Een Hondenleven

Tara schreef: ↑24 aug 2022, 14:52 Hier komt alles direct naar mij toe als ik met beide armen zijwaarts uitgestrekt sta. Wat zal het mij jeuken wat de buitenwereld daar van vindt? Die honden komen als een speer naar me toe, en dat was het doel.

Precies! Ik heb ook nog nooit gehad dat een vreemde me daardoor ineens in de armen viel hoor meestal bedanken ze me dat ik de honden bij me heb geroepen en ze gerust kunnen passeren lol

CatnDog schreef: ↑24 aug 2022, 14:11

Mo-yi schreef: ↑24 aug 2022, 07:56 Gebruiken jullie trouwens handsignalen ook?
Met dingen aanleren deed ik dat wel, het werkte sowieso al beter met het op mij letten als ik iets vroeg en het leek me gewoon heel handig.
Laatste jaren gebruik ik het eigenlijk amper. Ik heb het net even gecheckt hoe ze er nog op reageert en ze staat me gelijk wel intenser aan te kijken

Ja, ik gebruik overal handgebaren/signalen voor.

Ik besef me wel ineens dat ik voor 'hier' eigenlijk geen goed gebaar heb. Dan sta ik denk een beetje naar me toe te wenken ofzo...

Iemand nog een goed idee voor een gebaar voor 'hier'? Liever niet eentje waarbij ik nogal voor gek sta. Een arm in de lucht is denk ik een beetje too much...?

Ik doe voor de hier beide armen opzij. Weet niet of ik voor gek sta maar het werkt wel goed, ook als ik niet zo hard wil roepen en ze 50 meter verder zijn

Wacht en kom vind ik wel het belangrijkste. Oh en nee. Gewoon even stoppen of wachten is zo handig, in welke situatie dan ook. Donner had nogal de neiging om zich in de lijn te willen friemelen als hij weer vast moest. Met "wacht" blijft ie rustig staan of zitten tot ik het haakje vast heb. Maar ook bij een kruispunt of voordat hij ergens een sloot in springt of kennismaakt met een voorbijkomende hond. Cato heeft minder vrijheid nog maar die luistert echt super naar haar naam en daardoor kan ze ook steeds vaker los nu nog met afleiding maar dat komt