Een Hondenleven

2 jaar geleden heb ik een soort gelijke vraag gesteld. Alleen haar gedrag verergert, en ik wil weten wat wijsheid is om haar hierin te helpen.

Dana is inmiddels 13, nog vrolijk voor haar leeftijd, maar ook echt wel in de war.
Als ik haar haar gang laat gaan, volgt ze mij de hele dag. Als ze dat niet doet, gaat ze op ongeveer 3 meter afstand staan (of zitten) staren naar ons (met name in de avond als we op de bank tv kijken).
Ze neemt in feite haar rust niet. Ik kan haar naar haar mand stuur, dan is ze er 1 minuut en komt ze weer naar mij toe.
Haar bij je roepen werk niet, want ze blijft op afstand zitten.
Haar bij je nemen op de bank wil ze niet, ze wil er weer vanaf.

We hebben haar mand al verplaatst, maar ook dat helpt niet.
Het enige wat nu werkt is haar in de bench doen van Dino om haar rust te geven. Dat is het enige moment dat ze gaat liggen. Maar ik vind het ook zielig, dat ik haar in feite op moet sluiten omdat ze anders haar rust niet neemt.

Wat is wijsheid, haar toch meerdere keren per dag dwingen om rust te nemen door haar in de bemch van Dino te doen? Of heeft iemand anders een idee

Geen idee. Mijn oude hondje is ook soms in de war. Ik herken het dus en weet me er soms ook geen raad mee. Gelukkig volgt ze me niet steeds want ik heb een handgebaar voor nee. Ik wijs haar dus in feite af wat ik best lastig vind soms. Er zijn dagen dat ze wel om de minuut opstaat, naar buiten gaat al dan niet echt door de deur en dan weer naar haar mand gaat en dan weer eruit. Ze wil gelukkig wel op de bank maar niet opgetild worden. Dus wij zetten regelmatig haar met mandje en al op de bank wat gelukkig best goed werkt. Gekke is dat ze tot een maand geleden vooral heel veel sliep en ze sinds een tijdje weer heel actief is. Ik vind het ook best moeilijk om het goed te doen. Ze wil ook super graag wandelen maar niet in de auto getild worden. En als er dan gewandeld wordt wil ze soms al meteen weer naar huis. Of eten. Soms denkt ze direct na het eten dat ze nog niks gehad heeft.

Verder volgt ze me elke keer als ik naar de keuken loop en ze is doof dus zeggen zoals vroeger nee je krijgt niks helpt niet meer. Nu moet ik heel demonstratief breed voor haar met mijn armen zwaaien van nee.....best wel vervelend om te moeten doen want vroeger snapte ze alles en verstond ze mij gewoon. Zei ik nee meisje. Je krijgt niks. En plof ging ze slapen. Nu is het allemaal ingewikkeld en best wel lastig.

Dus ik snap je niet dat je er wat aan hebt.

Zo te lezen is ze dementerend, hiervoor zijn verschillende supplementen die haar wellicht wat zouden kunnen ondersteunen/helpen. Zoals Puur choline extra, of Aktivait. Daarnaast is er qua medicatie ook wel een en ander nog. Ik zou je dierenarts hierover contacten.

Onze Milo van 12 is ook aan het dementeren en staat momenteel op de Aktivait en dat scheelt wel iets in zijn gedrag gelukkig.

Ja net wat Suzanne zegt er is medicatie ter ondersteuning, misschien daar eens naar kijken?

Lou krijgt vitofylin van de dierenarts. Choline haalde niks uit.
Dat helpt haar al een hele poos tegen de meeste onrust.
Ze heeft nog wel momenten dat ze ergens staat of zit terwijl ze kapotmoe is en dan is een "Lou, je mag ook gaan liggen he" om haar er even uit te halen en rust te laten pakken.

Maargoed, suppletie en anders medicatie dus

Cholodin? Geen idee meer hoe je schrijft. Ouwe oops kreeg het hier , het onrustige viel toen echt van hen af.
Ik zou idd ff met dierenarts overleggen ook.

Bedankt voor jullie antwoorden, hier heb ik echt wat aan. Ik vind het zo sneu om te zien.
Ik was in de veronderstelling dat er geen medicijnen voor waren.
Ik ga kijken wat we kunnen geven.

Hewi schreef: ↑05 okt 2024, 11:08 Cholodin? Geen idee meer hoe je schrijft. Ouwe oops kreeg het hier , het onrustige viel toen echt van hen af.
Ik zou idd ff met dierenarts overleggen ook.

Cholodin is er helaas niet meer, dat werkte destijds voor onze Jol goed. Vervanging is dus puur Choline geworden.
Jol ging ook regelmatig in de woonkamer staan en staren, of spontaan blaffen om iets wat er niet was.
Met dat supplement nam dat af en werd ze buiten ook weer wat actiever.

Supplementen zijn natuurlijk heel goed bij aftakeling maar het neemt het ouder worden zelf niet weg.
De vraag blijft; is meer tijd beter?
Waarom.....WaaRRRom wil jij dat je hond 4 maanden langer leeft?

Minder lijden is niet hetzelfde als geluk maar het helpt wel. Ik wil gewoon een hond die zoveel mogelijk tijd blij is geweest. En als ik een kut laatste twee jaar er af moet halen om het gemiddelde omhoog te krikken dan doe ik dat.

De laatste jaren met Cleo waren zwaar. Ze werd steeds minder bereikbaar en later begon die spanning op zichzelf in te vreten.
Ze had ook een leven lang actief leishmania en abcessen in haar neus.
Het was gewoon genoeg.

Alles gaat voorbij. Honden en mensen ook.
Iets tot stilte brengen waar dat past is gewoon goede verzorging.

Eens. Als supplementen niet (meer) helpen dan houdt het op.
Wat moet je met een demente hond en wat moet die demente hond met jou. Het levert aan beide kanten stress op. Nee hoor. En beter wordt het niet. Flink verwennen en afscheid nemen nu het nog leuk is. Niet tot het gaatje gaan.

Bas is helemaal niet ongelukkig maar vraagt nu dingen van mij die ik lastiger vind. Dat vind ik geen goede reden om haar in te slapen maar meer een moment om mezelf te ontwikkelen. Geduld. Niet teveel invullen en geen aannames doen. Bas wordt dement. Soms staat ze met haar snuit in de struiken en dan staat ze daar. Steeds op dezelfde plaatsen loopt ze in slow motion de rozen in. Maar die avond ligt ze op de bank met haar pootje te duwen om meer aaitjes. En ze is gewoon echt gelukkig. Dus ik denk er nog niet aan om haar in te slapen want dat voelt toch echt als het mezelf makkelijk maken en ook echt iets missen.

Dana heeft nog geen supplementen toegediend gekregen dus weet je niet hoe ze erop reageert.
Jol ging rond haar elfde apart gedrag vertonen, en op bepaald moment ook echt wel lichamelijke dingen die onderzocht moesten worden.

Die twee zaken moet je uit elkaar trekken en uitsluiten dat een hond ongemak of niet "normaal" verder kan leven zonder (pijn) medicatie o.i.d.
Bij Jol werkte dat supplement dus prima, en ze knapte op en dat a typische gedrag verminderde en buiten reageerde ze ook weer normaler en liep weer met plezier rondes mee.

Had ik die supplementen niet geprobeerd en zoals in ons geval de juiste uitwerking, dan had ze wellicht jaren eerder inderdaad ingeslapen geweest.
Maar door die toevoeging knapte ze op en had lol en ging weer vrolijk alle wandelingen mee en was weer wat rustiger in huis.

Ik vond de meer tijd beter omdat ze dus blijkbaar baat had bij de supplementen, het was bij Jol geen andere medisch issue op dat moment.
En dat had ik niet verwacht, want ik dacht echt destijds op die leeftijd dat ze rap achteruit ging. Maar wederom als medicsch alles verder ok is, en bepaalde supplementen hebben zo hun uitwerking dan zou ik wederom bij een andere hond ook weer dat gaan proberen als medische andere zaken zijn uitgesloten.

Ook vind ik dat inschatting van bepaalde issues en verandering, veroudering of door een aandoening echt bij baas zelf moet blijven.
En hopelijk realistisch en ook advies van realistische dierenartsen.

Jol is dan bijna vijftien geworden, en echt niet met hangen en wurgen maar symptomen van dementie waren er op een bepaald moment echt wel, en via vorig forum werd op cholodin gewezen, wat echt goed werkte voor de symptomen die ze had op dat moment.

En zichzelf in de weg zitten of bazen die moeite hebben met aftakeling of beslissing nemen wanneer je knoop moet doorhakken heb ik op neurologisch gebied met Finn gehad.
Heb dat volgens mij nooit echt ook aangegeven, maar naast uitval van zijn spieren (achterhand) was ik door DA ook al gewaarschuwd dat die aandoening ook zijn hersenen zouden gaan aantasten.
En dat ging bij ons ook gewoon snel, januari bepaalde diagnose en spierverzwakking, maar paar weken verder zag ik ook echt een andere blik in zijn ogen komen.
Maar dan heb je een diagnose waarvan je weet dat die niet met een pilletje of supplement te stoppen is, en dan moet je echt zelf gaan inzien en beslissen wanneer je de beslissing moet maken.
Dat vond ik bij Jol echt weer een ander verhaal. Ze mankeerde lichamelijk verder niets, dat was al onderzocht toen. Daar ga ik geen hond dan op in laten slapen hoor, dat ze oud worden en wat warrig reageren..

En ieder zo zijn grens of idee erover. Met haar en ook met Finn heb ik geen spijt dat ik dingen heb geprobeerd om het ze gemakkelijker te maken, niet om te rekken, want als het niet zou hebben gewerkt dan zou ik wel beslissing hebben gemaakt.

Niet te snel en niet te let, die balans vinden is lastig. Maar TS schrijft dat Dana nog vrolijk is en graag wil, dat had ik zelfs met mijn manke nelis ook, ik koos ervoor dat het moment van inslapen er niet was, ook in samenspraak met DA moet ik zeggen, die vond hem destijds ook gewoon nog te helder en hij had geen pijn, dus dan fijn nog even genieten samen van de tijd die je nog hebt.

Marc schreef: ↑05 okt 2024, 22:48 Bas is helemaal niet ongelukkig maar vraagt nu dingen van mij die ik lastiger vind. Dat vind ik geen goede reden om haar in te slapen maar meer een moment om mezelf te ontwikkelen. Geduld. Niet teveel invullen en geen aannames doen. Bas wordt dement. Soms staat ze met haar snuit in de struiken en dan staat ze daar. Steeds op dezelfde plaatsen loopt ze in slow motion de rozen in. Maar die avond ligt ze op de bank met haar pootje te duwen om meer aaitjes. En ze is gewoon echt gelukkig. Dus ik denk er nog niet aan om haar in te slapen want dat voelt toch echt als het mezelf makkelijk maken en ook echt iets missen.

Nou, precies.
Ik heb met/voor Lou ook wel een aantal aanpassingen moeten doen die in het begin lastig waren, maar die nu prima te doen zijn. En ze heeft echt wel eens een nacht dat ze moeite heeft met slapen, maar als ik kijk naar alle andere dingen. Hoe ze vrijer is geworden en rustig over mijn man heen dendert omdat dat de kortste weg naar mij en mijn eten is, hoe ze rolt op het gras en ik haar vervolgens even moet overtuigen van welke kant we op aan het wandelen waren omdat ze dat even kwijt is en dan de goede kant op rent. Ze is 2 weken terug voor 10 dagen mee naar Schotland geweest en ze heeft genoten van ieder moment en iedere dag. Ze ging zelfs Snucky weer uitdagen tot spel wat ze al 1,5 jaar niet had gedaan.
Haar bubbel van goede mensen en dieren is klein geworden, maar binnen die bubbel geniet ze intens. Dan ga ik haar toch niet in laten slapen vanwege een stempeltje?

Ybbihs schreef:

Marc schreef: ↑05 okt 2024, 22:48 Bas is helemaal niet ongelukkig maar vraagt nu dingen van mij die ik lastiger vind. Dat vind ik geen goede reden om haar in te slapen maar meer een moment om mezelf te ontwikkelen. Geduld. Niet teveel invullen en geen aannames doen. Bas wordt dement. Soms staat ze met haar snuit in de struiken en dan staat ze daar. Steeds op dezelfde plaatsen loopt ze in slow motion de rozen in. Maar die avond ligt ze op de bank met haar pootje te duwen om meer aaitjes. En ze is gewoon echt gelukkig. Dus ik denk er nog niet aan om haar in te slapen want dat voelt toch echt als het mezelf makkelijk maken en ook echt iets missen.

Nou, precies.
Ik heb met/voor Lou ook wel een aantal aanpassingen moeten doen die in het begin lastig waren, maar die nu prima te doen zijn. En ze heeft echt wel eens een nacht dat ze moeite heeft met slapen, maar als ik kijk naar alle andere dingen. Hoe ze vrijer is geworden en rustig over mijn man heen dendert omdat dat de kortste weg naar mij en mijn eten is, hoe ze rolt op het gras en ik haar vervolgens even moet overtuigen van welke kant we op aan het wandelen waren omdat ze dat even kwijt is en dan de goede kant op rent. Ze is 2 weken terug voor 10 dagen mee naar Schotland geweest en ze heeft genoten van ieder moment en iedere dag. Ze ging zelfs Snucky weer uitdagen tot spel wat ze al 1,5 jaar niet had gedaan.
Haar bubbel van goede mensen en dieren is klein geworden, maar binnen die bubbel geniet ze intens. Dan ga ik haar toch niet in laten slapen vanwege een stempeltje?

Lou is oud, maar zeker nog niet op of aan het eind dat het waardiger is een beslissing te nemen.

Het is echt de moeite waard om supplementen of medicijnen te proberen Jip heeft er ook zoveel baat bij gehad

Naast de optie van verschillende supplementen die al zijn genoemd: is ze recentelijk ook nog gecheckt door de dierenarts? Ik zou dat zelf wel doen bij dergelijke klachten, het kan best zijn dat er ook iets lichamelijks meespeelt. Dus ik zou een lichamelijk onderzoek en senioren bloedonderzoek laten doen.

Mila is ongeveer even oud en heeft artrose in de voorpoten. Ze krijgt daarvoor Librela en af en toe indien nodig nog pijnstilling erbij. Ik merk het bij haar goed wanneer ik pijnstilling bij moet geven: niet alleen aan de manier van bewegen, maar ook omdat ze dan mentaal minder bij de les lijkt te zijn, alsof ze wat afweziger is, minder alert, trager. Als de lichamelijke klachten goed onder controle zijn, komt ze mentaal ook veel fitter over.

Bas sterft van de lichamelijke klachten. Die zijn mij bekend en er is niks aan te doen. Artrose in haar voorpoot, een verbrijzelde heup waardoor ze achter stijf is en rugklachten heeft. Ze heeft hartfalen en is stokdoof. En ze heeft slechte tanden. Bloedonderzoek doe ik liever niet omdat ze erin zal blijven door de doodsangst voor spuiten en naalden. Ze piest en bijt en gilt als een speenvarken als ze alleen al denkt dat er geprikt gaat worden. Ik weet ook dat ze in haar laatste fase zit. Door alle kwalen. Dus wat er nu terminaal wordt zal ook haar einde betekenen want ik weet dat ze er niks bij kan hebben. Geen narcose, geen zware behandeling en mank lopen kan ze ook niet door haar bouw en gebrekkige lichaam door alles wat ze heeft meegemaakt in Spanje.

Vitofyllin (medicatie van de dierenarts) kan ook nog wel helpen, dat helpt de doorbloeding van de organen en hersenen.

Ze is gelukkig verder nog een ontzettend vrolijk, springt (mede dankzij de librela) nog heerlijk in het rond.
Ze is gewoon onrustiger en is af en toe de weg kwijt.
Ik ben mij er zeker van bewust dat ze niet het eeuwige leven heeft. Ik kijk iedere dag hoe het gaat, hoe ze zit voelt. Zie ik een ongelukkige Dana, dan zal ik zeker afscheid van haar gaan nemen. Maar dat zie ik echt niet nog.

De laatste keer dat ze echt bekeken is is toen ze librela kreeg, zo'n 6? Maanden geleden.

Ik ga woensdag naar de dierenarts, even een check up.

Hoe is het nu met haar, hoe was het laatst bij de dierenarts?

Kelperuaantjes schreef:Hoe is het nu met haar, hoe was het laatst bij de dierenarts?

Sorry ik zie deze reactie nu pas.
Bij de dierenarts geen supplementen gekregen oid. Ze krijgt nu af en toe pijnstiller erbij. Omdat het daar toch wel op leek.
Ze is inmiddels ook wel slechthorend en heeft behoorlijke staar.

Ook hebben we haar in de avond een trui aangetrokken, om haar wat meer geborgenheid te geven. En dit lijkt ook effect te hebben.
Al met al een heerlijk oud dametje, wat op haar manier nog geniet.

Bedankt voor je reactie, fijn dat het met wat aanpassingen wel okay gaat voor nu.