Mientje en haar krieltjes
Geplaatst: 07 jun 2023, 18:32
Het leek me leuk om dit nu al hectische avontuur ook hier te delen. Met Minttu is het tijd voor de volgende generatie van mijn Tollers, en ik had voor haar een prachtige reu uit Duitsland uitgezocht. Eentje die dit jaar alweer 8 wordt, maar nog steeds actief in de hondensport, en in de loop der jaren heb ik meerdere van zijn nestgenoten en nakomelingen gezien. Dit gaf een positieve indruk, dus op naar Duitsland voor een kennismaking! Kiano bleek inderdaad een plaatje, heel evenredig gebouwd, zonder overdrijvingen. Wat aan de kleine kant voor een reu, maar dat kan juist wel fijn zijn, vergeleken met de erg grote honden die we ook binnen het ras hebben. Ook qua karakter voldeed hij aan mijn wensen. Heerlijk stabiel, open en vriendelijk, tikkeltje zelfstandig. Dat zelfstandige kan Minttu juist wel gebruiken, dat is de allerliefste hond die ik ooit heb gehad, maar mist soms wat doorzettingsvermogen tijdens het trainen.
Een paar weken na de kennismaking werd Minttu al loops en gingen we op reis. Het leek allemaal zo leuk: Kiano en zijn eigenaren wonen in het zuiden van Duitsland, in een klein stadje langs de Rijn. Dus we boekten een B&B vlakbij, in een nog kleiner, pittoresker stadje, en hadden alvast allerlei leuke bezienswaardigheden opgeschreven die we tijdens dat weekend ook hadden willen bezoeken. Wandeling langs de Loreley, lekker uit eten, dat soort dingen. Tot we bijna in het stadje waren en vlak voor de afslag op de snelweg wat rook achter de auto bleek te hangen. Sterker nog, de rook bleek afkomstig uit onze auto Eenmaal aangekomen bij de B&B keek de eigenaar nogal verschrikt naar de auto, dus we vroegen Kiano's eigenaar om naar de B&B te komen zodat de auto even kon koelen.
Het kwam nog niet tot een dekking, dus de volgende ochtend toch de auto weer gepakt en naar Kiano gereden. Al bij het verlaten van de parkeerplaats werden we achtervolgd door dikke rookwolken, dus terwijl ik met Minttu naar Kiano ging, reed m'n vriend door naar de dichtstbijzijnde garage. De garagehouder had slecht nieuws, iets met een volledig kapot koelsysteem, motorgedoe en meer blabla. In a nutshell: de auto ging 't niet meer doen en we mochten hem daar wel laten staan, maar moesten een andere manier vinden om thuis te komen.
Tussen al die stress door hadden Kiano en Minttu wel een geslaagde date En idealiter ga je dan een dag later opnieuw voor de dekking, maar deze dag waren we kwijt aan het bellen, overleggen en regelen van een manier om thuis te komen. De ANWB was niet van plan om te gaan helpen, dus uiteindelijk stapten we op de trein en zagen de Loreley op hoge snelheid aan ons voorbij gaan Een treinreis van ruim 3 uur, 2 keer overstappen, en dat met Minttu die überhaupt nog nooit een trein van dichtbij had gezien. In Duisburg werden we gelukkig opgehaald door mijn ouders, zodat we het laatste stukje wat meer tot rust konden komen. Nouja, wij dan. Minttu heeft werkelijk nergens last van gehad en is in de trein heerlijk gaan slapen zodra we onze zitplaatsen hadden gevonden, en ook op het station liep ze mee en keek nergens van op!
Daarna volgde er enorm spannende weken, want met een kapotte auto en de treinreis die niet ingecalculeerd was, was het toch al een duur tripje worden, zonder dat we ook maar één bezienswaardigheid hebben kunnen aanschouwen of zekerheid hadden dat de dekking gelukt was. En omdat het Minttu's eerste nest is, was het echt moeilijk inschatten of haar gedrag nou kon wijzen op een dracht of niet. Afgelopen vrijdag was de echo en zaten we peentjes te zweten, maar gelukkig zagen we al heel snel een vruchtblaas in beeld mét kloppend hartje En daarna nog één, nog één en nog één. In totaal zijn er 4 geteld, met de mogelijkheid dat er zich één of twee hadden verstopt. Maar een nestje van 4 zou ik al heel blij mee zijn.
Lang verhaal kort: Minttu verwacht rond 5 juli haar pups van Kiano. En oja, direct na de echo konden we de auto weer ophalen van de garage. Het had weken geduurd voor we iemand vonden die de auto naar Nederland kon brengen (wederom, dit ging de ANWB niet doen), maar eenmaal hier bleek de schade relatief mee te vallen en rijdt hij gewoon weer! Dat onderweg naar de garage in Nederland mijn auto stuk ging, daar hebben we het even niet over
Een paar weken na de kennismaking werd Minttu al loops en gingen we op reis. Het leek allemaal zo leuk: Kiano en zijn eigenaren wonen in het zuiden van Duitsland, in een klein stadje langs de Rijn. Dus we boekten een B&B vlakbij, in een nog kleiner, pittoresker stadje, en hadden alvast allerlei leuke bezienswaardigheden opgeschreven die we tijdens dat weekend ook hadden willen bezoeken. Wandeling langs de Loreley, lekker uit eten, dat soort dingen. Tot we bijna in het stadje waren en vlak voor de afslag op de snelweg wat rook achter de auto bleek te hangen. Sterker nog, de rook bleek afkomstig uit onze auto Eenmaal aangekomen bij de B&B keek de eigenaar nogal verschrikt naar de auto, dus we vroegen Kiano's eigenaar om naar de B&B te komen zodat de auto even kon koelen.
Het kwam nog niet tot een dekking, dus de volgende ochtend toch de auto weer gepakt en naar Kiano gereden. Al bij het verlaten van de parkeerplaats werden we achtervolgd door dikke rookwolken, dus terwijl ik met Minttu naar Kiano ging, reed m'n vriend door naar de dichtstbijzijnde garage. De garagehouder had slecht nieuws, iets met een volledig kapot koelsysteem, motorgedoe en meer blabla. In a nutshell: de auto ging 't niet meer doen en we mochten hem daar wel laten staan, maar moesten een andere manier vinden om thuis te komen.
Tussen al die stress door hadden Kiano en Minttu wel een geslaagde date En idealiter ga je dan een dag later opnieuw voor de dekking, maar deze dag waren we kwijt aan het bellen, overleggen en regelen van een manier om thuis te komen. De ANWB was niet van plan om te gaan helpen, dus uiteindelijk stapten we op de trein en zagen de Loreley op hoge snelheid aan ons voorbij gaan Een treinreis van ruim 3 uur, 2 keer overstappen, en dat met Minttu die überhaupt nog nooit een trein van dichtbij had gezien. In Duisburg werden we gelukkig opgehaald door mijn ouders, zodat we het laatste stukje wat meer tot rust konden komen. Nouja, wij dan. Minttu heeft werkelijk nergens last van gehad en is in de trein heerlijk gaan slapen zodra we onze zitplaatsen hadden gevonden, en ook op het station liep ze mee en keek nergens van op!
Daarna volgde er enorm spannende weken, want met een kapotte auto en de treinreis die niet ingecalculeerd was, was het toch al een duur tripje worden, zonder dat we ook maar één bezienswaardigheid hebben kunnen aanschouwen of zekerheid hadden dat de dekking gelukt was. En omdat het Minttu's eerste nest is, was het echt moeilijk inschatten of haar gedrag nou kon wijzen op een dracht of niet. Afgelopen vrijdag was de echo en zaten we peentjes te zweten, maar gelukkig zagen we al heel snel een vruchtblaas in beeld mét kloppend hartje En daarna nog één, nog één en nog één. In totaal zijn er 4 geteld, met de mogelijkheid dat er zich één of twee hadden verstopt. Maar een nestje van 4 zou ik al heel blij mee zijn.
Lang verhaal kort: Minttu verwacht rond 5 juli haar pups van Kiano. En oja, direct na de echo konden we de auto weer ophalen van de garage. Het had weken geduurd voor we iemand vonden die de auto naar Nederland kon brengen (wederom, dit ging de ANWB niet doen), maar eenmaal hier bleek de schade relatief mee te vallen en rijdt hij gewoon weer! Dat onderweg naar de garage in Nederland mijn auto stuk ging, daar hebben we het even niet over