er “iets” is. En als ik bij een da kom wordt ik niet naar huis gestuurd met wat pillen en doe maar rustig aan. Ik wil meteen verder onderzoek.
Zie je iets in het bloed?

Zinodo schreef: ↑06 dec 2022, 21:05 Ik zou de symptomen wel opmerken, maar er is geen belletje die gelijk bij mij gaat rinkelen naar endocarditis, verre van. Na ja nu je het hebt gezegd misschien. Maar gewicthsverlies, sloom en koorts kan ook 100 andere dingen zijn.

Dat is precies het lastige, ook voor dierenartsen. Die doen ook niet direct een hartecho en een bloedcultuur met die symptomen. Kan natuurlijk kostentechnisch ook niet.
Bij mensen wordt dit trouwens verholpen door je een kunstklep te geven. Maar die operatie doen we bij honden eigenlijk niet.
Ben nu dus aan het kijken komende jaren hoe we die 50% succes met antibiotica omhoog krijgen. Probleem is niet de gevoeligheid van de bacterie maar het feit dat die in een soort stolsel zit van bloedplaatjes, bacteriën en fibrine

Mizzsylver schreef: ↑06 dec 2022, 21:07 Ja ik zou het wel herkennen, niet direct als een endocarditis veroorzaakt door streptococcus canis, maar wel dat er “iets” is. En als ik bij een da kom wordt ik niet naar huis gestuurd met wat pillen en doe maar rustig aan. Ik wil meteen verder onderzoek.
Zie je iets in het bloed?

Je kan de bacteriën wel terugvinden in het bloed ja, dat weet je in 2-4 dagen, die uitslag.
S. canis is overigens niet de enige boosdoener, vaak vind je meerdere bacteriën

Doyaquba schreef: ↑06 dec 2022, 21:06

EchoMira schreef: ↑06 dec 2022, 20:59 Ja natuurlijk. Ik loop elke dag de hele dag met die beesten rond. Als die zich anders gaan gedragen zie ik dat meteen.

Is er een link met het gebit?

Ja kan vaker voorkomen na een tandplakverwijdering, doordat bacteriën uit de bek dan in de bloedbaan kunnen geraken.

Ja precies. Dat zou ik wel kunnen deduceren ja.
Wel met een paar testjes maar dat er iets is is duidelijk en dan is het hart moeilijk te missen.

Ik zou het niet herkennen als endocarditis, maar ik zou wel opmerken dat er iets loos is en naar de dierenarts gaan, zeker als het gaat om koorts en gewichtsverlies. Het wordt een probleem als de da je met een andere diagnose naar huis stuurt. Is het met een standaard bloedonderzoek te zien? Want daar zou ik wel op aan sturen. Hoe snel moet je erbij zijn wil de behandeling aanslaan?

Alfilillo schreef: ↑06 dec 2022, 21:32 Ik zou het niet herkennen als endocarditis, maar ik zou wel opmerken dat er iets loos is en naar de dierenarts gaan, zeker als het gaat om koorts en gewichtsverlies. Het wordt een probleem als de da je met een andere diagnose naar huis stuurt. Is het met een standaard bloedonderzoek te zien? Want daar zou ik wel op aan sturen. Hoe snel moet je erbij zijn wil de behandeling aanslaan?

Lastig te schatten, hoe sneller hoe beter natuurlijk. Maar hangt ook af van welke bacterie en of je dus de juiste antibiotica gebruikt en dosering (is echt een zware dosering en voor meerdere weken).

Standaard bloedbeeld laat wel zien dat er een ontsteking is maar niet wat en waar. Ik zou zelf bij deze symptomen bloed op kweek laten zetten. Dan kan je wel zien of er bacteriën in het bloed zitten en welke dan. Dan weet je ook of het juiste antibioticum wordt ingezet

Wat ik het eerst aan mijn honden zie is dat ze zelf ontevreden zijn over hoe ze zich fysiek voelen en daar sla ik altijd meteen op aan.

Ik zie het ook als ze eens niet lekker zijn. Rozi wou van de week niet eten.
Daar ren ik echter niet meteen mee naar een dierenarts. Dan vreet je maar niet.
Na anderhalve dag besloot ze dat het mooi geweest was en begon weer. Nu smikkelt ze weer lekker mee.

Maag-darmdingen ren ik ook niet meteen mee naar de dierenarts. Maar afvallen en wel normaal eten wel. Dat is altijd serieus. Is gelukkig wel makkelijk te zien met die dunne vachtjes maar ook bij het aaien merk je dat toch.

Of gewoon opvallende zwakte.
Mijn honden rennen elke ochtend ongeveer 8 minuten heel hard rondjes.
Dat kunnen ze allebei goed hebben. Over de dijk, achter elkaar aan. De filmpjes staan op het forum.

Als ze dat ineens niet doen, langzamer zijn of slecht herstellen weet ik dat echt meteen.

Ik heb het sowieso meteen door als er iets niet klopt aan mijn honden. Froo heeft op dit moment iets van een opkomende verkoudheid denk ik, ik merk het aan haar, terwijl er echt niks aan de hand is met haar qua gedrag en ze vreet als een bootwerker. Ze is duidelijk niet ziek. Maar gewoon het feit dat er iets afwijkt van hoe ze normaal is, valt me gelijk op.

Het probleem is dat ik echt helemaal niets weet van dierenziektes. Ik denk dat ik daardoor eerder te vroeg dan te laat bij de dierenarts zou staan (ik was nu ook zo naar de dierenarts gerend, terwijl daar eigenlijk totaal geen aanleiding toe is en ‘gewoon even aankijken’ gewoon voldoet — ik probeer dat ook wel aan te houden en niet voor elk wissewasje bij de dierenarts te staan want vaak is het echt niet nodig gebleken ), maar ik zou dit soort ziektes dus echt niet zelf herkennen.

Doyaquba schreef: ↑06 dec 2022, 21:53 Maag-darmdingen ren ik ook niet meteen mee naar de dierenarts. Maar afvallen en wel normaal eten wel. Dat is altijd serieus. Is gelukkig wel makkelijk te zien met die dunne vachtjes maar ook bij het aaien merk je dat toch.

Oja. Dat was destijds met Bakkie. Die viel binnen een week enorm af en deed vreemd. Verstopte zich onder struiken en werd gegrepen door Glenn.
Dan sta ik dus wel rap bij de dierenarts. Voor de finalespuit.

Als ze niet lekker en sloom zouden zijn dan temperatuur ik wel, en als ze dan koorts hebben dan zou ik met Vic wel naar de dierenarts gaan ivm leeftijd en de historie van alvleesklierontstekingen. Met Bella zou ik het aankijken of ze vanzelf opknapt, die is nog jong en sterk.
Ik zou niet meteen aan een ontsteking van het hart denken nee, maar ik Google wel altijd symptomen (ook niet perse handig).
Maar goed om het nu te weten. Interessant onderzoek trouwens, wist niet dat je dat deed hierover.

Zinodo schreef: ↑06 dec 2022, 21:05 Ik zou de symptomen wel opmerken, maar er is geen belletje die gelijk bij mij gaat rinkelen naar endocarditis, verre van. Na ja nu je het hebt gezegd misschien. Maar gewicthsverlies, sloom en koorts kan ook 100 andere dingen zijn.

Precies dit ja

Sloom zijn (vaak ook een gevolg van koorts) zou ik zeker wel opmerken - Zeno is namelijk niet type sloom - , maar ik zou nooit meteen aan streptococcus canis of endocarditis denken, want daar had ik voor vandaag nog nooit van gehoord.
Ik zou niet op een eerste dag van sloomheid meteen bij de dierenarts staan, dat niet, maar wel als het aanhield. Dan klopt er immers iets niet.

Alfilillo schreef: ↑06 dec 2022, 21:32 Ik zou het niet herkennen als endocarditis, maar ik zou wel opmerken dat er iets loos is en naar de dierenarts gaan, zeker als het gaat om koorts en gewichtsverlies. Het wordt een probleem als de da je met een andere diagnose naar huis stuurt. Is het met een standaard bloedonderzoek te zien? Want daar zou ik wel op aan sturen. Hoe snel moet je erbij zijn wil de behandeling aanslaan?

Nou dit dus.