Een Hondenleven

Nog op het HF vroeg Dagmar of Lais haar jas maat 65 was, dat klopt (voor haar pyjama/huispak) en toen vroeg ze of ze of ze de hare (van Niko) naar me op mocht sturen. Nou heel graag want ik heb er een paar jaar geleden nog eentje bij proberen te bestellen maar die bleek niet meer leverbaar te zijn, dus super! Ik mocht er niks voor geven, zelfs niet voor de verzendkosten. De prijs was een foto, van Lais met haar nieuwe jas en ze had het idee dat er geen hond zou zijn die méér gebruik zou gaan maken van die jas dan zij (en dat weet ik wel zeker ).

Het pakje werd bezorgd en ik had het even op de lage tafel gezet, meteen Lais en Raaf erbij.


Tja, het zal wel naar hond ruiken natuurlijk, maar gezien hun enthousiasme hield ik er ook rekening mee dat er iets lekkers in zou kunnen zitten. Toen Raaf Lais weg gromde en Lais dat negeerde (doet ze nooit tenzij ze het heeeeeeeeel belangrijk vindt) wist ik het zeker: er zit iets heel lekkers in. Okee, even veilig weghalen bij de haaien vandaan dus .

Na het openen snapte ik het helemaal, er zat een zak met gigantisch stinkspul in (het stonk ook wel heel erg in de gang toen ik thuiskwam en het pakje daar aantrof maar er was niet direct een lichtje gaan branden ). Later zag ik dat er zelfs een nieuw huisdier in zat! Ja hoor.

Nog een gevaarlijk huisdier ook, ik kon niet voorkomen dat het achter mijn oudje aanging


Hap!


Raaf kwam ook even kijken


Hij zei dat het hem een héél leuk speelmaatje leek


Ik heb hem denk ik verkeerd verstaan want al snel zette hij zijn tanden erin


Hopen dat hij dat bij zijn volgende nieuwe speelmaatje niet doet


Willem lustte ook wel wat!


Lekker kluiven in zijn veilige hol


''OMG wat moet ik doen om die stinkzooi te krijgen!!!!''


Ja, beter zo !




Lap vroeg of ik haar probeerde te vergiftigen ...


De kittens vonden de geuren onweerstaanbaar.


Terwijl de dames nog druk bezig waren om het lekkers voor zich uit te schuiven moest ik Mannes al weg bonjouren want die had het al lang op. Ik kon het in stukjes breken en toen hebben de dames het ook op kunnen eten .



En dan nu waar het eigenlijk om ging . De jas dus, die is helemaal perfect. Hij is voor 'gewoon gebruik' natuurlijk te groot voor Lais, maar haar 'goede' maat (60) is voor een enkele keer op wandeling en als ze daarmee gaat liggen zijn haar billen bloot en dat is Heel Erg . Dus voor in huis de grotere maat, lekker lang. Bij de boeg zet ik de split dicht en dan zit hij perfect.

Hij is wel iets anders dan haar eigen pyjama, deze van Dagmar is namelijk veel feller van kleur en lijkt zelfs een beetje licht te geven .

Lais vond het poseren wel een beetje stom, het was net heel erg heet die dag (uiteraard draagt ze dan in huis wel haar pyjama).


Ding geeft echt licht hoor !


''Ja, prachtig die nieuwe jas. Heel erg blij mee. Is het dan nu klaar'' ?


De kittens vonden de jas ook uitermate interessant.



Er zat echter nóg een verrassing in de doos: een ongevoerd regenjasje! Ik blij, Lais wat minder want die was het poseren al lang zat .






En waarom nou ook alweer die pyjama? Nou omdat je anders dit soort taferelen krijgt (en dan heb ik het nog niet eens over het vakkundig slopen van de bank in een poging zichzelf toe te dekken)


Ik word hier vreselijk mishandeld


Beter zo, maar wil je me nooooooooit meer bloot laten liggen!



Bedankt Dagmar !

wat een portret is het ook!

Omg dat hoofd van Lapje
Lais de prinses

Hahaha, die Lais.

Haha heerlijke rapportage. Lekker genieten van die jas :I:

Wat lief, zeg!

De jas staat jou prachtig, hoor Lais!

Ah, fijn, Lais is helemaal klaar voor de winter!

Hahaha, wat geef je ze voor griezels joh?

Sanne schreef: ↑29 sep 2021, 19:33 Hahaha, wat geef je ze voor griezels joh?

Ik weet het niet . Hagedis?

Wat is Dagmar lief
Hoe is het tussen de kittens en Lap? Kunnen ze nu beter met elkaar overweg?

Zamunda schreef: ↑29 sep 2021, 19:35

Sanne schreef: ↑29 sep 2021, 19:33 Hahaha, wat geef je ze voor griezels joh?

Ik weet het niet . Hagedis?

Lijkt een haai?

Hondshaai denk ik. Wat een ding! Ik zou wel even raar opkijken.

Van die jasjes gaat zo te zien heeeelll dankbaar gebruik gemaakt worden.

Dagmar heeft ook maar een klein hartje he.

Wat een lief gebaar!
Dat oude smoeltje van Lais, om te smelten.
Hoe oud is ze?

Coraline schreef: ↑29 sep 2021, 19:40 Wat is Dagmar lief
Hoe is het tussen de kittens en Lap? Kunnen ze nu beter met elkaar overweg?

Vind ik ook!

Nee, dat heb ik opgegeven. Lap kan niet meer tegen veranderingen en heeft me een keer (toen een kitten de keuken ingeglipt was) uit redirectie zó hard gebeten dat ik echt geschrokken ben van hoe serieus ze het meent. Ze trekt het ook niet om aan de slag te gaan met langzame introductie, ze is inmiddels al compleet van slag als ik haar mandje verplaats of vervang. Ze is echt een oude boom die ik niet meer moet verplaatsen zeg maar.

Heel erg helaas. Zij zit dus in de keuken en de 'kittens' in de huiskamer. Met een geblindeerde sluis van 1m70 hoog ertussen, prachtig . Hij is ook lekker groot want er moeten drie (en straks vier) grote honden en een mens tegelijk in kunnen .

Lothian schreef: ↑29 sep 2021, 19:47 Hondshaai denk ik. Wat een ding! Ik zou wel even raar opkijken.

Van die jasjes gaat zo te zien heeeelll dankbaar gebruik gemaakt worden.

Dagmar heeft ook maar een klein hartje he.

Ah :-D . Ja ik keek ook wel even heel raar op . Ja, vooral die pyjama zal ze veel gebruiken, ik hoop dat ze hem nog tot op de draad toe verslijt .

Heel klein hartje, echt superlief!

Gretha schreef: ↑29 sep 2021, 19:50 Wat een lief gebaar!
Dat oude smoeltje van Lais, om te smelten.
Hoe oud is ze?

Ze is al 10 jaar, belachelijk. We hebben haar nu ruim 8 jaar, de tijd gaat echt veel te snel.

Acht jaar alweer ik kan me nog zo herinneren dat je op zoek was naar een eerste hond en dat dat Laissah werd. Of zit ik nou dingen te verzinnen? Haha!

10 jaar, jeetje. Dat gaat echt snel.
Ik vind haar zo mooi.

Lothian schreef: ↑29 sep 2021, 19:58 Acht jaar alweer ik kan me nog zo herinneren dat je op zoek was naar een eerste hond en dat dat Laissah werd. Of zit ik nou dingen te verzinnen? Haha!

Nee je zit helemaal goed. In mei 2013 meldde ik me aan op het HF omdat ik op zoek was naar een hond. Een paar weken later stond ze in de overplaatshoek en op 8 juni hebben we haar gehaald. Ze was 22 maanden toen.

Ach, wat ontzettend lief. En nog van die enge snacks ook.
Heel leuk je honden weer te zien Bij het zien van Willem krijg ik nog kriebels in m’n buik en mis ik Cody weer extra.
Hoe gaat het met Willem?

Hahaha Jaws! :-D

Toevallig was ik met dat Zamunda de foto's van Lais in loungecocon plaatste, de zolder aan het opruimen.
En opeens drong het door dat Niko er al drie jaar niet meer is en in die jas nooit meer een hond gaat passen. Nou ben ik vreselijk sentimenteel wat alle ouwe zooi van de honden betreft, maar omdat er geen hond op aard is die er meer uithaalt dan Lais mochten ze herplaatst.
En natuurlijk moeten ze wel ruiken dat er hondenpost is gearriveerd. Die haai die ruik je ja


:loveit: Dus van harte Lais, met de groeten van de ouwe dibbes. Die dankbare oogies he, daar doe je het voor haha

Haha, wat heb je er een mooi verhaal van gemaakt. Elk huisdier was er bij betrokken :-D
Arme Lais, wel een jas aan als je hem niet aan wil, geen jas aan als je hem wel aan wil... :knuffel:
Maar ze heeft nu een passende jas voor elke gelegenheid

Manuma schreef: ↑29 sep 2021, 20:02 Ach, wat ontzettend lief. En nog van die enge snacks ook.
Heel leuk je honden weer te zien Bij het zien van Willem krijg ik nog kriebels in m’n buik en mis ik Cody weer extra.
Hoe gaat het met Willem?

Aah.
Ja, Willem. Lastig. Hij heeft sinds december vorig jaar iets 'nieuws', hij wil graag wegkruipen. Niet angstig in een hoekje gelukkig, maar wel in een veilig hol waar hij kan ontspannen. Dat bieden we hem met liefde, maar het is jammer dat hij er daardoor niet meer echt bij is. Voorheen lag hij nog op de bank in de keuken of huiskamer, dat durft hij nu niet meer. Alhoewel hij sinds een tijdje zich 's avonds wel komt melden dat hij toch nog even erbij wil op de bank in de huiskamer, dat is heel fijn.
Verder is hij in de tuin ook niet meer zo vrij als hij geweest is. Hij graaft nog heerlijk in de holen die hij samen met Lais maakt en hij spettert lekker in de vijver, dus hij geniet er echt nog van maar hij wilde dit jaar niet meer de hele dag buiten blijven om te genieten van het buiten zijn (ook het brokjes zoeken in de tuin deed hij een paar maanden niet meer, dat gaat gelukkig nu sinds een tijdje weer). Zodra we aanstalten maken om naar binnen te gaan wil hij mee en dan snel door de huiskamer, sluis en keuken om veilig achter het hekje in de werkkamer te gaan liggen.
Hij ligt daar nu 's nachts ook. Voorheen sliep hij samen met Lais op bed en dat vond hij heerlijk maar dat gaat niet meer. In dezelfde periode dat zijn behoefte aan een veilig hol begon voelde hij zich ook op bed niet meer veilig. Dan kroop hij helemaal in me, maar zelfs dat was niet genoeg. Hij bleef met grote ogen naar de deur staren en uiteindelijk ging hij staan of van het bed af, angstig voor de deur staan. Ik heb het nog een tijd kunnen 'rekken' met wat aanpassingen maar sinds een maand of twee heb ik het opgegeven omdat ik er zelf helemaal gespannen van werd en door zijn onrust ook niet kon slapen. Eenmaal in de werkkamer (waar hij in een mand, onder het bureau en overdekte bench kan liggen) is hij ontspannen.

Het is een heel management zeg maar en daarbinnen voelt hij zich fijn. We eten bijna elke week een keer zalm (op huid en die huid verdelen we) en dan komt hij zelf die kamer uit om te bietsen. Hij mag dan ook alles, bedelen en half op schoot hangend van het bord op tafel likken :-D . Als hij denkt dat we zalm hebben komt hij ook en dan vinden we het zo zielig voor hem dat we geen zalm hebben dat we hem dan maar iets anders van ons bord geven .

Als ik thuiskom van de hondenschool is hij er ook als de kippen bij want dan deel ik nog worstjes, kaasjes enzovoorts uit. Lekkerbek .

Dagmar schreef: ↑29 sep 2021, 20:15 Hahaha Jaws! :-D

Toevallig was ik met dat Zamunda de foto's van Lais in loungecocon plaatste, de zolder aan het opruimen.
En opeens drong het door dat Niko er al drie jaar niet meer is en in die jas nooit meer een hond gaat passen. Nou ben ik vreselijk sentimenteel wat alle ouwe zooi van de honden betreft, maar omdat er geen hond op aard is die er meer uithaalt dan Lais mochten ze herplaatst.

:loveit: Dus van harte Lais, met de groeten van de ouwe dibbes. Die dankbare oogies he, daar doe je het voor haha

Aah, Niko met zijn jas :loveit: . Dat sentimentele bewaren ken ik . Haha, dankbaar :-D . Meestal is ze dat wel gelukkig, ze staat meteen op als je met haar pyjama aan komt zetten (en als ze het nog te warm heeft van buiten actief zijn blijft ze liggen). Met de huidige temperaturen moet er 's nachts ook nog een deken overheen .

En het is inderdaad onmogelijk dat er een hond op aarde zou zijn die meer gebruik zou maken van die jas :-D .

En natuurlijk moeten ze wel ruiken dat er hondenpost is gearriveerd. Die haai die ruik je ja

Dat was zonder lekkers vast ook wel gelukt, maar dan hadden ze het lang zo interessant niet gevonden en waren ze er ook niet zo blij mee geweest .

K@ren schreef: ↑29 sep 2021, 20:19 Haha, wat heb je er een mooi verhaal van gemaakt. Elk huisdier was er bij betrokken :-D
Arme Lais, wel een jas aan als je hem niet aan wil, geen jas aan als je hem wel aan wil... :knuffel:
Maar ze heeft nu een passende jas voor elke gelegenheid

Ja, ze heeft een Heel Zwaar Leven . En ja, Dagmar heeft ervoor gezorgd dat iedereen erbij betrokken was door al het lekkers :-D .

Gretha schreef: ↑29 sep 2021, 20:00 10 jaar, jeetje. Dat gaat echt snel.
Ik vind haar zo mooi.

Leuk! Ik vind haar ook echt zo prachtig :loveit: . Prachtige kleur, mooi lijntje, heerlijke korte vacht. Jammer dat ze zo beroerd in elkaar zit orthopedisch gezien, maar ze heeft er gelukkig nog weinig last (meer) van.

Aaaaah, wat lief van Dagmar :boeket:
Het staat Lais beeldig!

Wat een heerlijke serie