Een Hondenleven

We zijn al een tijd bezig met de basis leggen voor het hulphond traject. Ik heb dat wel een tijdje op het forum laten staan, maar uiteindelijk Aloys topic laten verplaatsen omdat ik nog niet helemaal klaar was om dat ergens te hebben staan waar het zo openbaar was. Ik was heel onzeker over onze voortgang en bovendien ook wel bang voor wat mensen ervan zouden vinden.

Maar we hebben in de tijd dat we samen een team vormen al behoorlijk wat stappen gezet, en ik ben enorm trots op ons. Laatst kwam de trainster van de hulphondenschool langs waar ik verder wilde gaan met onze training. Aloy kwam met vlag en wimpel door de keuring om hulphond te worden. Gisteren kwam ze nog een keer langs om te kijken hoe ver Aloy tijdens onze training samen al is gekomen, zodat het trainingsplan op ons kan worden aangepast. Aloy tikte keurig alle hokjes van de basisbeginselen al af. Zit, af, naast, voet, tussen, plaats, wacht (uit zicht), naast lopen met losse lijn… Zelfs de dingen waarvan ik bang was dat ze het niet (meer) zou kunnen omdat we het al een tijdje niet meer gedaan hadden. Geen probleem hoor baas, dat heb ik heus wel onthouden.

Ik kreeg ook nog wel het compliment dat er goed op Aloy gepast is. We hebben mooi onze tijd genomen en het hond zijn en opgroeien altijd op één gezet, en alles wat ze al kan en doet, voert ze met veel plezier uit. Ze zag ook dat we echt al een sterk team beginnen te vormen samen. Ze verwacht dat Aloy de opleiding vrolijk zal doorlopen en met net zoveel plezier zal blijven werken in de toekomst, ze vindt het écht leuk.


Omdat ik zo trots ben wilde ik gewoon wat foto’s delen van de dame in haar nieuwe ‘officiële’ outfit. Ze vond hem zelf ook wel mooi zo te zien, want ze droeg hem zelf ook trots.

Jaaaa! Knappe dames hoor!! Fijn dat de band die jullie voelen, nu ook een "officieel tintje" krijgt.

Ah wat knap zeg! Ze ziet er erg trots uit met haar outfit Fijn dat ze alles met plezier doet, dat is het belangrijkst.
Wat voor soort hulphond gaat ze worden?

Pallas schreef: ↑02 mar 2023, 22:21 Jaaaa! Knappe dames hoor!! Fijn dat de band die jullie voelen, nu ook een "officieel tintje" krijgt.

Dankje! Dat vind ik ook. Iedereen in onze omgeving zag dit allang aankomen natuurlijk, maar ik was toch erg opgelucht dat we samen zo goed door de keuring kwamen.

Mizzsylver schreef: ↑02 mar 2023, 22:21 Ah wat knap zeg! Ze ziet er erg trots uit met haar outfit Fijn dat ze alles met plezier doet, dat is het belangrijkst.
Wat voor soort hulphond gaat ze worden?

Aloy wordt psychosociaal hulphond. Haar takenpakket wordt niet zwaar of ingewikkeld, maar zal voor mij wel onmisbaar zijn.

Ik vind het ook het belangrijkst dat ze het leuk vindt, dat houden we ook goed in de gaten. Maar zolang er maar een gezonde balans is, is ze een blij ei dat heel graag traint/werkt en in haar vrije tijd (verreweg het grootste deel van de tijd ) een enorme clown is.

Wat geweldig mooi dat ze dit voor je kan doen en dat jullie samen zo’n sterk team beginnen te worden. Ze is er ook helemaal het type hond voor, zo graag als ze wat voor je wil doen. Mooi compliment ook, dat je niet te snel bent gegaan en het plezier voorop staat.
Ze is een en al aandacht in haar ‘werkkleding’

Terecht dat je trots bent! En je mag ook best trots zijn op jezelf hè. Dat je deze basis al zo goed gelegd hebt

Wat knap van jullie!
Daar mag je zeker trots op zijn!

Wat fijn dat het zo’n goede studente is.
Wat moet ze dan straks precies kunnen en doen?

Knap kind is ze toch

Nanna schreef: ↑03 mar 2023, 11:44 Wat fijn dat het zo’n goede studente is.
Wat moet ze dan straks precies kunnen en doen?

Voornamelijk aangeleerde dingen, voor haar eigenlijk kunstjes. Ik kan aan Aloy merken wanneer ik uit contact raak (dat zou je aan elke hond merken, ik merk het ook aan Froo als ik met haar wandel bijvoorbeeld) en weg zou kunnen raken (als ik teveel input krijg van de wereld om me heen ontstaat er kortsluiting in mijn hersenen) en ik kan dan zelf actie ondernemen. Door me op Aloy te focussen komt de wereld om me heen sowieso wat minder hard binnen. Aloy gaat leren op mijn verzoek een zitplekje te zoeken, of bijvoorbeeld de uitgang van een winkel. Zij kickstart op die manier mijn hersenen weer. Maar Aloy hoeft dus niet zelf te bedenken dat ze dat moet doen, doordat ik er door haar aanwezigheid wel bij blijf, kan ik haar gewoon commando’s blijven geven en dat is juist ook fijn, omdat dat me bij de les houdt.

Op slechte dagen heb ik zo weinig energie doordat ik een heleboel verspil aan mijn slechte prikkelverwerking, en dat betekent dat ik rustig 5 van de 7 dagen op de bank kan liggen met zware fysieke klachten (die dus wel worden veroorzaakt door mijn hoofd). Het klinkt voor andere mensen altijd heel bizar en onwerkelijk, maar mijn schoenen pakken, de sleutels pakken en een riem pakken zijn op die dagen eigenlijk al dingen die ik gewoon nauwelijks kan. Of als ik iets laat vallen dat weer oprapen oid, of een vergeten deur nog even achter mijn kont sluiten. Al die kleine, stomme dingen zijn dingen waaraan ik op zo’n moment veel energie kwijt ben die ik eigenlijk toch al niet had. Op zo’n moment kan Aloy mijn schoenen brengen, haar riem pakken of mijn sleutels aangeven, en houd ik nog wat energie over om met haar, Froo en de scootmobiel toch een frisse neus te gaan halen.

Wat Aloy dus niet hoeft te doen zijn van die Amerikaanse horrorbeelden van mensen in een zware crisis die zichzelf op het hoofd timmeren en een zwaar nerveuze hond die de baas moet redden. Mensen denken dat soms en omdat dat toch wel een beeld lijkt te zijn dat veel mensen hebben van de psychosociale hulphond, en dat (meer dan terecht) zielig gevonden wordt, durfde ik ons traject nooit zo goed te delen. Aloy en ik zijn gewoon een team en doen het lekker samen, maar de verwachtingen moeten wel realistisch blijven, en vooral ook leuk voor Aloy. Ik wil niet dat ze werkt alleen maar omdat ze zo lief en loyaal is dat ze me niet laat zitten, ik wil dat ze er zelf ook echt iets uit kan halen. Veel plezier en mentale uitdaging, want dat heeft ze ook wel nodig.

Overigens is het ook heel belangrijk dat ik op de momenten dat ik met Aloy ben zelf blijf doorleren. Ik ben ook in therapie en er is echt wel vooruitgang, dus het streven is dat er na Aloy misschien geen nieuwe hond opgeleid hoeft te worden. Het kost toch ook behoorlijk wat. Voor de lol van je portemonnee hoef je het niet te doen.

K@ren schreef: ↑02 mar 2023, 23:37 Ze is een en al aandacht in haar ‘werkkleding’

Ik kreeg gisteren bezoek dat haar alleen maar in werkkleding kende. Ze is dan altijd met haar aandacht bij mij en negeert andere mensen vaak. Ze is serieus gericht op haar taak en heeft gewoon geen zin in onzin met haar vest aan. Maar gisteren had ze natuurlijk geen vest aan. Ze kroop bijna bij het bezoek in de nek. Ze hadden echt niet verwacht dat ze zo sociaal en dol op mensen was. Aloy heeft zelf heel goed door wanneer ze werkt en wil dan niet gestoord worden, maar zodra het werk af is, is ze knettergek.

HillieS schreef: ↑03 mar 2023, 06:38 Terecht dat je trots bent! En je mag ook best trots zijn op jezelf hè. Dat je deze basis al zo goed gelegd hebt

Ben ik stiekem ook wel hoor. Dat is me nog goed afgegaan. Maar Aloy is ook geen moeilijke hond, gelukkig.

Jetski schreef: ↑03 mar 2023, 11:17 Wat knap van jullie!
Daar mag je zeker trots op zijn!

Dankjewel.

pioenroos schreef: ↑03 mar 2023, 12:42 Knap kind is ze toch

Zeker, ook leuk hoe onder de indruk mensen altijd van haar zijn. En hoe graag ze dat laat zien. Ze weet zelf ook dat ze knap is.

Zinodo schreef: ↑03 mar 2023, 14:55 Wat staat ze er trots in haar nieuw, officieel dekje! ik ben heel benieuwd naar wat jullie allemaal gaan leren bij de training. Ik durf te wedden dat alles wat jullie aan willen pakken jullie ook lukt. Kijk hoe goed het nu al gaat! heel erg terecht dat je er trots op bent.

Dankje! Ik ben ook benieuwd. Het zou leuk zijn als alles ons zou lukken. Aloy is er wel slim genoeg voor. En mocht iets bij nader inzien toch niet helemaal passen, dan zijn plannen er om aangepast te worden.