Een Hondenleven

Sommige kleine hondjes doen dat en daar is nauwelijks iets tegen te beginnen. Ik denk, maar dat is een gedachte, dat die mensen hun pup teveel zelf hebben laten oplossen.

Er zijn heel veel mensen met kleine hondjes die niet beseffen hoe je een mini pup moet socialiseren en hulp van anderen is vaak een slecht advies.

Een klein puppy kan helemaal niks beginnen tegen andere puppies laat staan nieuwsgierige grote honden. Als je zo'n hondje alles zelf laat oplossen krijg je dit. De ene dag een poot op de rug van een speelse labrador. Dan een kleine opjaagsessie door een jonge Spanjaard. Daarna spelen met een puppy dat 5 keer zo groot is en eigenlijk alleen maar pijn doet en respectloos omgaat met een klein puppy. Zo leren kleine hondjes van meet af aan te gaan krijsen tegen alles wat groot is. Weg weg weg weg!

Ik snap niet dat mensen blijven zeggen dat honden dingen onderling zelf moeten leren regelen. Kleine hondjes en kleine puppies kunnen dat niet. Die worden pas zelfverzekerd en rustig als jij alles voor ze regelt en zorgt dat alle contacten met andere honden plezierig zijn. Geen ondergaan en hopen dat het geen pijn doet.

Ik denk dat het gros van de uitvallende kleine hondjes gewoon keer op keer nare ervaringen heeft gehad met te grote honden en pups en zo is gegroeid in wegkeffen en noodweeragressie.

Het lijkt ook heel geaccepteerd in honden land dat een klein hondje bangig en zenuwachtig wordt van een ontmoeting. Zo vaak zie je zonder dat de andere baasjes ook maar ergens op reageren kleine hondjes angstig, klein en gedrukt uiteindelijk ontmoetingen ondergaan.... Bij grote honden wordt veel sneller gezien hoe de hond het echt ervaart. Kleine hondjes lijken die signalen voor niks af te geven aan baasjes van honden. Het is normaal dat een chihuahua met de staart tussen de benen besnuffeld wordt en dan keft. Dan is het een fel ding. Kijk die kleine eens.....

Niemand lijkt te zien dat een klein hondje in feite door een paard of olifant bepoteld wordt en dat als vreselijk ervaart. Waarom is dat?

Dat is in mijn ogen de reden dat veel kleine hondjes zo keffen en noodweeragressie vertonen. Ik manage elke ontmoeting volledig. Geen geduw. Geen gemaai met poten. Ik wil geen angst zien bij mijn honden. Anders stap ik ertussen en loop weg. Ze keffen nooit en vallen niet uit.

Ik herinner me een Labradoodle die van ver af op Bas en Tom af kwam stuiven. Geen gesnuffel maar meteen racen en maaien met de poten. Wij wilden hem wegsturen maar hij kreeg de gekke 5 minuten. Zoefffff, zoefff en ineens rende hij door de riemen van onze honden die salto's makend werden weggeslingerd. De baas riep dat hij alleen speelde en dat was ook zo. Alleen waren mijn honden gewoon speelgoed in plaats van speelkameraadjes. Tom vloog echt 4 meter door de lucht de berm in van de klappen. Hans heeft die hond aan zijn nekvel gepakt in het rond racen en eigenlijk kregen we alleen maar een boze blik. Wij hadden de honden ook los moeten laten omdat ze dan zouden "spelen". Als dit drie keer achter elkaar gebeurd heb je voor je het weet een keffer met noodweeragressie. En geef ze eens ongelijk.

Als je ergens zou lopen met je labrador en er komt een paard aan galopperen die over je hond heen gaat walsen en hem weg slingerd heb je daarna ook een getraumatiseerde labrador die als de dood voor paarden is.

En eerlijk is eerlijk. Keihard krijsende pinchertjes worden niet omver gerend of geduwd. Dus het helpt ook nog.

Ik denk dat dat inderdaad de grootste reden is voor kleine hondjes om te keffen.
Maar kleine( re) hondjes zijn ook gewoon hond en bij Bertus zie ik dat hij alleen maar naar grote reuen blaft
Grote teven en dan vooral de herders vind hij geweldig

Nou is hij natuur opgegroeid met een herderteef maar ik zie veel eigenaren van herder teven verbaasd kijken en opgelucht,ze vinden het leuk en zijn het niet gewend

Bij Bertus is het dus echt een reu tegen reu ding en slechte ervaringen met grote reuen die ik niet had kunnen voorkomen
Een reu die uit een voordeur vliegt en eentje uit een bos komt rennen
Maar grappig genoeg is er ook 1 reu een Border collie waar hij heilig respect voor heeft en nog net geen kniebuiging voor maakt en dan is hij stil

Die reu is ouder dan hem en rustiger en die andere reuen die hem belaagde waren jonger en wilder
Ik denk dat het niet alleen een kwestie is van groot en klein
Ook een combinatie van hond en baas

Er lopen veel mensen met kleine hondjes die bang zijn van grote honden
Dat geeft al spanning
Hier loopt ook een man met 2 Jack Russels en die man is heel dominant ,neemt veel ruimte schreeuwt tegen zijn honden en alle honden zijn bang voor hem

Misschien moet ik gewoon wat mee gaan schreeuwen met Bertus

Ik denk het bovenstaande en ik heb ook het idee dat kleine hondjes soms wat minder aandacht krijgen qua opvoeding. Alles is schattig en hanteerbaar bij zo’n gup. Dus laat ‘m z’n gang maar gaan.

Daar bedoel ik hier niemand specifiek mee hoor, ik zie het op m’n uitlaatrondes. Als er dan een klein hondje loopt de schetteren tegen die van mij (die daar gelukkig niet op reageren), loopt er vrij vaak een lachend baasje achteraan.

Edit: met het bovenstaande bedoel ik de berichten van Marc, niet het gillen van Smoushond. Dat wil ik wel graag zien

Guus is ook totaal niet bang voor grote honden en ook niet voor herders. Gewoon voor geen grote hond. Maar ik haal hem wel onmiddellijk uit situaties met grote honden zodra ik zie dat het hem teveel wordt of ze op hem gaan jagen. Daarom is hij niet bang. Hij is zelfs dol op grote reuen. Op elke hond eigenlijk. Bas iets minder maar die is ook vaker aangevallen, omgeduwd en omver geknald. Dus die is vaak al vrij defensief. Staart omhoog en geen gedoe aub. Gelukkig keft ze nooit.

Hakkene schreef: ↑04 okt 2024, 08:36 Ik denk het bovenstaande en ik heb ook het idee dat kleine hondjes soms wat minder aandacht krijgen qua opvoeding. Alles is schattig en hanteerbaar bij zo’n gup. Dus laat ‘m z’n gang maar gaan.

Daar bedoel ik hier niemand specifiek mee hoor, ik zie het op m’n uitlaatrondes. Als er dan een klein hondje loopt de schetteren tegen die van mij (die daar gelukkig niet op reageren), loopt er vrij vaak een lachend baasje achteraan.

Edit: met het bovenstaande bedoel ik de berichten van Marc, niet het gillen van Smoushond. Dat wil ik wel graag zien

Kleine hondjes krijgen inderdaad ook vaak minder aandacht kwa opvoeding omdat ze vaak niet door echte hondenmensen worden aangeschaft. Leuk voor erbij en om schattig te zijn. Iets gezelligs om voor te zorgen.

Kleine hondjes krijgen overigens ook zelden wat ze nodig hebben. Dat helpt vast ook niet. Blokje om. Tasje. In winkelwagen. Slaat nergens op want kleine honden willen ook rennen en zwemmen. Naar het bos etc. dus daar komen ze ook al snel wat tekort. Een drukke labrador in huis haalt baasjes toch sneller over er even flink mee te gaan lopen. Een druk Yorkie zetten ze gewoon in de tuin.

Smoushond schreef: ↑04 okt 2024, 08:32 Ik denk dat dat inderdaad de grootste reden is voor kleine hondjes om te keffen.
Maar kleine( re) hondjes zijn ook gewoon hond en bij Bertus zie ik dat hij alleen maar naar grote reuen blaft
Grote teven en dan vooral de herders vind hij geweldig

Nou is hij natuur opgegroeid met een herderteef maar ik zie veel eigenaren van herder teven verbaasd kijken en opgelucht,ze vinden het leuk en zijn het niet gewend

Bij Bertus is het dus echt een reu tegen reu ding en slechte ervaringen met grote reuen die ik niet had kunnen voorkomen
Een reu die uit een voordeur vliegt en eentje uit een bos komt rennen
Maar grappig genoeg is er ook 1 reu een Border collie waar hij heilig respect voor heeft en nog net geen kniebuiging voor maakt en dan is hij stil

Die reu is ouder dan hem en rustiger en die andere reuen die hem belaagde waren jonger en wilder
Ik denk dat het niet alleen een kwestie is van groot en klein
Ook een combinatie van hond en baas

Er lopen veel mensen met kleine hondjes die bang zijn van grote honden
Dat geeft al spanning
Hier loopt ook een man met 2 Jack Russels en die man is heel dominant ,neemt veel ruimte schreeuwt tegen zijn honden en alle honden zijn bang voor hem

Guus is dol op grote reuen. Soms vind ik dat zelf eng maar het gaat eigenlijk altijd goed.

En hij is er ook gewoon zelfverzekerd bij.

Ik snap heel goed wat je zegt en ik denk ook zeker dat dat vaak een grote rol speelt, maar... jouw honden zijn niet bij jou opgegroeid als pup en de kans is best groot dat ze in Spanje als jonge hond juist wél voor zichzelf hebben moeten opkomen.

Veel kleine hondjes keffen inderdaad om andere honden bij voorbaat uit hun buurt te houden en weg te jagen omdat ze het eng vinden. Ik zie dat aan de reactie van mijn honden heel goed: daar reageren mijn honden totaal niet op en ze lopen er met een grote boog omheen om zo'n hondje alle ruimte te geven. Ze zien het totaal niet als agressie of uitlokken.
Maar ik zie bijvoorbeeld ook wel hondjes keffen uit opwinding in combinatie met een vocaal karakter, vooral als ze met meer zijn. Dat zijn van die hondjes die gewoon óveral naar keffen. Kleine waakse hondjes zijn er ook genoeg, die vanaf balkons of achter het raam tegen alles en iedereen flink tekeer gaan. En er zijn natuurlijk ook best wel kleine reutjes die op andere reuen reageren zoals dat bij elke reu het geval kan zijn.

Fayah is altijd een beetje op haar hoede bij kleine hondjes, omdat ze een paar keer uit het niets flink is afgesnauwd door een klein hondje terwijl ze heel kalm snuffelde nadat het kleine hondje op háár af kwam. Mensen zijn hier over het algemeen namelijk echt heel makkelijk met kleine hondjes en laten ze gewoon aangelijnd op mijn toch wel veel grotere honden af lopen. Die hondjes schrokken dan bij nader inzien toch een beetje vanwege Fayahs formaat en vielen dan alsnog opeens uit. Fayah gaat daardoor nu heel omzichtig om met kleine hondjes, want ze wil best kennismaken, maar ze wil ook niemand per ongeluk ontrieven Dus zij heeft een beetje het omgekeerde van wat veel kleine honden hebben ten opzichte van grote honden: Fayah vindt kleine hondjes spannender (een beetje onvoorspelbaar) dan grote

Bertus keft eigenlijk niet die flipt gewoon,net ook weer
Het zijn een paar honden,grote reuen die van net was een golden retriever ijsbeer reu
Van pup af aan gaat hij daar tegen tekeer ,de hond kijkt niet eens op

Ook zo bij een Leonberger die altijd los loopt helaas dus die rent ook
Bertus flipt en de hond kijkt heel verbaasd
Als ik met andere mensen loop met een teef en er komt in de verte een teef aan dan moeten hun ook vaak de teef aanlijnen want die vinden elkaar dan ook niet aardig terwijl Bertus er dan weer geen probleem mee heeft

Op zich vind ik het allemaal niet zo’n probleem als mensen het maar niet persoonlijk opnemen alsof Bertus met zijn overdreven reactie hun hond uitscheld

Er loopt hier trouwens een pomeriaantje reutje gecastreerd dus kleiner dan Bertus en geen echte reu en die vind hij geweldig
Maar dat hondje wordt dus door bijna elke hond belaagd terwijl hij niet keft en niet naar andere honden omkijkt
Echt sneu en het vrouwtje behandeld hem gewoon als hond en loopt er elke dag 5 km mee

Zoals de pomeriaan zijn mijn honden ook. Vallen nooit uit en keffen nooit op spelend na door Guus. Maar dat is als hij speelt met een hond. Dus dat is echt iets anders.

En inderdaad worden ze wel belaagd. Dat is heel vervelend. Want soms is wandelen zeker in het weekend echt een crime. Ridgebacks die op je af stormen, herders die blaffend op je af vliegen etc. etc. en dat is gewoon eng met kleine hondjes. Gaat hij leuk doen of niet? Overgeleverd aan de goden soms.

Soms zit het volgens mij ook in de hond. Krijg je het er niet uit.

Cooper schreef: ↑04 okt 2024, 09:37 Soms zit het volgens mij ook in de hond. Krijg je het er niet uit.

Zeker. Kleine hondjes keffen gewoon sneller. Guus is een vreselijke blaffer. Gelukkig heeft hij een hele zware blaf. Maar als wij bezoek krijgen of hij is opgewonden blaft hij aan een stuk en dat krijgen we ook niet gestopt. Gelukkig stopt hij bij bezoek na 5 minuten volledig en komt er vervolgens geen geluid meer uit bezoek weg gaat en dat gaat ook in stilte op afscheid nemen na want hij is vreselijk bezitterig dus een knuffel oid is zwaar verboden volgens hem. Meteen ertussen en krijsen.

Diana schreef: ↑04 okt 2024, 08:57 Ik snap heel goed wat je zegt en ik denk ook zeker dat dat vaak een grote rol speelt, maar... jouw honden zijn niet bij jou opgegroeid als pup en de kans is best groot dat ze in Spanje als jonge hond juist wél voor zichzelf hebben moeten opkomen.

Veel kleine hondjes keffen inderdaad om andere honden bij voorbaat uit hun buurt te houden en weg te jagen omdat ze het eng vinden. Ik zie dat aan de reactie van mijn honden heel goed: daar reageren mijn honden totaal niet op en ze lopen er met een grote boog omheen om zo'n hondje alle ruimte te geven. Ze zien het totaal niet als agressie of uitlokken.
Maar ik zie bijvoorbeeld ook wel hondjes keffen uit opwinding in combinatie met een vocaal karakter, vooral als ze met meer zijn. Dat zijn van die hondjes die gewoon óveral naar keffen. Kleine waakse hondjes zijn er ook genoeg, die vanaf balkons of achter het raam tegen alles en iedereen flink tekeer gaan. En er zijn natuurlijk ook best wel kleine reutjes die op andere reuen reageren zoals dat bij elke reu het geval kan zijn.

Fayah is altijd een beetje op haar hoede bij kleine hondjes, omdat ze een paar keer uit het niets flink is afgesnauwd door een klein hondje terwijl ze heel kalm snuffelde nadat het kleine hondje op háár af kwam. Mensen zijn hier over het algemeen namelijk echt heel makkelijk met kleine hondjes en laten ze gewoon aangelijnd op mijn toch wel veel grotere honden af lopen. Die hondjes schrokken dan bij nader inzien toch een beetje vanwege Fayahs formaat en vielen dan alsnog opeens uit. Fayah gaat daardoor nu heel omzichtig om met kleine hondjes, want ze wil best kennismaken, maar ze wil ook niemand per ongeluk ontrieven Dus zij heeft een beetje het omgekeerde van wat veel kleine honden hebben ten opzichte van grote honden: Fayah vindt kleine hondjes spannender (een beetje onvoorspelbaar) dan grote

Je hebt absoluut gelijk dat mijn honden hun jeugd elders hadden en misschien wel totaal op zichzelf aangewezen waren. Ik weet wel dat Bas in het asiel anderhalf jaar in een tuinhuisje vol kleine hondjes zat. Dat asiel begreep dat kleine hondjes gemakkelijk doodgebeten worden en had dus de minis apart van de grote honden. Bas is dol op kleine reutjes en dan met name teckels en Yorkies. Dan raakt ze helemaal opgewonden.

Marc schreef: ↑04 okt 2024, 09:51

Diana schreef: ↑04 okt 2024, 08:57 Ik snap heel goed wat je zegt en ik denk ook zeker dat dat vaak een grote rol speelt, maar... jouw honden zijn niet bij jou opgegroeid als pup en de kans is best groot dat ze in Spanje als jonge hond juist wél voor zichzelf hebben moeten opkomen.

Veel kleine hondjes keffen inderdaad om andere honden bij voorbaat uit hun buurt te houden en weg te jagen omdat ze het eng vinden. Ik zie dat aan de reactie van mijn honden heel goed: daar reageren mijn honden totaal niet op en ze lopen er met een grote boog omheen om zo'n hondje alle ruimte te geven. Ze zien het totaal niet als agressie of uitlokken.
Maar ik zie bijvoorbeeld ook wel hondjes keffen uit opwinding in combinatie met een vocaal karakter, vooral als ze met meer zijn. Dat zijn van die hondjes die gewoon óveral naar keffen. Kleine waakse hondjes zijn er ook genoeg, die vanaf balkons of achter het raam tegen alles en iedereen flink tekeer gaan. En er zijn natuurlijk ook best wel kleine reutjes die op andere reuen reageren zoals dat bij elke reu het geval kan zijn.

Fayah is altijd een beetje op haar hoede bij kleine hondjes, omdat ze een paar keer uit het niets flink is afgesnauwd door een klein hondje terwijl ze heel kalm snuffelde nadat het kleine hondje op háár af kwam. Mensen zijn hier over het algemeen namelijk echt heel makkelijk met kleine hondjes en laten ze gewoon aangelijnd op mijn toch wel veel grotere honden af lopen. Die hondjes schrokken dan bij nader inzien toch een beetje vanwege Fayahs formaat en vielen dan alsnog opeens uit. Fayah gaat daardoor nu heel omzichtig om met kleine hondjes, want ze wil best kennismaken, maar ze wil ook niemand per ongeluk ontrieven Dus zij heeft een beetje het omgekeerde van wat veel kleine honden hebben ten opzichte van grote honden: Fayah vindt kleine hondjes spannender (een beetje onvoorspelbaar) dan grote

Je hebt absoluut gelijk dat mijn honden hun jeugd elders hadden en misschien wel totaal op zichzelf aangewezen waren. Ik weet wel dat Bas in het asiel anderhalf jaar in een tuinhuisje vol kleine hondjes zat. Dat asiel begreep dat kleine hondjes gemakkelijk doodgebeten worden en had dus de minis apart van de grote honden. Bas is dol op kleine reutjes en dan met name teckels en Yorkies. Dan raakt ze helemaal opgewonden.

Volgens mij is dat - in ieder geval in Spanje - wel vaak zo hoor, dat kleine hondjes apart zitten, in ieder geval in asielen waar de honden in groepjes/groepen leven. Soms ook met wat oudjes en pups erbij. Amy zat destijds als zieke hond ook in zo'n groepje met kleintjes en oudjes.

Net als dat ik een pup in bescherming neem tegen grote honden die de pup als speelgoed zien of gewoon veel te opdringerig of lomp zijn, of het wel grappig vinden om een punt te kunnen maken tegenover een zwakkere, zou ik dat met een klein hondje ook doen. Maar soms is er niet eens zo'n lijfelijke ervaring nodig voor een klein hondje om grotere honden als eng en bedreigend te zien. Dat kan natuurlijk ook ontstaan vanwege een gebrek aan gedoseerde socialisatie (positieve ervaringen met lieve en kalme grotere honden), of bij hondjes die gewoon van karakter heel onzeker en defensief zijn.

Mijn teckels hebben het nooit gedaan. De enige die het doet is Panni. Die is toen overlopen door die Fila Brasileiro en sindsdien zijn alle honden eng. En dienen weggeblaft te worden met dat kutstemmetje van dr, alsof dat indruk maakt Ze vestigt vaak juist de aandacht op zich. Het is echt angst van haar dus verbieden is lastig. Ze blijft wel in de groep en vliegt nooit op een hond af, dus toe maar.

Je ziet hier in de omgeving inderdaad dat er heel anders wordt omgegaan m.b.t de opvoeding van kleine hondjes en het contact met andere honden.

Hier loopt bijvoorbeeld een mevrouw met een chihuahua. Wanneer zij mij ziet lopen tilt ze meteen haar hondje op. De reden die ze dan geeft is, ja anders gaat ze blaffen.

Of zelfs mensen die het super grappig vinden wanneer hun kleine hondje tekeer gaat tegen Brego. Dan is haha pas op hoor die grote eet je zo op.

Of mensen die express gaan ontwijken, omdat hun hondje blaft.

Vele mensen zien het wel, maar er echt iets mee doen gebeurd eigenlijk niet. Er wordt inderdaad niet vanaf het begin mee geoefend.
Wij hebben thuis meerdere kleine hondjes gehad en geen 1 die uitviel naar andere honden. Niet aan de lijn en niet tijden het loslopen.

Ik wordt er soms wel moe van. Hoe vaak ik ze ook heb moeten afblokken, omdat ze bij Brego een punt wilde maken. In zijn neus bijten of naar hem happen. Als hij dat zou doen is de wereld te klein. Nu is het grappig of krijg ik een “hij is bang voor grote honden”. Nou sorry hoor je komt niet een half voetbal veld over rennen om mijn hond te belagen als je bang bent.

Ik zal niet zo snel de kleinere honden de schuld geven. Ik ben wel van mening dat de eigenaren met het gedrag iets hadden gemoeten.

Gelukkig zijn er nog wel een aantal kleine hondjes die Brego helemaal leuk vinden. Gelukkig maar, want hij vindt ze altijd helemaal geweldig en is zo sneu als hij steeds van een koude kermis thuis komt.

Nanna schreef: ↑04 okt 2024, 10:47 Mijn teckels hebben het nooit gedaan. De enige die het doet is Panni. Die is toen overlopen door die Fila Brasileiro en sindsdien zijn alle honden eng. En dienen weggeblaft te worden met dat kutstemmetje van dr, alsof dat indruk maakt Ze vestigt vaak juist de aandacht op zich. Het is echt angst van haar dus verbieden is lastig. Ze blijft wel in de groep en vliegt nooit op een hond af, dus toe maar.

Jij had er zelf ook altijd grote honden bij. Dus ze kenden ook lieve grote honden. En je bent denk ik duidelijk. Ik pik ook geen uitvallen. Guus in het begin samen met Bas wilden dat ook wel eens proberen. Dan ben ik net iets te hard. Maar nu zeg ik Rechts!!! en ze passeren braaf alles.

Er zijn maar weinig honden die naar ze uitvallen want ze stralen niks uit aan agressie of opgefoktheid. Van de week trok een Stabij zich los van een stoel in een strandtent om even een punt te maken maar tien hij zag dat het er vier waren ging ie wijselijk terug
Verder hier op het eiland één en al relaxte honden. Dat zijn ook vaak vakantiehonden die strandwandelingen krijgen en dus hun energie kwijt kunnen. En op Terschelling heeft de vechthondmedemensch niks te zoeken dus die zie je niet of nauwelijks. Dat scheelt ook. Het jankt hier van de jachthonden. Setters, flatcoats, spaniels.

Marc schreef: ↑04 okt 2024, 09:30 Zoals de pomeriaan zijn mijn honden ook. Vallen nooit uit en keffen nooit op spelend na door Guus. Maar dat is als hij speelt met een hond. Dus dat is echt iets anders.

En inderdaad worden ze wel belaagd. Dat is heel vervelend. Want soms is wandelen zeker in het weekend echt een crime. Ridgebacks die op je af stormen, herders die blaffend op je af vliegen etc. etc. en dat is gewoon eng met kleine hondjes. Gaat hij leuk doen of niet? Overgeleverd aan de goden soms.

Quinta wordt ook wel belaagd door grotere honden, van die reuen die recht op haar af komen stormen terwijl zij met iets heel anders bezig is. En ze is toch niet echt klein met haar 20 kg en zo'n 45 - 50 cm. Vooral de reuen blijven dan opdringerig naar haar doen, of die niet gewend zijn aan een niet gecastreerde teef ofzo, loops is ze iig niet het hele jaar door. Ik probeer de andere honden te blokken maar dat werkt niet altijd.

Bij keffende kleine hondjes, die komen we gelukkig alleen tegen in het dorp als ze aangelijnd is, gaat ze terug lopen rellen, ze wordt er echt woest van. Ze is wel steeds beter af te leiden, maar een partijtje rellen laat ze zich niet zomaar ontzeggen.

Denk dat het enorm scheelt wat de ervaringen zijn maar in sommige kleintjes zit het behoorlijk ingebakken lijkt het wel.

Al mijn kleine hondjes, Keesje , Benji en Micron en Jimi leefde met grote honden , op Jimi na van pup af aan.
Misschien dat ze daardoor in ieder geval niet angstig reageerde op grote honden en Jimi was gewoon super relaxed.
Gaat trouwens niet altijd op want Lulu van kleindochter is echt een krijserd op straat als je niet oplet.
Bij haar is het echt voorkomen belangrijk , dat werkt prima.

En ik denk ook dat het als eigenaar is waar je mee leven kunt, ik word gek van hysterisch gekrijs en zou dus hoog inzetten om het af te leren maar als je het niet erg vind dan laat je het wellicht al sneller zo.

Ik heb ene paar jaar een oppassertje erbij gehad, een shit-zu..die kefte al als er iemand langs mn raam liep. Dat was vrij snel over doordat ik ook naar het raam liep, voor hem ging staan, en met een handgebaar "ophouden"en terugstuurde. Dat ebde dus weg, als er iemand langskwam keek hij voortaan naar mij, zeiden we samen niks en dan; goed zoooo. het hele circus was vrij snel over en meneer sliep voortaan lekker door.
Alles wat jij omschrijft zie ik ook zo wel. Ik kan me juist voorstellen dat ontmoetingen ook best geleid kunnen worden, de verschillen van grote zijn zo groot, dus rustig is gepaster.
Andersom zie ik, hier althans, ook best veel mensen die zelf een kleine los en op je af laten lopen, of alleen even roepen, of een buuf die alleen "foei"zegt en verder niks terwijl het hondje uit zn plaat gaat tegen ons.
Ik zeg altijd; als Mo maar 1/10e van gedrag zich zo zou gedragen dan had jij ge-eist dat ze een muilkorf om moest, minstens..hoe kan het dan dat het gedrag wat een kleine hond zo laat zien wat nonchalant over wordt gedaan? Bij Mo is dat geen probleem maar je komt een keer een hond tegen die wel reageert en dan zijn de verhoudingen ver te zoeken.
Overigens ook zat kleine hondjes die ook heldhaftig en nietsvermoedend kwispelend aankomen draven en gewoon normaal kennis willen maken, die dneken dat ze minstens net zo groot zijn denk ik

Het is wel altijd op dezelfde plek dat Bertus blaft naar grote honden. Dat is een plek waar sommige honden los lopen maar de meeste aangelijnd omdat het vlakbij een weg is. Op die plek heeft Bertus dus een paar keer een vervelende ervaring gehad dus waarschijnlijk is hij al gespannen zonder dat er een hond te zien is en flipt daarom sneller

Ik ga die plek eens een tijd vermijden kijken hoe dat gaat

Kleine hondjes die keffen is meer een soort alarm wat afgaat toch ? Zo van heee ik zie daar een hond
Dat is niet wat Bertus doet,die kijkt ,gromt en valt dan uit en springt op
Al mijn honden hebben dat een periode gedaan tenminste de herders en dat was heel makkelijk af te leren

Hup zitten en bek dicht
Maarja Bertus is geen herder

Ik vermoed dat veel van die eerste negatieve ervaringen al kunnen beginnen tijdens de puppyles/hondenschool waar de hondjes aan het einde 'gezellig met elkaar kunnen spelen'.

En er wordt inderdaad erg lacherig om gedaan. Alsof kleine hondjes het leuk vinden om keffend/uitvallend door het leven te gaan.