Een Hondenleven

Mijne woef is 2 dagen geleden overleden..en ik kan er niet mee om. Weet niet wat te doen..mijn beste vriend is plotseling weg.. hoe moet ik daar in hemelsnaam mee omgaan

Heel veel sterkte. Geef het tijd.

Hoe lullig ook, de beste remedie is weer een hond nemen. Het zorgt voor afleiding, en weer opnieuw blijdschap.
Geef Indy een ereplaatsje in je hart en veel sterkte.

Ook met Nanna eens kijk uit naar een nieuwe hond
heel veel sterkte met het verlies

Sterkte.

Echt, het beste wat je kan doen is op zoek gaan naar een andere hond. Ik spreek uit ervaring. Alleen het zoeken kan al helpen.
Heel veel sterkte!

Veel sterkte gewenst.

Ieder mens is anders.
toen mijn eerste hondje werd doodgereden had ik 8 dagen later een nieuwe pup. Het kostte mij veel moeite om van hem te gaan houden.
Later heb ik altijd een poosje gewacht, rond een half jaar. Ik moet echt kunnen rouwen.

Je zult vast je weg hier wel in vinden, je overleden hond 'verdient' je verdriet, die heeft je zoveel gegeven. Al moet je er natuurlijk niet in blijven hangen, maar verwen jezelf met dingen die je anders misschien niet goed voor je vindt. ( chocola, wijn?) En zoek tussendoor ook wat afleiding. Even weg uit je huis met iemand wat leuks doen. En dan niet schrikken als je plotseling weer ergens om kunt lachen.

Veel sterkte met je verdriet.
(verder sluit ik me erbij aan om snel weer een andere hond in huis te nemen, het vervangt je hond natuurlijk niet, maar het geeft wel een goede afleiding.)

Heel veel sterkte

Sterkte.
Het is ook moeilijk om je hond te verliezen, dat weet bijna iedereen hier wel.
Het advies om op zoek te gaan naar weer een hond wordt niet zomaar gegeven.
Vervangen kan nooit, maar een nieuwe hond toelaten in je leven kan wel.
Het verzacht de pijn een klein beetje, ook al zal je je geliefde Indy zeker missen.

Heel veel sterkte. En ja bij de een helpt het snel een nieuwe hond, maar geef het sowieso de tijd.

Veel sterkte met je verlies,

Heel veel sterkte met het verlies van Indy.

Dank u iedereen
Ik weet niet of ik dat wel kan meteen een nieuwe hond..
Denk dat ik het toch even tijd zal moeten geven..
Het is wel fijn om veel over haar te praten..
Dat lijkt een beetje te helpen
Ja.. pff het zal moeten slijten

Sterkte. Wat een lief koppie had ze. Hoe oud was ze?

Sam123 schreef: ↑07 dec 2022, 20:04 Dank u iedereen
Ik weet niet of ik dat wel kan meteen een nieuwe hond..

Nou ja, meteen. Het hoeft niet morgen maar je vindt het ook leuk om te wandelen en dingen met honden te doen. Ineens op de bank gaan zitten kijken tot er iets gebeurt is minder leuk dan het lijkt. In februari word je gek. Dan wil je gewoon weer de hort op of op zijn minst een hond naast je op die bank.

Er is niets mis mee om nu te gaan bekijken wat je straks wil.

Wat erg voor je om je hond te missen. Heel verdrietig. Sterkte.

Kells schreef: ↑07 dec 2022, 21:01 Sterkte. Wat een lief koppie had ze. Hoe oud was ze?

Ze was 12..
Ik wist natuurlijk dat het vroeg of laat zou gebeuren..
Maar pf ja het komt hard aan..


Ze was heel lief

Lief bekkie. Heel veel sterkte.
Je merkt vanzelf wanneer je toe bent aan een nieuw maatje.

We hebben Indy laten cremeren en zijn deze morgend haar assen mogen gaan ophalen..
Ze zal hier een mooi plaatsje krijgen in huis..
Op een rare manier geeft dit een soort van rust dat ze "weer thuis" is...

Sam123 schreef: ↑08 dec 2022, 17:14 We hebben Indy laten cremeren en zijn deze morgend haar assen mogen gaan ophalen..
Ze zal hier een mooi plaatsje krijgen in huis..
Op een rare manier geeft dit een soort van rust dat ze "weer thuis" is...

Toen vriend Barley werd ingeslapen bij de dierenarts, draaide ik 'Carry you home', van James Blunt. En dan janken en keihard meezingen. As van mijn eerste berner mee naar huis en ' swing low, sweet chariot', van Louis Armstrong.

Bij het overlijden van mijn laatste berner, 'Belle', uit Belle et Sebastien.
Ik heb ook altijd een poosje het idee dat ik nooit meer zo'n afscheid wil meemaken en dus nooit meer een kat of hond weer neem, maar uiteindelijk weegt dat toch niet op tegen alle jaren plezier en vriendschap. Het afscheid is part of the deal. Klinkt misschien vreemd, maar het went ook wel. Niet qua heftigheid van het verdriet, maar wel hoe lang dat aanhoudt en qua acceptatie. Al mis ik sommige van mijn dieren meer en langer dan andere.

Hooi iedereen
Een maand geleden postte ik over het overlijden van mijn hond.. ik heb nog steeds enorm veel pijn van het verliezen van mijn hond en er zal er nooit 1 zijn dat haar kan vervangen..toch doet zich vandaag terug een kansvoor om opnieuw van een viervoeter te houden.. maar ik weet het niet. Wil het graag maar voel me zo schuldig.. is dit normaal? Ik wil haar leven niet teniet doen..maar heb plaats in mijn hart voor een nieuwe pup.. of is dit niet ok?

Je weet natuurlijk allang dat het prima ok is om weer een hond te nemen.
Dat doet helemaal niets af aan je liefde voor Indy.
En leuk nieuws! Wat is het voor hond?

Het is opnieuw een mechelaar

Lief beestje. Maar toch mis ik nog steeds indy

Logisch. Met dit hondje moet je nog een band gaan vormen. Gaat helemaal goedkomen.