Ik wou dat het kon, altijd los. Met Charlie ben ik een eind gekomen, die kan ook op de parkjesronde in de buurt los, met een sleeplijntje zodat ik hem toch snel kan pakken als er iets is waardoor aanlijnen beter is. Met Tosca is het me niet gelukt. Ik denk dat ik dat in het begin echt verkeerd heb aangepakt waardoor ze te veel succes heeft gehad met wegrennen. Het is me niet meer gelukt om dat terug te buigen.
Ik merk wel dat ze minder onstuimig is nu ze wat ouder wordt, dus ik heb wel de hoop dat er weer meer mogelijk is op den duur. Voor nu moet ze het hebben van omheinde velden en het dijkje waar niemand loopt. Maar lekker los het bos in, ik peins er niet over....
Met Charlie kan dat wel en daardoor weet ik ook dat ik bij een eventuele nieuwe hond daar wel echt op ga selecteren qua ras en er qua training veel beter op ga zitten. Ik vind het namelijk zo veel leuker. Uiteraard ga ik Tosca er niet om wegdoen, maar nog een keer zo'n hond, dat hoeft van mij niet.
