Een Hondenleven

Hoe gaan julie ermee om? Echo is 3 en het valt aan het eind van de zomer, net nu het weer omslaat. De laatste twee weken van augustus was ze loops en ze wil gewoon een eigen nest en pups.
Ik merk alleen dat ze ontevreden is. Ze komt vaker dan normaal om aandacht zeuren als ze al uit is geweest. Ze wil best rennen met Mira maar minder gedreven dan normaal. Tegelijkertijd wakker wanneer ze hoort te slapen en dan zo'n dromerige blik met iets wat er mist.
Ook als haar aai blijft het kinnentje op de deken gedrukt

Een vrije school-hond zou piepend in de rondte lopen maar dat mag hier nu eenmaal niet dus ik moet zelf goed opletten.

Het mag hoor, ze hoeft zich voor mij niet top te voelen maar ik wil wel een goede baas zijn. Dus wat doe je extra voor je weemoedige teef?

En ja ik hou ook in de gaten dat ze geen koorts of dorst krijgt maar dat is gewoon niet zo. Lichamelijk is ze prima.
Ze vreet ook gewoon. Maar wel met dat depressieve smoel.

Dirk bleef na elke loopsheid langer stil en somber. Tot ze nauwelijks meer buiten kwam en alleen maar lag te treuren op de stoel in haar kamertje. Toen heb ik haar laten steriliseren. Het is een hond die het leven normaal al niet heel zonnig ziet maar dit was niet meer leuk voor haar.
Bleek ook nog een verstandige keuze achteraf want haar baarmoeder voelde sponzig volgens de DA. Misschien had ze daarom wel zoveel last van haar loopsheid en schijnzwangerschap.

Ik zou er niet teveel aandacht aan besteden. Misschien net even vaker wat leuke dingen doen ter afleiding maar daar zou het waar het mij betreft bij blijven.
Bij mijn teven merk ik er eigenlijk niets van, behalve destijds bij Gina. Zij had melk, maar was verder gewoon haarzelf.

Ja, ze doen altijd al extra leuke dingen. Ze rennen langs de rijnoever en vreten fazantenpoten nadat ze bij 7 mensen op schoot gezeten hebben.
Ze maken genoeg mee. Vandaag zijn ze naar het tuincentrum/dierenwinkel geweest. Stiekem een koekje uit het schap pakken en konijntjes gekeken. Er waren ook andere honden.

Kom je thuis, ligt ze alsnog de emo uit te hangen.

Dirkje schreef: ↑23 sep 2023, 21:41 Dirk bleef na elke loopsheid langer stil en somber. Tot ze nauwelijks meer buiten kwam en alleen maar lag te treuren op de stoel in haar kamertje. Toen heb ik haar laten steriliseren. Het is een hond die het leven normaal al niet heel zonnig ziet maar dit was niet meer leuk voor haar.
Bleek ook nog een verstandige keuze achteraf want haar baarmoeder voelde sponzig volgens de DA. Misschien had ze daarom wel zoveel last van haar loopsheid en schijnzwangerschap.

Ik wil het geen last noemen. Het is gewoon een gezonde cyclus. Maar daarom nog wel een aandachtspunt.

Ze zoekt een bepaald comfort.

Jol lieten we gewoon uit en dingen doen en thuis werd ze met bepaalde loopsheden niet zo leuk, maar dan lieten we haar in huis maar begaan, zij ging kleedjes verplaatsen en goedleggen, soms wat kluifjes her en der begraven onder kleden en dan mocht en kon Aki onder geen beding er in de buurt komen.
Als ze loops was dan lieten we dat maar even betijen. Ze wilde buiten graag de loopse bitch ook uithangen, binnen de grenzen lieten we haar dan wel loslopen.. en binnen zoals ik zei dan maar even haar ding laten doen in wat manden en met kleedjes.

Heb het alleen bij Jol zo meegemaakt hoor, die had echt wel last van haar cyclus. Maar we gingen niet in op haar verzoeken om vaker de deur uit te gaan, want dat was echt om mannetjes te verzamelen...
Dat ze dingen en wat fluffy speeltjes op en bepaalde plek legde was ok, en daar was zij dan ook ok mee als wij en de dieren haar daar in haar waarde lieten, met rust lieten. Na 2/3 weken was het weer over in huis.

Ayla krijgt op een gegeven moment haar 'pups'. Ligt ze ineens met allemaal piepspeeltjes om zich heen in haar mand. Ik mag oppassen als ze wat langer naar buiten wil en verder zorg ik dat de kinderen haar 'pups' met rust laten. Ze laat het wel toe, maar gaat dan met zo'n bezorgde blik zitten kijken dat ik het ook weer sneu vind. Als ik alle speeltjes weghaal dan is ze onrustig en met haar nest is ze ontzettend blij dus ik laat het maar zo. Verder merk ik weinig aan haar na haar loopsheid en na een tijdje is ze haar belangstelling voor haar 'pups' weer verloren en is het weer klaar.

Alles is ontbaarmoederd en hoezee ende hoera.
Immer vrolijk en nooit weemoedig.
Maar goed, jij wilt nog fokken dus dan moet je er doorheen. Kun je nog wat homeopathisch geven?

Nanna schreef: ↑23 sep 2023, 22:58 Alles is ontbaarmoederd en hoezee ende hoera.
Immer vrolijk en nooit weemoedig.
Maar goed, jij wilt nog fokken dus dan moet je er doorheen. Kun je nog wat homeopathisch geven?

Dat zijn/waren die van mij ook gewoon met baarmoeder.

Kells schreef: ↑23 sep 2023, 23:08

Nanna schreef: ↑23 sep 2023, 22:58 Alles is ontbaarmoederd en hoezee ende hoera.
Immer vrolijk en nooit weemoedig.
Maar goed, jij wilt nog fokken dus dan moet je er doorheen. Kun je nog wat homeopathisch geven?

Dat zijn/waren die van mij ook gewoon met baarmoeder.

Soms wel soms niet. Ik heb er wel bij gehad die tijdens schijnzwangerschappen niet vraten en moeilijk keken. Niet dat dat erg is.

Van Aglaia's schijndracht merk ik eigenlijk helemaal niets.

Kyara is nog niet loops geweest, dus geen idee nog.

Aislynn is een ander verhaal. Die wil amper meer spelen, amper meer eten en vindt dus ook dat de rest niet mag eten. Zij kan dan dus echt aanvallen en moet ik een brullend harig brok chagrijn van 1 van de andere honden afplukken en in haar bench mikken. Ik begin haar steeds beter te lezen en aan te voelen, dus kwam het afgelopen schijndracht maar een paar keer voor. Maar ze zit dus regelmatig in haar bench als ze last heeft van haar hormonen. Ongeveer een maand of 4 na begin loopsheid begint ze weer te spelen, wordt ze vrolijker en weer meer haarzelf. Gelukkig heeft ze een cyclus van een maand of 10. Als ze een korthaar geweest zou zijn, zou ik haar laten castreren. Maar de vacht van een Afghaan explodeert dan en wordt onhandelbaar. En dan mag ze niet meer naar show, geen wedstrijden meer doen en ik vind het ook gewoon lelijk.

De collies hebben (hadden, Mila is sinds een klein jaar gecastreerd) eigenlijk geen last van hun schijndracht. Het enige wat ik ervan merk, is dat ze iets rustiger zijn, vooral te merken met trainen. Ze zijn ook niet anders of chagrijnig tijdens de loopsheden, in tegendeel: Mila was in die periode altijd heel goed gemutst en verliefd op de hele wereld, haar korte lontje was dan helemaal verdwenen.
Bij Taartje was het altijd wel goed te merken: die wilde tijdens de schijndracht alleen nog maar nesten maken (ze wilde overal graven, ook binnen op de betegelde grond en de muren) en beschermde die 'nesten' ook, de andere honden mochten daar niet in de buurt komen. Je wist alleen nooit precies waar ze haar denkbeeldige nest had, dat verplaatste zich ook, dus dat was best lastig voor de andere honden om daar rekening mee te houden
Als zij weer zo dwangmatig aan het graven was, nam ik haar mee voor een wandelingetje of we deden wat snuffelspelletjes in de tuin en dan was het weer even rustig.

ik doe niks anders dan anders als ze hier schijndrachtig zijn. ik merk eigenlijk maar weinig aan ze. laat ze gewoon doen wat ze willen doen, met uitzondering van ruzie maken en dat gebeurt weleens als er 1 schijndrachtig is en de ander loops is.

Lily heeft geen last van haar schijnzwangerschap, in de zin van dat ze geen melk geeft, graaft geen nesten, eet goed. Ze is wel ingetogener en minder geïnteresseerd in andere honden (in tegenstelling tot tijdens de loopsheid zelf). Een maand of 3 na het begin van de loopsheid wordt ze weer extraverter, sociaal, veel markeren en dat komt tot een piek tijdens de loopsheid. Ik vind die op en neer gaande beweging wel mooi eigenlijk.
Ik doe er verder niks speciaals mee, behalve gewoon accepteren dat het zo is.

Kells schreef: ↑23 sep 2023, 23:08

Nanna schreef: ↑23 sep 2023, 22:58 Alles is ontbaarmoederd en hoezee ende hoera.
Immer vrolijk en nooit weemoedig.
Maar goed, jij wilt nog fokken dus dan moet je er doorheen. Kun je nog wat homeopathisch geven?

Dat zijn/waren die van mij ook gewoon met baarmoeder.

Precies, Tanja ook, die is zo vrolijk dat ik af en toe wens dat ze eens wat minder vrolijk is. Ook als ze schijnzwanger is is ze vrolijk.