Een Hondenleven

Cooper schreef: ↑06 dec 2023, 17:06 De wandelingen zijn rustiger aan het worden. Er hoeft niet meer aan ieder grassprietje gesnuffeld te worden dus minder getrek aan de riem.

Cooper schreef: ↑02 nov 2023, 14:38 Van de week in het bos had hij vooral een gecastreerde reu te pakken. Die was kennelijk ook teverig gaan ruiken ofzo, wat Ranetje zei. Volgens mij heeft hij op een intacte reu nog niet geprobeerd te rijden.

Cooper schreef: ↑01 nov 2023, 15:27 Ik hoop gewoon dat het ons door een moeilijke periode heen helpt. Vandaar dat ik ook kies voor chemisch castreren; als het niks is werkt het weer uit en zitten zijn ballen er nog aan. Ik blijf echt wel tegelijkertijd trainen. Er valt voor ons beiden nog veel te leren .
Hij is nu 14 maanden en dat is niet extreem jong in mijn ogen. Op veel websites van dierenartsen lees je dat castratie al vanaf 6 maanden kan.

Cooper schreef: ↑01 nov 2023, 09:55 Klopt Frootje, geen ondervacht en heel zacht. En inderdaad ik moet het met hem zien te rooien.
Ik ga hem chemisch laten castreren voor een half jaar om te kijken of het aan mijn eventuele gebrekkige opvoeding ligt of dat het een te volle kop van Cooper is.
Als er niets verandert qua gedrag dan ga ik kijken of ik een gedragsdeskundige om raad kan vragen. Ligt het aan de hormonen dan moet ik dat na een maand of 2 na het implantaat wel gaan merken. Kan ik meteen zien wat die vacht doet.

Gelukkig heb ik niet elke dag bezoek . Ben al niet zo'n bezoek mens nu vind ik het helemaal verschrikkelijk.

Ik ga met hem naar het bos voor de interactie met andere honden omdat ik het idee heb dat hij daar enorme behoefte aan heeft. En om hem lekker los te laten lopen. Mijzelf interesseert dat niet en ik loop hier net zo lief tussen de velden hier. Maar dan kan hij niet los. Hij loopt zo de weilanden in en komt niet terug. Krijg je kwade gezichten van de boeren van. Logisch natuurlijk.

Frootje schreef: ↑01 nov 2023, 00:55 Zo te zien is de vacht vergelijkbaar met de vacht die Froo op die leeftijd had (zijdezacht en behoorlijk dun met weinig ondervacht?). Nu ze wat ouder is, is hij echt wat voller geworden. Froo is gecastreerd, of dat de impact van de castratie is of gewoon komt doordat de vacht wat langer nodig had om meer volume te krijgen weet ik niet. Maar ontploft is hij ook zeker niet (behalve rondom haar toet maar dat komt doordat ze 1001 kruintjes heeft). Dus het zou eventueel mee kunnen vallen met de vacht.

Zelfs met een teef heb ik inmiddels wel mogen ervaren hoe het voelt iets te moeten begeleiden als de hond compleet onbereikbaar is (de hemel zij dank dat al mijn geduld op dat gebied nu eindelijk met muizenstapjes merkbaar wordt, maar het heeft echt even mogen duren ) dus ik snap je frustratie op zich wel. Zelf zou ik het niet doen bij een jonge reu en het proberen uit te zitten, maar ik sluit me wel bij Hylos aan. Je moet wel altijd blijven bedenken dat je de hond niet hebt voor een online forum. Jij moet er uiteindelijk mee samenleven.

ellen en de birmanen schreef: ↑31 okt 2023, 17:40 heb nog even geduld. hij zit nu aan de top van zijn hormonenoorlog, rond anderhalf jaar gaat het afzwakken. het is een fase en die gaat over.

Cooper schreef: ↑21 sep 2023, 12:57 Net weer terug. Ging prima. Inderdaad een andere route genomen. Het wemelt hier momenteel van de loopse teefjes dus al zal overal wel wat te geilneven zijn. Maar deze ronde ging echt goed .

Cooper schreef: ↑21 sep 2023, 10:53 Hij liep niet los, lange lijn. Dat kan hij voorlopig wel vergeten.
Trekken, ieder grasspriet besnuffelen, totaal geen aandacht voor mij.

Cooper schreef: ↑19 sep 2023, 10:42 Ik heb Cooper inderdaad teveel zelf laten beslissen. Mijn fout.
Ik merk dat als ik zelf moe word ik de boel laat versloffen. Dus ik moet op tijd ingrijpen. Ik denk te snel dat ik te streng ben maar waarschijnlijk is het tegenovergestelde waar.
Eigenlijk leert die gekke hond mij heel veel

Cooper schreef: ↑18 sep 2023, 21:23

EchoMira schreef: ↑18 sep 2023, 20:12 Helemaal overnieuw beginnen.

En dan niet oefenen wanneer het uitkomt maar gewoon altijd. Bij elke wandeling eerst met appeel en samenwerking beginnen. Bij het pakken van de riem al.
Heel veel stembeloning en zelf echt geinteresseerd zijn.

Terug naar de fase van je hond gewoon goed op spoor zetten en dan belonen dat hij het goed doet alsof je verbaast bent.

Het idee dat het een pittige hond is zou ik los laten. Het is een pittige klus om een hond op te voeden. Dat wel. Kost veel meer tijd en aandacht dan je denkt.
Het helpt enorm als je zelf precies weet hoe je het hebben wil.

Oké, we starten opnieuw.

Smoushond schreef: ↑18 sep 2023, 20:56 Wat bedoel je met pittig? Dat hij wild is ? Daagt hij je uit ? Haalt hij streken uit om aandacht te krijgen? Wanneer bijt hij in je arm? Als hij iets van je wil of als hij zijn zin niet krijgt?

Ja, wild, uitdagen, streken om aandacht. Hij bijt als hij iets wil en blijf dan aandringen als hij zijn zin niet krijgt.

Cooper schreef: ↑17 sep 2023, 16:51 Ik hoor van veel mensen dat het inderdaad in de loop van de tijd beter wordt. Maar dat zijn eigenlijk allemaal mensen met gecastreerde reuen. Dus heeft het vorderen van de leeftijd dan er mee te maken of de castratie. Dat is dus wat mij doet twijfelen.