Zo doe ik het ook.Diana schreef: ↑17 aug 2024, 20:44 Ik ga als het niet noodzakelijk is (bijvoorbeeld bij de dierenarts) nooit moedwillig over grenzen heen, maar ik ga er wel aan werken om ze op te rekken als die grenzen voor de hond zelf, voor mij of voor de omgeving niet prettig zijn.
Als een hond bijvoorbeeld bang is, ga ik niets forceren, maar ik ga wel werken aan die angst. Ik zeg niet snel: dit is het dus en daar leggen we ons maar bij neer - ik zie meestal genoeg mogelijkheden ter verbetering door dat soort grenzen van wat een hond aankan steeds wat meer op te rekken. Maar dan dus wel met respect voor die grenzen, nooit door er keihard overheen te walsen of iets te forceren. Soms zit 'm dat niet eens in die specifieke situaties die angst inboezemen, maar in werken aan zelfvertrouwen en vertrouwen in jou als baas in het algemeen.
Quinta kan soms ineens iets eng vinden, als ik dat zou laten dan komen we nergens meer. We zoeken dan even wat meer vergelijkbare situaties/dingen op zodat het niet van kwaad tot erger wordt. Ze is een ster in generaliseren, de positieve en de negatieve dingen, dat is niet altijd handig.
Aan de andere kant verblikt of verbloost ze niet als er geknald wordt en rende ze laatst schrikdraad in en daar trok ze zich niks aan. Maar komt er onverwacht een fietser om de hoek dan zijn alle fietsers ineens eng.
