Een Hondenleven

Sinds een aantal weken gaat Charlie 's avonds niet meer liggen. Ze blijft staan, loopt naar de gang en staat daar dan een tijdje loopt naar de keuken en staat daar dan een tijdje en loopt maar de woonkamer en staat daar dan. Soms staat ze ergens tegenaan te staren, een muur of tussen de eetkamer stoelen maar meestal gewoon in het midden van de ruimte. Ze lijkt niet de weg kwijt te zijn maar meer ongemakkelijk, als ik beweeg kijkt ze me hoopvol aan, weet niet hoe ik het anders moet omschrijven. Als ik haar roep voor een knuffel komt ze ook gelijk. Maar als ik haar aan de kant stuur omdat ze voor de tv staat doet ze alleen een paar kleine stapjes.
Overdag slaapt/ligt ze wel gewoon en lijkt ze nergens last van te hebben. Morgenochtend bel ik de dierenarts voor een afspraak om pijn uit te sluiten en dit gedrag te bespreken.
Charlie is, geschat, ruim 7 jaar. Zou dit beginnende dementie zijn of toch iets anders?

7 is natuurlijk nog wel heel jong. Hoe is het verder met haar? Was ze gecastreerd of niet?

Ze is wel te jong voor dementie. Het is ook vreemd dat ze het alleen op een bepaald tijdstip laat zien, bij dementie verwacht je dat niet.
Misschien is er een keer in de avond iets gebeurd waar ze erg van schrok?

Verder lijkt er niks aan de hand, ze staat gewoon en loopt af en toe heen en weer. Als ik op sta rond de tijd dat we meestal voor de laatste ronde gaan is ze ook gelijk alert en lijkt ze opgelucht. Als de kat binnenkomt is ze gewoon blij en die begroeten elkaar zoals altijd. Overdag is ze normaal.

Ik denk niet dat ze geschrokken is van iets, als ze bang of zenuwachtig is gaat ze neusfluiten en dat doet ze nu, godzijdank, niet.

Het is wel een beetje een 'sorry dat ik besta' hond maar dit is echt afwijkend gedrag voor haar.

Kan het niet te maken hebben met haar zicht? Ik zou haar ogen goed laten controleren, bij deze verschijnselen.

Semmy doet dat ook.
Staat soms ook met de kop gebogen tegen de schutting of muur.
Ligt vaak met zijn snoet plat in een kussen.
Maar goed, dat komt door zijn hersenbeschadiging.
Hij is nl net 3.

Kan het zijn dat ze het gewoon een beetje warm heeft?
Dat het daar prettig is om even van de koelte te genieten?

Nee, ik denk eigenlijk wel dat het een vorm van onrust is maar niet door beginnende dementie of specifiek ergens van geschrokken. Het is een beetje een aparte hond Haar zicht is prima, ook daar ligt het niet aan.
Ze doet het dus eigenlijk alleen wanneer ik niks doe. Als ik niet thuis ben of bezig ben in huis is er niks aan de hand. Zodra ik op de bank neerplof begint de onrust. Geen idee waarom ineens want ik kan erg goed niks doen en doe dat dan ook regelmatig, geen idee waarom dat nu ineens die onrust in haar wakker maakt

Wacht ze op een kluifje ?

Smoushond schreef:Wacht ze op een kluifje ?

Nee, die krijgt ze zelden dus daar rekent ze zeker weten niet op

Rebble schreef: ↑01 mei 2023, 14:00 Nee, ik denk eigenlijk wel dat het een vorm van onrust is maar niet door beginnende dementie of specifiek ergens van geschrokken. Het is een beetje een aparte hond Haar zicht is prima, ook daar ligt het niet aan.

Cleo deed hetzelfde maar die was vrij abrupt best ver heen.
Die bleef bij hoeken en drempels gewoon hangen omdat ze het niet meer snapte. Met zo van die stappende voorpootjes en een zakkende kont.

Heeft Charlie dit niet al een keer eerder gehad? Ik meen me een soortgelijk topic te herinneren op HF...? Maar dan kan dus ook van iemand anders geweest zijn.

Persistence schreef:Heeft Charlie dit niet al een keer eerder gehad? Ik meen me een soortgelijk topic te herinneren op HF...? Maar dan kan dus ook van iemand anders geweest zijn.

Nee niet zoiets. Wel vage klachten, maar heel andere. Compleet door de molen gegaan destijds en niks gevonden. Na een paar maanden was het ineens over. Ze is ook echt wel een beetje raar hoor

Hoe gaat het nu?

Smoushond schreef:Hoe gaat het nu?

Het is een heel stuk minder, ze doet het nog wel eens maar is er veel makkelijker uit halen, meestal hoef ik niet eens op te staan om haar naar haar kussen te bonjouren maar luistert ze gewoon. Ik denk dat ze zich vooral oncomfortabel voelde. We zijn drie maanden geleden verhuisd. Het is maar 3 huizen verderop maar we wonen in een veel groter huis. M'n vorige huis was klein en Char is best groot, ze heeft zich daar nooit echt prettig gevoeld.

Als straks de tuin is leeggehaald en er staat een schutting kan ze ook weer naar buiten. Ik denk dat ze vanaf de zomer echt weer blij is als ze onbeperkt toegang heeft tot de tuin.