Floris
Geplaatst: 27 jan 2024, 23:31
Ik ben enige tijd niet hier geweest en dat was met een reden.
Helaas is mijn Floris,mijn beste vriendje na de heftige periode van mijn auto ongeluk,mijn pupje wat zo recht m'n hart binnen liep en waar ik nog zoveel plannen mee had afgelopen oktober op vreselijke wijze overleden.
Ik kan honderduit over hem vertellen maar alle woorden doen Floris te kort, hij was in zijn korte leventje zo onwijs belangrijk voor mij en na het verlies van Fealan was Floris het zo onwijs gewenste pupje.
In september liep hij raar met een achterpoot, niet kreupel maar wel raar en anders en hij leek er ook wat mee te struikelen soms. Een paar dagen later ontdekte ik een mega grote hotspot op z'n rug (Floris had voor een flatcoated van zijn leeftijd behoorlijk wat haar)wat voor mij op dat moment het rare lopen kon verklaren want natuurlijk doet alles zeer en trekt de huid als alles op je rug stuk is. Naar de dierenarts voor antibiotica en pijnstillers en na het weekend(dit was een donderdag) indien nodig foto's van z'n poot, eerst die pijnstillers maar een kans geven. Maar hij was ook vreselijk onrustig en best dwangmatig aan het rondlopen in huis maar ook dit verklaarde ik aan die hotspot en de koorts en toch gaf mijn gevoel al anders aan.....de onrust werd erger en het dwangmatig rondlopen ook maar er waren ook nog wel momenten van rust en verder merkte je eigenlijk niks aan hem; eten en drinken ging prima,ontlasting was goed en wandelen had hij ook nog zin in. Die zondag werd het duidelijk erger en in de tuin zocht hij echt de muren en de heg op om langs te lopen en ook in zijn blik merkte ik wat, z'n ogen stonden duidelijk anders. We hebben de dierenarts wat bezocht dat weekend en de afspraak voor een scan stond voor die dinsdag in Arnhem en tot die tijd zouden we de pijnstillers ophogen en zoeken of we evt in Duitsland sneller terecht konden. Die nacht heb ik beneden 'geslapen' en dat was drama...lopen,lopen en lopen en steeds hetzelfde rondje om de tafel...maar Floris botste ook tegen dingen aan en maandagochtend was het wel duidelijk dat hij de wereld niet meer zag wat zijn paniek enkel maar groter maakte. Gelukkig konden we meteen naar de dierenarts en die hebben ons vreselijk lief en fijn geholpen maar helaas holde Floris echt achteruit en ik voelde aan alles dat we hem gingen verliezen en dat klopte ook...maandagmiddag raakte hij in een toeval (epilepsie?)en hoewel hij daar wel uit kwam was dat wel het punt dat ik de beslissing maakte....een beslissing die je niet wilt nemen bij een jonge sterke hond van net 1 jaar.
Uit officiële sectie is gebleken dat Floris hersenvliesontsteking had en dit had hij ook niet kunnen overleven, het kan maar de cijfers zijn helaas niet heel erg positief.
Dit was zo ontzettend niet de bedoeling en het voelt alsof Floris er was toen ik hem het hardste nodig had en nu het goed met mij gaat is Floris weer vertrokken....Dit had niet gemoeten zo en het is echt domme pech maar 2 jonge honden verliezen in nog geen 13 maanden is heel veel. We moeten door en er komt eind volgende maand/begin maart een pupje (geen flatcoated, dat boek is dicht) maar het gat wat Floris achterlaat in mijn hart zal altijd blijven.
Helaas is mijn Floris,mijn beste vriendje na de heftige periode van mijn auto ongeluk,mijn pupje wat zo recht m'n hart binnen liep en waar ik nog zoveel plannen mee had afgelopen oktober op vreselijke wijze overleden.
Ik kan honderduit over hem vertellen maar alle woorden doen Floris te kort, hij was in zijn korte leventje zo onwijs belangrijk voor mij en na het verlies van Fealan was Floris het zo onwijs gewenste pupje.
In september liep hij raar met een achterpoot, niet kreupel maar wel raar en anders en hij leek er ook wat mee te struikelen soms. Een paar dagen later ontdekte ik een mega grote hotspot op z'n rug (Floris had voor een flatcoated van zijn leeftijd behoorlijk wat haar)wat voor mij op dat moment het rare lopen kon verklaren want natuurlijk doet alles zeer en trekt de huid als alles op je rug stuk is. Naar de dierenarts voor antibiotica en pijnstillers en na het weekend(dit was een donderdag) indien nodig foto's van z'n poot, eerst die pijnstillers maar een kans geven. Maar hij was ook vreselijk onrustig en best dwangmatig aan het rondlopen in huis maar ook dit verklaarde ik aan die hotspot en de koorts en toch gaf mijn gevoel al anders aan.....de onrust werd erger en het dwangmatig rondlopen ook maar er waren ook nog wel momenten van rust en verder merkte je eigenlijk niks aan hem; eten en drinken ging prima,ontlasting was goed en wandelen had hij ook nog zin in. Die zondag werd het duidelijk erger en in de tuin zocht hij echt de muren en de heg op om langs te lopen en ook in zijn blik merkte ik wat, z'n ogen stonden duidelijk anders. We hebben de dierenarts wat bezocht dat weekend en de afspraak voor een scan stond voor die dinsdag in Arnhem en tot die tijd zouden we de pijnstillers ophogen en zoeken of we evt in Duitsland sneller terecht konden. Die nacht heb ik beneden 'geslapen' en dat was drama...lopen,lopen en lopen en steeds hetzelfde rondje om de tafel...maar Floris botste ook tegen dingen aan en maandagochtend was het wel duidelijk dat hij de wereld niet meer zag wat zijn paniek enkel maar groter maakte. Gelukkig konden we meteen naar de dierenarts en die hebben ons vreselijk lief en fijn geholpen maar helaas holde Floris echt achteruit en ik voelde aan alles dat we hem gingen verliezen en dat klopte ook...maandagmiddag raakte hij in een toeval (epilepsie?)en hoewel hij daar wel uit kwam was dat wel het punt dat ik de beslissing maakte....een beslissing die je niet wilt nemen bij een jonge sterke hond van net 1 jaar.
Uit officiële sectie is gebleken dat Floris hersenvliesontsteking had en dit had hij ook niet kunnen overleven, het kan maar de cijfers zijn helaas niet heel erg positief.
Dit was zo ontzettend niet de bedoeling en het voelt alsof Floris er was toen ik hem het hardste nodig had en nu het goed met mij gaat is Floris weer vertrokken....Dit had niet gemoeten zo en het is echt domme pech maar 2 jonge honden verliezen in nog geen 13 maanden is heel veel. We moeten door en er komt eind volgende maand/begin maart een pupje (geen flatcoated, dat boek is dicht) maar het gat wat Floris achterlaat in mijn hart zal altijd blijven.
Veel sterkte met het gemis van Floris. 
ontzettend veel sterkte, hier zijn bijna geen woorden van troost voor, wat een grote verliezen in korte tijd. 
