Een Hondenleven

Over een paar dagen gaan we een nieuw jaar in.
Tijd om terug te kijken op wat 2023 jou gebracht heeft.
Welk cijfer zou jij het jaar 2023 geven ?
Wil je ook vertellen waarom ?

Van mij krijgt het afgelopen jaar een 7.
Ik heb een heerlijke vakantie op onze boot gehad.
Geen 10 omdat ik vanwege slijtage in gewrichten en rug dusdanig pijn heb dat ik pittige pijnstilling moet slikken en dat haat ik.
Ik ben super gelukkig met Peer. Hij geeft mijn dagen een gouden randje. Met het ouder worden wordt hij steeds knuffeliger.

Een 9.
Getrouwd, Loutje die nog goed mee gaat, mooie workshops mogen geven, bedrijf dat een beetje begint te groeien. Ik klaag niet

Teckeltoos schreef:Over een paar dagen gaan we een nieuw jaar in.
Tijd om terug te kijken op wat 2023 jou gebracht heeft.
Welk cijfer zou jij het jaar 2023 geven ?
Wil je ook vertellen waarom ?

Toch wel een 7.
2023 begon voor mij natuurlijk met een nieuwe liefde, tenminste 2022 eindigde daarmee

Na een paar maanden kwam alles in een stroomversnelling met heel veel veranderingen.
Veranderingen die ik niet voorzien had, moeilijk vond en vind, maar die toch positief lijken te eindigen.
Want ja, gezinsleven, tieners, rugzakjes, gedoe.
Voor de kerst leek het richting een 6- te gaan, maar echt de kerst heeft een hoop verduidelijkt, rust en ruimte gegeven

Maar ook van mijn kleine 3 kamer appartementje sort of inwonend bij een boer naar weer heerlijk een eigen woning buitenaf. Wel met als overeenkomst dat m’n kleine huisje net als hier een heerlijke houtkachel had en vriend en ik stoken het graag lekker warm op :-P

Qua studie door alle gezeik een half jaartje achterstand qua studie, gewoon een half jaar stil gezet omdat de focus er toch niet was.

Oh en 2023 is het jaar dat ik ineens binnen-/huishonden heb gekregen ipv in de kennel. En ondanks dat ik altijd dacht dat m’n hond ten en ik daar minder geschikt voor waren geniet ik er van. Ook van dat m’n dames onderling heerlijk probleemloos samen gaan.

Dit jaar krijgt een 7. Het jaar stond in het teken van afscheid. Allebei mijn katten moeten laten inslapen. Een langdurige vriendschap beëindigd en familiegedoe.
Maar ook leuke mensen leren kennen, een pup erbij gekregen, blij met mijn Dirkje en ik ben nog steeds redelijk gezond.

Hier ook een 7. Wat familie dingetjes en mijn moeder is overleden, maar was het wel. Het leven kabbelde gewoon verder.

Een 7. Veel leuke nieuwe dingen op verschillende vlakken maar ook niet een jaar dat ik denk "god wat een geweldig jaar".
Gewoon best goed.

Ook een zeven. Niet hoger wegens gezeur met pijntjes her en der maar hé, medisch dossier dus oninteressant.
Verder heb ik dit jaar een bijzonder leuke kleindochter op zien groeien en Katus heeft de roedel versterkt en is een schot in de roos. Relationeel loopt het nog steeds lekker, ook nadat meneer Nanna voltijds thuis is komen te zitten. Niks spannends, gewoon pensioen
Vooruit, ik maak er een acht van.

Ik geef het jaar toch wel een 7, wat lichamelijke problemen, maar dat schijnt ook bij het ouder worden te horen. Toch weer sterfgevallen van best nog jonge mensen. En als verdrietig hoogtepunt natuurlijk het volkomen plotselinge overlijden van onze Aar.
Zo'n 7 maanden geleden zonder hond gezeten en dat vond ik echt helemaal niks. Op 3 oktober is Ria na 50 jaar werken eindelijk met pensioen gegaan en dat bevalt ons meer dan prima.
Maar het absolute hoogtepunt was de komst van Quin op 7 oktober, wat een heerlijke en geweldige hond. Dus al met al echt wel een 7.

Gewoon een 1.
Vreselijk kut jaar. Tuurlijk zijn er ook leuke dingen gebeurt, maar de nare overschaduwen alles.
De ongeneeslijk ziek zijn diagnose van mijn schoonvader en een maand later zijn crematie, de dag na zijn crematie het plotseling overlijden van zijn vriendin( mijn bonusschoonmoeder ) in diezelfde periode ons riool ingestort en dus de hele boel op de schop, waar we dus zelf erg veel werk mee hadden.
Mijn vader zijn alzheimer welke erg verergerd en uiteindelijk noodgedwongen verzorgingshuis, oude huis leeg maken enz enz. Eigenlijk geen tijd gehad om te rouwen. Mijn eigen gezondheid gewoon labbekak.
Dus die 1 mag 2023 hebben.

Een 7,5 denk ik.
Ietsje minder dan vorig jaar, ivm gekloot rondom de vloeren renovatie, mijn gezondheid die vd zomer ronduit bagger was, Mahdutje die een paar keer met zijn rug zat, de oppashond die rugklachten heeft, daardoor verlammingsverschijnselen had en eenmaal aan de beterende hand besloot dat hij prima weer op de bank kon springen en meteen weer een klap in zijn rug met verergerde verlammingsverschijnselen had.
Oppaskat overleed, tweede oppaskat is ook overleden en de hond van mijn moeder kreeg dusdanige neurologische klachten dat ze die moest laten inslapen, daarnaast kreeg mijn zomerlogeerhond een TIA ofzo waar hij krachtverlies in een achterpoot, balansproblemen en versterkte seniliteit aan heeft overgehouden.
Oh en zowel mijn wasmachine als droger gaven de geest.

Maar daar tegenover staat dat er hernieuwd contact is met een familielid (tevens de gulle schenker van een zeer goede tweedehands wasmachine en gloednieuwe droger), wat in het begin wat struggles gaf maar door het aangeven van grenzen en een beetje wederzijds begrip loopt dat nu fijn.
Familielid helpt me ook het huis goed op te ruimen, kastjes in elkaar zetten, zeer grondig schoonmaken, dingen uitzoeken etc, wat soms wat strijd geeft omdat we weleens van mening verschillen wat rotzooi is en wat bruikbaar maar ook dat is met aangeven van grenzen en wensen en duidelijke communicatie vlot opgelost.

Mijn moeder heeft 2 nieuwe honden, geen vervanging maar opvolging.
Zomerlogeerhond is een hondje vd dag, mag ook wel met zijn bijna 15,5 jaar, maar doet het naar omstandigheden ontzettend goed.
Het is natuurlijk wel de vraag of hij de zomer gaat halen, maar dat bekijken we dan wel en stiefvader weet dat Toobs de lange wandeling als een prinsje in de buggy vervoerd gaat worden (tussendoor stukken ernaast) zodat er ook geen geklooi is met alleen thuis blijven etc als hij er dan nog is en hier komt logeren.
Oppashond gaat ook langzaam maar zeker weer vooruit.
De nachten komt hij voorlopig nog niet hier (dat trek ik nog niet), maar overdag komt hij regelmatig wanneer dat zo afgesproken is.

Mijn gezondheid gaat weer goed, kan inmiddels weer een uurtje wandelen zonder pauzes of duizeligheid, langere wandelingen pak ik nog wel even een korte pauze bij maar Mahdutje heeft dan ook pauze nodig dus een mooi excuus om dat moment ook echt even te pakken.
Mahdutje heeft 2 epileptische aanvallen gehad maar zó licht en kort dat het geen naam mag hebben aldus de dierenarts en met een duidelijke oorzaak (te veel drukte, te weinig rust) en hij is inmiddels alweer een jaar van de pexion af en met wat aanpassingen in zijn dieet heeft hij ook bijna geen huidproblemen en jeuk meer.
Dívka doet het ook goed, we zijn niet echt bezig geweest met trainen, stabiliseren etc maar passerende honden vormen bijna geen probleem meer, ze vindt ze nog wat spannend maar geen hysterisch gedoe oid en ik ben ontzettend trots dat we (hoewel erg langzaam) op dit punt zijn gekomen terwijl ik daar in het begin niet eens van durfde te dromen.

Mijn huis is inmiddels ook weer echt mijn huis qua gevoel, ondanks dat een deel vd inrichting niet is wat ik wilde.
Nu het gedoe met overzetten vh budgetbeheer weer goed krijgen en dan is het op zich een prima jaar geweest al bij al.

Geen 8 waard maar alsnog wel een mooie voldoende.

Een dikke vette 8 ik rond af met opzeggen van mijn baan, oudste kind heeft de liefde van haar leven gevonden ( zegt ze, ik ben allang akkoord hoor) ze heeft een huis gekocht en gaat begin februari over, hoezee . Als alles gaat zoals ik wil start ik eind januari met een andere baan in de omgeving, iets minder uren , en veel dichterbij en ik heb natuurlijk Pand gekregen ( ahum gekocht, was een rib uit mijn lijf, maar wat moet je met geld als je er niet mee kunt doen waar je gelukkig van wordt) en de andere dieren zijn allemaal gezond.
Dit jaar een paas sessies paarden coaching gedaan, gewoon omdat het leuk is ( ik hou van paarden en stoeien met wat er in je hoofd gebeurt is best leuk ) en alles in mijn leven muurvast zat en zo en er komt weer beweging in en het smaakt naar meer
Vond de politiek dit jaar heel erg interessant en leuk om te volgen, heb dingen over mezelf geleerd waar ik trots op kan zijn en die leuk zijn om mee te krijgen, ik kan veel meer aan dan gedacht en houdt mijn cool ook nog eens. Wel ook een keiharde grens gesteld dit jaar ( exercitie zelf liefde) .en al met al een waardevol jaar, met alle ups and downs en geleerd dat ik veel beter de balans moet en kan houden en met alle leermomenten en op naar het volgende jaar. Kijken hoeve ik kan komen

Ik geef het gewoon een 10. Hoppa. Ik heb echt een ontzettend goed en leuk jaar gehad en ik ben helemaal in mijn nopjes. Het gaat heel goed en ik heb dit jaar meer geluk dan ik ooit had durven wensen.
Ik weet ook niet waar ik het aan verdiend heb maar ik ben er ontzettend blij mee.

In 2023 gingen we voor het eerst op skivakantie. Ik vond het een sprookje, ik heb zo genoten. Manu was mee en die genoot nog het meest van iedereen.
Ook kwam ik er daar achter dat ik zwanger was.
We zijn verhuisd na lange tijd verbouwen. Vriend en ik hebben ook heel hard gewerkt en juist totaal geen relatiecrisis Ik ben heel trots op hem, zoveel geklust en toch nog zo’n leuke vader en partner.
In dit huis wonen voelt nog elke dag als een droom. Al die ruimte, alles nieuw en zo mooi en het is zo fijn om in deze buurt te wonen met het strand zo dichtbij en toch ook eenvoudig in het centrum van de stad te kunnen komen. Er is zoveel te doen maar ook zo makkelijk rust op te zoeken.

We hebben onze lang gewenste vakantie naar Amerika doorgezet. 12 uur lang vliegen met een peuter en hij deed het zo knap.
Sowieso is die peuter een groot geluk, dit jaar is hij echt een klein mens geworden waar ik mee kan praten en leuke dingen mee kan doen. Hij groeit al op als een echt buitenmens met een hart voor honden. Ik vind het geweldig.

We hebben dit jaar dus ook een dochter gekregen, onze Britt. Een heel relaxte baby. Mijn bevalling en kraamtijd ging voorbeeldig, heel anders dan waar ik bang voor was.

Manu gaat geweldig, Meeko gaat geweldig. Enig minpuntje was die achtste wervel, maar zo’n ramp is dat ook weer niet. Ik ben zo dol op mijn heren, ze zijn echt een heel leuk stel samen.

Bovendien ben ik ook nog 2x tante geworden, is mijn broer getrouwd, mijn ouders zijn met pensioen gegaan en nog leukere mensen geworden, hebben we er een hond bij gekregen in de familie en heb ik meer sociale contacten erbij gekregen.

Het enige nare is dat mijn lieve oom eerst kanker overwon en toen toch niet. Die gaat nu heel slecht. Ik hoop op nog eens winnen maar dat gaan we in 2024 weten. Duimen.

Op dit moment is het enige lichtpunt van afgelopen jaar Vida en mijn relatie, dus ik cijfer maar even niet, want het komt negatiever uit dan het waarschijnlijk was.

ik geef dit jaar een 10, al mijn naasten leven en zijn gezond op wat kleine klachten na, Sambal maakt enorme stappen en we hebben het enorm leuk samen, we hebben allemaal leuke dingen gedaan en het gehele gevoel over het afgelopen jaar is gewoon goed!
We hadden het tijdens kerst nog over de corona jaren en hoe afschuwelijk dat was. Dan was het afgelopen jaar gewoon helemaal top!

Ik vind het ook moeilijk om een cijfer te geven.
Het was deels een prima jaar: ik geniet nog steeds heel erg van het leven in Spanje, dat is een constante en dagelijkse bron van geluk. Qua werk heb ik een inspirerend, afwisselend, succesvol jaar gehad, ik geniet enorm van de honden en katten en zeker na Mila's GVS voelt het als een extra bonus dat het weer goed gaat met de oude dame. Fayah is een geweldige aanwinst voor de roedel, iedereen is blij met haar en ze is zo'n ontzettend fijne hond geworden Heel veel positiefs om op terug te kijken dus.
Maar ook een erg druk jaar, waardoor er dingen bij inschoten en de tijd veel sneller voorbij vloog dan ik zou willen, plotseling afscheid moeten nemen van mijn once in a lifetime kat Lola, wat alle positieve dingen nogal overschaduwde, en toch ook wel veel zorgen om Mila.
Ik maak er een zeventje van.

Een dik prima jaar, goede gezondheid, geen afscheid moeten nemen, geen financiële zorgen (niet dat ik rijk ben met een dikke bankrekening en veel bezittingen, maar alles wat moet betaald worden, is betaald ), studie zit er bijna op, alvast wat eerste klanten via de voeding,… geen dieptes, geen hoogtes.
Gewoon onbenullig het leven doorgaan.

Een 7. Gezien de omstandigheden zou het waarschijnlijk een onvoldoende moeten zijn, maar ik voel me gewoon best goed.
Ruim een jaar geleden heb ik de relatie met de vader van mijn kinderen na 17 jaar verbroken. We wonen nog wel samen vanwege financiele redenen. In eerste instantie ging dat goed, maar tegenwoordig zijn er nogal wat spanningen. Deels ook omdat we eigenlijk over een paar dagen ons huis uit moeten want het huurcontract loopt af en iets anders huren is met mijn inkomen gewoon onmogelijk. Ik ben echter met de advocaat van de gemeente bezig om toch nog huurverlenging te krijgen. Tot er antwoord is, blijf ik hier zitten. Dan maar semi-illegaal.
Het afgelopen jaar zijn er nogal wat zorgen geweest om oudste zoon: blowen, slechte schoolresultaten, een korte depressie, het vermoeden van wat illegale dingetjes... Maar het is tegelijkertijd ook zo´n leuk mens en ik geloof dat hij nu eindelijk langzaam naar volwassenheid gaat. Ik ben sowieso dol op mijn kinderen en prijs me gelukkig met hen. Hoogtepunt van dit jaar was een vakantie naar Frankrijk met zijn drieen. Die week was ik echt gelukkig.
De honden gaan goed. Alfil blijft wat angsten houden, maar ik beweeg erin mee en dan gaat het goed.
Mijn werk gaat ook goed. Ik heb zulke leuke klanten. Ik besef nu pas hoe belangrijk dat fijne contact eigenlijk is.

Een 1.

M’n broertje overleed begin dit jaar, hij was pas 38. De kanker won.
Mijn zoontje belande in het ziekenhuis met een blindedarmontsteking waarna er complicaties optraden en hij nogmaals geopereerd moest worden.
En toen kreeg m’n schoonzus een herseninfarct, alsof haar man verliezen nog niet genoeg was, waar ze nu nog herstellende van is.

Blij dat dit jaar om is en op naar volgend jaar.

Een zesje denk ik
ik ben sowieso al jaren wat down ingesteld dus eigenlijk is een zes vrij positief dan
dat ik vrij onverwacht mn kat Gijs moest laten gaan, maar daarna wel weer een super lieve Saar ( poes ) in mn leven is gekomen.
En mn wandelingen met Mo, die zijn subliem

Mizzsylver schreef: ↑28 dec 2023, 10:21 Een 1.

M’n broertje overleed begin dit jaar, hij was pas 38. De kanker won.
Mijn zoontje belande in het ziekenhuis met een blindedarmontsteking waarna er complicaties optraden en hij nogmaals geopereerd moest worden.
En toen kreeg m’n schoonzus een herseninfarct, alsof haar man verliezen nog niet genoeg was, waar ze nu nog herstellende van is.

Blij dat dit jaar om is en op naar volgend jaar.

Tsja, een 7-tje denk ik.
Nog lang last gehad van de coronabesmetting oktober vorig jaar, snel moe en dikke mist in m'n hoofd. Kon de honden uitlaten van m'n hus en het voer verkopen lukte ook nog wel, al heb ik daar wel wat missers gemaakt. Langzaam kwam de energie weer terug en kan ik weer rechtaan denken, al is het nog niet zoals het was.
We zijn voor het eerst in jaren een week op vakantie geweest en ook ons weekendje naar Zeeland in het najaar is weer gelukt.
Quinta gaat goed, wat een enorm fijn hondje is ze en ze vind alles leuk om te doen.
Door haar ben ik terecht gekomen op de hondenschool waar ik nu ook les geef, we zijn met een leuke groep instructeurs en ze pikken gemiep en onzekerheid niet van me, heel fijn, het voelt als een warm bad.
Helaas kan ik niet fokken met Quinta, maar sta nu wel op de lijst voor een broertje/zusje.

Een 2... veel te veel verdriet..

Enige lichtpuntje zijn de 2 jonge honden die hier zijn komen wonen dit jaar, maar voor de rest.. alleen maar verdriet

Ik heb een 6 gegeven.
Voldoende, vooral omdat het met mij en mijn hond goed gaat.
De rest is knudde, maar dat is niet te veranderen, dus mee leren leven is het motto.

Dan zou ik eigenlijk moeten weten wat ik het vorig jaar gaf en dat weet ik niet meer. Het is niet per se super, Aloy kwakkelt een beetje en ik ook (maar da's normaal). Maar aan de andere kant is Aloy ondanks haar gekwakkel verder niet echt ziek, en hoewel mijn situatie vervelend is is het verder niet ernstig, dus het kan veel erger. En ik heb dit jaar wel ontzettend veel dingen kunnen doen die ik al jaren niet kon, ik heb echt weer een klein beetje kunnen proeven van het leven en heel mooie momenten gehad. En Froo gaat gewoon heel goed, zoals altijd. Dus ik geef het maar gewoon een 7.5!

Voor het nieuwe jaar hoop ik dat we Aloys situatie met het juiste voer onder controle kunnen krijgen, en dat ze gewoon lekker weer gezond mag worden en blijven. Meer hoef ik niet.