Een Hondenleven

Uma is weer niet fit en we weten maar niet wat ze mankeert. Misschien kunnen jullie weer meedenken want de dierenarts weet het ook niet meer. We gaan nu naar een grotere kliniek waar ze weer voor uitgebreid onderzoek gaat maar ook daar weten ze (nog) niet goed waar te starten.

Uma heeft een traagwerkende schildklier waarvoor ze medicijnen krijgt. We hebben deze onlangs moeten verhogen omdat ze op de eerdere dosis toch nog te lage waardes had.

Wat is nu onderzocht:
Urine
Bloed
Eiwitten
Hier kwam niets afwijkends uit behalve dat ze veel drinkt. Dit was te zien in de urine. Dit was niet heel afwijkend dus geen alarmbellen.

Symptomen zijn:
Futloos
Verdwenen eetlust en dus afvallen (1,5 kg in 4 weken)
Regelmatig kokhalzen zonder braken
Meer drinken en dus meer plassen
Soms diarree wat ze niet op kan houden
Ze plast ook in huis wat ze eerder nooit deed
Waar ze eerder genoot van kluiven nu niet meer
Ze loopt traag en wat stijf maar ook niet altijd. Soms rent ze dan wel weer rond en is ze wel vrolijk en speels maar lang niet zo vaak als eerder
Ze chagrijnt naar Manu wat ze eerder ook zelden deed

Nu hebben we sinds ruim 10 maanden wel een baby maar ik zie van haar geen stress rondom hem. Ik ontlast haar nu wat dus ze gaat niet meer mee hardlopen of naast de fiets. Ze loopt wel elke dag los.

Ik denk dat ze nu al zo’n 3 tot 4 maanden bovenstaande vertoont. Nooit dagelijks dus ook niet regelmatig en haar voer is ook hetzelfde. Al geven we nu wel vaker vlees of gestoomd vlees omdat ze dat makkelijker eet. Brokken laat ze staan wat ze eerder altijd snel weg vrat.

Herkennen jullie misschien iets?
Wij dachten aan haar keel of slokdarm maar daar is nog niets afwijkends gevonden. We willen van dat gedeelte wel een echo of scan laten maken bij de specialist.

Zou een interne geneeskundige specialist wat kunnen doen? Giora van Straten heeft zo'n goede, zorgvuldige indruk op me gemaakt. Ik was bij hem met Hazel. Hij zit in de Wagenrenk, Wageningen-hoog/ Renkum.
Ik hoop sowieso dat er iets gevonden wordt waar je wat mee kunt, ik duim!

Wat naar zeg. Is ze misselijk ook?

Cushing?

Wat rot!
Zijn er al foto's of een scan ofzo gemaakt?

Hoe is haar gebit.

Bij Cushing is er een toegenomen eetlust en daar doet Uma kennelijk niet aan.
Is bij het bloed ook het cortisol gehalte gemeten?

Bij mensen kan veel water drinken een probleem opleveren.
Een soort "watervergiftiging"omdat de zouten die het lichaam nodig heeft worden mee weggespoeld met de te grote hoeveelheid water.
Of dat voor een hond ook op kan gaan?

Dat kokhalzen zit me niet lekker (jou ook niet denk ik).
Daar kunnen echter zo veel redenen voor zijn.
Als ze geen brokken meer wil zou het kunnen zijn dat ze die de hard vindt en dat er inderdaad iets pijnlijks o.i.d. is in keel of slokdarm?

Is ze gesteriliseerd?

Is ze op allerlei mogelijke parasieten getest/behandeld? Wormen, giardi, hartworm, brillendoosjesgist of coccidiose?

Voordat de schildklierproblemen aan het licht kwamen, is ze ook getest op mediterrane ziektes, toch? Is toen alleen een standaardpakket getest (Leishmania, Ehrlichia, Anaplasmose) of een uitgebreider pakket, met ook bijvoorbeeld Borreliose en andere soorten Rickettsia?
Een aantal tekenziektes kan ook in Nederland opgelopen worden overigens, dus misschien is nog een keer testen sowieso wel een idee. De klachten zijn niet heel typisch, maar kunnen bij de meeste tekenziektes en Leishmania heel divers zijn en klachten zoals futloos, minder eetlust, afvallen, diarree, wisselende gewrichtsstijfheid zouden wel in het plaatje kunnen passen. Dus als ik jou was, zou ik daar toch nog eens op testen (en dan het meest uitgebreide pakket, met ook minder vaak voorkomende tekenziektes). Al is het alleen maar om het uit te sluiten, want anders kun je zoeken tot je een ons weegt.

Hoe dan ook hoop ik natuurlijk vooral dat jullie heel snel weten wat haar mankeert en dat ze weer snel haar hervonden fitte zelf mag worden!

HillieS schreef: ↑06 okt 2021, 22:07 Wat rot!
Zijn er al foto's of een scan ofzo gemaakt?

Nee, dat willen ze dus in die grotere kliniek gaan doen maar ze zeggen niet goed te weten waar te beginnen. We willen sowieso de keel goed laten onderzoeken.

Haar gebit is nagekeken en ziet er hartstikke goed uit.
Ze is overigens ook weer getest op mediterraanste ziektes. Bij elkaar al zo’n vijf keer inmiddels denk ik. Maar welke daar precies in meegenomen zijn weet ik eerlijk gezegd niet. Ik ga dag eens navragen. Bedankt!

pioenroos schreef: ↑06 okt 2021, 22:32 Is ze op allerlei mogelijke parasieten getest/behandeld? Wormen, giardi, hartworm, brillendoosjesgist of coccidiose?

Nee, daar heb ik zelfs helemaal niet aan gedacht. De dierenarts wilde overigens wel de ontlasting onderzoeken maar dat heb ik stop gezet. De diarree is namelijk zo zelden dat ik eerder aan iets anders denk. Maar misschien toch maar eens naar jouw opties vragen. Dank!

Nanna schreef: ↑06 okt 2021, 22:29 Is ze gesteriliseerd?

Ja. Waar denk je aan?

ranetje schreef: ↑06 okt 2021, 22:18 Bij Cushing is er een toegenomen eetlust en daar doet Uma kennelijk niet aan.
Is bij het bloed ook het cortisol gehalte gemeten?

Bij mensen kan veel water drinken een probleem opleveren.
Een soort "watervergiftiging"omdat de zouten die het lichaam nodig heeft worden mee weggespoeld met de te grote hoeveelheid water.
Of dat voor een hond ook op kan gaan?

Dat kokhalzen zit me niet lekker (jou ook niet denk ik).
Daar kunnen echter zo veel redenen voor zijn.
Als ze geen brokken meer wil zou het kunnen zijn dat ze die de hard vindt en dat er inderdaad iets pijnlijks o.i.d. is in keel of slokdarm?

Ja, die is gemeten en ook daar niets afwijkends.
Wij denken dus ook dat er iets in de keel of nabij de slokdarm iets verkeerd zit. De dierenarts vermoedde eerst een tumor op de schildklier maar kan niks voelen. We laten evengoed een scan of echo maken van die regio. Voor ons gevoel zit er daar iets dwars.

Misschien ben ik ook te voorbarig met dit topic hoor. Ik ga graag met een lijstje naar de dierenarts want ik ben vorige keer met die schildklier nogal gefopt. Ik sta er nu graag al wijsneuzerig bovenop

Manuma schreef: ↑06 okt 2021, 22:49

Misschien ben ik ook te voorbarig met dit topic hoor. Ik ga graag met een lijstje naar de dierenarts want ik ben vorige keer met die schildklier nogal gefopt. Ik sta er nu graag al wijsneuzerig bovenop

Liever al wat vragen en ideeën achter de hand nu, dan dat je ze ter plekke moet gaan verzinnen, want dan kom je er niet op.

Hè wat klote joh. Ik hoop echt dat je verder komt bij de specialist.

Hoe oud is ze nu ?

Dankjulliewel. Ik hoop het ook. We weten weer zeker dat er iets scheelt. Ze was vandaag gewoon Uma, vrolijk voorop en ondanks het slechte weer zin in een wandeling. Maar gisteren slofte ze alle rondes achter me aan en moet je echt een bejaardentempo aannemen. Dat is niks voor haar.
Dat het zo wisselend toont is natuurlijk ook wel lastig te peilen. Sta je bij de dierenarts: soms heeft ze dit en soms heeft ze dat. Maar wel weer te regelmatig om het af te doen als niks.

Ze zou nu rond de 9 jaar oud moeten zijn.

Haar hart is in orde?

Wat een zorgen, ze was zo opgeleefd na de schildklier ontdekking. Hopelijk vinden ze nu ook een oorzaak, hoe oud is ze inmiddels?

Manuma schreef: ↑06 okt 2021, 22:49

Nanna schreef: ↑06 okt 2021, 22:29 Is ze gesteriliseerd?

Ja. Waar denk je aan?

Gekut met de baarmoeder. Daar zie je ook vaak meer drinken maar het is een lastige diagnose want niet alle teven laten dezelfde symptomen zien. Maar goed, ze is gesteriliseerd dus dat speelt niet.
Hoe gaat het vandaag met haar?

Is er naar het hart gekeken?
Foto gemaakt om te zien of die vergroot is?

Ik herken het wisselende beeld in fitheid, het moeilijke eten en kuchen zonder te hoeven overgeven.

Nanna schreef: ↑07 okt 2021, 08:36

Manuma schreef: ↑06 okt 2021, 22:49

Nanna schreef: ↑06 okt 2021, 22:29 Is ze gesteriliseerd?

Ja. Waar denk je aan?

Gekut met de baarmoeder. Daar zie je ook vaak meer drinken maar het is een lastige diagnose want niet alle teven laten dezelfde symptomen zien. Maar goed, ze is gesteriliseerd dus dat speelt niet.
Hoe gaat het vandaag met haar?

Maar soms laat de dierenarts de baarmoeder toch wel zitten bij castratie?

Veel sterkte Manuma. Ik heb ook geen tips helaas, maar hopelijk krijgen jullie meer duidelijkheid. Lijkt me zo frustrerend als je niet weet waar de klachten vandaan komen.

Tamara schreef: ↑07 okt 2021, 08:45

Nanna schreef: ↑07 okt 2021, 08:36

Manuma schreef: ↑06 okt 2021, 22:49

Ja. Waar denk je aan?

Gekut met de baarmoeder. Daar zie je ook vaak meer drinken maar het is een lastige diagnose want niet alle teven laten dezelfde symptomen zien. Maar goed, ze is gesteriliseerd dus dat speelt niet.
Hoe gaat het vandaag met haar?

Maar soms laat de dierenarts de baarmoeder toch wel zitten bij castratie?

Ja, maar die begint alleen te kloten onder invloed van de eierstokken. Buiten dat is het puur een leeg zakkie

Leishmania recentelijk al getest? Ook al is ze ooit negatief getest, die parasieten kunnen heel goed verstoppertje spelen helaas.

Gezien de grootte van de littekens op de buiken bij mijn Spaanse meiden, vermoed ik dat in Spanje de baarmoeder er uit gehaald wordt.

Goed om alles te noteren en daarmee naar de kliniek te gaan.
Heel veel succes en sterkte

Wat je allemaal beschrijft, hebben wij pas geleden met onze grote poedel meegemaakt.

Ik herken heel veel van de symptomen van je hond, vooral die lusteloosheid, de nachtelijke diarree, het moeten overgeven, het kokhalzen, het niet meer willen eten, zowel brokken, dieetvoeding, kvv, gestoomd vlees noem maar op. Hij at niet meer.

Verschrikkelijk om je hond zo te zien... vroeger was hij één en al levenslust, maar het leek net of hij het had opgegeven. Dacht echt dat hij aan zijn laatste dagen bezig was.

Bloed was nagekeken, urine.... Geen rare dingen te vinden.Om een lang verhaal kort te maken, na de endoscopie bleek dat hij IBD heeft. Hij heeft een stootkuur prednison gehad en zit nu op een onderhoudsdosis van een half pilletje per dag. Hij heeft nergens meer last van en speelt weer, rent, vliegt en doet gek (zoals we hem kennen). Hij is weer terug.

Hoop dat het bij je hond snel opgelost gaat zijn, want dit is echt niet fijn.

Charlie schreef: ↑07 okt 2021, 09:40 Wat je allemaal beschrijft, hebben wij pas geleden met onze grote poedel meegemaakt.

Ik herken heel veel van de symptomen van je hond, vooral die lusteloosheid, de nachtelijke diarree, het moeten overgeven, het kokhalzen, het niet meer willen eten, zowel brokken, dieetvoeding, kvv, gestoomd vlees noem maar op. Hij at niet meer.

Verschrikkelijk om je hond zo te zien... vroeger was hij één en al levenslust, maar het leek net of hij het had opgegeven. Dacht echt dat hij aan zijn laatste dagen bezig was.

Bloed was nagekeken, urine.... Geen rare dingen te vinden.Om een lang verhaal kort te maken, na de endoscopie bleek dat hij IBD heeft. Hij heeft een stootkuur prednison gehad en zit nu op een onderhoudsdosis van een half pilletje per dag. Hij heeft nergens meer last van en speelt weer, rent, vliegt en doet gek (zoals we hem kennen). Hij is weer terug.

Hoop dat het bij je hond snel opgelost gaat zijn, want dit is echt niet fijn.

Dat klinkt zeker herkenbaar. Had jouw hond ook onregelmatig last van deze klachten of was dat wel dagelijks?
Ik zou denken dat je een ontsteking dan ook in de eiwitten zou terugzien maar ik ga toch eens even bellen vandaag. Bedankt! Gelukkig gaat het met jouw hond nu weer beter.

galga's schreef: ↑07 okt 2021, 09:30 Leishmania recentelijk al getest? Ook al is ze ooit negatief getest, die parasieten kunnen heel goed verstoppertje spelen helaas.

Gezien de grootte van de littekens op de buiken bij mijn Spaanse meiden, vermoed ik dat in Spanje de baarmoeder er uit gehaald wordt.

Ja, twee dagen terug weer. Ik weet inderdaad dat het als het ware oplaait, dus elke keer laat ik maar weer testen.

Omega schreef: ↑07 okt 2021, 08:41 Is er naar het hart gekeken?
Foto gemaakt om te zien of die vergroot is?

Ik herken het wisselende beeld in fitheid, het moeilijke eten en kuchen zonder te hoeven overgeven.

Het hart is niet nagekeken. Ik ga hier even meer over lezen en het ook doorgeven aan de dierenarts. Bedankt! Hier had ik nooit aan gedacht.

Charlie schreef: ↑07 okt 2021, 09:40 Wat je allemaal beschrijft, hebben wij pas geleden met onze grote poedel meegemaakt.

Ik herken heel veel van de symptomen van je hond, vooral die lusteloosheid, de nachtelijke diarree, het moeten overgeven, het kokhalzen, het niet meer willen eten, zowel brokken, dieetvoeding, kvv, gestoomd vlees noem maar op. Hij at niet meer.

Verschrikkelijk om je hond zo te zien... vroeger was hij één en al levenslust, maar het leek net of hij het had opgegeven. Dacht echt dat hij aan zijn laatste dagen bezig was.

Bloed was nagekeken, urine.... Geen rare dingen te vinden.Om een lang verhaal kort te maken, na de endoscopie bleek dat hij IBD heeft. Hij heeft een stootkuur prednison gehad en zit nu op een onderhoudsdosis van een half pilletje per dag. Hij heeft nergens meer last van en speelt weer, rent, vliegt en doet gek (zoals we hem kennen). Hij is weer terug.

Hoop dat het bij je hond snel opgelost gaat zijn, want dit is echt niet fijn.

Da's ook naar zeg. Hoe lang daarvoor had jouw hond deze symptomen al? Wat fijn dat hij/zij nu goed op de pred. reageert.