Een Hondenleven

Bij Pien haar vorige baas kon ze nog wel eens voor zich zelf te beginnen en door wat zij hier liet zien aan de riem als we een kat/konijn/eend tegen kwamen had ik er niet zoveel vertrouwen in om haar los te durven laten. Hiervoor heb ik het omheinde losloopgebied gebruikt in Blaricum om haar te leren komen en het vertrouwen voor mij zelf op de bouwen. Het gebied is ongeveer 300 x 300 maar Pien vond het helemaal niet leuk als honden kwamen buurten om te spelen dus al snel liep ik daar met haar 's morgens vroeg zodra het ook maar iets licht werd om zo min mogelijk honden tegen te komen maar daar bouwde ik zelf de spanning weer mee op want als ik dan een hond tegemoet zag komen in de verte kreeg ik de kriebels waarom die daar liep want er moest wel iets mis met dat beest zijn als je zo achterlijk vroeg gaat wandelen met je hond.

Ik zag veel kleine schermutselingen: honden die op je af rennen al dan niet om gezellig te buurten maar te lomp voor haar om te spelen en honden die totaal niet luisteren als ze geroepen worden. Dit geeft mij een onveilig gevoel wat ik waarschijnlijk overbracht naar Pien welke angstig elke hond direct afsnauwde die een praatje kwam maken en met haar staart tussen haar benen naar mij kwam.
Blij dat we zover zijn dat Pien luistert op z'n teckels en we nu los lopen in het bos en op de hei en weten we, en gedragen we ons beiden weer hoe het hoort en gaan ontmoetingen zoals ze horen te gaan. De honden die we tegenkomen gedragen zich ook anders dan de honden op het omheinde gebied. Er zit voor mij een groot verschil in wandelen met je hond en af en toe een hond tegenkomen of ze bij elkaar te brengen en stier maar lekker uit.