Een Hondenleven

Als de jaren gaan tellen, de zwarte haren langzaam grijs worden, het gehoor wat minder, het zicht vrijwel verdwenen, dan ga je nog sterker zien wat essenties zijn voor een kuddedier: gemoedelijk gezelschap, veilige voorspelbaarheid.
Verandering van het bekende zorgt voor onzekerheid en onrust. Een ziek dier erbij, de wei een andere maat, waterbakken op een andere plek, nieuwe 'buur'dieren - zodra het vertrouwde verdwijnt, wordt het leven voor Donna letterlijk onoverzichtelijker.

Het is ontroerend hoe Remy dan laat zien waarom hij mocht blijven.
Als Donna ergens verdoold in de wei staat te blaten, is hij degene die reageert, met geluid, of met aanwezigheid. Als ze staat te soezen in het herfstzonnetje, is hij degene die flank aan flank naast haar staat.
Als hij haar treft bij de waterbak, is er heel zachtjes even neuscontact, een ademtocht, een voorzichtig raken.
En als er door de wei gewandeld wordt, dan wandelt het hele kluppie met elkaar, vaak Remy voorop en Donna achteraan.

En zo is hij haar stabiele factor en vindt haar onrust geen grond: Remy is er, dan is het goed.

- - - - - - - -

En nu is Donna dood, vanmorgen in het weitje met Remy en Neeltje.
Donna - dochter van Anna -, onze koninklijk fiere Zwartbles-dame heeft hier meer dan 16 jaar haar zware blaat laten horen.
Moederschaap pur sang, zelfs voor een verweesd lam van een ander, terwijl ze zelf al jaren niet meer drachtig was.
De laatste jaren een kapsel op maat geknipt, omdat scheren zoveel stress gaf.
Blind en bijna doof, maar altijd blij met een krabbel op borst en kont. En een bakkie brok.
Dag Donna, BellaDonna!

Veel sterkte.

Wat een ontroerend verhaal over Remy.

Jeetje, is dat niet heel oud voor een schaap?

Heel veel sterkte!
16 jaar is niet niks..
Ik heb er geen verstand van, maar hoe oud kunnen schapen worden?
(En is er nog veel verschil daarin mbt verschillende rassen?)

Aaah...wat jammer!

Wat mooi geschreven, er spreekt veel liefde uit. Ook ik wist niet dat schapen zo oud kunnen worden. Veel sterkte, na zoveel jaren ga je haar ongetwijfeld erg missen.

ahh, wat een ontroerend verhaal en wat heeft Donna een prachtig leventje gehad! En wow 16 jaar, dat is behoorlijk oud voor een schaap! Mijn Bram is 14 geworden en dat was al een hele leeftijd.

Heel veel sterkte, ze zal gemist worden

Jetski schreef: ↑19 jul 2024, 14:48 Heel veel sterkte!
16 jaar is niet niks..
Ik heb er geen verstand van, maar hoe oud kunnen schapen worden?
(En is er nog veel verschil daarin mbt verschillende rassen?)

Ja, 16 is best oud voor een schaap.
Op zich kunnen schapen wel een jaar of 15-20 worden, zegt men althans, maar dat gebeurt zelden: de gemiddelde leeftijd wordt nogal begrensd door het feit dat ze voor die tijd vaak al geslacht zijn. Het is mij niet bekend dat er duidelijke verschillen tussen rassen zijn. Wel zijn er rassen die meer bij hobbyhouders staan dan dat ze in grote kuddes bedrijfsmatig gehouden worden. Dat vertekent evt.verschillen sowieso: met een individueel hobbydier wordt anders omgegaan, meer kosten gemaakt, minder eisen aan gesteld, eerder kleine afwijkingen geconstateerd.

Anna was haar moeder, een statige sierlijke Zwartbles. Die werd 14.
Ruim 20 jaar geleden haalde ik haar op bij een schapenfokker in de Betuwe.
Ik had de ballen verstand van schapen. En ook alleen maar een bestelautootje-met-ventilator.
Maar ik wilde mijn vriend een schaap kado geven voor zijn nieuwe woonplek.
Het enige dat ik wist is dat zo'n dier zwoegervrij en scrapieonverdacht moest zijn
Dus met die fokker door de weides gelopen, beetje interessant kijken en er eentje aangewezen die me aanstond.
Reed ik daar, met een blatend schaap achterin mijn Peugeotje, in de file, en maar hopen dat ik niet door een verdwaalde NVWA-er aangehouden zou worden wegens illegaal veetransport
Anna was een geweldig schaap. En haar dochter Donna niet minder.
En omdat ze de dochter van Anna was, mocht ze blijven - een schapenlevenlang.
Geen huisdier zoals de honden, maar toch zal ik haar missen.

Remy is onze gezelschapsheer.
Zijn moeder en zusjes overleefden de bevalling niet, en hij bleef als enige over.
Het lot van de meeste rammen is (uiteindelijk) de slacht.
Maar hij bleek een heel prettig karakter te hebben, zo prettig dat ik graag wilde dat hij bleef.
Om zieke en oudere dieren niet alleen te hoeven zetten, hebben we hem laten castreren:
zo kan hij zowel bij rammen als ooien, bij zieke lammetjes of bij oudere ooien.
Zo heeft hij de afgelopen jaren ook Donna vergezeld.

Bijzonder dat ze zo oud kon worden, en mooie foto van haar koppie ,

Wat triestig!
Ik vind het ook altijd jammer als er een dier doodgaat, zelfs gewoon een kip. Geen huilbuien gemis zoals bij een hond, maar toch triestig, ze horen er immers gewoon bij en dan is voor altijd weg ook gewoon een stukje uit je leven weg.
En dan al helemaal als ze al zo op leeftijd waren en ook vriendjes hadden in een groep

nevache schreef: ↑19 jul 2024, 16:45

Jetski schreef: ↑19 jul 2024, 14:48 Heel veel sterkte!
16 jaar is niet niks..
Ik heb er geen verstand van, maar hoe oud kunnen schapen worden?
(En is er nog veel verschil daarin mbt verschillende rassen?)

Ja, 16 is best oud voor een schaap.
Op zich kunnen schapen wel een jaar of 15-20 worden, zegt men althans, maar dat gebeurt zelden: de gemiddelde leeftijd wordt nogal begrensd door het feit dat ze voor die tijd vaak al geslacht zijn. Het is mij niet bekend dat er duidelijke verschillen tussen rassen zijn. Wel zijn er rassen die meer bij hobbyhouders staan dan dat ze in grote kuddes bedrijfsmatig gehouden worden. Dat vertekent evt.verschillen sowieso: met een individueel hobbydier wordt anders omgegaan, meer kosten gemaakt, eerder kleine afwijkingen geconstateerd.

Anna was haar moeder, een statige sierlijke Zwartbles. Die werd 14.
Ruim 20 jaar geleden haalde ik haar op bij een schapenfokker in de Betuwe.
Ik had de ballen verstand van schapen. En ook alleen maar een bestelautootje-met-ventilator.
Maar ik wilde mijn vriend een schaap kado geven voor zijn nieuwe woonplek.
Het enige dat ik wist is dat zo'n dier zwoegervrij en scrapieonverdacht moest zijn
Dus met die fokker door de weides gelopen, beetje interessant kijken en er eentje aangewezen die me aanstond.
Reed ik daar, met een blatend schaap achterin mijn Peugeotje, in de file, en maar hopen dat ik niet door een verdwaalde NVWA-er aangehouden zou worden wegens illegaal veetransport
Anna was een geweldig schaap. En haar dochter Donna niet minder.
En omdat ze de dochter van Anna was, mocht ze blijven - een schapenlevenlang.
Geen huisdier zoals de honden, maar toch zal ik haar missen.

Kan me voorstellen dat er diverse verschillen zijn tussen hobbymatig gehouden of bedrijfsmatig. Maar 16 is dus wel een hele mooie leeftijd.
Mooi verhaal ook over haar moeder.
De band met welk dier dan ook kan zo sterk en bijzonder zijn

Wat mooi omschreven, ik heb gelijk beeld. Dit zal een gemis zijn, heel veel sterkte De anderen lijken er rustig onder?

Sterkte met het verlies van Donna. Prachtig dat ze zo'n goede moeder was.

Heel veel sterkte
Rust zacht lieve Donna

Ach , wat een mooi schaapje was ze, 16 jaar klinkt wel oud voor een schaap.. ze zal gemist worden, heel veel sterkte..

Ik kan mij voorstellen dat je haar gaat missen. Ze horen er toch bij. En wat fijn dat ze zo’n maatje had die haar door haar oude dagen geholpen heeft.

Wat een liefdevol verhaal over Donna en haar beschermheer Remy.
Het is jammer dat altijd toch het einde komt, maar ze heeft het enorm goed gehad bij jou.
Je gaat haar vast missen in de wei.
Sterkte

Ach wat sneu, zo ineens dood. Heel veel sterkte.
Missen schapen elkaar, als er 1 overlijdt?

Een pracht leeftijd maar daarom is het missen niet minder, misschien juist meer.
Sterkte daarbij .

Heel veel sterkte

Veel sterkte met die verlies.

Zwart blessen kunnen oud worden.

Als kind zijnde hielp ik mee op de kinderboerderij en we hadden daar een mannelijke zwartbles Kobus. Die is 20 geworden.

Heel veel sterkte

Veel sterkte.

Wat liefdevol geschreven. Veel sterkte!